Ds C. Harinck, Daniel 2008 schreef:
Twee soorten verbondskinderen, maar wél verbondskinderen.
Zo zag Calvijn de doop, aldus ds. C. Harinck.
“Calvijn neemt de doop serieus. Door de doop behoor je aan God.
Je moet de God van je doop dienen. Anders ben je een deserteur. Want je draagt het merk- en veldteken van Christus op je voorhoofd, maar je dient niet in het leger van koning Jezus.”

“Calvijn durft voluit te zeggen : U komt de belofte toe”


Hoop op toekomstige bekering



Calvijn schrijft dat de doop een “teken is opdat wij, Christus ingeplant zijnde, onder de kinderen Gods mochten worden gerekend.’ Overwaardeert Calvijn de doop?
Het uitgangspunt voor zijn visie op de doop grondt Calvijn op Genesis 1 7:

En Ik zal Mijn verbond oprichten tussen Mij en tussen u, en tussen uw zaad na u in hun geslachten, tot een eeuwig verbond, om u te zijn tot een God, en uw zaad na u (vers 7)
Calvijn en de andere reformatoren werden gedwongen zich te bezinnen op de plaats van kinderen in de kerk. De Roomse kerk was wel vervallen, maar doopte toch kinderen. De Wederdopers braken hiermee. Dat klonk natuurlijk goed, totaal breken met Rome.
Calvijn is daar niet in mee gegaan. Hij heeft aan de Bijbelse lijn vastgehouden. Olevianus, Ursinus en Bullinger hebben die lijn verder uitgewerkt.
Die Bijbelse lijn grijpt terug op het verbond in het Oude en Nieuwe Testament.
Dat is één verbond, er is één volk van God, er is slechts één weg der zaligheid.
Calvijn zei daarom dat, als kinderen onder het Oude Testament niet waren uitgesloten, dat zeker niet het geval was in de Nieuwtestamentische tijd.
Dat is een sterke lijn die je ook in het doopformulier tegenkomt en in antwoord 74 van de Heidelberger Catechismus.
Calvijn noemt ouders en hun kinderen altijd in één adem. Het gaat steeds over ons en onze kinderen, de gelovigen en hun zaad.
Kinderen horen bij het verbond krachtens hun geboorte uit christelijke ouders. De natuurlijke band wordt ook overgeplaatst naar het verbond.
De beloften gelden ook de kinderen. Daarom krijgen die ook het teken van het verbond.
Maar de reformator uit Geneve ziet wel twee rijen, twee soorten kinderen.
Er zijn vleselijke en geestelijke kinderen van Abraham.
Het blijft echter één verbond. Die spanning is er bij Calvijn van het begin tot het eind.
Hij zegt: Je gedraagt je als een bastaard, als een onecht kind, als je in de kerk leeft en God niet kent en je, je niet bekeert’. Daarom blijft er de oproep tot bekering en de noodzaak om te onderzoeken of je wel een echt kind bent. Want er zijn twee soorten kinderen en ranken.
Calvijn overwaardeert de doop dus niet, omdat hij de doop niet fundeert in het geloof van de kinderen of hun ouders, maar op de belofte van Christus zelf.”

Wat ziet Calvijn als doel van de doop?
“In de Catechismus van Genève zegt Calvijn dat kinderen gedoopt moeten worden ten teken dat zij erfgenamen zijn van de zegen Gods, toegezegd aan de gelovigen in hun geslachten, opdat zij, wanneer zij tot hun verstand gekomen zijn, de waarheid van de doop beseffen en de zegen ervan ondervinden. De beloften komen de kinderen toe.
Calvijn zegt niet: alleen de uitverkoren kinderen.
Hij acht God waarachtig en alle mensen leugenachtig. Christus blijft Christus, al wordt Hij verworpen en Gods belofte blijft Gods belofte. Daarom neemt hij de doop serieus. Als je als gedoopte God niet dient, ben je een deserteur. Je draagt het merk- en veldteken van Christus op je voorhoofd, maar je dient dan niet in het leger van koning Jezus.
Calvijn durft voluit te zegen: ‘U komt de belofte toe. Gods beloften rusten op de kinderen van de kerk.’ Daarom doopte hij kinderen met hoop op toekomstige bekering’; niet op grond van aanwezige genade. Dat kun je lezen in de Institutie. Zo moeten ouders hun kinderen ook zien en opvoeden. Ze moeten ze voor God opvoeden. En leren om Hem te dienen.
Calvijn had verwachting voor de kinderen van de zichtbare kerk. Dat zou bij ons toch wel meer mogen leven.”

