Waar heb ik een persoonlijk oordeel uitgesproken Jacob?Oorspronkelijk gepost door jacobOorspronkelijk gepost door AdrianusAangezien wij geen hartenkenners zijn mogen wij daar niet over oordelen, maar jij doet dat wel.
Sorry hoor, we zouden niet op de man gaan spelen maar dat doe je wel
Waarom?
In welke posting heb ik over iemand hier persoonlijk geoordeeld?
nou bijvoorbeeld wat ik me zo herinner van die ds blk;jasd;lgkjwf;lkasdjf;alsdkfj;asdlkfj;asdlkjrsa ds
en verder veroordeel je een ieder die niet zo denkt als jij. Dat doet Niek ook hoor. Ik wil daar op zich geen waarde oordeel over geven.
[Aangepast op 6/5/04 door jacob]
[Aangepast op 6/5/04 door jacob]
foute argumenten
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Nee, de zondaar wordt in de levendmaking Adam afgesneden en Christus ingeplant en is vanaf dat moment rechtvaardig voor God. Daarvan de wetenschap in het hart te verkrijgen is wat anders. Dat juist een goddeloze gerechtvaardigd wordt, wordt geleerd in de nadere geloofsoefeningen. Noem het de actus of habitus of hoe dan ook. Hoe je erbij komt dat een levendgemaakte zondaar wordt gerechtvaardigd, snap ik dus echt niet en al helemaal niet wat er levensgevaarlijk zou zijn aan wat ik schreef. Bovendien regeer je niet op wat ik schreef over de moordenaar en over wat Brakel schrijft. Ben je wel bereid om te proberen te begrijpen wat ik bedoel en daar op te reageren? Zeker nu het voor je bekende stellingen zijn die je ongetwijfeld veel vaker hebt gehoord?
Adrianus bewijs me met één schriftwoord dat een mens in de levendmaking Adam afgesneden wordt en in Christus ingeplant en op dat moment rechtvaardig is zonder de daad van het geloof.
Lees eens mee in het kort begrip:
Vr.44. Hoe zijt gij rechtvaardig voor God?
Antw. Alleen door een waar geloof in Jezus Christus.
Vr.45. Hoe is het te verstaan, dat gij door het geloof gerechtvaardigd zijt?
Antw. Alzo dat alleen de volkomen genoegdoening en gerechtigheid van Christus, door God mij wordt toegerekend, waardoor mij mijn zonden vergeven en ik een erfgenaam van het eeuwige leven word; en dat ik die niet anders dan door het geloof kan aannemen.
Vr.48. Wie werkt dat geloof in u?
Antw. De Heilige Geest.
Vr.49. Door welk middel?
Antw. Door het gehoor van het gepredikte Woord.
Lees ook mee in artikel 22 van onze NGB
Wij geloven, dat, om ware kennis dezer grote verborgenheid te bekomen, de Heilige Geest in onze harten ontsteekt een oprecht geloof, hetwelk Jezus Christus met al Zijn verdiensten omhelst, Hem eigen maakt, en niets anders meer buiten Hem zoekt. Want het moet noodzakelijk volgen, òf dat niet al wat tot onze zaligheid van node is, in Jezus Christus zij; òf, zo het alles in Hem is, dat degene die Jezus Christus door het geloof bezit, zijn gehele zaligheid heeft. Nu, dat men zeggen zou dat Christus niet genoegzaam is, maar dat er nog benevens Hem iets meer toe behoeft, ware een al te ongeschikte godslastering; want daaruit zou volgen dat Christus maar een halve Zaligmaker ware. Daarom zeggen wij terecht met Paulus dat wij door het geloof alleen, of door het geloof zonder de werken gerechtvaardigd worden. Doch wij verstaan niet dat het, om eigenlijk te spreken, het geloof zelf is, dat ons rechtvaardigt; want het is maar een instrument, waarmede wij Christus, onze rechtvaardigheid, omhelzen. Maar Jezus Christus, ons toerekenende al Zijn verdiensten en zo veel heilige werken, die Hij voor ons en in onze plaats heeft gedaan, is onze rechtvaardigheid; en het geloof is een instrument, dat ons met Hem in de gemeenschap van al Zijn goederen houdt; dewelke, de onze geworden zijnde, ons meer dan genoegzaam zijn tot onze vrijspreking van onze zonden.
