Wedergeboorte

[Fjodor]

Lees ook vooral kanttekening 8 bij Romeinen 6, die verklaart veel:

8) in Zijn dood gedoopt zijn?
Dat is, door de doop verzekerd worden dat wij gemeenschap hebben aan Zijnen dood, waardoor niet alleen onze zonden voor God verzoend zijn, maar ook de Heilige Geest is verworven, door wiens werking de verdorvenheid, die in ons is, haar leven of heersende kracht is benomen, hetwelk is de eerste trap onzer wedergeboorte;

Hier staat echt iets anders dan dat wat jij zegt. Jij zegt dat het één worden met Christus' doop/dood slaat op het sterven van de oude mens door het geloof in de wet dat gewerkt wordt door de Geest der dienstbaarheid. Híer staat dat dat één worden met Christus' dood/doop slaat op de eerste trap van de wedergeboorte! Jij kan het echt niet met deze kanttekening eens zijn.

Wanneer God de vervloekte kruisdood en zalige opstanding van Christus in het uur der minne geestelijk gaat toepassen aan het hart van een verkoren zondaar, dan kunnen en mogen we deze twee nooit van elkaar scheiden. De zondaar sterft de kruisdood met Christus als in een punt des tijds, waarna hij met Hem opstaat ten eeuwige leven. Hoe vaak heb ik niet gezegd dat dit sterven het geestelijk ondergaan is in het badwater der wedergeboorte....?? Zou dit dan niet tot de eerste trap in de wedergeboorte behoren...?

Het punt is alleen dat jij denkt dat de ontdekking van schuld en zonden onder de wet, zonder een rechtvaardig verloren gaan voor God, alrede tot de wedergeboorte behoort. En daar ga jij de fout in, Fjodor. Jij spreekt hier vanuit de geest van hen die je op dit punt misleidt hebben.

Lees die kanttekening nou eens goed. Daar staat dat de eerste trap van de wedergeboorte de onder andere de vergeving van zonden inhoudt. De reden daarvan is dat we in Christus' dood gedoopt zijn, dat is, één gemaakt zijn met Zijn sterven.
Áls jij dan vol blijft houden dat het sterven door het geloof in de wet gelijk staat aan het één worden met Christus' sterven, dan betekent dat dus dat het geloof in de wet ook gelijk staat aan de vergeving van zonden.

Weet jij trouwens uit welke kerk ik kom, DWW? Nee, denk het niet. Begrijp je mijn standpunt? Denk et ook niet. Ik kom namelijk niet uit een afgescheiden kerk en ik geloof ook niet dat ontdekking van zonde zonder geloof tot de wedergeboorte hoort.

[DWW]

Lees ook vooral kanttekening 8 bij Romeinen 6, die verklaart veel:

8) in Zijn dood gedoopt zijn?
Dat is, door de doop verzekerd worden dat wij gemeenschap hebben aan Zijnen dood, waardoor niet alleen onze zonden voor God verzoend zijn, maar ook de Heilige Geest is verworven, door wiens werking de verdorvenheid, die in ons is, haar leven of heersende kracht is benomen, hetwelk is de eerste trap onzer wedergeboorte;

Hier staat echt iets anders dan dat wat jij zegt. Jij zegt dat het één worden met Christus' doop/dood slaat op het sterven van de oude mens door het geloof in de wet dat gewerkt wordt door de Geest der dienstbaarheid. Híer staat dat dat één worden met Christus' dood/doop slaat op de eerste trap van de wedergeboorte! Jij kan het echt niet met deze kanttekening eens zijn.

Wanneer God de vervloekte kruisdood en zalige opstanding van Christus in het uur der minne geestelijk gaat toepassen aan het hart van een verkoren zondaar, dan kunnen en mogen we deze twee nooit van elkaar scheiden. De zondaar sterft de kruisdood met Christus als in een punt des tijds, waarna hij met Hem opstaat ten eeuwige leven. Hoe vaak heb ik niet gezegd dat dit sterven het geestelijk ondergaan is in het badwater der wedergeboorte....?? Zou dit dan niet tot de eerste trap in de wedergeboorte behoren...?

