Hendrikus schreef: ↑03 jun 2024, 14:58

huisman schreef: ↑03 jun 2024, 14:34
Heb nog even Psalm 51 en 130 bekeken. De hysop is in de berijming van Psalm 51 verdwenen en de wachter op de morgen in Psalm 130. Nee deze berijming voert mij verder af van de onberijmde tekst. Vind het dus zeker geen verbetering.

DNP is mij ook vaak te alledaags.
Maar als we 't over Psalm 130 hebben: "Zo doe Hij ook aan mij" is maar een toevoegsel van 1773, dat staat nergens in de onberijmde tekst. Wat is kwalijker: verder afvoeren van wat er wél staat, of zomaar iets toevoegen wat er niét staat?
Hetzelfde geldt voor het "psalmgezang daar 't hart door wordt geraakt" in Psalm 18: dat is in de onberijmde tekst ook in geen velden of wegen te bekennen. Idem Psalm 147 "Die lief'lijk zijn en harten treffen". De lof is betamelijk, dat is wat er staat. De rest is inlegkunde.

Mijn verwachting was dat de DNP dichtbij de onberijmde tekst zou blijven. Dat valt mij dus flink tegen. Dat 1773 heel wat toevoegt is al bekent sinds 1774. “Zo doe Hij ook aan mij” is wel een prachtige bede om aan het einde van deze Psalm te zingen. Daar kan inderdaad het hart door worden geraakt.

GerefGemeente-lid schreef:

Hendrikus schreef: ↑03 jun 2024, 14:58

huisman schreef: ↑03 jun 2024, 14:34
Heb nog even Psalm 51 en 130 bekeken. De hysop is in de berijming van Psalm 51 verdwenen en de wachter op de morgen in Psalm 130. Nee deze berijming voert mij verder af van de onberijmde tekst. Vind het dus zeker geen verbetering.

DNP is mij ook vaak te alledaags.
Maar als we 't over Psalm 130 hebben: "Zo doe Hij ook aan mij" is maar een toevoegsel van 1773, dat staat nergens in de onberijmde tekst. Wat is kwalijker: verder afvoeren van wat er wél staat, of zomaar iets toevoegen wat er niét staat?
Hetzelfde geldt voor het "psalmgezang daar 't hart door wordt geraakt" in Psalm 18: dat is in de onberijmde tekst ook in geen velden of wegen te bekennen. Idem Psalm 147 "Die lief'lijk zijn en harten treffen". De lof is betamelijk, dat is wat er staat. De rest is inlegkunde.

Er zit een verschil tussen het vervangen van een betekenis door 'makkelijkere woorden' wat aan de oorspronkelijke betekenis afbreuk doet (dus knielen i.p.v. kussen in Psalm 2, wat qua betekenis gewoon iedereen begrijpt), of iets toevoegen wat er onberijmd misschien niet staat, maar wat in wezen wel een Bijbelse betekenis heeft.

De bede 'zo doe Hij ook aan mij', is een Bijbelse bede. Dus ik heb daar geen bezwaar tegen.

Overigens zeggen de Kanttekeningen over de betekenis van ‘kust’ in Psalm 2:

Dat is, eert Hem als mijn eeuwigen Zoon, en neemt Hem voor uwen Koning aan, gelooft in Hem, weest Hem onderdanig. . Dit zal voor velen minder geassocieerd worden met kussen, misschien wel meer met knielen. Dus @huisman, laat je niet verleiden om een hele berijming op een enkel woord af te schrijven.

Wij hebben trouwens thuis het hele psalmboek van Meeuse wel eens doorgezongen. Wat mij betreft voeren we die morgen in het kerkelijk leven in.

huisman schreef: ↑03 jun 2024, 14:34

Ararat schreef: ↑03 jun 2024, 14:18

huisman schreef: ↑03 jun 2024, 11:19

Ararat schreef: ↑03 jun 2024, 11:00

Een pagina terug schreven wij al over onze verhouding met 1773. Wij waarderen deze berijming vooral vanuit gevoel en emotie. Tegelijkertijd moeten wij erkennen dat de taal waarin wij ons uitdrukken de afgelopen 250 jaar veranderd is. Daarom kunnen wij ons best voorstellen dat andere mensen in 2024 net zo geraakt kunnen worden door de DNP als wij destijds door 1773.