Ik meen bewezen te hebben dat wij alleen door het geloof gerechtvaardig worden. Graag nu bewijs dat wij door een levendmaking buiten het geloof om gerechtvaardigd worden.
Als een dominee ze alleen maar koestert en zegt dat ze op de weg zijn is dat erg gevaarlijk. Daar ben ik het helemaal mee eens. In een vorige posting heb ik al duidelijk aangegeven dat rust buiten de Enige Rustaanbrenger niet gegeven kan en mag worden. Ik snap niet dat je dit punt, waarover we het volgens mij eens zijn, nu weer noemt. Alleen: moeten we daarom zwijgen over hoe de Heere werkt tussen levendmaking en openbaring van de Middelaar? Mogen we dan niet meer zeggen dat de Heere werkt door een weg van ontdekking? Waarom zeggen we dat eigenlijk? Om de zondaar buiten Christus rust te geven? Welnee! Maar om de zondaar die denkt Christus in een rechte weg te hebben verkregen, maar Hem in feite zelf heeft aangegrepen, erop te wijzen dat hij iets mist wat noodzakelijk is!
Als jij met openbaring van de Middelaar bedoelt de volle bewuste zekerheid van het geloof in het gevoel, dan zou ik nog met je meekunnen, maar als je bedoelt met de openbaring van de Middelaar de eerste geloofsomhelzing van Jezus Christus dan niet, want levendgemaakt worden we alleen door de daad van het geloof.
De Heere werkt zeker in een weg van ontdekking, wel divers! Lees eens de twaalf [en niet zeven] slagen van Thomas Boston, maar lees ze wel eerlijk. Thomas Boston schrijft dat ook bij de twaalfde slag de zondaar niet levend is! Pas na de twaalfde slag als hij zich totaal laat zakken op de Middelaar Christus Jezus is hij of zij levend en verzoend in Christus Jezus. Het kan bij alle slagen nog alle kanten op, of God werkt door of de zondaar blijft in de belijdenis van Farao ‘Ik heb mij ditmaal verzondigd; de HEERE is rechtvaardig; ik daarentegen en mijn volk zijn goddelozen!’
Tot slot, ja Adrianus we hebben allen hetzelfde nodig. Want allen bewandelen we de weg des levens, maar hoe bewandelen we deze weg? Is het met een geloofsoog gericht op Hem. Is het een wandelen van de levensweg in het belijden van Paulus dat als ik het goede wil doen, dat het kwade mij bijligt? Maar mag het ook een wandelen weten aan de hand van Koning Jezus. Alle zorgen, alle noden aan de voeten van deze Koning neer te leggen, niet één keer maar gedurig. Hij is het waard, want Hij is mijn Liefste. Buiten Hem is er toch geen leven, buiten Hem is het een eeuwig omkomen. Is dat dan een altijd weten? Is dat dan een geloven zonder twijfel. Nee, dat niet, want mijn eigen vlees ligt zoveel in de weg, maar één ding weet ik ‘ik hijg bij tijden naar de eeuwigheidsontmoeting boven, om aan Zijn voeten te mogen zitten en het lied van Mozes en het Lam aan de eeuwige stranden aan te heffen.’ Ja, U zijt waardig alle lof en eer, tot in alle eeuwigheid. Ja, kom, Heere Jezus!, want ‘mijn ziel dorst naar God, naar den levenden God; wanneer zal ik ingaan, en voor Gods aangezicht verschijnen?’
Groeten,
Adrianus bewijs me met één schriftwoord dat een mens in de levendmaking Adam afgesneden wordt en in Christus ingeplant en op dat moment rechtvaardig is zonder de daad van het geloof.
