Zeeuwse huisvrouw schreef:

Gritje schreef:En je krijgt met een laag inkomen veel toeslagen die een gezin met een hoog inkomen niet krijgen. Soms houdt een gezin met een laag inkomen net zoveel over dan iemand met een hoger inkomen. Dit geldt meestal niet voor de topinkomens.

Er is ook nog een groep die net boven de grens van laag inkomen zit, daardoor geen toeslagen ontvangt waar u op doelt, maar duidelijk ook geen hoog inkomen heeft. Dat zorgt soms ook voor vervelende situaties en gevoel van oneerlijk beleid door overheid.

Zeker waar!

Verstuurd vanaf mijn TA-1033 met Tapatalk

Ambtenaar schreef:

DDD schreef:Heb je wel eens uitgerekend wat alleen al een dominee per gezin kost? Mijns inziens mogen christenen hun verantwoordelijkheid niet zomaar afschuiven op de overheid, nog los daarvan dat de overheid helemaal niet zo'n sociaal beleid voert. Dan is 400 euro per jaar echt niet veel. Maar ik geef toe dat ik waarschijnlijk onvoldoende nadacht over de kosten van een gezinsvakantie.

Een fte kost bij mijn werkgever gemiddeld € 100.000. Een predikant heeft een vergelijkbaar opleidingsniveau, dus dat zal hetzelfde bedrag zijn met een marge van 20%, schat ik zo in.

Het sociale stelsel in Nederland is één van de beste ter wereld. Ik vraag me af of jij wat jij dan verstaat onder een sociaal beleid? Sociaal beleid is goed en nodig, maar het moet wel betaald worden en het concurreert met tal van andere beleidsdossiers die ook van groot belang zijn.

En wat bedoel je met € 400,00 per jaar?

Tot slot denk ik inderdaad dat je de kosten van een vakantie in het hoogseizoen onderschat. Vanwege medische redenen moeten wij kunnen beschikken over eigen toiletgelegenheid. Dan zit je toch al gauw op een bedrag van minimaal € 750,00 per week.

Dominees verdienen voor zover ik weet niet zoveel, althans niet in de PKN. Dus dat FTE zal met 80.000 euro aan werkgeverslasten ruim betaald zijn. En wat betreft het sociaal stelsel: volgens mij loop je 20 jaar achter. Lees ook eens de artikelen van Arjen van Veelen van De Correspondent, bijvoorbeeld over St. Louis.

400 euro aan giften per jaar voor een huishouden vind ik voor iemand met een bovenmodaal inkomen erg weinig.

Wandelende schreef:En het diaconale kerstpakket voor ouderen en alleenstaanden dan? Dat is ook geen basisbehoefte.

Daar valt ook heel wat over te zeggen. Het gebeurt uit gewoonte, wordt niet echt over nagedacht. Maar het is erg lastig hoor om een lijn te trekken, want er zijn ook echt nog ouderen/ aleenstaanden die krapjes zitten, maar ook een hele groep, die ruim in budget zitten. Ga je alleen op "armen" richten, waar trek je lijn? In onze gemeente worden de paketten uitgedeeld door jongeren, vinden "armen" het leuk om dan zo duidelijk ingedeeld te worden in een groep zodat in gemeente ook duidelijk wordt dat je bij de groep hoort die het financieel moeilijk heeft? Vind echt niet iedereen fijn hoor! Dus al met al een heel lastig dilemma!

CvdW schreef:

Goudleus schreef:Als mensen niet op vakantie kunnen, omdat er gewoon te weinig binnenkomt, ondanks de moeite die men zich getroost, is dat erg naar en verdrietig. Hoewel kinderen thuis ook een heel leuke vakantie kunnen hebben. (Ik spreek uit ervaring)

Ik zie ook dat mensen uit principe ervoor kiezen dat de vrouw geen betaalde baan heeft. Wanneer die overtuiging er is, lijkt het me niet logisch om te gaan klagen hier dat je niet op vakantie kunt.

Klinkt hier het individualisme in door?
Individualisme is een filosofisch standpunt waarbij de gedachtegangen en de rechten van het individu boven het belang van de gemeenschap worden geplaatst. De kern van individualisme is dat een groep geen rechten heeft, maar dat enkel individuen rechten hebben; daarmee is het tegengesteld aan collectivisme. Bij het individualisme staat het recht op zelfbeschikking centraal. Elk individu heeft het recht om zijn leven zelf in te vullen, zonder dat anderen hem gaan opdringen hoe deze zijn leven zou moeten leiden.

Noem het individualisme. Ik noem het verantwoordelijkheid. Wanneer mensen overtuigd zijn van het principe 'de huisvrouw als scheppingsorde' is dat hun goed recht. Maar accepteer dan ook de consequenties die dat heeft.

Wandelende schreef:

liz boer schreef:

Wandelende schreef:Rijkdom wordt in de Bijbel nergens afgewezen mits het in de juiste context wordt gezet en gebruikt. Wel wordt opgaan in en prat gaan op je rijkdom afgewezen. In het NT zijn daar meerdere voorbeelden van. En de vrucht van de Geest openbaart zich niet voor niets in oa. matigheid.