Wedervraag: welke mooie en goede kanten ziet u in de berijming: DNP?

Bij Psalm 2 komt er al direct een vraag bij mij naar boven. In alle Bijbelvertalingen (van SV tot NBV21) wordt over kust de Zoon gesproken. Waarom in deze berijming dan knielt i.p.v, kust. Ik verwacht van zo’n berijming dat die dichter bij de Bijbeltekst zou blijven maar hier dus niet.

Ik snap je vraag. Maar dat was mijn vraag niet

Maar die was ook in eerste instantie aan Carsten gesteld.

En…..we geven zo makkelijk kritiek op 1773 maar dat mag niet op DNP? Als ik bij de tweede Psalm al een woordkeus zie die verder van de onberijmde tekst afstaat ben ik er snel klaar mee.

Heb nog even Psalm 51 en 130 bekeken. De hysop is in de berijming van Psalm 51 verdwenen en de wachter op de morgen in Psalm 130. Nee deze berijming voert mij verder af van de onberijmde tekst. Vind het dus zeker geen verbetering.

Rustig aan Huismannetje, rustig. Ik verdedig de DNP niet ernstiglijk, heb geen schokkend grote kritiekpunten op 1773 geuit, stel alleen een vraag aan Carsten over mooie punten van de DNP. Kom jij er tussendoor met je zorgen en noden. Dat mag, maar ik zei alleen dat mijn vraag anders was.
Laat gerust je bloeddruk weer zakken.

GerefGemeente-lid schreef: ↑03 jun 2024, 15:07

Hendrikus schreef: ↑03 jun 2024, 14:58

huisman schreef: ↑03 jun 2024, 14:34
Heb nog even Psalm 51 en 130 bekeken. De hysop is in de berijming van Psalm 51 verdwenen en de wachter op de morgen in Psalm 130. Nee deze berijming voert mij verder af van de onberijmde tekst. Vind het dus zeker geen verbetering.

DNP is mij ook vaak te alledaags.
Maar als we 't over Psalm 130 hebben: "Zo doe Hij ook aan mij" is maar een toevoegsel van 1773, dat staat nergens in de onberijmde tekst. Wat is kwalijker: verder afvoeren van wat er wél staat, of zomaar iets toevoegen wat er niét staat?
Hetzelfde geldt voor het "psalmgezang daar 't hart door wordt geraakt" in Psalm 18: dat is in de onberijmde tekst ook in geen velden of wegen te bekennen. Idem Psalm 147 "Die lief'lijk zijn en harten treffen". De lof is betamelijk, dat is wat er staat. De rest is inlegkunde.

Er zit een verschil tussen het vervangen van een betekenis door 'makkelijkere woorden' wat aan de oorspronkelijke betekenis afbreuk doet (dus knielen i.p.v. kussen in Psalm 2, wat qua betekenis gewoon iedereen begrijpt), of iets toevoegen wat er onberijmd misschien niet staat, maar wat in wezen wel een Bijbelse betekenis heeft.

De bede 'zo doe Hij ook aan mij', is een Bijbelse bede. Dus ik heb daar geen bezwaar tegen.

Tja. Ik kan me voorstellen dat de berijmer koos voor knielen in plaats van kussen om een aanbidding aan te duiden. Kussen wordt in het huidige taalgebruik romantisch geduid.

Ararat schreef: ↑03 jun 2024, 17:24

huisman schreef: ↑03 jun 2024, 14:34

Ararat schreef: ↑03 jun 2024, 14:18

huisman schreef: ↑03 jun 2024, 11:19

Bij Psalm 2 komt er al direct een vraag bij mij naar boven. In alle Bijbelvertalingen (van SV tot NBV21) wordt over kust de Zoon gesproken. Waarom in deze berijming dan knielt i.p.v, kust. Ik verwacht van zo’n berijming dat die dichter bij de Bijbeltekst zou blijven maar hier dus niet.

Ik snap je vraag. Maar dat was mijn vraag niet

Maar die was ook in eerste instantie aan Carsten gesteld.

En…..we geven zo makkelijk kritiek op 1773 maar dat mag niet op DNP? Als ik bij de tweede Psalm al een woordkeus zie die verder van de onberijmde tekst afstaat ben ik er snel klaar mee.