Hoe komt Calvijn daarbij?
De tekst uit Genesis 17 is voor Calvijn erg belangrijk. Ook in het Nieuwe Testament komt deze belofte aan ouders én hun kinderen terug. Bijvoorbeeld in Handelingen 2: 39 als Petrus zegt:
Want u komt de belofte toe, en uw kinderen, en allen, die daar verre zijn, zo velen als er de Heere, onze God, toe roepen zal.
En in Handelingen 3: 25 waar het opnieuw Petrus is die zegt:
Gijlieden zijt kinderen der profeten, en des verbonds, hetwelk God met onze vaderen opgericht heeft, zeggende tot Abraham: En in uw zaad zullen alle geslachten der aarde gezegend worden.
In 1 Korinthe 7: 14 schrijft Paulus:
Want de ongelovige man is geheiligd door de vrouw, en de ongelovige vrouw is geheiligd door den man; want anders waren uw kinderen onrein, maar nu zijn zij heilig.
Calvijn vindt het wreed om kinderen buiten het verbond te zetten en zo de hoop op het heil van Christus te ontnemen. Hij beroept zich hierbij bijvoorbeeld op de geschiedenis van de stokbewaarder, van wie geschreven staat dat zijn gehele gezin werd gedoopt.
De reformator benadrukt dus dat kinderen niet mogen worden uitgesloten van het verbond. Vanwege het feit dat Gods belofte ook de kinderen toekomt, komt hen ook het teken van het water toe, omdat dit de belofte verzekert.
De Wederdopers leerden dat alleen de geestelijke kinderen de belofte toekomt. Maar God zei tot Abraham: u en uw zaad.”

Hoe was het voor u persoonlijk toen u werd gedoopt?
‘Ik was toen 23. Mijn ouders waren niet christelijk, maar socialistisch. Dus ik was niet bij de kerk opgevoed. Door mijn vrouw ben ik bij de kerk gekomen. Ik was jaloers op de kerkmensen die gedoopt waren. Ik voelde dat ik daarbuiten stond en een heiden was. Toen ik op belijdeniscatechisatie zat, heb ik erg met de volwassendoop geworsteld. Bij de volwassendoop worden vijf vragen gesteld. Je moet vijf keer een belofte doen. Ik kon zeggen dat het voor mij geen vreemde zaken waren, maar... vijf maal ja zeggen voor Gods aangezicht, dat is nog al wat.
God heeft mij daarin de oplossing gegeven. Vooral op de doopmorgen, op eerste Paasdag.
Wij waren toen al verloofd en ik ging die zaterdagavond vroeg naar huis om nog wat te lezen en mij op de doop voor te bereiden. Het was koud op mijn kamertje en ik ben met het boek van Thomas Sheppard in bed gaan liggen. Tot mijn schaamte ben ik toen in slaap gevallen en werd ik de andere morgen vrij laat wakker. Ik voelde een grote veroordeling, ik verfoeide mij voor de Heere. Ik was wanhopig. Zo iemand kon toch niet gedoopt worden! Ik miste alle geschiktheid. Nu had ds. AF. Honkoop in mijn strijd mij al eens gewezen op de kamerling. Mijn gedachten werden daarheen geleid, vooral naar de woorden:
Zie daar water! Wat verhindert mij gedoopt te worden?
Ik ervoer toen zo de kracht en de ruimte in het dierbare bloed van Christus, dat, al miste ik alle voorbereiding en al was ik nog zo’n doemwaardig en verwerpelijk zondaar, ik niets hoefde mee te brengen, maar mij slechts moest verlaten op het bloed van Jezus.
Zo ben ik gedoopt. Ds. Honkoop liet daarna zingen uit Psalm 87: De Filistijn, de Tyriër, de Moren, zijn binnen u, o Godsstad, voortgebracht. Zo zat ik op de knielbank.
Een Filistijn, een Tyriër, een Moor, maar ik werd wèl ingelijfd.”

