Pagina 162 van 162

Re: Hoe was je zondag [2]?

Geplaatst: 26 aug 2025, 01:06
door -DIA-
De Rijssenaar schreef: Vandaag, 00:25 Tja, het is heel ernstig dat zovelen dit elke keer weer moeten aanhoren en zo nooit bij Christus uitkomen. Allerlei grote verhalen, ontdekking, gezichtspunten en wonderlijke zaken. Hoe helder en eenvoudig was de prediking dan van Jezus en de apostelen zelf? Als ik de Bijbel lees dan is het altijd helder, maar als je dit hoort wordt alles een grote mist en zie je de bomen door het bos niet meer.

Snap DIA ook niet dat hij elke keer dit op dit forum gooit, want je weet dat er dan reactie komt.. En dat is dan uiteraard "vijandschap" volgens jou en anderen.. Je zoekt het zelf op, dus als je er echt zoveel last van had doe je dit niet. Elke keer breng je mij of anderen in verleiding om te reageren, om daarna alles af doen als vijandschap. Snap dat echt niet. Zou hier mee stoppen, en vraag me uiteindelijk ook af of onze ds dit wel waardert.
Ik zal jou, dan toch van een antwoord voorzien. Ik denk dat, hoewel je waarschijnlijk dichtbij woont, je mij niet kent. Ik snap mezelf ook heel vaak niet. Maar toch denk ik dat eenzaamheid en als je niemand hebt waarmee je eens wat kunt praten dit ook wel bevorderd. Ik praat het daarmee ook niet goed, maar tegelijk zou ik willen vragen of er niet een bepaalde weerstand tegen het Woord is wat een mens erbuiten plaatst? Dat is namelijk wel mijn ervaring, en niet alleen mijn ervaring, maar dit gedrag is zo oud als de Kerk. Geloof je dat?
Ik zal verder niet op ingaan, nu ik verklaard heb wat me soms nog beweegt. Niet alleen om enkel een preek te delen, maar ook om eens iets kwijt te kunnen. En telkens ontdek je het dan weer: Altijd weer ben je, (mag ik dat eens zo zeggen?) de gebeten hond. En ik begrijp het ook nog, maar dat is vanzelf nooit goed te keuren, want wat behoorden we te zijn? Niet elkaar ver-eten en verbijten of verdacht maken, dat is niet de manier. Als je toch iets wilt zeggen, dan mag dat natuurlijk, maar neem dan wel een christelijke houding aan: Weerleg wat ik zeg op de juiste manier, benoem wat er op grond van God Woord niet goed is, en niet met een paar zinnetjes afdoen die (zo voelt het toch wel, of niet dan?) ongezond kritisch zijn en waarin niet de liefde en bewogenheid doorklinken. De manier van reageren ken ik overigens wel, maar dit was vroeger de taal die we hoorden van degenen die buiten ons waren. Ik denk dat u nog vrij jong bent, en ook vanzelf in deze tijd, niet zoveel van Gods ware volk hebt gekend. Die konden wel een heel scherp zijn, en dan zou het wel eens twee kanten op kunnen vallen: Boos worden, of soms wat anders, meer verslagen en gericht op meer onderwijs. Het eerste is vanzelf wat we ook merken in de Bijbel. Denk slechts aan hoe wantrouwend en achterdochtig mensen iets aan Jezus vroegen. Dat was niet altijd echt heilbegerig, dat weten we allemaal wel.

Ik zie nu dat er meer is gereageerd, maar het lijkt me nu geen tijd om daar nu op in te gaan.

Re: Hoe was je zondag [2]?