Heb nog even Psalm 51 en 130 bekeken. De hysop is in de berijming van Psalm 51 verdwenen en de wachter op de morgen in Psalm 130. Nee deze berijming voert mij verder af van de onberijmde tekst. Vind het dus zeker geen verbetering.

Rustig aan Huismannetje, rustig. Ik verdedig de DNP niet ernstiglijk, heb geen schokkend grote kritiekpunten op 1773 geuit, stel alleen een vraag aan Carsten over mooie punten van de DNP. Kom jij er tussendoor met je zorgen en noden. Dat mag, maar ik zei alleen dat mijn vraag anders was.
Laat gerust je bloeddruk weer zakken.

Ik ben niet zo gevoelig maar om nu een mede-forummer met een verklein-naam aan te spreken lijkt mij niet netjes.

Wat zeg je dat netjes!

Mannetje schreef: ↑03 jun 2024, 18:27 Wat zeg je dat netjes!

Dank. Jouw naam verkleinen is een uitdaging.

huisman schreef: ↑03 jun 2024, 18:40

Mannetje schreef: ↑03 jun 2024, 18:27 Wat zeg je dat netjes!

Dank. Jouw naam verkleinen is een uitdaging.

Jongetje?

Boefje!

Zita schreef: ↑03 jun 2024, 17:48

GerefGemeente-lid schreef: ↑03 jun 2024, 15:07

Hendrikus schreef: ↑03 jun 2024, 14:58

huisman schreef: ↑03 jun 2024, 14:34
Heb nog even Psalm 51 en 130 bekeken. De hysop is in de berijming van Psalm 51 verdwenen en de wachter op de morgen in Psalm 130. Nee deze berijming voert mij verder af van de onberijmde tekst. Vind het dus zeker geen verbetering.

DNP is mij ook vaak te alledaags.
Maar als we 't over Psalm 130 hebben: "Zo doe Hij ook aan mij" is maar een toevoegsel van 1773, dat staat nergens in de onberijmde tekst. Wat is kwalijker: verder afvoeren van wat er wél staat, of zomaar iets toevoegen wat er niét staat?
Hetzelfde geldt voor het "psalmgezang daar 't hart door wordt geraakt" in Psalm 18: dat is in de onberijmde tekst ook in geen velden of wegen te bekennen. Idem Psalm 147 "Die lief'lijk zijn en harten treffen". De lof is betamelijk, dat is wat er staat. De rest is inlegkunde.

Er zit een verschil tussen het vervangen van een betekenis door 'makkelijkere woorden' wat aan de oorspronkelijke betekenis afbreuk doet (dus knielen i.p.v. kussen in Psalm 2, wat qua betekenis gewoon iedereen begrijpt), of iets toevoegen wat er onberijmd misschien niet staat, maar wat in wezen wel een Bijbelse betekenis heeft.

De bede 'zo doe Hij ook aan mij', is een Bijbelse bede. Dus ik heb daar geen bezwaar tegen.

Tja. Ik kan me voorstellen dat de berijmer koos voor knielen in plaats van kussen om een aanbidding aan te duiden. Kussen wordt in het huidige taalgebruik romantisch geduid.

Je moet dit soort woorden dan vooral uitleggen. Knielen is in de dadelijkheid toch echt iets heel anders dan kussen.
Dus ik vind het argument om een bepaald woord met een hele specifieke betekenis, dan te veranderen voor iets wat er in dit geval helemaal niet staat. Had @Hendrikus het niet over inlegkunde?

Daar ben ik het totaal niet mee eens.

Een vertaling en zeker een berijming moet direct duidelijk zijn. Kussen zou een heel rare berijming opleveren.

In onze cultuur is het niet gebruikelijk dat mannen elkaar kussen, homo's en ouders en kinderen uitgezonderd. Dan kun je niet zomaar zingen 'kust de zoon'. Zo vertalen zonder voetnoot vind ik al fout.

Ik vind DNP heel mooi. Je kunt het beste luisterend beoordelen, vind ik. Er kunnen niet genoeg goede berijmingen zijn, dan kunnen de synodes binnenkort een mooie keuze maken.

Psalternatief is ook een mooi initiatief. Zodat ook in de meer evangelicale kerkgemeenschappen nog psalmen worden gezongen.

huisman schreef: ↑03 jun 2024, 18:40

Mannetje schreef: ↑03 jun 2024, 18:27 Wat zeg je dat netjes!

