DDD schreef:

Bertiel schreef:De meest bevindelijke preken die ik gehoord heb stelde de dorst ver voor de wedergeboorte
Daarnaast zoals Ad zegt wordt de dorst na de wedergeboorte alleen maar groter , maar dat is andere dorst dan die hier beschreven wordt

Mag ik daarvan een voorbeeld horen? Want het verbaast mij wel een beetje. Wellicht doelde de prediker op een bewuste rechtvaardiging in het geweten?

Ook een term die ik niet zo snel in de bijbel tegenkom.
Maar een voorbeeld heb ik zo snel niet. Want die staan niet meer op internet.
Ik zit nu onder prediking waar dit niet zo gesteld wordt

Ad Anker schreef:Helder hoor, al is dat een weerlegging van het loochenen van de totale doodstaat.

Kun je zeggen: "U dorst naar God? Dan bent u wedergeboren!"

Nee, Ad, dat weet je ook wel. Er is alleen een verschil tussen het moment van de wedergeboorte en het moment dat een mens dat van zichzelf kan zeggen. Brakel schrijft daar ook behartenswaardig over, ik heb die helaas nu even niet bij de hand.

Het geloof in Christus maakt zalig en hoe zou je kunnen zeggen het geloof in Christus te hebben als je nog nooit hebt gelooft?

Ware honger en ware dorst leidt altijd tot verzadiging, hier ten dele en straks volkomen. De Heere doet geen half werk.

Ware dorstigen vinden ook geen rust in hun dorsten, maar dat zou eigenlijk niet eens gezegd hoeven te worden. Het enige wat rust kan geven is dan die Fontein des Levens en reken maar dat ze daar komen hoor (vroeg of laat). De Heere heeft tot het zaad van Jakob niet gezegd: zoek Mij te vergeefs.

Maar ik krijg bij de reacties nu ook het gevoel van stationnetjes, het begint dan nog wel met dorst, “maar dat is voor de wedergeboorte, maar als je eenmaal verzadigd bent….

En dan de verbazing dat “dorsten naar het Levende Water” aan de wedergeborenen wordt toegerekend…dat roept bij mij vervreemding op. Hebben we het nog wel over hetzelfde geloof, vraag ik mij dan oprecht af.

En ja, dat artikel van de DL staat in het teken van het loochenen van de totale doorstaat, dat klopt. Maar ze zijn dan toch maar klip en klaar dat ware dorst naar God alleen bij een wedergeborene gevonden worden.

Ja, ik snap dat er hele bomen opgezet kunnen worden over het begin de wedergeboorte, dat is hier ook al zo vaak en uit en treure gedaan, nogmaals, zie DRG van Brakel hierover, die schrijft daarover zo heerlijk pastoraal. Ik kan mij persoonlijk daar erg in vinden.

Maar dat is het punt nu niet, wat mij betreft

Wedergeboorte zonder Christus te kennen blijf ik toch een heikel thema vinden.

Bertiel schreef:Wedergeboorte zonder Christus te kennen blijf ik toch een heikel thema vinden.

Als dat je enige reactie is, is dat diep treurig.

We moeten mensen nooit buiten de hoop in Christus zalig spreken. Maar het dorsten naar het levende water buiten de wedergeboorte plaatsen heeft echt geen Bijbelse huivast.

Lees nog eens Matthéüs 5: 6. Hoe moet ik dat volgens jou lezen?

Wat ik altijd geleerd heb is dat wedergeboorte uit geloof en bekering bestaat.
Hoe kan er geloof zijn zonder Christus te kennen.

Is het niet zo dat er dorst is voor de wedergeboorte die anders is dan dorst na de wedergeboorte?

Mannetje schreef:

JoP schreef:Uit RD van 02-01-2023:
Artikel Menens: dorsten naar het water des levens:
Trauma's komen naar boven bij het lezen van deze "bewerking".
Ongeschikt voor jeugdige lezers.

Kun je dit verder uitwerken? Aan wat voor trauma's moeten we hierbij denken?

10 jarig meisje heeft catechisatie. Ze heeft over de liefde van Jezus voor kinderen gehoord en in haar is wederliefde ontstaan.
De dominee vraagt: Wie van jullie is bekeerd? Onbevangen steekt ze haar vinger op. Hilariteit bij de mede-catechisanten. Meewarig schudt dominee het hoofd. "Weet je wel hoe dat gaat? Eerst moet je dagenlang alleen maar huilen, je wilt niets eten of drinken, alleen maar op je bed liggen en huilen. En dan, na een week of wat, dan pas ben je bekeerd".
Het artikel in het RD bracht me deze gebeurtenis in herinnering.