Judith Stolk en Sandor van Leeuwen

Zucht schreef:

DDD schreef:

Zucht schreef:

DDD schreef:Ik zal daarvoor eerst even het jaarboekje erbij moeten hebben, wellicht dat in het nieuwe boek van ds. Golverdingen daarover meer te lezen is, of in het boek Afwachten of verwachten.

Het is overigens een terechte vraag. Dus ik zal proberen er ook een antwoord op te geven. Maar dat kan even duren.

DDD nog even over "Ik ben het overigens niet eens met de stelling van Huisman dat dat een nieuwe ontwikkeling zou zijn. Ook in de tijd van ds. Kersten was die stroming ruim in de GG vertegenwoordigd" Ik heb toen gevraagd naar wat namen van predikanten IN DE TIJD van ds. Kersten.

Ben je er al uit?

Nee, natuurlijk niet. Waar moet ik daarvan zo ineens het bewijs vandaan halen? Dat vereist wel een aantal dagen studie. Het leek mij een feit van algemene bekendheid. Maar dat is niet zo simpel te bewijzen, dat zie je ook aan de vragen van Anker.

Hij vraagt naar bewijs van dingen die leden van gemiddelde Gergems maandelijks horen langskomen. Maar hoe bewijs je zulke dingen? Dat is nog niet zo simpel. Je weet gewoon dat het niet waar is, omdat je verbijsterd bent als je zo'n meditatie leest. Maar er worden geen processen verbaal gemaakt van de erediensten, natuurlijk.

Beetje vreemd.. Als je zo zeker van je stelling bent, is een aantal dagen studie toch niet nodig?

Wilhelm schreef:

Ds C. Harinck, Daniel 2008 schreef:
Twee soorten verbondskinderen, maar wél verbondskinderen.
(...)
Een Filistijn, een Tyriër, een Moor, maar ik werd wèl ingelijfd.”

Judith Stolk en Sandor van Leeuwen

Wilhelm schreef:

Anker schreef:

Wilhelm schreef:

Anker schreef:[
Maar waar lees ik bij ds. Driessen dat de beloften van het genadeverbond voor alle gedoopten zijn?

Ik weet niet waar je heen wil Anker... Maar hier ben ik in mijn vorige posts allang op ingegaan.
Je brengt alles terug op de belofte van het genadeverbond. Maar in de meditatie staat meer.

Veel meer.
Ik begrijp nu dat jij vindt dat ds. Driessen zegt dat de beloften van het genadeverbond (waar de doop een teken en zegel van is) voor alle gedoopten zijn. Ik lees dat niet, maar goed, ik kan natuurlijk ook iets verkeerd begrijpen.
Ik constateer dan wel dat jij zegt dat ds. Driessen hierover anders denkt dan ds. van Aalst. Wil je nog eens ingaan op het citaat uit diens boek? Ben je het daar mee eens?

Je toon is heel onprettig Anker. Omdat ik niet in het openbaar blijf herhalen heb ik je maar een PB gestuurd.

Anker schreef:

huisman schreef: De lijn die ds Verschuure kiest is niet meer de overheersende in de GG.

Ik heb er niet zo'n zicht op: noem me een publicatie van een GG-predikant waarin hij weerspreekt dat de beloften van het genadeverbond alleen voor de uitverkorenen zijn. Ik ben wel benieuwd. Er erken direct dat er zijn dat uitspraken van sommige predikanten daartoe neigen, maar echt de visie van ds. Verschuure weerspreken, dat weet ik nog zo niet.

Behalve dat pleiten dan. Dat is een bijzonder voorbeeld in de bewuste Daniel. Dhr. Mauritz werkt niet uit wat hij er precies mee bedoelt.