Het prediken van matigheid en soberheid is geen 11e gebod. Het dient daarom altijd te staan in de context van de dankbaarheid. De rijke kan dan uit dankbaarheid geven, de arme dient in dankbaarheid te ontvangen.

Wanneer we matigheid en soberheid als praktische meetlat voor onze naaste gaan gebruiken, is alle dankbaarheid verdwenen. En naar mijn mening dan per definitie afkeurenswaardig.

Maar wee u, gij rijken, want gij hebt uw troost weg.

Bedoel je dit als tegenargument?

Want het vers staat juist in de door mij aangegeven context. Lees vs. 30,33-36.
Verder zijn er diverse Bijbelgedeelten waar Jezus spreekt over de opdracht voor rijken en het dankbaar ontvangen door de armen.
Elkaar een meetlat opleggen wie wel en niet goed doet, heeft ook een heel concrete waarschuwing van Jezus: "Want de armen hebt gij altijd met u, maar Mij hebt gij niet altijd."

Ik reageerde op de zin rijkdom wordt nergens afgewezen meer niet.

Orchidee schreef:

Zeeuwse huisvrouw schreef:

Gritje schreef:En je krijgt met een laag inkomen veel toeslagen die een gezin met een hoog inkomen niet krijgen. Soms houdt een gezin met een laag inkomen net zoveel over dan iemand met een hoger inkomen. Dit geldt meestal niet voor de topinkomens.

Er is ook nog een groep die net boven de grens van laag inkomen zit, daardoor geen toeslagen ontvangt waar u op doelt, maar duidelijk ook geen hoog inkomen heeft. Dat zorgt soms ook voor vervelende situaties en gevoel van oneerlijk beleid door overheid.

Zeker waar!

Verstuurd vanaf mijn TA-1033 met Tapatalk

Idd

liz boer schreef:

Wandelende schreef:

liz boer schreef:

Wandelende schreef:Rijkdom wordt in de Bijbel nergens afgewezen mits het in de juiste context wordt gezet en gebruikt. Wel wordt opgaan in en prat gaan op je rijkdom afgewezen. In het NT zijn daar meerdere voorbeelden van. En de vrucht van de Geest openbaart zich niet voor niets in oa. matigheid.

Het prediken van matigheid en soberheid is geen 11e gebod. Het dient daarom altijd te staan in de context van de dankbaarheid. De rijke kan dan uit dankbaarheid geven, de arme dient in dankbaarheid te ontvangen.

Wanneer we matigheid en soberheid als praktische meetlat voor onze naaste gaan gebruiken, is alle dankbaarheid verdwenen. En naar mijn mening dan per definitie afkeurenswaardig.

Maar wee u, gij rijken, want gij hebt uw troost weg.

Bedoel je dit als tegenargument?

Want het vers staat juist in de door mij aangegeven context. Lees vs. 30,33-36.
Verder zijn er diverse Bijbelgedeelten waar Jezus spreekt over de opdracht voor rijken en het dankbaar ontvangen door de armen.
Elkaar een meetlat opleggen wie wel en niet goed doet, heeft ook een heel concrete waarschuwing van Jezus: "Want de armen hebt gij altijd met u, maar Mij hebt gij niet altijd."

Ik reageerde op de zin rijkdom wordt nergens afgewezen meer niet.

Dan heb je mijn "mits" over het hoofd gezien? Zie mijn eerste quote, eerste zin. In dat opzicht wordt rijkdom alsnog nergens afgewezen in de Bijbel.

Goudleus schreef:

CvdW schreef:

Goudleus schreef:Als mensen niet op vakantie kunnen, omdat er gewoon te weinig binnenkomt, ondanks de moeite die men zich getroost, is dat erg naar en verdrietig. Hoewel kinderen thuis ook een heel leuke vakantie kunnen hebben. (Ik spreek uit ervaring)

Ik zie ook dat mensen uit principe ervoor kiezen dat de vrouw geen betaalde baan heeft. Wanneer die overtuiging er is, lijkt het me niet logisch om te gaan klagen hier dat je niet op vakantie kunt.

Klinkt hier het individualisme in door?
Individualisme is een filosofisch standpunt waarbij de gedachtegangen en de rechten van het individu boven het belang van de gemeenschap worden geplaatst. De kern van individualisme is dat een groep geen rechten heeft, maar dat enkel individuen rechten hebben; daarmee is het tegengesteld aan collectivisme. Bij het individualisme staat het recht op zelfbeschikking centraal. Elk individu heeft het recht om zijn leven zelf in te vullen, zonder dat anderen hem gaan opdringen hoe deze zijn leven zou moeten leiden.

Noem het individualisme. Ik noem het verantwoordelijkheid. Wanneer mensen overtuigd zijn van het principe 'de huisvrouw als scheppingsorde' is dat hun goed recht. Maar accepteer dan ook de consequenties die dat heeft.