Lees eens mee in het kort begrip:
Vr.44. Hoe zijt gij rechtvaardig voor God?
Antw. Alleen door een waar geloof in Jezus Christus.
Vr.45. Hoe is het te verstaan, dat gij door het geloof gerechtvaardigd zijt?
Antw. Alzo dat alleen de volkomen genoegdoening en gerechtigheid van Christus, door God mij wordt toegerekend, waardoor mij mijn zonden vergeven en ik een erfgenaam van het eeuwige leven word; en dat ik die niet anders dan door het geloof kan aannemen.
Vr.48. Wie werkt dat geloof in u?
Antw. De Heilige Geest.
Vr.49. Door welk middel?
Antw. Door het gehoor van het gepredikte Woord.
Lees ook mee in artikel 22 van onze NGB
Wij geloven, dat, om ware kennis dezer grote verborgenheid te bekomen, de Heilige Geest in onze harten ontsteekt een oprecht geloof, hetwelk Jezus Christus met al Zijn verdiensten omhelst, Hem eigen maakt, en niets anders meer buiten Hem zoekt. Want het moet noodzakelijk volgen, òf dat niet al wat tot onze zaligheid van node is, in Jezus Christus zij; òf, zo het alles in Hem is, dat degene die Jezus Christus door het geloof bezit, zijn gehele zaligheid heeft. Nu, dat men zeggen zou dat Christus niet genoegzaam is, maar dat er nog benevens Hem iets meer toe behoeft, ware een al te ongeschikte godslastering; want daaruit zou volgen dat Christus maar een halve Zaligmaker ware. Daarom zeggen wij terecht met Paulus dat wij door het geloof alleen, of door het geloof zonder de werken gerechtvaardigd worden. Doch wij verstaan niet dat het, om eigenlijk te spreken, het geloof zelf is, dat ons rechtvaardigt; want het is maar een instrument, waarmede wij Christus, onze rechtvaardigheid, omhelzen. Maar Jezus Christus, ons toerekenende al Zijn verdiensten en zo veel heilige werken, die Hij voor ons en in onze plaats heeft gedaan, is onze rechtvaardigheid; en het geloof is een instrument, dat ons met Hem in de gemeenschap van al Zijn goederen houdt; dewelke, de onze geworden zijnde, ons meer dan genoegzaam zijn tot onze vrijspreking van onze zonden.
Ik meen bewezen te hebben dat wij alleen door het geloof gerechtvaardig worden. Graag nu bewijs dat wij door een levendmaking buiten het geloof om gerechtvaardigd worden.
Als een dominee ze alleen maar koestert en zegt dat ze op de weg zijn is dat erg gevaarlijk. Daar ben ik het helemaal mee eens. In een vorige posting heb ik al duidelijk aangegeven dat rust buiten de Enige Rustaanbrenger niet gegeven kan en mag worden. Ik snap niet dat je dit punt, waarover we het volgens mij eens zijn, nu weer noemt. Alleen: moeten we daarom zwijgen over hoe de Heere werkt tussen levendmaking en openbaring van de Middelaar? Mogen we dan niet meer zeggen dat de Heere werkt door een weg van ontdekking? Waarom zeggen we dat eigenlijk? Om de zondaar buiten Christus rust te geven? Welnee! Maar om de zondaar die denkt Christus in een rechte weg te hebben verkregen, maar Hem in feite zelf heeft aangegrepen, erop te wijzen dat hij iets mist wat noodzakelijk is!
Als jij met openbaring van de Middelaar bedoelt de volle bewuste zekerheid van het geloof in het gevoel, dan zou ik nog met je meekunnen, maar als je bedoelt met de openbaring van de Middelaar de eerste geloofsomhelzing van Jezus Christus dan niet, want levendgemaakt worden we alleen door de daad van het geloof.
