Verschil tussen Oud en Nieuw Verbond

[Afgewezen]

Ik citeer graag M. Henry...

Hij zegende hen met de geestelijke zegeningen, om welke te geven Hij op aarde is gekomen. Als onze kinderen den zegen des Middelaars tot hun deel hebben, dan zijn zij gelukkig. Het is waar, wij lezen niet, dat Hij deze kinderen gedoopt heeft, de doop was niet ten volle ingesteld als de deur van toelating in de kerk, dan na Christus’ opstanding; maar Hij verklaarde hiermede hun lidmaatschap der zichtbare kerk, en schonk hun door een ander teeken die zegeningen, welke thans door den doop worden medegedeeld en geschonken, het zegel der belofte aan ons en onze kinderen.

Dus M. Henry moet nu voor huisman c.s. wel dúbbel gezag hebben.

[huisman]

Ik citeer graag M. Henry...

Hij zegende hen met de geestelijke zegeningen, om welke te geven Hij op aarde is gekomen. Als onze kinderen den zegen des Middelaars tot hun deel hebben, dan zijn zij gelukkig. Het is waar, wij lezen niet, dat Hij deze kinderen gedoopt heeft, de doop was niet ten volle ingesteld als de deur van toelating in de kerk, dan na Christus’ opstanding; maar Hij verklaarde hiermede hun lidmaatschap der zichtbare kerk, en schonk hun door een ander teeken die zegeningen, welke thans door den doop worden medegedeeld en geschonken, het zegel der belofte aan ons en onze kinderen.

Dus M. Henry moet nu voor huisman c.s. wel dúbbel gezag hebben.

Driedubbel... maar huisman zelf heeft het meeste gezag in huize huisman

[Afgewezen]

@Democritus, MM en huisman:

+ Het is belangrijk om helder te hebben wat het ‘genadeverbond’ is. Dat is namelijk niet begonnen bij Abraham, maar is al geopenbaard aan Adam (Gen. 3:15). Het is Gods heilsplan om zondaren te zaligen.
+ Het verbond met Abraham kun je dan ook niet gelijkstellen met het genadeverbond, maar is er een ‘bediening’ van.
+ Het verbond met Abraham kent tweeërlei vervulling:
1. een geestelijke, in hét Zaad, Christus, en allen die bij Christus horen, het geestelijke zaad van Abraham, Gal. 3:29, het 'volk van God'.
2. een schaduwachtige, in het natuurlijke zaad van Abraham, het volk Israël, het OT 'volk van God'. Op deze wijze werd in de oude bedeling het genadeverbond bediend.
+ Als het verbond met OT Israël ‘het’ genadeverbond zou zijn, hoe kan dan in het NT gezegd worden, dat dit verbond “niet onberispelijk” is (Hebr. 8:7)?
+ In het nieuwe verbond valt het schaduwachtige verbond weg, maar gaat het nog uitsluitend om het geestelijke, om het zijn in Christus. In het nieuwe verbond wordt het genadeverbond bediend door middel van de prediking van het Evangelie.
+ In de oude bedeling kwam je door natuurlijke geboorte bij het schaduwachtige verbond. Het verbond was opgericht met zowel gelovigen als ongelovigen. De ware gelovigen echter hadden deel aan datgene waar het oude verbond op wees: het heil van het genadeverbond.
+ Het schaduwachtige 'volk van God' kende twee ‘sacramenten’, besnijdenis en Pascha. Deze waren bestemd voor het gehele volk, of men nu gelovig of ongelovig was, m.a.w. of men nu deel had aan het genadeverbond of niet.
+ In de nieuwe bedeling kom je door geloof en wedergeboorte in het nieuwe verbond = de openbaring van het genadeverbond, zoals dat in Christus is vastgemaakt.
+ Het 'volk van God' in de nieuwe bedeling, het geestelijke zaad, kent ook twee sacramenten: doop en avondmaal. Deze zijn bestemd voor het gehéle volk van God, maar dan ook uitsluitend voor het volk van God!

P.S. Ik geef sommige formuleringen voor betere, maar ik hoop dat het principe jullie duidelijk is: dat je niet zomaar het verbond met oud Israël één op één kunt overzetten op het verbond met de gemeente.