Het punt is alleen dat jij denkt dat de ontdekking van schuld en zonden onder de wet, zonder een rechtvaardig verloren gaan voor God, alrede tot de wedergeboorte behoort. En daar ga jij de fout in, Fjodor. Jij spreekt hier vanuit de geest van hen die je op dit punt misleidt hebben.

Weet jij trouwens uit welke kerk ik kom, DWW? Nee, denk het niet. Begrijp je mijn standpunt? Denk het ook niet. Ik kom namelijk niet uit een afgescheiden kerk en ik geloof ook niet dat ontdekking van zonde zonder geloof tot de wedergeboorte hoort.

Al onze eigen gemaakte kerkjes zullen straks allemaal verrotten, Fjodor. Toch zijn we van nature van dezelfde kerk, wist je dat? Weet je wat er boven die kerk staat, Fjodor...?? Namelijk dit: "Want zovelen als er uit de werken der wet zijn, die zijn onder den vloek; want er is geschreven: Vervloekt is een iegelijk, die niet blijft in al hetgeen geschreven is in het boek der wet, om dat te doen, Gal. 3:10."

Wij allen moeten de oorzaak van onze geestelijke doodstaat afsterven, hier aan deze zijde van het graf, of straks voor eeuwig in de helse verdoemenis, Fjodor. Want de ziel die zondigt zal zekerlijk sterven. Dat kan alleen door de kruisdood, en de opstanding van Christus. Zijn vloekdood tot verzoening en Zijn heerlijke opstanding tot rechtvaardigmaking en heiligmaking krachtens toerekening. Ik ben zwart, doch liefelijk, zegt de Bruid in het Hooglied.

[eenvoudige]

Daarom geschiedt het dodelijkst tijdsgewricht als in een punt des tijds, als in een oogwenk zeiden sommige puriteinen weleens. Wanneer dit langer zou duren, dan zou een ziel dit geestelijk niet overleven. Want wie kan er leven bij de toorn en gramschap Gods? Wanneer Gods volk in het uur der minne zijn verlorenheid voor God inleeft, dat is wanneer God Zijn Beeld van heiligheid en gerechtigheid in hen opeist waarin Hij hen geschapen heeft, daar worden zij Adam voor God, en moeten zij verdrinken in hun ongerechtigheden en onheiligheden voor God, dan gevoelen zij in die stonde slechts de sprankelen van de toorn en gramschap Gods over hun bedreven zonden die Christus ten volle op Golgotha heeft weggedragen. Dat is in het uur der minnen wanneer God de Vader een verkoren zondaar trekt tot de geloofsgemeenschap met Zijn lieve Zoon, dwars door de weg van Zijn verdoemend en verzoenend recht. In het het verdoemende recht schenkt de Geest der dienstbaarheid hem het geloof in Gods heilige wet ten dode. Dit doet hem beven voor de heilige Majesteit Gods. Dit doet hem gevoelen en inleven dat God buiten Christus Jezus een verterend Vuur is, bij Wie niemand wonen kan. In die stonde verdoemt de wet die zondaar ten dode, en gaat hij middels een hartverscheurend berouw al wenende verloren voor God, niets meer hebbende tot betalen, als in een punt des tijds. Met een laatste noodschreeuw om redding tot behoudenis, Heere wees mij zondaar genadig, gaat die zondaar overboord en valt als in een mum van tijd in de golven van Gods toorn, alwaar God hem een Vis zend die hem opslokt tot zijn behoudenis, waardoor die zondaar één Lichaam wordt met die Vis en zijn overtreding veroordeeld wordt in het Lichaam van die Meerdere Vis, Jezus Christus Gods Zoon Zaligmaker. Daar is de zondaar zichzelf kwijt en ligt hij opgelost in God, (dit is wat ik bedoelde met die moeder die haar gebaarde kind op haar borst kreeg gelegd), en daalt de hemelse vrede en de blijdschap die alle verstand te boven gaat af in zijn geredde ziel, werkende door de ingestorte Liefde Gods in Christus. Dit is een verbrijzelende liefde. Daar dalen de beloftenissen Gods door het geloof af in zijn ziel tot behoudenis, gewerkt door de Geest der aanneming tot kinderen.