Geplaatst: 26 aug 2025, 01:08
door -DIA-
Refojongere schreef: Vandaag, 00:38
-DIA- schreef: Vandaag, 00:05
Refojongere schreef: Gisteren, 23:55
-DIA- schreef: Gisteren, 23:28 Wonderlijk, ernstig, ontdekkend. Misschien mag ik de (en misschien wel met name de avonddienst) noemen?
Stil was het, en dan is het wel eens een schok als je merkt dat het tijd wordt om te stoppen. We voelden goed dat dominee als het ware de woorden in de mond kreeg. Het gaf in- en afdruk.
Maar wat werkt het toch uit? Wat zijn we toch hard, en wat zijn we afkerig, want dat blijkt toch veelal de praktijk te zijn? Hebben we het ook wel eens gemerkt? Werkelijk ik geloof dat er een almachtige kracht van God nodig is om een mens op de plaats te krijgen.
Een mens komt er van nature nooit, ook al drukt de waarheid op het hart. Wat men vroeger ook wel eens zei, en ik geloof dat dat zeker is waar is, een overtuiging is nog geen overbuiging. Maar voor God is het een wenk van Zijn alvermogen en de harde mens moet dan buigen.
https://www.gergemrijssen.nl/terugluisteren/
Het is niks, was niks en het wordt niks. Wat een Evangelie. Ja, er moet plaatsgemaakt worden voor het Evangelie, maar ik hoor je nooit over die blijdschap. Hoe komt dat toch DIA? Allemaal ernstig, bedrukt, bedroefd. Is dat het kenmerk van het ware?

Natuurlijk kun je dit afdoen als vijandschap. Maar heb je zelf wel eens in de spiegel gekeken dan? Gebruik je dit forum ook om zelf opgescherpt en gewaarschuwd te worden in plaats van zelf alleen te zenden en te waarschuwen?
Oordeelt u nu al? Ik heb geen lust om op zodanig gestelde vragen in te gaan.
Hier hoor ik (hoop dat ik me vergis) een vooroordeel? En verder is het sowieso een reactie die nogal negatief of zelfs wantrouwend overkomt. Waarom deed u dat? Ik hoef hier dan nu ook geen antwoord op.
Waarom ik dat deed? Welnu, om een spiegel voor te houden en u aan het denken te zetten over hoe uw berichten overkomen. Ik lees daarin veel veroordelingen en daar reageer ik dus negatief op. Ik noem enige voorbeelden uit uw bericht waaruit dit blijkt:

-Maar wat werkt het toch uit? (Retorisch bedoeld: vast weinig in uw gemeente en meteen maar heel Nederland?

- Wat zijn we toch hard, en wat zijn we afkerig, want dat blijkt toch veelal de praktijk te zijn?
(Weer een negatief oordeel over uw gemeente en meteen maar heel Nederland?)

- Hebben we het ook wel eens gemerkt?
(Bedoeld is: vast niet)

- Een mens komt er van nature nooit, ook al drukt de waarheid op het hart.
(Dus wat is dan hier het Evangelie?)

Met andere woorden: als iemand hier desondanks positief is over hun gemeente zijn ze vast blind. Als je negatief over je gemeente denkt, dan zie je het scherp.

Elke blijdschap wordt dan verdacht gemaakt als lichtzinnig, maar men schept onbedoeld een verstikkend klimaat omdat men veroordeeld wordt vanwege lichtzinnigheid. Ik zou wensen dat u met twee woorden spreekt zoals de Bijbel dat ook doet.
Vooruit nog een kort weerwoordje dan: Begrijp je hoe zulke vragen hier (aan deze kant) overkomen, en dat niet incidenteel, maar jaren aaneen?
Andere opmerken herken ik niet, in elk geval zal ik zoiets niet bewust doen. Nu kan ik wel zeggen dan weten we dat nu, maar mijn ervaring is toch dat het bij wijze van spreken morgen weer gebeurd. Dat grijpt me aan, en dat doet iets met een mens. En of het hier alleen was, nee, dezelfde ervaring heb ik met mijn enige broer, waar ik ook tegen moet zwijgen, die ik toch zo lief heb, waar we immers naar dezelfde Godsontmoeting reizen.

Re: Hoe was je zondag [2]?