[Democritus]

@Democritus, MM en huisman:

+ Het is belangrijk om helder te hebben wat het ‘genadeverbond’ is. Dat is namelijk niet begonnen bij Abraham, maar is al geopenbaard aan Adam (Gen. 3:15). Het is Gods heilsplan om zondaren te zaligen.
+ Het verbond met Abraham kun je dan ook niet gelijkstellen met het genadeverbond, maar is er een ‘bediening’ van.
+ Het verbond met Abraham kent tweeërlei vervulling:
1. een geestelijke, in hét Zaad, Christus, en allen die bij Christus horen, het geestelijke zaad van Abraham, Gal. 3:29, het 'volk van God'.
2. een schaduwachtige, in het natuurlijke zaad van Abraham, het volk Israël, het OT 'volk van God'. Op deze wijze werd in de oude bedeling het genadeverbond bediend.
+ Als het verbond met OT Israël ‘het’ genadeverbond zou zijn, hoe kan dan in het NT gezegd worden, dat dit verbond “niet onberispelijk” is (Hebr. 8:7)?
+ In het nieuwe verbond valt het schaduwachtige verbond weg, maar gaat het nog uitsluitend om het geestelijke, om het zijn in Christus. In het nieuwe verbond wordt het genadeverbond bediend door middel van de prediking van het Evangelie.
+ In de oude bedeling kwam je door natuurlijke geboorte bij het schaduwachtige verbond. Het verbond was opgericht met zowel gelovigen als ongelovigen. De ware gelovigen echter hadden deel aan datgene waar het oude verbond op wees: het heil van het genadeverbond.
+ Het schaduwachtige 'volk van God' kende twee ‘sacramenten’, besnijdenis en Pascha. Deze waren bestemd voor het gehele volk, of men nu gelovig of ongelovig was, m.a.w. of men nu deel had aan het genadeverbond of niet.
+ In de nieuwe bedeling kom je door geloof en wedergeboorte in het nieuwe verbond = de openbaring van het genadeverbond, zoals dat in Christus is vastgemaakt.
+ Het 'volk van God' in de nieuwe bedeling, het geestelijke zaad, kent ook twee sacramenten: doop en avondmaal. Deze zijn bestemd voor het gehéle volk van God, maar dan ook uitsluitend voor het volk van God!

P.S. Ik geef sommige formuleringen voor betere, maar ik hoop dat het principe jullie duidelijk is: dat je niet zomaar het verbond met oud Israël één op één kunt overzetten op het verbond met de gemeente.

Dus dat betekent dat het nieuwe verbond 'perfect' is omdat er niemand maar kan omvallen? Daarmee vallen dus de kernnoties van verbondseis en verbondswraak weg?
Dan vraag ik me af: Een Jood opgegroeid met de kenmerken (eis, wraak, kinderen) van een OT verbond zou die dit nog wel als een verbond zien?

Misschien een speculatieve vraag maar wel één die bij mij opkomt.

Ik heb het idee dat er een knip in verbondsbeschouwing wordt aangebracht tussen het OT (ook wel oude verbond) en NT (ook wel nieuwe verbond). M.i. blijven eisen hetzelfde alleen ze verbreden zicht bijv:

Onder het oude verbond eist God van Israel dat zij Zijn wetten zullen houden en inprenten (innerlijk maken). In het nieuwe verbond blijft deze eis staan alleen omdat bleek dat het onder het OT niet lukte zegt God nu: Ik zal mijn wet in u binnenste geven etc..

[Afgewezen]

Dus dat betekent dat het nieuwe verbond 'perfect' is omdat er niemand maar kan omvallen? Daarmee vallen dus de kernnoties van verbondseis en verbondswraak weg?
Dan vraag ik me af: Een Jood opgegroeid met de kenmerken (eis, wraak, kinderen) van een OT verbond zou die dit nog wel als een verbond zien?

Die laatste vraag is totaal niet relevant. Niet een Jood bepaalt hoe ik de Bijbel lees. De Joden hebben wel vaker moeten 'slikken' bij de uitleg van Jezus en van de apostelen.
Wat het eerste betreft: inderdaad, het nieuwe verbond is 'perfect' (niet de bondelingen trouwens). Wie in Christus is, is veilig. "Niemand zal ze uit Mijn hand rukken, noch uit de hand Mijns Vaders."
Als het nieuwe verbond niet genoeg is, wat is er dan wel genoeg?

Misschien een speculatieve vraag maar wel één die bij mij opkomt.