Het gevoelen van de toorn en gramschap over zijn bedreven zonden in deze onhoudbare zielenood, is de helse verdoemenis. We moeten deze dingen geestelijk en niet visionair voorstellen. Want God is een Geest en niemand kan God zien, ook niet wanneer Hij als Rechter Zijn gerechtigheid en heiligheid opeist in het hart van een verkoren zondaar. Daarnaast zijn deze zaken beter te beleven, dan na te vertellen. Maar wanneer een zondaar nu niet weet en/of beseft wat hij zegt wanneer hij met een laatste noodschreeuw om redding verloren gaat voor God, daar heeft men te vrezen dat hem nimmer het geloof in Gods heilige wet geschonken is tot doding en afsnijding. Want in die stonde is die zondaar het namelijk met God eens geworden, zijn wil in Gods wil overgebogen, en God is het eens geworden met die zondaar. Nogmaals de trap en mate van deze doorleving kan verschillen. Maar ieder waar kind van God weet het heel zeker hoe hij/zij verloren ging, maar ook heel zeker hoe zij behouden werden in en door het zaligmakende geloof in Jezus Christus. Anders moeten we (nog) niet spreken van geloof en genade. Dit wordt op dit forum weleens veel te vaak te onpas gebruikt. Want genade wordt alleen door een Rechter geschonken. Wij dan, gerechtvaardigd zijnde uit het geloof, hebben vrede bij God, door onzen Heere Jezus Christus; Door Welken wij ook de toeleiding hebben door het geloof tot deze genade, in welke wij staan, en roemen in de hoop der heerlijkheid Gods, Rom. 5:1-2.

Het is wat anders wanneer er schuchtere zielen zijn die deze zaak doorleeft hebben, maar het niet voor hun verlossing durven houden. Dan kan zijn door dwalingen waarin ze verstrikt zitten, door pure onkunde, of door verkeerde onderwijzers die zelf geen kennis hebben aan deze zaken. Deze zielen worden op Gods tijd door God Zelf of in de middelijke weg door andere kinderen Gods opgeluisterd en verklaard, waardoor ze bij vernieuwing in de vrijheid durven te staan waarmee Christus hen in de vrijheid heeft doen staan, lees Gal. 5. Ik heb nog wel enkele vrienden die deze zaken alzo doorleefd hebben. Een ieder ging verloren en werd behouden, maar de trap en mate kon verschillen. En ook ik ben hier geen vreemdeling van.

Gal. 3:10 "Vervloekt is een iegelijk, die niet blijft in al hetgeen geschreven is in het boek der wet, om dat te doen."
Jaren terug klaagde deze tekst mij aan. Niet gebleven in het boek der wet. Niet een van Gods geboden gehouden, maar schuldig aan allen. Daarom vervloekt en dan onmogelijk om zalig te worden.
Nadat Christus Zich aan de ziel geopenbaard had, kreeg Gal. 3:13 onuitsprekelijke waarde: "Christus heeft ons verlost van den vloek der wet, een vloek geworden zijnde voor ons; want er is geschreven: Vervloekt is een iegelijk, die aan het hout hangt."
Hij had aan het hout gehangen en was vervloekt in mijn plaats. Hij had mijn schuld op Zich genomen en de straf gedragen en het eeuwige leven verworven.
Door het geloof mocht verstaan worden: "Ik ben door de wet aan de wet gestorven aan de wet, opdat ik Gode leven zou. Ik ben met Christus gekruist; en ik leef, doch niet meer ik, maar Christus leeft in mij; en hetgeen ik nu in het vlees leef, dat leef ik door het geloof des Zoons van God, Die mij liefgehad heeft, en Zichzelven voor mij overgegeven heeft."
Maar Paulus zegt ook: Ik sterf elke dag.
Hij was gestorven en hij stierf elke dag. De eerste bekering en de dagelijkse bekering.