Ds J Driessen in "Jongeren en de Sacramenten" uitgave JBGG 1994


Citaat:
Maar dan zeg ik toch: strijk eens over je voorhoofd. Dan is je hand nat. Want doopwater droogt nooit op. Dat blijft altijd geldig,je leven lang! Onze NGB zegt daarvan: onze Doop is niet alleen van nut, zolang het doopwater op ons is, maar ook al de tijd van ons leven. Vraag ootmoedig daarop pleitend,bedelend als een arme zondaar, aan de HEERE, of Hij met Zijn Heilige Geest wil binnendringen in je leven en je leven nieuw wil maken.

Ds. Tuinier gaf aan dat het een voorrecht is om gedoopt te zijn. „In de doop heeft God Zijn hand op je gelegd en gezegd: „Je hoort bij Mij. Ik zonder je af van de wereld en breng je binnen de kring van het genadeverbond. Ik wil hebben dat je Mij dient en lief hebt. Ik heb daar recht op.””
De doop betekent niet automatisch dat het goed is in de verhouding met God, aldus ds. Tuinier. „Je bent als een kind des toorns op de wereld gekomen, ontvangen en geboren in zonden. Een nieuwe geboorte uit God is noodzakelijk. Dat is het werk van Gods Geest.”

De predikant vroeg de jongeren om niet te makkelijk te denken over de doop. „Wees werkzaam met je doop. Kom met je gedoopte voorhoofd bij de Heere. Laat het Hem zien. Je hebt grond om tot Hem te gaan. Het water droogt nooit op. Dat blijft geldig, je leven lang. Smeek de Heere of Hij met Zijn Geest wil vervullen wat Hij jou in de doop toezegt.”

ds Verschuure schreef:Aan wie belooft de Heere nu wat bij de doop?
Aan alle mensen die gedoopt worden? Nee, alleen aan Zijn kinderen!
.............................................................................................
Daarom mogen Gods kinderen door het geschonken geloof pleiten op wat de Heere aan hen beloofd heeft.

Anker schreef:@Tiberius: jij stelde dat ds. van Aalst een andere visie had op de gewraakte zinsnede van ds. Verschuure dat de beloften van het genadeverbond alleen voor Gods kinderen bestemd zijn. Ik heb geprobeerd vanuit zijn boek over de doop te weerleggen. Wellicht bedoel jij het anders, ik ben daar nog steeds wel benieuwd naar.

huisman schreef:

Anker schreef:

huisman schreef: De lijn die ds Verschuure kiest is niet meer de overheersende in de GG.

Ik heb er niet zo'n zicht op: noem me een publicatie van een GG-predikant waarin hij weerspreekt dat de beloften van het genadeverbond alleen voor de uitverkorenen zijn. Ik ben wel benieuwd. Er erken direct dat er zijn dat uitspraken van sommige predikanten daartoe neigen, maar echt de visie van ds. Verschuure weerspreken, dat weet ik nog zo niet.

Behalve dat pleiten dan. Dat is een bijzonder voorbeeld in de bewuste Daniel. Dhr. Mauritz werkt niet uit wat hij er precies mee bedoelt.

Omdat Anker vindt dat ik een los eindje heb laten liggen stuur ik deze post.
(...)
De laatste zin is natuurlijk uiterst vreemd. Je mag pas om het ware geloof vragen als je het al bezit.Eerst de vervulling en dan mag je pleiten op de toezegging van de beloften...onbegrijpelijk toch?

Anker schreef:Is die laatste zin echt uiterst vreemd? Een kind van God die vanuit het Woord, vanuit het Evangelie de beloften hoort en zegt: Heere, U hebt het beloofd, wilt U het waarmaken? Ik hoop echt dat je dit niet meent, want dan zou je een soort conclusiegeloof voorstaan. Daar ben ik heel huiverig voor en dat vind ik levensgevaarlijk!

Anker schreef:

huisman schreef:

Anker schreef:

huisman schreef: De lijn die ds Verschuure kiest is niet meer de overheersende in de GG.