Ik heb het idee dat er een knip in verbondsbeschouwing wordt aangebracht tussen het OT (ook wel oude verbond) en NT (ook wel nieuwe verbond). M.i. blijven eisen hetzelfde alleen ze verbreden zicht bijv:

Onder het oude verbond eist God van Israel dat zij Zijn wetten zullen houden en inprenten (innerlijk maken). In het nieuwe verbond blijft deze eis staan alleen omdat bleek dat het onder het OT niet lukte zegt God nu: Ik zal mijn wet in u binnenste geven etc..

Ja, zo wordt het vaak gezegd. Dat er wel iets meer aan vastzit, hoop ik in mijn post duidelijk te hebben gemaakt.

[Democritus]

Dus dat betekent dat het nieuwe verbond 'perfect' is omdat er niemand maar kan omvallen? Daarmee vallen dus de kernnoties van verbondseis en verbondswraak weg?
Dan vraag ik me af: Een Jood opgegroeid met de kenmerken (eis, wraak, kinderen) van een OT verbond zou die dit nog wel als een verbond zien?

Die laatste vraag is totaal niet relevant. Niet een Jood bepaalt hoe ik de Bijbel lees. De Joden hebben wel vaker moeten 'slikken' bij de uitleg van Jezus en van de apostelen.
Wat het eerste betreft: inderdaad, het nieuwe verbond is 'perfect' (niet de bondelingen trouwens). Wie in Christus is, is veilig. "Niemand zal ze uit Mijn hand rukken, noch uit de hand Mijns Vaders."
Als het nieuwe verbond niet genoeg is, wat is er dan wel genoeg?

Misschien een speculatieve vraag maar wel één die bij mij opkomt.

Ik heb het idee dat er een knip in verbondsbeschouwing wordt aangebracht tussen het OT (ook wel oude verbond) en NT (ook wel nieuwe verbond). M.i. blijven eisen hetzelfde alleen ze verbreden zicht bijv:

Onder het oude verbond eist God van Israel dat zij Zijn wetten zullen houden en inprenten (innerlijk maken). In het nieuwe verbond blijft deze eis staan alleen omdat bleek dat het onder het OT niet lukte zegt God nu: Ik zal mijn wet in u binnenste geven etc..

Ja, zo wordt het vaak gezegd. Dat er wel iets meer aan vastzit, hoop ik in mijn post duidelijk te hebben gemaakt.

Dat het niet relevant is ben ik niet met je eens. Dat het niet doorslaggevend is ben ik met je eens. God staat boven ns bevattingsvermogen maar in de gehele Bijbel komt hij wel met beelden naar voren die aansluiten bij de hoorder op dat moment. Dat is m.i. niet iets waar we zomaar klakkeloos overheen kunnen stappen. Dus om het af te doen als totaal niet relevant is m.i. tekort door de bocht.

[Joannah]

Dus dat betekent dat het nieuwe verbond 'perfect' is omdat er niemand maar kan omvallen? Daarmee vallen dus de kernnoties van verbondseis en verbondswraak weg?
Dan vraag ik me af: Een Jood opgegroeid met de kenmerken (eis, wraak, kinderen) van een OT verbond zou die dit nog wel als een verbond zien?

Die laatste vraag is totaal niet relevant. Niet een Jood bepaalt hoe ik de Bijbel lees. De Joden hebben wel vaker moeten 'slikken' bij de uitleg van Jezus en van de apostelen.
Wat het eerste betreft: inderdaad, het nieuwe verbond is 'perfect' (niet de bondelingen trouwens). Wie in Christus is, is veilig. "Niemand zal ze uit Mijn hand rukken, noch uit de hand Mijns Vaders."
Als het nieuwe verbond niet genoeg is, wat is er dan wel genoeg?

Misschien een speculatieve vraag maar wel één die bij mij opkomt.

Ik heb het idee dat er een knip in verbondsbeschouwing wordt aangebracht tussen het OT (ook wel oude verbond) en NT (ook wel nieuwe verbond). M.i. blijven eisen hetzelfde alleen ze verbreden zicht bijv:

Onder het oude verbond eist God van Israel dat zij Zijn wetten zullen houden en inprenten (innerlijk maken). In het nieuwe verbond blijft deze eis staan alleen omdat bleek dat het onder het OT niet lukte zegt God nu: Ik zal mijn wet in u binnenste geven etc..

Ja, zo wordt het vaak gezegd. Dat er wel iets meer aan vastzit, hoop ik in mijn post duidelijk te hebben gemaakt.