De Heere werkt zeker in een weg van ontdekking, wel divers! Lees eens de twaalf [en niet zeven] slagen van Thomas Boston, maar lees ze wel eerlijk. Thomas Boston schrijft dat ook bij de twaalfde slag de zondaar niet levend is! Pas na de twaalfde slag als hij zich totaal laat zakken op de Middelaar Christus Jezus is hij of zij levend en verzoend in Christus Jezus. Het kan bij alle slagen nog alle kanten op, of God werkt door of de zondaar blijft in de belijdenis van Farao ‘Ik heb mij ditmaal verzondigd; de HEERE is rechtvaardig; ik daarentegen en mijn volk zijn goddelozen!’
Tot slot, ja Adrianus we hebben allen hetzelfde nodig. Want allen bewandelen we de weg des levens, maar hoe bewandelen we deze weg? Is het met een geloofsoog gericht op Hem. Is het een wandelen van de levensweg in het belijden van Paulus dat als ik het goede wil doen, dat het kwade mij bijligt? Maar mag het ook een wandelen weten aan de hand van Koning Jezus. Alle zorgen, alle noden aan de voeten van deze Koning neer te leggen, niet één keer maar gedurig. Hij is het waard, want Hij is mijn Liefste. Buiten Hem is er toch geen leven, buiten Hem is het een eeuwig omkomen. Is dat dan een altijd weten? Is dat dan een geloven zonder twijfel. Nee, dat niet, want mijn eigen vlees ligt zoveel in de weg, maar één ding weet ik ‘ik hijg bij tijden naar de eeuwigheidsontmoeting boven, om aan Zijn voeten te mogen zitten en het lied van Mozes en het Lam aan de eeuwige stranden aan te heffen.’ Ja, U zijt waardig alle lof en eer, tot in alle eeuwigheid. Ja, kom, Heere Jezus!, want ‘mijn ziel dorst naar God, naar den levenden God; wanneer zal ik ingaan, en voor Gods aangezicht verschijnen?’
Groeten,
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
Vergeestelijken kan zolang er geen sprake is van generaliseren. Er zijn geestelijke lessen te trekken: omgang van God met de mens. Maar het specifieke geval moet je nooit uit het oog verliezen. In vergelijkbate gevallen kan er herkenning zijn. Maar niet alle gevallen zijn vergelijkbaar.
Geloof is een hand. Ja, maar zou jij je hand wel durven ophouden als je weet dat je zelf niet mag beginnen?
Geloof is een hand. Ja, maar zou jij je hand wel durven ophouden als je weet dat je zelf niet mag beginnen?
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Dit gesprek heeft geen zin denk ik. Ik eindig met de woorden Christus zelf:
Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: De ure komt, en is nu, wanneer de doden zullen horen de stem des Zoons Gods, en die ze gehoord hebben, zullen leven.
Vreemd woord is het niet, vrienden? Een dode die kan horen. Dat kan toch niet? Dat is nu het Goddelijk geheim. Sommigen zouden de tekst liever anders hebben gehad. Hoe dan? De ure komt, en is nu, wanneer de doden zullen horen de stem des Zoons God en die levendgemaakt zijn, die zullen Zijn stem horen.
Wat een eeuwig wonder dat dát er niet staat, want dan had het nooit meer gekund!
Daarom is dit woord voor de dode. Een dode? Ja een dode zondaar! O eeuwig wonder en daarom kan de nodiging nog tot iedereen uitgaan 'O alle gij dorstigen! komt tot de wateren, en gij, die geen geld hebt, komt, koopt en eet, ja komt, koopt zonder geld, en zonder prijs, wijn en melk!'
Groeten,
Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: De ure komt, en is nu, wanneer de doden zullen horen de stem des Zoons Gods, en die ze gehoord hebben, zullen leven.
Vreemd woord is het niet, vrienden? Een dode die kan horen. Dat kan toch niet? Dat is nu het Goddelijk geheim. Sommigen zouden de tekst liever anders hebben gehad. Hoe dan? De ure komt, en is nu, wanneer de doden zullen horen de stem des Zoons God en die levendgemaakt zijn, die zullen Zijn stem horen.