Ik heb er niet zo'n zicht op: noem me een publicatie van een GG-predikant waarin hij weerspreekt dat de beloften van het genadeverbond alleen voor de uitverkorenen zijn. Ik ben wel benieuwd. Er erken direct dat er zijn dat uitspraken van sommige predikanten daartoe neigen, maar echt de visie van ds. Verschuure weerspreken, dat weet ik nog zo niet.

Behalve dat pleiten dan. Dat is een bijzonder voorbeeld in de bewuste Daniel. Dhr. Mauritz werkt niet uit wat hij er precies mee bedoelt.

Omdat Anker vindt dat ik een los eindje heb laten liggen stuur ik deze post.
(...)
De laatste zin is natuurlijk uiterst vreemd. Je mag pas om het ware geloof vragen als je het al bezit.Eerst de vervulling en dan mag je pleiten op de toezegging van de beloften...onbegrijpelijk toch?

Ik zie zowel ds. Tuinier en ds. Driessen niet zeggen dat elke gedoopte de afwassing van de zonden door het bloed van Christus beloofd wordt. Wel een heenwijzing naar dat Bloed en de toezegging dat zoals water reinigt Hij ons reinigen wil door Zijn Bloed, door een waar geloof. (De noodzaak van de wedergeboorte, zoals het formulier ook zegt)
Bij ds. Tuinier lees ik een ruim aanbod vanuit een zichtbaar Evangelie. En ik erken dat de toonzetting dan heel anders is. Maar zegt hij werkelijk dogmatisch wat anders?
Ik zie dus geen wezenlijk onderscheid n.a.v. de 'officiële leer van de G.G'. Jij wel?
Is die laatste zin echt uiterst vreemd? Een kind van God die vanuit het Woord, vanuit het Evangelie de beloften hoort en zegt: Heere, U hebt het beloofd, wilt U het waarmaken? Ik hoop echt dat je dit niet meent, want dan zou je een soort conclusiegeloof voorstaan. Daar ben ik heel huiverig voor en dat vind ik levensgevaarlijk!

GJdeBruijn schreef:

Anker schreef:Is die laatste zin echt uiterst vreemd? Een kind van God die vanuit het Woord, vanuit het Evangelie de beloften hoort en zegt: Heere, U hebt het beloofd, wilt U het waarmaken? Ik hoop echt dat je dit niet meent, want dan zou je een soort conclusiegeloof voorstaan. Daar ben ik heel huiverig voor en dat vind ik levensgevaarlijk!

Los van de vraag of je het juiste etiket hier opplakt op het juiste moment in de discussie:
Wat is dat het gevaar dan? Mag je je vertrouwen niet stellen op de God van het Verbond met nota bene een verbondsteken op je hoofd. De evangelieprediking waarbij de doop bedoeld is als een versterkend sacrament, roept hier toch toe op? Hier moet het toch naar toe?

Luther schreef: Dat laatste is een verdraaiing van wat @huisman zei. Maar ik merk dat er bij jou echt een andere invulling bestaat van het woord belofte. Ds. Tuinier en ds. Driessen zeggen namelijk wel dat elke gedoopte de afwassing der zonde door het bloed van Christus beloofd wordt, namelijk in de weg van bekering en geloof.

Anker schreef:

Luther schreef: Dat laatste is een verdraaiing van wat @huisman zei. Maar ik merk dat er bij jou echt een andere invulling bestaat van het woord belofte. Ds. Tuinier en ds. Driessen zeggen namelijk wel dat elke gedoopte de afwassing der zonde door het bloed van Christus beloofd wordt, namelijk in de weg van bekering en geloof.

Ik heb in mijn vorige post mijn reactie richting huisman verduidelijkt. Ik begrijp dat mijn reactie verwarring oproept.

Verder: Klopt, een zogenaamde voorwaardelijke belofte. Ik heb dat hieronder al uitgelegd dat dit onderscheid in de beloften binnen de GG wordt gemaakt. Lees daar bijvoorbeeld "Louter genade" of " Van kind tot kind" maar op na. Daar vind je dat uitgewerkt.