Dat het niet relevant is ben ik niet met je eens. Dat het niet doorslaggevend is ben ik met je eens. God staat boven ns bevattingsvermogen maar in de gehele Bijbel komt hij wel met beelden naar voren die aansluiten bij de hoorder op dat moment. Dat is m.i. niet iets waar we zomaar klakkeloos overheen kunnen stappen. Dus om het af te doen als totaal niet relevant is m.i. tekort door de bocht.

Denk je niet dat God met zijn (joodse) volk destijds heel anders omging dan met ons heidenen?
tekenen, wonderen,de Wet, het Joodse volk en God horen bij elkaar.
maar wij heidenen kunnen behouden worden omdat we (wel net als Abraham)geloofd hebben, ZONDER gezien te hebben.
We vergelijken de 2 verbonden te veel, denk ik.
Het oude is de VERDWIJNING nabij(daar blijft dus niets van over) ,zegt de Bijbel.

[huisman]

@Democritus, MM en huisman:

+ Het is belangrijk om helder te hebben wat het ‘genadeverbond’ is. Dat is namelijk niet begonnen bij Abraham, maar is al geopenbaard aan Adam (Gen. 3:15). Het is Gods heilsplan om zondaren te zaligen.
+ Het verbond met Abraham kun je dan ook niet gelijkstellen met het genadeverbond, maar is er een ‘bediening’ van.
+ Het verbond met Abraham kent tweeërlei vervulling:
1. een geestelijke, in hét Zaad, Christus, en allen die bij Christus horen, het geestelijke zaad van Abraham, Gal. 3:29, het 'volk van God'.
2. een schaduwachtige, in het natuurlijke zaad van Abraham, het volk Israël, het OT 'volk van God'. Op deze wijze werd in de oude bedeling het genadeverbond bediend.
+ Als het verbond met OT Israël ‘het’ genadeverbond zou zijn, hoe kan dan in het NT gezegd worden, dat dit verbond “niet onberispelijk” is (Hebr. 8:7)?
+ In het nieuwe verbond valt het schaduwachtige verbond weg, maar gaat het nog uitsluitend om het geestelijke, om het zijn in Christus. In het nieuwe verbond wordt het genadeverbond bediend door middel van de prediking van het Evangelie.
+ In de oude bedeling kwam je door natuurlijke geboorte bij het schaduwachtige verbond. Het verbond was opgericht met zowel gelovigen als ongelovigen. De ware gelovigen echter hadden deel aan datgene waar het oude verbond op wees: het heil van het genadeverbond.
+ Het schaduwachtige 'volk van God' kende twee ‘sacramenten’, besnijdenis en Pascha. Deze waren bestemd voor het gehele volk, of men nu gelovig of ongelovig was, m.a.w. of men nu deel had aan het genadeverbond of niet.
+ In de nieuwe bedeling kom je door geloof en wedergeboorte in het nieuwe verbond = de openbaring van het genadeverbond, zoals dat in Christus is vastgemaakt.
+ Het 'volk van God' in de nieuwe bedeling, het geestelijke zaad, kent ook twee sacramenten: doop en avondmaal. Deze zijn bestemd voor het gehéle volk van God, maar dan ook uitsluitend voor het volk van God!

P.S. Ik geef sommige formuleringen voor betere, maar ik hoop dat het principe jullie duidelijk is: dat je niet zomaar het verbond met oud Israël één op één kunt overzetten op het verbond met de gemeente.

Ik moet zeggen dat ik nog nooit heb gehoord bij welke reformatorische theoloog ook dat het genadeverbond in het O.T. een wezenlijke andere was dan in het N.T.. Maar dat is denk ik ook het grootste verschil tussen ons, ik zie het O.T. en het N.T. als een eenheid , de openbaring van de onveranderlijke God aan ons mensen. Jij hebt echt een knip tuusen het O.T. en het N.T. (lijkt een beetje de bedelingenleer , weet ik trouwens niet veel van)

[Afgewezen]

Ik moet zeggen dat ik nog nooit heb gehoord bij welke reformatorische theoloog ook dat het genadeverbond in het O.T. een wezenlijke andere was dan in het N.T.

Dat zeg ik ook niet. De bediening verschilt, dat is wat anders.

Maar dat is denk ik ook het grootste verschil tussen ons, ik zie het O.T. en het N.T. als een eenheid , de openbaring van de onveranderlijke God aan ons mensen.

Ik ook. Het gaat om één heil, het heil dat is aangebracht door Christus, waar de OT schaduwen op wezen.