[Fjodor]

Nee. Je weet niet wat je zegt. Want je weet niet wat het is om voor eeuwig verdoemd te worden.

Kan jij ons dan vertellen wat er ervaren wordt als een ziel het moet uitroepen in dat dood'lijkst tijdsgwricht: Verloren, verloren, voor eeuwig verloren...!?

Nee, want zó'n dood'lijkst tijdsgewricht heb ik zelf nooit meegemaakt. Daar was nooit wanhoop aan Gods genade.
Maar ook iemand die uitroept 'verloren, verloren, voor eeuwig verloren' weet in feite niet wat hij zegt. Want hij zou het niet overleven...

Daarom geschiedt het dodelijkst tijdsgewricht als in een punt des tijds, als in een oogwenk zeiden sommige puriteinen weleens. Wanneer dit langer zou duren, dan zou een ziel dit geestelijk niet overleven. Want wie kan er leven bij de toorn en gramschap Gods?

Dit snap ik eigenlijk niet. Als je het inleven van Gods toorn en gramschap niet langer dan het dodelijkst tijdsgewricht geestelijke kan overleven, dan kan het ook geen dodelijkst tijdsgewricht, lijk mij hoor. Dodelijk is dodelijk.

Wanneer Gods volk in het uur der minne zijn verlorenheid voor God inleeft, dat is wanneer God Zijn Beeld van heiligheid en gerechtigheid in hen opeist waarin Hij hen geschapen heeft, daar worden zij Adam voor God, en moeten zij verdrinken in hun ongerechtigheden en onheiligheden voor God, dan gevoelen zij in die stonde slechts de sprankelen van de toorn en gramschap Gods over hun bedreven zonden die Christus ten volle op Golgotha heeft weggedragen. Dat is in het uur der minnen wanneer God de Vader een verkoren zondaar trekt tot de geloofsgemeenschap met Zijn lieve Zoon, dwars door de weg van Zijn verdoemend en verzoenend recht. In het het verdoemende recht schenkt de Geest der dienstbaarheid hem het geloof in Gods heilige wet ten dode. Dit doet hem beven voor de heilige Majesteit Gods. Dit doet hem gevoelen en inleven dat God buiten Christus Jezus een verterend Vuur is, bij Wie niemand wonen kan. In die stonde verdoemt de wet die zondaar ten dode, en gaat hij middels een hartverscheurend berouw al wenende verloren voor God, niets meer hebbende tot betalen, als in een punt des tijds. Met een laatste noodschreeuw om redding tot behoudenis, Heere wees mij zondaar genadig, gaat die zondaar overboord en valt als in een mum van tijd in de golven van Gods toorn,

En hier is de zonder in werkelijkheid al gerechtvaardigd. Want het Heere wees mij zondaar genadig is voldoende. Dit Heere wees mij zondaar genadig wordt volgens jou gewerkt door Gods wet. En daarmee leer dus ook jij dat de wet rechtvaardigt.

alwaar God hem een Vis zend die hem opslokt tot zijn behoudenis, waardoor die zondaar één Lichaam wordt met die Vis en zijn overtreding veroordeeld wordt in het Lichaam van die Meerdere Vis, Jezus Christus Gods Zoon Zaligmaker. Daar is de zondaar zichzelf kwijt en ligt hij opgelost in God, (dit is wat ik bedoelde met die moeder die haar gebaarde kind op haar borst kreeg gelegd), en daalt de hemelse vrede en de blijdschap die alle verstand te boven gaat af in zijn geredde ziel, werkende door de ingestorte Liefde Gods in Christus. Dit is een verbrijzelende liefde. Daar dalen de beloftenissen Gods door het geloof af in zijn ziel tot behoudenis, gewerkt door de Geest der aanneming tot kinderen.

