Herschrijven van de NBG lijkt me niet nodig.
Dit is de kern van de leer:
Maar om het geestelijk en hemels leven te onderhouden, hetwelk de gelovigen hebben, heeft Hij hun gezonden een levend Brood, Dat van den hemel nedergedaald is, te weten Jezus Christus, Dewelke het geestelijk leven der gelovigen voedt en onderhoudt, als Hij gegeten, dat is, toegeëigend en ontvangen wordt door het geloof, in den geest.
Dan volgt:
Om ons dit geestelijk en hemels Brood af te beelden, heeft Christus verordend een aards en zienlijk brood, hetwelk een sacrament is van Zijn lichaam, en den wijn tot een sacrament Zijns bloeds; om ons te betuigen dat wij, zo waarachtiglijk als wij het sacrament ontvangen en houden in onze handen, en het eten en drinken met onzen mond, waarmede ons leven daarna onderhouden wordt, ook zo waarachtiglijk door het geloof (hetwelk de hand en mond onzer ziel is) het ware lichaam en het ware bloed van Christus, onzen enigen Zaligmaker, ontvangen in onze zielen tot ons geestelijk leven
Er blijft een afstand tussen het eetbare en geestelijke, het een is het teken en het andere de betekende zaak.
Verder volgt nog:
Intussen zo feilen wij niet, als wij zeggen dat hetgeen door ons gegeten en gedronken wordt, het eigen en natuurlijk lichaam en het eigen bloed van Christus is; maar de wijze op welke wij dit nuttigen, is niet de mond, maar de geest, door het geloof
Dus: Het is niet fout het zo te zeggen, maar het is niet met de tastbare mond.
Want:
Alzo dan blijft Jezus Christus altijd zittende ter rechterhand Gods Zijns Vaders in de hemelen, en laat toch daarom niet na, ons Zijner deelachtig te maken door het geloof
Nogmaals:
Dit is de kern van de leer:
Maar om het geestelijk en hemels leven te onderhouden, hetwelk de gelovigen hebben, heeft Hij hun gezonden een levend Brood, Dat van den hemel nedergedaald is, te weten Jezus Christus, Dewelke het geestelijk leven der gelovigen voedt en onderhoudt, als Hij gegeten, dat is, toegeëigend en ontvangen wordt door het geloof, in den geest.
De avondmaalsleer zou veel duidelijker behouden zijn gebleven als het veel en veel vaker gehouden zou zijn. En niet steeds minder vaak.
Anderzijds is ook helemaal niet meer niet een zo grote ramp. Want de kern blijft. De betekende zaak is belangrijker dan het teken.
Waarmee ik niet wil zeggen dat het evengoed afgeschaft kan worden, maar er kunnen zich situaties voordoen dat men er langdurig van verstoken moet blijven (Rusland of China: werkkampen. Ik noem zomaar wat) en dan is wanhopen toch niet nodig, ondanks gebrek aan het ZICHTBARE teken.