Geheel met u eens dat dan ook de consequenties geaccepteerd moeten worden.
Maar waarom worden eenverdieners zo meewaardig aangekeken? Je telt niet (meer) mee als je gewoon huisvrouw bent.
Ik mis het 'iemand in zijn waarde laten'.

Geheel met u eens dat dan ook de consequenties geaccepteerd moeten worden.
Maar waarom worden eenverdieners zo meewaardig aangekeken? Je telt niet (meer) mee als je gewoon huisvrouw bent.
Ik mis het 'iemand in zijn waarde laten'.[/quote]


Zo bedoel ik het juist niet te zeggen. Het is meer het minderwaardigheidsgevoel van eenverdieners zelf. Ze lijken te vragen om (extra) waardering. Als het een principiele keuze is, kun je die met zelfvertrouwen hanteren. Maar het is net zo goed een keuze , waarvan de gevolgen helder te berekenen zijn.

Het topic gaat over: keer terug naar soberheid.
Nu gaat het over tweeverdieners rijk zijn ed.
Dat zijn toch geen tegenstellingen van elkaar?
Iemand die veel verdiend zal sober leven ws anders invullen dan iemand die minder verdiend.

@wandelende er stond geen mits bij die tekst

Goudleus schreef:Geheel met u eens dat dan ook de consequenties geaccepteerd moeten worden.
Maar waarom worden eenverdieners zo meewaardig aangekeken? Je telt niet (meer) mee als je gewoon huisvrouw bent.
Ik mis het 'iemand in zijn waarde laten'.

Zo bedoel ik het juist niet te zeggen. Het is meer het minderwaardigheidsgevoel van eenverdieners zelf. Ze lijken te vragen om (extra) waardering. Als het een principiele keuze is, kun je die met zelfvertrouwen hanteren. Maar het is net zo goed een keuze , waarvan de gevolgen helder te berekenen zijn.[/quote]

Persoonlijk ben ik voorstander van afschaffing arbeidskorting, algemene heffingskorting, zorgtoeslag enzovoort.
Een ieder betaald gewoon een x percentage inkomensbelasting. Dus die weinig verdient weinig en die veel verdient meer.
Nu is het zo dat overheid de mensen dwingt om tweeverdiener te zijn. Dat is haar taak niet.
Ik wil dus zeggen dat de gevolgen niet helder te berekenen zijn.

liz boer schreef:Het topic gaat over: keer terug naar soberheid.
Nu gaat het over tweeverdieners rijk zijn ed.
Dat zijn toch geen tegenstellingen van elkaar?
Iemand die veel verdiend zal sober leven ws anders invullen dan iemand die minder verdiend.

Mooi gesproken!

Kernvraag: wat is sober?

Goudleus schreef:Zo bedoel ik het juist niet te zeggen. Het is meer het minderwaardigheidsgevoel van eenverdieners zelf. Ze lijken te vragen om (extra) waardering. Als het een principiele keuze is, kun je die met zelfvertrouwen hanteren. Maar het is net zo goed een keuze , waarvan de gevolgen helder te berekenen zijn.

Dit is wel erg zakelijk, te zakelijk wat mij betreft.
Het punt waar veel eenverdieners tegenaan lopen, is de meewarigheid waarmee je tegenwoordig in de eigen kerkelijke kring wordt aangekeken, als je zegt dat je bewust ervoor kiest dat de moeder niet werkt, zodat ze er altijd kan zijn voor de kinderen.
En dat is toch vreemd.
Dat de wereld om ons heen zo reageert, dat is te begrijpen.
Maar vanuit de kerk zou je toch juist waardering voor deze keuze moeten krijgen? Er is geen grotere bijdrage te bedenken aan kerk en maatschappij, dan een moeder die er altijd is voor haar kind.

(En nee, ik ga nu even niet de discussie aan over vaders die evenveel verantwoordelijkheid hebben (waar!), en dat het gewoon verdeeld moet worden, en dat het niets uitmaakt of een vader thuis is of een moeder (niet waar!).)

DDD schreef:

Ambtenaar schreef:

DDD schreef:Heb je wel eens uitgerekend wat alleen al een dominee per gezin kost? Mijns inziens mogen christenen hun verantwoordelijkheid niet zomaar afschuiven op de overheid, nog los daarvan dat de overheid helemaal niet zo'n sociaal beleid voert.

Een fte kost bij mijn werkgever gemiddeld € 100.000. Een predikant heeft een vergelijkbaar opleidingsniveau, dus dat zal hetzelfde bedrag zijn met een marge van 20%, schat ik zo in.

Dominees verdienen voor zover ik weet niet zoveel, althans niet in de PKN. Dus dat FTE zal met 80.000 euro aan werkgeverslasten ruim betaald zijn.

Een dominee in de CGK verdient aan de start rond de € 35.000,- (ja, wel vergelijkbaar opleidingsniveau.) En bedenk ook even: er is geen vrij wonen. Bij een pastorie zijn de woonlasten voor de predikant; bij geen pastorie, krijg je een woonvergoeding waar je niet mee uit kunt.