Het gevoelen van de toorn en gramschap over zijn bedreven zonden in deze onhoudbare zielenood, is de helse verdoemenis. We moeten deze dingen geestelijk en niet visionair voorstellen. Want God is een Geest en niemand kan God zien, ook niet wanneer Hij als Rechter Zijn gerechtigheid en heiligheid opeist in het hart van een verkoren zondaar. Daarnaast zijn deze zaken beter te beleven, dan na te vertellen. Maar wanneer een zondaar nu niet weet en/of beseft wat hij zegt wanneer hij met een laatste noodschreeuw om redding verloren gaat voor God, daar heeft men te vrezen dat hem nimmer het geloof in Gods heilige wet geschonken is tot doding en afsnijding.

In de eerste regel maak je een karikatuur van de helse verdoemenis, alsof wij dat (al dan niet geestelijk) kunnen voelen. Terecht dat Afgewezen zegt dat je niet weet wat je zegt.
Hier leer je nogmaals dat de noodschreeuw om redding voortkomt uit het geloof in de wet. Dat is een dwaling, want de laatste noodkreet om redding wordt gewerkt door het evangelie.

Want in die stonde is die zondaar het namelijk met God eens geworden, zijn wil in Gods wil overgebogen, en God is het eens geworden met die zondaar.

Dit alles lijkt mij moeilijk om in een punt des tijds te beleven. Is misschien een beetje veel. Wij kunnen sowieso niets in een punt des tijds beleven. Of heb je het hier daar niet over?

[Fjodor]

Al onze eigen gemaakte kerkjes zullen straks allemaal verrotten, Fjodor. Toch zijn we van nature van dezelfde kerk, wist je dat? Weet je wat er boven die kerk staat, Fjodor...?? Namelijk dit: "Want zovelen als er uit de werken der wet zijn, die zijn onder den vloek; want er is geschreven: Vervloekt is een iegelijk, die niet blijft in al hetgeen geschreven is in het boek der wet, om dat te doen, Gal. 3:10."

Wij allen moeten de oorzaak van onze geestelijke doodstaat afsterven, hier aan deze zijde van het graf, of straks voor eeuwig in de helse verdoemenis, Fjodor. Want de ziel die zondigt zal zekerlijk sterven. Dat kan alleen door de kruisdood, en de opstanding van Christus. Zijn vloekdood tot verzoening en Zijn heerlijke opstanding tot rechtvaardigmaking en heiligmaking krachtens toerekening. Ik ben zwart, doch liefelijk, zegt de Bruid in het Hooglied.

Ja, hier ben ik het mee eens.
Of? Maak je hier nu bewust een onderscheid tussen verzoening door vloekdood en opstanding tot rechtvaardigmaking? Want volgens mij klopt dat niet en staan verzoening en rechtvaardigmaking precies op één punt.

Maar ik vind het wel treurig dat je continu weigert in te gaan op dat wat ik over Romeinen 6 zeg.

[Gian]

Waarom wordt het dodelijkst tijdgewricht ivm de wedergeboorte genoemt?

[DWW]

Al onze eigen gemaakte kerkjes zullen straks allemaal verrotten, Fjodor. Toch zijn we van nature van dezelfde kerk, wist je dat? Weet je wat er boven die kerk staat, Fjodor...?? Namelijk dit: "Want zovelen als er uit de werken der wet zijn, die zijn onder den vloek; want er is geschreven: Vervloekt is een iegelijk, die niet blijft in al hetgeen geschreven is in het boek der wet, om dat te doen, Gal. 3:10."

Wij allen moeten de oorzaak van onze geestelijke doodstaat afsterven, hier aan deze zijde van het graf, of straks voor eeuwig in de helse verdoemenis, Fjodor. Want de ziel die zondigt zal zekerlijk sterven. Dat kan alleen door de kruisdood, en de opstanding van Christus. Zijn vloekdood tot verzoening en Zijn heerlijke opstanding tot rechtvaardigmaking en heiligmaking krachtens toerekening. Ik ben zwart, doch liefelijk, zegt de Bruid in het Hooglied.