Dank. Jouw naam verkleinen is een uitdaging.

Het kleine mannetje...

GerefGemeente-lid schreef: ↑03 jun 2024, 19:24

Zita schreef: ↑03 jun 2024, 17:48

GerefGemeente-lid schreef: ↑03 jun 2024, 15:07

Hendrikus schreef: ↑03 jun 2024, 14:58

DNP is mij ook vaak te alledaags.
Maar als we 't over Psalm 130 hebben: "Zo doe Hij ook aan mij" is maar een toevoegsel van 1773, dat staat nergens in de onberijmde tekst. Wat is kwalijker: verder afvoeren van wat er wél staat, of zomaar iets toevoegen wat er niét staat?
Hetzelfde geldt voor het "psalmgezang daar 't hart door wordt geraakt" in Psalm 18: dat is in de onberijmde tekst ook in geen velden of wegen te bekennen. Idem Psalm 147 "Die lief'lijk zijn en harten treffen". De lof is betamelijk, dat is wat er staat. De rest is inlegkunde.

Er zit een verschil tussen het vervangen van een betekenis door 'makkelijkere woorden' wat aan de oorspronkelijke betekenis afbreuk doet (dus knielen i.p.v. kussen in Psalm 2, wat qua betekenis gewoon iedereen begrijpt), of iets toevoegen wat er onberijmd misschien niet staat, maar wat in wezen wel een Bijbelse betekenis heeft.

De bede 'zo doe Hij ook aan mij', is een Bijbelse bede. Dus ik heb daar geen bezwaar tegen.

Tja. Ik kan me voorstellen dat de berijmer koos voor knielen in plaats van kussen om een aanbidding aan te duiden. Kussen wordt in het huidige taalgebruik romantisch geduid.

Je moet dit soort woorden dan vooral uitleggen. Knielen is in de dadelijkheid toch echt iets heel anders dan kussen.
Dus ik vind het argument om een bepaald woord met een hele specifieke betekenis, dan te veranderen voor iets wat er in dit geval helemaal niet staat. Had @Hendrikus het niet over inlegkunde?

Inlegkunde is iets in de tekst leggen wat niet bedoeld wordt. Kussen vervangen door knielen is weergeven wat er werkelijk mee bedoeld wordt.

GerefGemeente-lid schreef: Je moet dit soort woorden dan vooral uitleggen. Knielen is in de dadelijkheid toch echt iets heel anders dan kussen.
Dus ik vind het argument om een bepaald woord met een hele specifieke betekenis, dan te veranderen voor iets wat er in dit geval helemaal niet staat. Had @Hendrikus het niet over inlegkunde?

Je laat mijn reactie mbt de kanttekeningen die ik eerder weergaf links liggen. Ben je met hen uitleg van 'kussen' het ook oneens?

refo schreef: ↑03 jun 2024, 19:53

GerefGemeente-lid schreef: ↑03 jun 2024, 19:24

Zita schreef: ↑03 jun 2024, 17:48

GerefGemeente-lid schreef: ↑03 jun 2024, 15:07
Er zit een verschil tussen het vervangen van een betekenis door 'makkelijkere woorden' wat aan de oorspronkelijke betekenis afbreuk doet (dus knielen i.p.v. kussen in Psalm 2, wat qua betekenis gewoon iedereen begrijpt), of iets toevoegen wat er onberijmd misschien niet staat, maar wat in wezen wel een Bijbelse betekenis heeft.

De bede 'zo doe Hij ook aan mij', is een Bijbelse bede. Dus ik heb daar geen bezwaar tegen.

Tja. Ik kan me voorstellen dat de berijmer koos voor knielen in plaats van kussen om een aanbidding aan te duiden. Kussen wordt in het huidige taalgebruik romantisch geduid.

Je moet dit soort woorden dan vooral uitleggen. Knielen is in de dadelijkheid toch echt iets heel anders dan kussen.
Dus ik vind het argument om een bepaald woord met een hele specifieke betekenis, dan te veranderen voor iets wat er in dit geval helemaal niet staat. Had @Hendrikus het niet over inlegkunde?

Inlegkunde is iets in de tekst leggen wat niet bedoeld wordt. Kussen vervangen door knielen is weergeven wat er werkelijk mee bedoeld wordt.

Nee. In de SV staat er niets over het woord knielen. Helemaal niets. Dus is het inlegkunde.