Geplaatst: 26 aug 2025, 01:15
door -DIA-
Helaas, weer is het gebeurt was ik niet had gehoopt.
Weer ben ik verslagen. En ja, ik kan niet zeggen wat zoiets doet.

Re: Hoe was je zondag [2]?

Geplaatst: 26 aug 2025, 01:29
door KDD
-DIA- schreef: Vandaag, 01:15 Helaas, weer is het gebeurt was ik niet had gehoopt.
Weer ben ik verslagen. En ja, ik kan niet zeggen wat zoiets doet.
Ze bevestigen gewoon wat u schreef.

Re: Hoe was je zondag [2]?

Geplaatst: 26 aug 2025, 07:23
door Rido91
-DIA- schreef: Vandaag, 01:06
De Rijssenaar schreef: Vandaag, 00:25 Tja, het is heel ernstig dat zovelen dit elke keer weer moeten aanhoren en zo nooit bij Christus uitkomen. Allerlei grote verhalen, ontdekking, gezichtspunten en wonderlijke zaken. Hoe helder en eenvoudig was de prediking dan van Jezus en de apostelen zelf? Als ik de Bijbel lees dan is het altijd helder, maar als je dit hoort wordt alles een grote mist en zie je de bomen door het bos niet meer.

Snap DIA ook niet dat hij elke keer dit op dit forum gooit, want je weet dat er dan reactie komt.. En dat is dan uiteraard "vijandschap" volgens jou en anderen.. Je zoekt het zelf op, dus als je er echt zoveel last van had doe je dit niet. Elke keer breng je mij of anderen in verleiding om te reageren, om daarna alles af doen als vijandschap. Snap dat echt niet. Zou hier mee stoppen, en vraag me uiteindelijk ook af of onze ds dit wel waardert.
Ik zal jou, dan toch van een antwoord voorzien. Ik denk dat, hoewel je waarschijnlijk dichtbij woont, je mij niet kent. Ik snap mezelf ook heel vaak niet. Maar toch denk ik dat eenzaamheid en als je niemand hebt waarmee je eens wat kunt praten dit ook wel bevorderd. Ik praat het daarmee ook niet goed, maar tegelijk zou ik willen vragen of er niet een bepaalde weerstand tegen het Woord is wat een mens erbuiten plaatst? Dat is namelijk wel mijn ervaring, en niet alleen mijn ervaring, maar dit gedrag is zo oud als de Kerk. Geloof je dat?
Ik zal verder niet op ingaan, nu ik verklaard heb wat me soms nog beweegt. Niet alleen om enkel een preek te delen, maar ook om eens iets kwijt te kunnen. En telkens ontdek je het dan weer: Altijd weer ben je, (mag ik dat eens zo zeggen?) de gebeten hond. En ik begrijp het ook nog, maar dat is vanzelf nooit goed te keuren, want wat behoorden we te zijn? Niet elkaar ver-eten en verbijten of verdacht maken, dat is niet de manier. Als je toch iets wilt zeggen, dan mag dat natuurlijk, maar neem dan wel een christelijke houding aan: Weerleg wat ik zeg op de juiste manier, benoem wat er op grond van God Woord niet goed is, en niet met een paar zinnetjes afdoen die (zo voelt het toch wel, of niet dan?) ongezond kritisch zijn en waarin niet de liefde en bewogenheid doorklinken. De manier van reageren ken ik overigens wel, maar dit was vroeger de taal die we hoorden van degenen die buiten ons waren. Ik denk dat u nog vrij jong bent, en ook vanzelf in deze tijd, niet zoveel van Gods ware volk hebt gekend. Die konden wel een heel scherp zijn, en dan zou het wel eens twee kanten op kunnen vallen: Boos worden, of soms wat anders, meer verslagen en gericht op meer onderwijs. Het eerste is vanzelf wat we ook merken in de Bijbel. Denk slechts aan hoe wantrouwend en achterdochtig mensen iets aan Jezus vroegen. Dat was niet altijd echt heilbegerig, dat weten we allemaal wel.