Wat een eeuwig wonder dat dát er niet staat, want dan had het nooit meer gekund!
Daarom is dit woord voor de dode. Een dode? Ja een dode zondaar! O eeuwig wonder en daarom kan de nodiging nog tot iedereen uitgaan 'O alle gij dorstigen! komt tot de wateren, en gij, die geen geld hebt, komt, koopt en eet, ja komt, koopt zonder geld, en zonder prijs, wijn en melk!'
Groeten,
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
-
jacob
-
Orckie
Akkoord met Adrianus.
Doden zijn dood, maar ze kunnen door Christus' stem en de kracht des Geestes levendgemaakt worden. Dat wil niet zeggen dat ze Christus dan meteen bewust kennen, maar ze zijn dan al wel in Christus. En het gaat wel toe naar het bewust toevluchtnemen tot de Ark des Behouds. In het hart wordt er eerst plaats gemaakt voor Persoon en werk van de Middelaar. Hoe dat gebeurt? Door ontdekking, ontgronding en ontbloting. Waar wij met al het onze vast lopen en mogen buigen onder Gods recht, wordt die Weg ter zaligheid ontsloten in Hem, Die de Weg de Waarheid en het Leven is.
Alleen boekenwijsheid?
Nee, ook praktikale ondervinding!
Gode zij dank voor Zijn onuitsprekelijke gave.
[Aangepast op 7/5/04 door Orckie]
Doden zijn dood, maar ze kunnen door Christus' stem en de kracht des Geestes levendgemaakt worden. Dat wil niet zeggen dat ze Christus dan meteen bewust kennen, maar ze zijn dan al wel in Christus. En het gaat wel toe naar het bewust toevluchtnemen tot de Ark des Behouds. In het hart wordt er eerst plaats gemaakt voor Persoon en werk van de Middelaar. Hoe dat gebeurt? Door ontdekking, ontgronding en ontbloting. Waar wij met al het onze vast lopen en mogen buigen onder Gods recht, wordt die Weg ter zaligheid ontsloten in Hem, Die de Weg de Waarheid en het Leven is.
Alleen boekenwijsheid?
Nee, ook praktikale ondervinding!
Gode zij dank voor Zijn onuitsprekelijke gave.
[Aangepast op 7/5/04 door Orckie]
-
Sijmen11
Orckie zegt hier een waarheid die Adrianus al die tijd al heeft willen verduidelijken.
Ik begrijp niet waarom er na al de citaten van laatstvermelde zoveel losbarstte, en waarom nu na dit stuk wat exact hetzelfde vermeldt een weldadige rust aanbreekt....
Ik begrijp toch de felheid niet waar mensen mee reageren. Wat ik wel begrijp en onderschrijf, zijn de citaten van A. en deze heldere samenvatting!
Ik begrijp niet waarom er na al de citaten van laatstvermelde zoveel losbarstte, en waarom nu na dit stuk wat exact hetzelfde vermeldt een weldadige rust aanbreekt....
Ik begrijp toch de felheid niet waar mensen mee reageren. Wat ik wel begrijp en onderschrijf, zijn de citaten van A. en deze heldere samenvatting!
-
jacob
Eigenlijk ben ik het ook eens met Adrianus en Orckie. Het gaat mij alleen om het tijdspad. Ik heb nogal moeite met het feit dat de levendmaking en het moment dat de zondaar bewust de Heere mag aannemen als Zaligmaker of meer als zijn persoonlijk Zaligmaker.
Waar lees ik een voorbeeld in de bijbel dat er zo lang tussen ligt bij het echt zoeken naar Christus en het vinden van Christus?
Bij de oprechte gemeende vraag om bekering. (Heere, help mij want ik verga!) moet de Heere Jezus toch overkomen? Hij kan je toch dan niet laten staan. Dat zou toch betekenen dat God je weldegelijk een schorpioen geeft. (zie verder in dit stukje)
bij het doorzoeken van de bijbel kwam ik bij 2 voorbeelden.