Jij hebt echt een knip tussen het O.T. en het N.T. (lijkt een beetje de bedelingenleer , weet ik trouwens niet veel van)

De Schrift geeft zelf een 'knip' tussen oud en nieuw verbond (zie bijv. de brief aan de Hebreeën). De reformatorische theologen hebben die knip getracht te minimaliseren, maar dat is niet Bijbels.

[huisman]

afgewezen schreef

De Schrift geeft zelf een 'knip' tussen oud en nieuw verbond (zie bijv. de brief aan de Hebreeën). De reformatorische theologen hebben die knip getracht te minimaliseren, maar dat is niet Bijbels.

Ik ben toch echt van mening dat er geen knip is , alles wat in het O.T. al is aangekondigd(profeten) of is afgeschaduwd(offerdienst enz.) is tot vervulling gekomen in het N.T. Kijk maar naar de grote heilsfeiten Kerst(o.a Micha) Goede vrijdag (o.a Jesaja, en de zondebok) Pasen (Jesaja)Hemelvaart(Psalmen) Pinksteren(Ezechiël, Joël enz) nergens lees ik dat het O.T. wezenlijk anders was . Juist de door jou aangehaalde Hebreeën brief zet in het elfde Hst de O.T. gelovigen als voorbeeld voor de N.T. gelovigen (Door het geloof heeft Abel,Henoch,Noach,Abraham,Izak,Jakob,Jozef enz enz.)

[learsi]

De bediening verschilt, dat is wat anders.

Is de bediening nu verschillend? Dezelfde Personen bedienen toch? En wel net zo als ze het onder het Oude verbond bedienden? Het verschil ligt dan in de verschillende teksten? En dat komt doordat Christus in de volheid des tijds geleefd, gestorven en opgestaan is?

Waarin verschilt die bediening nu?

[Afgewezen]

afgewezen schreef

De Schrift geeft zelf een 'knip' tussen oud en nieuw verbond (zie bijv. de brief aan de Hebreeën). De reformatorische theologen hebben die knip getracht te minimaliseren, maar dat is niet Bijbels.

Ik ben toch echt van mening dat er geen knip is , alles wat in het O.T. al is aangekondigd(profeten) of is afgeschaduwd(offerdienst enz.) is tot vervulling gekomen in het N.T. Kijk maar naar de grote heilsfeiten Kerst(o.a Micha) Goede vrijdag (o.a Jesaja, en de zondebok) Pasen (Jesaja)Hemelvaart(Psalmen) Pinksteren(Ezechiël, Joël enz) nergens lees ik dat het O.T. wezenlijk anders was . Juist de door jou aangehaalde Hebreeën brief zet in het elfde Hst de O.T. gelovigen als voorbeeld voor de N.T. gelovigen (Door het geloof heeft Abel,Henoch,Noach,Abraham,Izak,Jakob,Jozef enz enz.)

Het geloof is hetzelfde, daarover geen misverstand.
Maar in het OT werd het heil idd. afgeschaduwd, dat wil zeggen dat het heil nog niet gekomen was.
Israël was het volk van God, maar in schaduwachtige zin. Zelfs al zouden alle Israëlieten ware gelovigen zijn geweest, dan was het nog een schaduwachtig volk geweest, met een schaduwachtig heiL (het beloofde land). Want ook de gelovigen van het OT leefden vóór de komst van het nieuwe verbond. Alleen leefden zij in het uitzien daarnaar, de ongelovigen niet.
Pas toen Christus kwam en Zijn gemeente ging vergaderen, was er sprake van het nieuwe volk van God, het 'nieuwe' Israël. Van déze gemeente zegt Christus dat "de poorten der hel haar niet zullen overweldigen", dat het schapen zijn, die niet uit Zijn hand gerukt kunnen worden, en zíj ontvangen het werkelijke heil: het eeuwige leven. Dat gold voor het merendeel van het OT Israël niet!

[Gian]

Jij hebt echt een knip tuusen het O.T. en het N.T. (lijkt een beetje de bedelingenleer , weet ik trouwens niet veel van)

Toch wel bijzonder deze opmerking.
Als het om het verschil tussen het oude en nieuwe verbond gaat is het misschien toch interessant om er iets meer over te lezen, al is het alleen maar om kennis te nemen van deze visie.

[Afgewezen]

De bediening verschilt, dat is wat anders.