Ja, hier ben ik het mee eens. Of? Maak je hier nu bewust een onderscheid tussen verzoening door vloekdood en opstanding tot rechtvaardigmaking? Want volgens mij klopt dat niet en staan verzoening en rechtvaardigmaking precies op één punt.
Maar ik vind het wel treurig dat je continu weigert in te gaan op dat wat ik over Romeinen 6 zeg.

Beste Fjodor, wat jij me wezenlijk vraagt is of ik het heilgeheim dat God alleen aan Zijn verkorenen in en door het volbrachte werk van Jezus Christus wil openbaren, aan jou uit de doeken wil en/of kan doen vanuit de geestelijke verklaring van Rom. 6. Wel, dat kan ik jou niet openbaren. Ik kan je slechts wijzen op hetgeen ik je al eerder schreef over de geestelijke doop. Lees mijn vorige postings in dit TOPIC nog eens na vanaf het begin, om het verband niet kwijt te raken.

Nog even dit over het dodelijkst tijdsgewricht. Dit verloren gaan voor God geschiedt als in een punt des tijds, als in een oogwenk. Het moment ervoor waarin de verkoren zondaar door de trekkende liefde des Vaders tot de geloofsgemeenschap met Christus wordt getrokken, duurt bij de één langer als bij de ander. Ook het moment na de zielsverlossing van aanbidding en dankbaarheid, duurt bij de één langer als bij de ander. Hoe dieper de nood door het geloof in Gods heilige wet, hoe groter de uitkomst door het geloof in Jezus Christus. Maar vrij is vrij, en verlost is verlost. Want, al had ge slechts het geloof van een mosterdzaad. ----knip-knap----niet op de persoon

[DWW]

Waarom wordt het dodelijkst tijdgewricht ivm de wedergeboorte genoemt?

Omdat er geen wedergeboorte bestaat zonder een dodelijkst tijdsgewricht. De wedergeboorte geschiedt namelijk dwars door de kruisdood naar de opstanding ten leve van Christus Jezus. Ten laatste moet je dit onthouden, wat in de Johanese geschriften de wedergeboorte is, is in de Paulinische geschriften de rechtvaardiging door het geloof in Jezus Christus.

[Gian]

Waarom wordt het dodelijkst tijdgewricht ivm de wedergeboorte genoemt?

Omdat er geen wedergeboorte bestaat zonder een dodelijkst tijdsgewricht. De wedergeboorte geschiedt namelijk dwars door de kruisdood naar de opstanding ten leve van Christus Jezus. Ten laatste moet je dit onthouden, wat in de Johanese geschriften de wedergeboorte is, is in de Paulinische geschriften de rechtvaardiging door het geloof in Jezus Christus.

Dodelijkst tijdsgewricht is een term uit de berijmde psalmen. Ga je niet een beetje ver als je dit voorwaardelijk gaat stellen in de wedergeboorte van een mens? Geloof werkt wedergeboorte. Wanhoop werkt de strop. Velen zijn er die op evangelische wijze tot bekering komen, en bovendien laat het Woord alle ruimte voor allerlei soorten bekeringen. Het gaat om de overgave. Of dat nu door de wet of door een andere crisis is hoeven wij niet voor te schrijven, en wordt ook nergens voorwaardelijk geleerd.

[JolandaOudshoorn]

Ziende op jzelf... nee, onmogelijk.
Ziende op Hem... ja.... bij God is niets onmogelijk.
En daarom spreek ik liever over Hem, dan over mijzelf. Want dan is Hij zo rijk aan barmhartigheid.
Als God zelf tegen je zegt: Ik heb je in Mijn boek geschreven, dan weet je dat het voor ieder ander ook kan. Tenminste, in mijn geval. Ik kan me dan alleen maar verwonderen: waarom mij??? En dan stroomt mijn hart over van vreugde en dankbaarheid. Maar alleen door Hem, om 't eeuwig welbehagen.