Namelijk deze
Het jarenlang zoeken van de bloedvloeiende vrouw.
en de lamme in betesda.
Christus kwam idd op Zijn tijd.
Maar hebben ze al die tijd wel RECHT gezocht? Deden zij zich wel tot de Heere wenden in een oprecht gebed? Of zochten ze het misschien in eigengerechtigheid? of wat dan ook
Ik geloof dat in tijdelijke dingen God sommige dingen de mens onhoudt. Maar in Geestelijke zin lijkt met dat onmogelijk. Ik moet dan telkens denken aan deze tekst.
9 En Ik zeg ulieden: Bidt, en u zal gegeven worden; zoekt, en gij zult vinden; klopt, en u zal opengedaan worden. 10 Want een iegelijk, die bidt, die ontvangt; en die zoekt, die vindt; en die klopt, dien zal opengedaan worden. 11 En wat vader onder u, dien de zoon om brood bidt, zal hem een steen geven, of ook om een vis, zal hem voor een vis een slang geven? 12 Of zo hij ook om een ei zou bidden, zal hij hem een schorpioen geven? 13 Indien dan gij, die boos zijt, weet uw kinderen goede gaven te geven, hoeveel te meer zal de hemelse Vader den Heiligen Geest geven dengenen, die Hem bidden?
Kan een zondaar werkelijk zo lang zonder de redding in Christus wetende dat hij verdoemelijk is voor God. Kan een zondaar dat zijn hele leven volhouden? Paulus wat blind at niet en hoefde dat gelukkig ook niet lang vol te houden.
Waar in de bijbel kan ik nu een voorbeeld vinden van iemand die recht bidt maar lang moet wachten op Gods tijd.
ANders gezegd, waar is het voorbeeld te vinden van iemand die zijn schuld voor God inziet en dus radeloos moet zijn, lang moet wachten todat Christus hem zaligspreekt.
Ik heb lang zitten zoeken en nadenken maar ik kan het niet vinden.
Hoe kan iemand de weet verdoemelijk voor God te zijn het zolang zonder Zaligmaker uithouden!!??!!
Het kan natuurlijk zijn dat het niet bij iedereen hetzelfde is. Misschien is het niet nodig om de dood staat zo vreselijk verschrikkelijk te moeten realiseren. Als ik kijk naar de Moorman was het veel meer een honger naar het Woord dan dat hij zich zo vreselijk schuldig voelde voor God. (of zit ik hier mis?)
Kortom deze discussie, hoewel ik met aan sommige dingen erg het moeten ergeren, heeft me toch laten nadenken over het gesprokene. Deze vraag is blijven hangen. En ik hoop op een eerlijk antwoord.
met vr gr
Waar lees ik een voorbeeld in de bijbel dat er zo lang tussen ligt bij het echt zoeken naar Christus en het vinden van Christus?
Bij de oprechte gemeende vraag om bekering. (Heere, help mij want ik verga!) moet de Heere Jezus toch overkomen? Hij kan je toch dan niet laten staan. Dat zou toch betekenen dat God je weldegelijk een schorpioen geeft. (zie verder in dit stukje)
bij het doorzoeken van de bijbel kwam ik bij 2 voorbeelden.
Namelijk deze
Het jarenlang zoeken van de bloedvloeiende vrouw.
en de lamme in betesda.
Christus kwam idd op Zijn tijd.
Maar hebben ze al die tijd wel RECHT gezocht? Deden zij zich wel tot de Heere wenden in een oprecht gebed? Of zochten ze het misschien in eigengerechtigheid? of wat dan ook
Ik geloof dat in tijdelijke dingen God sommige dingen de mens onhoudt. Maar in Geestelijke zin lijkt met dat onmogelijk. Ik moet dan telkens denken aan deze tekst.