GerefGemeente-lid schreef:

JoP schreef:Uit RD van 02-01-2023:
Artikel Menens: dorsten naar het water des levens:
Trauma's komen naar boven bij het lezen van deze "bewerking".
Ongeschikt voor jeugdige lezers.

Dat laatste is ontzettend kort door de bocht. Graag wat onderbouwing voor deze generalisatie.

Ik vond het een prachtig duidelijk stukje voor de jeugd.

Zie mijn reactie op @Mannetje.
Ben eigenlijk wel benieuwd naar jouw onderbouwing

JoP schreef:

Mannetje schreef:

JoP schreef:Uit RD van 02-01-2023:
Artikel Menens: dorsten naar het water des levens:
Trauma's komen naar boven bij het lezen van deze "bewerking".
Ongeschikt voor jeugdige lezers.

Kun je dit verder uitwerken? Aan wat voor trauma's moeten we hierbij denken?

10 jarig meisje heeft catechisatie. Ze heeft over de liefde van Jezus voor kinderen gehoord en in haar is wederliefde ontstaan.
De dominee vraagt: Wie van jullie is bekeerd? Onbevangen steekt ze haar vinger op. Hilariteit bij de mede-catechisanten. Meewarig schudt dominee het hoofd. "Weet je wel hoe dat gaat? Eerst moet je dagenlang alleen maar huilen, je wilt niets eten of drinken, alleen maar op je bed liggen en huilen. En dan, na een week of wat, dan pas ben je bekeerd".
Het artikel in het RD bracht me deze gebeurtenis in herinnering.

Dat is een karikatuur. Een grote karikatuur zelfs.

Al zal dat meisje vast ook wel 'gehuild' hebben over haar zonden. Want dat gaat vaak samen op met de honger en dorst naar Christus en Zijn gerechtigheid.

JoP schreef:10 jarig meisje heeft catechisatie. Ze heeft over de liefde van Jezus voor kinderen gehoord en in haar is wederliefde ontstaan.
De dominee vraagt: Wie van jullie is bekeerd? Onbevangen steekt ze haar vinger op. Hilariteit bij de mede-catechisanten. Meewarig schudt dominee het hoofd. "Weet je wel hoe dat gaat? Eerst moet je dagenlang alleen maar huilen, je wilt niets eten of drinken, alleen maar op je bed liggen en huilen. En dan, na een week of wat, dan pas ben je bekeerd".
Het artikel in het RD bracht me deze gebeurtenis in herinnering.

Een hele vreemde herinnering. Een dominee in een rechtse kerk die vingers op laat steken van kinderen die bekeerd denken te zijn. En dan zet dat er "een week of wat" gehuild moet zijn, en dat je dan bekeerd bent.

Behoudende Reformatorische dominees laten geen vingers opsteken met de vraag "wie is er hier bekeerd". Laten we het erop houden dat je herinneringen van het incident niet meer zo helder zijn.

J.C. Philpot schreef:

JoP schreef:10 jarig meisje heeft catechisatie. Ze heeft over de liefde van Jezus voor kinderen gehoord en in haar is wederliefde ontstaan.
De dominee vraagt: Wie van jullie is bekeerd? Onbevangen steekt ze haar vinger op. Hilariteit bij de mede-catechisanten. Meewarig schudt dominee het hoofd. "Weet je wel hoe dat gaat? Eerst moet je dagenlang alleen maar huilen, je wilt niets eten of drinken, alleen maar op je bed liggen en huilen. En dan, na een week of wat, dan pas ben je bekeerd".
Het artikel in het RD bracht me deze gebeurtenis in herinnering.

Een hele vreemde herinnering. Een dominee in een rechtse kerk die vingers op laat steken van kinderen die bekeerd denken te zijn. En dan zet dat er "een week of wat" gehuild moet zijn, en dat je dan bekeerd bent.

Behoudende Reformatorische dominees laten geen vingers opsteken met de vraag "wie is er hier bekeerd". Laten we het erop houden dat je herinneringen van het incident niet meer zo helder zijn.

Trouwens: waar krijgen 10-jarigen al catechisatie? En waarom zouden medecatechisanten in die leeftijd dat hilarisch vinden?