Ja, Jolanda, alle dogmatiek ten spijt, in wat jij hier neerpent, moet ik met jou zeggen: door Hem door Hem alleen om het eeuwig welbehagen. Niets uit ons, maar alleen door Hem, Zo reist Zijn volk naar 't eeuwig Jeruzalem.

------knip-knap-----.

Ik vind dit een rare manier van spreken en bovendien een ongeoorloofd oordelen.
Je kan wel stellen "als...dan" maar zo is het nu eenmaal niet. Mijn oma zou zeggen: als mijn tante wieltjes had ipv voeten zou ze rijden.
Daarnaast, je stelt je eigen bevinding tot norm, als je meent dat iedereen een dodelijkst tijdsgewricht moet kennen, zoals jij dat hebt beleefd.
Ik ontken niet dat iedere gelovige het besef kent dat hij niet zonder gerechtvaardigd te worden voor God kan verschijnen. En de een zal dat als dodelijk tijdsgewricht typeren, de ander zal het met de eenvoudige woorden zeggen: ik kan niet voor Hem bestaan. Maar ga niet een ander veroordelen, omdat hij/zij het net iets anders zegt of beleefd dan jij.

Daarnaast, laten we ons focussen op wat God doet, Wie Hij is, ipv de mens geestelijk te gaan ontleden.

[Gian]

-----knip-knap------.

DWW, zou het een optie zijn om zelf eens aan God te vragen of we de juiste weg bewandelen? Heere, zie of er bij mij een schadelijke weg is?
Dat is een houding die volgens mij niet gepaard gaat met het indirect veroordelen van medeforummers, want jij bent 'er geen vreemdeling van' zoals je zegt, en de anderen moeten er maar om vragen omdat ze er blijkbaar wel vreemdeling van zijn.

[theoloog]

... de geestelijke verklaring van Rom. 6. (...) ik je al eerder schreef over de geestelijke doop. Lees mijn vorige postings in dit TOPIC nog eens na vanaf het begin, om het verband niet kwijt te raken.

Beste DWW, je maakt er werkelijk soep van. Het gaat in Rom. 6 niet over een geestelijke doop, maar over de geestelijk betekenis van de doop. Dat zijn twee verschillende dingen. In Paulus dagen werden mensen volwassen gedoopt, het was immers de tijd van de eerste gemeenten. Paulus heeft het over gedoopt in Christus Jezus. Dat was de letterlijke doop, anders kan ik het tweede deel van de zin in Rom. 6:3 niet volgen. Ik wil hier helemaal geen discussie over kinder- versus grootdoop, maar je moet niet de Bijbel andere dingen laten zeggen.

[jvdg]

----knip-knap----.

----knip-knap------neerbuigende toon; op de persoon , ik probeerde slechts aan te geven dat de verlossing alleen maar kan liggen in het welbehagen Gods.
Ik heb niet gesteld dat ik daaraan kennis heb of niet, maar jij trekt de veroordelende conclusie dat ik die andere zijde van Gods welbehagen niet zie of ken.

Ik wilde slechts aangeven dat die verzoening door voldoening het werk is van Christus.
----knip-knap-----
-----knip-knap----op de persoon.

[Fjodor]

Al onze eigen gemaakte kerkjes zullen straks allemaal verrotten, Fjodor. Toch zijn we van nature van dezelfde kerk, wist je dat? Weet je wat er boven die kerk staat, Fjodor...?? Namelijk dit: "Want zovelen als er uit de werken der wet zijn, die zijn onder den vloek; want er is geschreven: Vervloekt is een iegelijk, die niet blijft in al hetgeen geschreven is in het boek der wet, om dat te doen, Gal. 3:10."

