Intensieve landbouw heeft negatieve invloed op de water-, bodem-, en luchtkwaliteit. Daarnaast draagt het bij klimaatverandering, afname van biodiversiteit en heeft grote invloed op de waterhuishouding.Maanenschijn schreef: Ja, aantoonbaar onjuist. Collectief Veluwe heeft de afgelopen zes jaar meer dan 14 miljoen euro geïnvesteerd in het agrarisch natuurbeheer met goede resultaten, toename van weidevogels (overigens niet alle jaren), plantensoorten en landschapselementen. Het gaat in kleine stapjes, maar wel vooruit.
De vraag is of de schuld is van de boeren. Nee, grotendeels niet. Het zijn de gezamenlijke overheden die in EU verband bewust hebben gestuurd op intensivering van de landbouw. Met het verdrag van Rome is de landbouwsector in de EU al vanaf eind jaren ‘50 gestimuleerd en gesubsidieerd om meer te produceren om o.a. de voedselvoorziening te verzekeren, redelijke prijzen voor voedsel te garanderen en boeren van een fatsoenlijk inkomen te voorzien. Dit landbouwbeleid is in de loop der jaren wel wat gewijzigd, maar niet echt radicaal.
Dat er steeds meer boeren stapjes maken richting natuurinclusieve landbouw is natuurlijk te prijzen (en daar worden ze bovendien ook voor gesubsidieerd), maar het gaat simpelweg niet hard genoeg.
Klopt, het is in mijn ogen niet een probleem van de landbouwsector, maar een maatschappelijk probleem.Ik ben zeker met je eens dat er meer moet en kan. Hiervan zijn vaak de Natuurbeheerplannen van de Provincies beperkend. Want die betalen een deel van de extra kosten maar hebben daarin de locaties begrenst. Een agrarische bedrijfsvoering die extensiveert maakt minder inkomsten en meer kosten. Dit kan deels opgevangen worden door het bedienen van niche-markten, maar dit gaat niet voor de gehele agrarische sector. Daarom is een systeemverandering hard nodig, waarbij vanuit de opbrengst van de producten extensivering en een bio-diverse bedrijfsvoering betaald kan worden. Daarin is er nog een hele weg te gaan.