GerefGemeente-lid schreef:

J.C. Philpot schreef:

JoP schreef:10 jarig meisje heeft catechisatie. Ze heeft over de liefde van Jezus voor kinderen gehoord en in haar is wederliefde ontstaan.
De dominee vraagt: Wie van jullie is bekeerd? Onbevangen steekt ze haar vinger op. Hilariteit bij de mede-catechisanten. Meewarig schudt dominee het hoofd. "Weet je wel hoe dat gaat? Eerst moet je dagenlang alleen maar huilen, je wilt niets eten of drinken, alleen maar op je bed liggen en huilen. En dan, na een week of wat, dan pas ben je bekeerd".
Het artikel in het RD bracht me deze gebeurtenis in herinnering.

Een hele vreemde herinnering. Een dominee in een rechtse kerk die vingers op laat steken van kinderen die bekeerd denken te zijn. En dan zet dat er "een week of wat" gehuild moet zijn, en dat je dan bekeerd bent.

Behoudende Reformatorische dominees laten geen vingers opsteken met de vraag "wie is er hier bekeerd". Laten we het erop houden dat je herinneringen van het incident niet meer zo helder zijn.

Trouwens: waar krijgen 10-jarigen al catechisatie? En waarom zouden medecatechisanten in die leeftijd dat hilarisch vinden?

Dat zouden ze overal moeten doen. Op die leeftijd willen ze nog leren en nemen ze dingen nog aan. In een van de gemeenten waar ik catechisatie gaf begonnen ze met 6 jaar. Heerlijk! Als ze een jaar of 13 zijn lopen ze figuurlijk gezien al snel met een bord om hun nek waarop staat 'Tijdelijk wegens verbouwing gesloten'.

GerefGemeente-lid schreef:

Ad Anker schreef:Helder hoor, al is dat een weerlegging van het loochenen van de totale doodstaat.

Kun je zeggen: "U dorst naar God? Dan bent u wedergeboren!"

Het gaat hier over het dorsten naar God. En alleen degenen die een droefheid kennen tot God kennen iets van die geestelijke dorst.

Van nature zijn wij allen (dus ver voor de wedergeboorte!) dorstig naar deze wereld. Maar als God door Zijn geest werkt, dan wordt komt er een dorst naar het levende water.

Je geeft geen antwoord op mijn vraag.

Kun je zeggen: "U dorst naar God? Dan bent u wedergeboren!"

Wat zou jouw antwoord zijn wanneer deze vraag gesteld zou worden op huisbezoek?

Ditbenik schreef: Dat zouden ze overal moeten doen. Op die leeftijd willen ze nog leren en nemen ze dingen nog aan. In een van de gemeenten waar ik catechisatie gaf begonnen ze met 6 jaar. Heerlijk! Als ze een jaar of 13 zijn lopen ze figuurlijk gezien al snel met een bord om hun nek waarop staat 'Tijdelijk wegens verbouwing gesloten'.

Bij ons begint de catechisatie ook bij de kinderen uit groep 5. (8/9 jarigen).

GerefGemeente-lid schreef:

JoP schreef:
10 jarig meisje heeft catechisatie. Ze heeft over de liefde van Jezus voor kinderen gehoord en in haar is wederliefde ontstaan.
De dominee vraagt: Wie van jullie is bekeerd? Onbevangen steekt ze haar vinger op. Hilariteit bij de mede-catechisanten. Meewarig schudt dominee het hoofd. "Weet je wel hoe dat gaat? Eerst moet je dagenlang alleen maar huilen, je wilt niets eten of drinken, alleen maar op je bed liggen en huilen. En dan, na een week of wat, dan pas ben je bekeerd".
Het artikel in het RD bracht me deze gebeurtenis in herinnering.

Dat is een karikatuur. Een grote karikatuur zelfs.

Al zal dat meisje vast ook wel 'gehuild' hebben over haar zonden. Want dat gaat vaak samen op met de honger en dorst naar Christus en Zijn gerechtigheid.

Toch denk ik dat veel kinderen en jongeren wel dit beeld van bekering hebben. Overigens heeft bij ons wel eens een dominee briefjes laten rondgaan waarop je o.a. deze vraag moest beantwoorden. Maar dat ging wel anoniem en kwam alleen onder de ogen van de predikant.

Ad Anker schreef:

Kun je zeggen: "U dorst naar God? Dan bent u wedergeboren!"

Wat zou jouw antwoord zijn wanneer deze vraag gesteld zou worden op huisbezoek?

De vraag is niet aan mij gesteld, maar in afwachting van GGL zou mijn antwoord zijn:

Als de Heere dorst werkt, werkt hij ook de daad van het drinken (toevluchtsnemend geloof). Als dat er niet is, kun je er niet vanuit gaan dat je wederomgeboren bent. Van dorst of honger alleen kun je ook in het natuurlijke niet leven.