Is de bediening nu verschillend? Dezelfde Personen bedienen toch? En wel net zo als ze het onder het Oude verbond bedienden? Het verschil ligt dan in de verschillende teksten? En dat komt doordat Christus in de volheid des tijds geleefd, gestorven en opgestaan is?

Waarin verschilt die bediening nu?

De bediening vond ten tijde van Israël plaats aan één volk, nl. Israël, dat was apart gezet van de andere volken (oude verbond, besnijdenis). Toen de volheid des tijds gekomen was, brak die middelmuur des afscheidsels en kwam het schaduwverbond tot een eind.
De bediening vindt nu plaats wereldwijd door middel van de prediking van het Evangelie van het Koninkrijk. En wie Christus door het geloof aanneemt, heeft deel aan het nieuwe verbond en ontvangt het teken van de doop, ten teken dat hij met Christus is gestorven én met Hem is opgestaan tot een nieuw leven.
Het volk Israël was ontvanger van het Evangelie, maar was tevens het volk van de schaduwdienst, ja, het was zélf een schaduwachtig volk, zie mijn antwoord aan huisman.

[learsi]

De bediening verschilt, dat is wat anders.

Is de bediening nu verschillend? Dezelfde Personen bedienen toch? En wel net zo als ze het onder het Oude verbond bedienden? Het verschil ligt dan in de verschillende teksten? En dat komt doordat Christus in de volheid des tijds geleefd, gestorven en opgestaan is?

Waarin verschilt die bediening nu?

De bediening vond ten tijde Israël plaats aan één volk, nl. Israël, dat was apart gezet van de andere volken (oude verbond, besnijdenis). Toen de volheid des tijds gekomen was, brak die middelmuur des afscheidsels en kwam het schaduwverbond tot een eind.
De bediening vindt nu plaats wereldwijd door middel van de prediking van het Evangelie van het Koninkrijk. En wie Christus door het geloof aanneemt, heeft deel aan het nieuwe verbond en ontvangt het teken van de doop, ten teken dat hij met Christus is gestorven én met Hem is opgestaan tot een nieuw leven.
Het volk Israël was ontvanger van het Evangelie, maar was tevens het volk van de schaduwdienst, ja, het was zélf een schaduwachtig volk, zie mijn antwoord aan huisman.

Ik merk, dat jij focust op dat wat veranderd is en dat bijv. Huisman en Tiberius focussen op wat er niet veranderd is. Ik denk dat de focus uiteindelijk de eindconclusie bepaalt.Er is veel veranderd, dus het is een geheel nieuw verbond. Er is niet veel veranderd, dus is het een voortzetting van het Oude met enkele aanpassingen.
De vraag is dan, of een focus op de veranderingen ons laat zien, of er WEZENLIJK iets veranderd is, of juist niet. Aan de andere kant is de vraag, of een focus op wat niet veranderd is, ons laat zien, of het WEZENLIJK hetzelfde is gebleven.

Persoonlijk start ik liever bij de Personen die beide verbonden bedienen. Die zijn door de tijd heen dezelfde Personen. Het zou vreemd zijn als hun bediening onder Oud en Nieuw verbond een geheel ander doel zou hebben. Dat doel is niet veranderd. En hoe Ze werken(door de Geest) is ook niet veranderd. En het resultaat( verheerlijking Gods en de zaligheid der uitverkorenen) van hun werk is ook niet veranderd. Onder het ene verbond gebruiken Zij een Schrift en onder het andere verbond gebruiken Zij een Schrift. Onder het ene is er een zichtbaar volk en onder het andere is er een zichtbaar volk. Onder het ene gaat het ten diepste om hen die innerlijk vernieuwd zijn. Onder het andere gaat het ten diepste om hen die innerlijk vernieuwd zijn. Onder het ene verbond wordt geprofeteerd van de Komende Messias en onder het andere verbond wordt terug gewezen naar de Gekomen Messias. Onder het ene is een mens de middelaar, onder het andere is het De Mens. En zo komen we uit de eeuwigheid steeds meer in de tijd en komen we aan bij Hem, die het WEZENLIJKE verschil uitmaakt tussen die twee verbonden. Het Oude verbond verdween, omdat Hij gekomen was en het Nieuwe verbond kwam, omdat Hij gekomen was.

Er zijn verschillen tussen de twee verbonden, dat mag duidelijk zijn, echter hoe WEZENLIJK zijn die verschillen?
h.g. learsi