Wij allen moeten de oorzaak van onze geestelijke doodstaat afsterven, hier aan deze zijde van het graf, of straks voor eeuwig in de helse verdoemenis, Fjodor. Want de ziel die zondigt zal zekerlijk sterven. Dat kan alleen door de kruisdood, en de opstanding van Christus. Zijn vloekdood tot verzoening en Zijn heerlijke opstanding tot rechtvaardigmaking en heiligmaking krachtens toerekening. Ik ben zwart, doch liefelijk, zegt de Bruid in het Hooglied.

Ja, hier ben ik het mee eens. Of? Maak je hier nu bewust een onderscheid tussen verzoening door vloekdood en opstanding tot rechtvaardigmaking? Want volgens mij klopt dat niet en staan verzoening en rechtvaardigmaking precies op één punt.
Maar ik vind het wel treurig dat je continu weigert in te gaan op dat wat ik over Romeinen 6 zeg.

Beste Fjodor, wat jij me wezenlijk vraagt is of ik het heilgeheim dat God alleen aan Zijn verkorenen in en door het volbrachte werk van Jezus Christus wil openbaren, aan jou uit de doeken wil en/of kan doen vanuit de geestelijke verklaring van Rom. 6. Wel, dat kan ik jou niet openbaren. Ik kan je slechts wijzen op hetgeen ik je al eerder schreef over de geestelijke doop. Lees mijn vorige postings in dit TOPIC nog eens na vanaf het begin, om het verband niet kwijt te raken.

Nee DWW, het enige waar ik het eigenlijk met je over wil hebben is Romeinen 6. Maar blijkbaar mag ik je niet op je exegese daarvan bevragen.
Ik begrijp jouw verband heel goed, het is alleen niet het verband van de schrift. Jij zegt dat het sterven met Christus en het met Hem gedoopt worden gebeurt door het geloof in de wet. Als dat geschiedt, als in een dodelijkst tijdsgewricht, dan wordt de zondaar één met Christus en gaat hij voor God verloren. En wanneer een mens eenmaal met Christus sterft, dan zal hij ook met Hem opstaan. Dan ontvangt hij de rechtvaardigmaking door het zaligmakende geloof in Christus.

Maar ik heb nu net weer een fout opgemerkt. Aan de ene kant zeg je dat de wedergeboorte van Johannes gelijk is aan de rechtvaardiging door het geloof van Paulus. Maar in wat ik net heb samengevat laat je zien dat de wedergeboorte éérder begint dan de rechtvaardigmaking, want het sterven met Christus is volgens jou al wedergeboorte, maar het is volgens jou nog geen rechtvaardiging.

Verder heb ik al zo vaak gezegd dat een zondaar volgens jou dus door middel van het geloof in de wet wedergeboren wordt (begint wedergeboren te zijn). Want door het geloof in de wet sterft een zondaar volgens jou met Christus.
De rechtvaardigmaking en de vergeving der zonden komt echter later pas (maar wel in hetzelfde moment :fi ), namelijk als de zondaar door het zaligmakend geloof Christus omarmt. Dat onderscheidt gaat weer in tegen de kanttekening 8, want die zet de vergeving der zonden meteen op het punt van het begin van de wedergeboorte.

Al met al een hutspot.

[Fjodor]

... de geestelijke verklaring van Rom. 6. (...) ik je al eerder schreef over de geestelijke doop. Lees mijn vorige postings in dit TOPIC nog eens na vanaf het begin, om het verband niet kwijt te raken.

Beste DWW, je maakt er werkelijk soep van. Het gaat in Rom. 6 niet over een geestelijke doop, maar over de geestelijk betekenis van de doop. Dat zijn twee verschillende dingen. In Paulus dagen werden mensen volwassen gedoopt, het was immers de tijd van de eerste gemeenten. Paulus heeft het over gedoopt in Christus Jezus. Dat was de letterlijke doop, anders kan ik het tweede deel van de zin in Rom. 6:3 niet volgen. Ik wil hier helemaal geen discussie over kinder- versus grootdoop, maar je moet niet de Bijbel andere dingen laten zeggen.

DWW is ook een grootdoper.