Ik zie nu dat er meer is gereageerd, maar het lijkt me nu geen tijd om daar nu op in te gaan.

Waarom is het 'vanzelf' in deze tijd om niet zoveel van Gods ware volk te hebben gekend? Zou dat ook niet komen door het soort prediking in onze tijd die u zo lief heeft die weliswaar precies beschrijft wat een zondaar in uw ogen mee moet maken maar met de grote, onopgeloste vraag blijft zitten hoe hij zalig wordt. Zou een prediking die mensen in bepaalde zin ontmoedigd om tot Christus te gaan niet het gevolg hebben dat er onder zo'n prediking ook maar weinig mensen zich Gods volk durven noemen?

Re: Hoe was je zondag [2]?

Geplaatst: 26 aug 2025, 08:10
door refo
De dominee van Dia maakt het hem in elke preek naar de zin. Is dat nou wel zo goed?

Re: Hoe was je zondag [2]?

Geplaatst: 26 aug 2025, 08:11
door -DIA-
Wat is de oorzaak dat ik hier bang wordt? Stel ik me aan of is er echt iets anders?

Re: Hoe was je zondag [2]?

Geplaatst: 26 aug 2025, 08:21
door pierre27
-DIA- schreef: Vandaag, 08:11 Wat is de oorzaak dat ik hier bang wordt? Stel ik me aan of is er echt iets anders?
Ga gewoon door met schrijven en trek je weinig van dit aan.

Re: Hoe was je zondag [2]?

Geplaatst: 26 aug 2025, 08:23
door Tiberius
Wat de oorzaak is dat je bang wordt, weet ik niet. Maar het is in ieder geval niet nodig; niemand hier zal je opeten.

Re: Hoe was je zondag [2]?

Geplaatst: 26 aug 2025, 08:44
door De Rijssenaar
-DIA- schreef: Vandaag, 01:06
De Rijssenaar schreef: Vandaag, 00:25 Tja, het is heel ernstig dat zovelen dit elke keer weer moeten aanhoren en zo nooit bij Christus uitkomen. Allerlei grote verhalen, ontdekking, gezichtspunten en wonderlijke zaken. Hoe helder en eenvoudig was de prediking dan van Jezus en de apostelen zelf? Als ik de Bijbel lees dan is het altijd helder, maar als je dit hoort wordt alles een grote mist en zie je de bomen door het bos niet meer.

Snap DIA ook niet dat hij elke keer dit op dit forum gooit, want je weet dat er dan reactie komt.. En dat is dan uiteraard "vijandschap" volgens jou en anderen.. Je zoekt het zelf op, dus als je er echt zoveel last van had doe je dit niet. Elke keer breng je mij of anderen in verleiding om te reageren, om daarna alles af doen als vijandschap. Snap dat echt niet. Zou hier mee stoppen, en vraag me uiteindelijk ook af of onze ds dit wel waardert.
Ik zal jou, dan toch van een antwoord voorzien. Ik denk dat, hoewel je waarschijnlijk dichtbij woont, je mij niet kent. Ik snap mezelf ook heel vaak niet. Maar toch denk ik dat eenzaamheid en als je niemand hebt waarmee je eens wat kunt praten dit ook wel bevorderd. Ik praat het daarmee ook niet goed, maar tegelijk zou ik willen vragen of er niet een bepaalde weerstand tegen het Woord is wat een mens erbuiten plaatst? Dat is namelijk wel mijn ervaring, en niet alleen mijn ervaring, maar dit gedrag is zo oud als de Kerk. Geloof je dat?
Ik zal verder niet op ingaan, nu ik verklaard heb wat me soms nog beweegt. Niet alleen om enkel een preek te delen, maar ook om eens iets kwijt te kunnen. En telkens ontdek je het dan weer: Altijd weer ben je, (mag ik dat eens zo zeggen?) de gebeten hond. En ik begrijp het ook nog, maar dat is vanzelf nooit goed te keuren, want wat behoorden we te zijn? Niet elkaar ver-eten en verbijten of verdacht maken, dat is niet de manier. Als je toch iets wilt zeggen, dan mag dat natuurlijk, maar neem dan wel een christelijke houding aan: Weerleg wat ik zeg op de juiste manier, benoem wat er op grond van God Woord niet goed is, en niet met een paar zinnetjes afdoen die (zo voelt het toch wel, of niet dan?) ongezond kritisch zijn en waarin niet de liefde en bewogenheid doorklinken. De manier van reageren ken ik overigens wel, maar dit was vroeger de taal die we hoorden van degenen die buiten ons waren. Ik denk dat u nog vrij jong bent, en ook vanzelf in deze tijd, niet zoveel van Gods ware volk hebt gekend. Die konden wel een heel scherp zijn, en dan zou het wel eens twee kanten op kunnen vallen: Boos worden, of soms wat anders, meer verslagen en gericht op meer onderwijs. Het eerste is vanzelf wat we ook merken in de Bijbel. Denk slechts aan hoe wantrouwend en achterdochtig mensen iets aan Jezus vroegen. Dat was niet altijd echt heilbegerig, dat weten we allemaal wel.