9 En Ik zeg ulieden: Bidt, en u zal gegeven worden; zoekt, en gij zult vinden; klopt, en u zal opengedaan worden. 10 Want een iegelijk, die bidt, die ontvangt; en die zoekt, die vindt; en die klopt, dien zal opengedaan worden. 11 En wat vader onder u, dien de zoon om brood bidt, zal hem een steen geven, of ook om een vis, zal hem voor een vis een slang geven? 12 Of zo hij ook om een ei zou bidden, zal hij hem een schorpioen geven? 13 Indien dan gij, die boos zijt, weet uw kinderen goede gaven te geven, hoeveel te meer zal de hemelse Vader den Heiligen Geest geven dengenen, die Hem bidden?
Kan een zondaar werkelijk zo lang zonder de redding in Christus wetende dat hij verdoemelijk is voor God. Kan een zondaar dat zijn hele leven volhouden? Paulus wat blind at niet en hoefde dat gelukkig ook niet lang vol te houden.
Waar in de bijbel kan ik nu een voorbeeld vinden van iemand die recht bidt maar lang moet wachten op Gods tijd.
ANders gezegd, waar is het voorbeeld te vinden van iemand die zijn schuld voor God inziet en dus radeloos moet zijn, lang moet wachten todat Christus hem zaligspreekt.
Ik heb lang zitten zoeken en nadenken maar ik kan het niet vinden.
Hoe kan iemand de weet verdoemelijk voor God te zijn het zolang zonder Zaligmaker uithouden!!??!!
Het kan natuurlijk zijn dat het niet bij iedereen hetzelfde is. Misschien is het niet nodig om de dood staat zo vreselijk verschrikkelijk te moeten realiseren. Als ik kijk naar de Moorman was het veel meer een honger naar het Woord dan dat hij zich zo vreselijk schuldig voelde voor God. (of zit ik hier mis?)
Kortom deze discussie, hoewel ik met aan sommige dingen erg het moeten ergeren, heeft me toch laten nadenken over het gesprokene. Deze vraag is blijven hangen. En ik hoop op een eerlijk antwoord.
met vr gr
-
Sijmen11
Daar waar een schuldige ziel verlegen is om Christus, zal hij door Hem niet in de steek gelaten worden. Wat je zei over 'de tijd dat de persoon misschien niet op de juiste manier gebeden heeft', JA, dat weet ik wel zeker.
Juist bidden is denk ik: Hem blijven aanroepen, of je Hem nu kent of niet.
Het tijdspad: dat is niet bij iedereen dezelfde afstand in tijd (of weinig afstand). Mijn belijdenistekst: Bidt en u zal gegeven worden (maar wat doe ik dat weinig)
Volgens mij moet het daar meer om gaan, dan zal de Heere ons Zelf onderwijzen. Het moet bij iedereen hier om gaan.
Rechtstreeks onderwijs.
Juist bidden is denk ik: Hem blijven aanroepen, of je Hem nu kent of niet.
Het tijdspad: dat is niet bij iedereen dezelfde afstand in tijd (of weinig afstand). Mijn belijdenistekst: Bidt en u zal gegeven worden (maar wat doe ik dat weinig)
Volgens mij moet het daar meer om gaan, dan zal de Heere ons Zelf onderwijzen. Het moet bij iedereen hier om gaan.
Rechtstreeks onderwijs.
-
Orckie
jacob,
je hebt ook nog als voorbeeld de weduwe en de onbarmhartige rechter. Zij kreeg het ook niet meteen. Maar Jezus wijst er ons op dat we aan moeten houden. Ze zal echt niet gelukkig geweest zijn in de tijd dat ze die rechter steeds nog moest lastig vallen. Zo zou je het in het geestelijke leven ook kunnen zien. Er is een tijd van zoeken en er is een vindenstijd (ps. 32).
je hebt ook nog als voorbeeld de weduwe en de onbarmhartige rechter. Zij kreeg het ook niet meteen. Maar Jezus wijst er ons op dat we aan moeten houden. Ze zal echt niet gelukkig geweest zijn in de tijd dat ze die rechter steeds nog moest lastig vallen. Zo zou je het in het geestelijke leven ook kunnen zien. Er is een tijd van zoeken en er is een vindenstijd (ps. 32).