Uit zo'n opmerking lijkt u te denken dat Gods volk geen vreugde kent. Zeker wel, maar anders dan de vreugde van de wereld. Denk ook aan de psalmregel: Gij hebt meer vreugde in mijn hart gegeven dan ten tijde als de wereld haar koren en most vermenigvuldigd ziet. Die blijdschap is van een geheel andere aard. Denk ook aan: Maar het vrome volk in U verheugd zal huppelen van zielenvreugde. Vergelijk de blijdschap in God niet met de blijdschap die de wereld heeft.ejvl schreef:Maar de blijdschap en vreugde zal ook zeer zeker aanwezig zijn. Zeker zal geestelijke verdrukking plaatshebben, aanvallen, bestrijdingen, helaas.-DIA- schreef: Ieder van Gods kinderen wordt verdrukt, in meer of mindere mate, ook als er uiterlijk geen vervolging is.
Zij moeten (mobenEJvL) de voetstappen van de Borg drukken. Voor Hem was ook het hele leven op deze aarde een strijd.
vooral met de satan en de vrome godsdienst. Die spuwen hen uit; en nemen er geen ook notie van.
Je hoeft daar niets aan te doen. Dit is inherent aan het christen-zijn.
Volgens wat ik las, kun je het Griekse woord getuigen (Gij zult Mijn getuigen zijn) ook lezen als: Gij zult Mijn
martelaren zijn. Maar daar heeft de bijna-christen, en de naamchristen geen last van. Die zijn wat flexibeler,
en maakt dat ze nog wel een beetje geaccepteerd worden. Dan gaat het niet om een paar postzegels, mee,
dat is een innerlijke strijd tegen een de duivel de wereld (en de godsdienst) en tegen eigen boos en verdorven
hart.
Toch geloof ik dat Gods volk ook vol vreugde is, blijdschap, geloof hoop en liefde.
Deze blijdschap kan de wereld niet vatten, en zal ook niet begeren, omdat zij ze niet kent.