Ik zie nu dat er meer is gereageerd, maar het lijkt me nu geen tijd om daar nu op in te gaan.
Sorry, maar ik ga hier niet inhoudelijk op in. Want dan ga ik weer allerlei details benoemen van concrete situaties, en dat wil ik niet doen zoals ik eerder heb gezegd op dit forum . Ik wil alleen over algemene dingen discussiëren hier en niet heel de tijd over onze gemeente of ds enzo...

Maar wat ik hier wel zeg is dit: er worden stevige uitspraken gedaan die vaak niet terug te vinden is in bijbel, dit word soms terecht kritisch benaderd of er worden vragen gesteld, en wie dat doet krijgt om de oren dat het vijandschap is of geen oprechte christenen, want "ware kinderen van God doen dit niet". Dat is een ongezonde en gevaarlijke sektarische manier om met mensen om te gaan. Dat is wat ik wilde zeggen en meer zeg ik er ook niet over.

Re: Hoe was je zondag [2]?

Geplaatst: 26 aug 2025, 08:47
door -DIA-
Tiberius schreef: Vandaag, 08:23 Wat de oorzaak is dat je bang wordt, weet ik niet. Maar het is in ieder geval niet nodig; niemand hier zal je opeten.
Er is een groot verschil tussen algemene uitwendige bangheid en wat hier gebeurt. Nee, ik ben echt niet bang op die manier zoals nu bedoelt. Dit gaat veel dieper.

Re: Hoe was je zondag [2]?

Geplaatst: 26 aug 2025, 09:04
door Maanenschijn
-DIA- schreef:
Tiberius schreef: Vandaag, 08:23 Wat de oorzaak is dat je bang wordt, weet ik niet. Maar het is in ieder geval niet nodig; niemand hier zal je opeten.
Er is een groot verschil tussen algemene uitwendige bangheid en wat hier gebeurt. Nee, ik ben echt niet bang op die manier zoals nu bedoelt. Dit gaat veel dieper.
‘Onrustig is het hart, totdat het rust vind in U, o God’ wist Augustinus.

Ik kan alleen adviseren: zoek de rust bij de Heere God, alleen te vinden in Zijn Woord. Pak de Bijbel en lees, biddend.

Re: Hoe was je zondag [2]?

Geplaatst: 26 aug 2025, 09:45
door DDD
DIA, het siert u dat u zo'n zorgvuldig antwoord hebt geschreven aan Rijsenaar. Het zou fijn zijn als het beiden lukt personen en zaken te scheiden, hoewel ook ik denk dat bij u de zaken sterk beïnvloed worden door de persoonlijkheid. Dat is echter geen reden om zakelijke verschillen van inzicht persoonlijk te maken.