De kleine lettertjes van het Evangelie

[Posthoorn]

Klopt, ik heb hem daar ook op gewezen. Waarna hij verdween.

Inderdaad: Posthoorn en jij hebben dit al duidelijk gezegd. Ik wilde echter nog extra bewijs toevoegen uit de D.L. Daaruit blijkt duidelijk dat exact wat hij leert reeds 400 jaar geleden als dwaling is verworpen.

Terecht dat hij verdween, want hij leert namelijk niet wat 400 jaar geleden is verworpen. Dat is een plakker die jullie er voor het gemak opgesmeten hebben om niet verder te hoeven kijken. Als Cyrillus beweert dat wij onszelf kunnen en moeten bekeren spreekt hij volledig volgens de Dordtse Leerregels. Ik heb daar een citaat van aangeleverd, dat vervolgens voor het gemak maar genegeerd is, want dat komt niet uit.

Want dat is zoals er met de belijdenisgeschriften wordt omgegaan: als er iets in staat wat niet uitkomt, wordt het genegeerd. En als Cyrillus of wie dan ook probeert om uit te leggen hoe dat zit, dat terecht wordt gezegd dat de mens zichzelf bekeert, terwijl het toch volledig door de Geest is ingestort, dan wordt er een lading sh## over hem uitgestort die niet mooi meer is.

Je zou een toontje lager mogen zingen, om te beginnen. Het door jou aangevoerde citaat gaat niet over de kwestie. Het gaat nu om de vraag of wij die mogelijkheid nú al bezitten, voordat we wedergeboren zijn. Formeel kun je nee zeggen, maar als je vervolgens een natuurlijk zondaar aanspoort om zélf te geloven, laat je iemand toch geloven uit de krachten van de natuur en niet door de wedergeboorte.

[Bezorgd]

Het zou zomaar eens kunnen dat de verschillende meningen in dit topic het allemaal wel in deze preek kunnen vinden:


Lukas 9: 56
"Want de Zoon des mensen is niet gekomen om der mensen zielen te verderven, maar om te behouden."

'Christus' opdracht'

1. was niet om te verderven
2. maar om te behouden

https://kerkdienstgemist.nl/stations/24 ... 9400002406

Ben wel benieuwd wat de (actieve) deelnemers in deze discussie van deze preek vinden.

[Cyrillus]

Gisteravond mocht ik 'bij geval' een preek beluisteren van Ds. Budding uit Goudzwaard via ons handige internet. Een mooie preek over de rechtvaardiging door het geloof. Niet zo moeilijk op te zoeken m.b.v. kerkdienstgemist.nl denk ik. En gaandeweg de preek, sloot dat steeds beter aan bij het onderwerp hier. In de preek werd ook genoemd Fil.: 2 11,12: "...werkt uws zelfs zaligheid met vreze en beven. Want het is God, Die in u werkt beide het willen en het werken, naar Zijn welbehagen." Ook heb ik vanochtend nog eens bekeken wat er vorige week gezegd werd op het forum. Dit heeft mij ertoe doen besluiten om toch nog één keer iets te posten. Niet als directe reactie op de forumleden. Wel om te voorkomen dat mensen die dit onderwerp volgen op het verkeerde been gezet worden doordat mijn woorden constant verdraaid worden.

Het onderwerp wordt nog steeds gevormd door, samengevat, de kleine lettertjes in de prediking. Dit omdat Dr. Van den Brink ziet dat dit leidt tot grote moeite om te komen tot vrijmoedigheid in het geloof. Het leidt niet activiteit, maar tot lijdelijkheid. En exact deze reden zorgde ervoor dat ik graag de teksten die oproepen tot bekering (actieve vorm) aan de orde wilde stellen. Dit omdat er ook in de Bijbel staat dat je bekeerd moet worden (lijdelijke vorm). Waarom dan toch ook talloze malen de actieve vorm? Vergelijk ook de oproep om te geloven (actief). Helaas werd dit onderwerp angstvallig vermeden. Of misschien beter gezegd, er werden talloze pogingen gedaan om het er niet rechtstreeks over te hebben. Andere teksten kwamen voorbij, mooi. Maar ik wilde het toch graag hebben over de actieve teksten. Er was nog wel een forumlid dat meldde dat dit de verantwoordelijkheid van de mens aanwijst. Ja, helemaal eens. Maar is dat alles? Moet de mens dan zelf niet iets doen?

Hiermee komen we op de tekst uit Filippenzen. Want hoewel niet bewust, probeerde ik juist deze tekst duidelijk te maken in mijn laatste posts. Wat betekent het om uws zelfs zaligheid te werken? Nee, ik bedoel hier niet dat wij onze zaligheid zelf zouden kunnen bewerkstelligen- integendeel. Wat wel? De kanttekeningen zeggen "dat is, benaarstigt, bearbeidt, gebruikende de middelen die God tot bevordering heeft verordineerd." Zoals ik het zie, zegt de Bijbel echt dat we zelf iets moeten doen. Heel veel zelf. En daar hoort alles bij totdat de zaligheid bereikt is. Dus onder meer: bijbellezen, kerkgang en het zich (ook dagelijks) bekeren (dit is, de zonde nalaten en je wenden tot Christus). Dit is de reden dat ik al deze drie elementen op één lijn heb gesteld. Ze spreken alle drie van activiteiten van de mens. Is dat alles, en is dat niet ontzettend Remonstrants en tuchtwaardig? Nee, dat is niet alles. Filippenzen vervolgt de tekst met het wonder dat God in ons werkt beide het willen en het werken. God is het die er voor zorgt dat wij niet alleen de Bijbel willen lezen, maar het ook doen. God is het die er voor zorgt dat wij niet alleen naar de kerk willen gaan, maar dat ook doen. God zorgt er voor dat wij ons niet alleen willen bekeren, maar dat ook doen.

Ja, en dan zijn er natuurlijk forumleden die poneren dat ik "de levendmaking door de Geest (Zijn bijzondere werking) op hetzelfde niveau zet als het gaan naar de kerk (het algemene werk van de Geest)." Maar dat onderscheid ontken ik niet. Het wonder door Gods Geest bekeerd te worden - een daad van God Zelf, staat ver boven ons doen en laten. Maar dit is niet ingaan op het onderwerp dat ik aansnijdt. Daarom zette ik Gods werken in ons voor zowel het Bijbellezen, als de kerkgang, als de bekering in dit verband even op hetzelfde niveau. Want het gaat mij hier nu om de menselijke daden van het bijbellezen, kerkgang en bekering. Dus wat wij hierin uiteindelijk doen. Voor alle duidelijkheid, het gaat mij dan wel om bijbellezen en kerkgang waarbij God oprecht wordt gezocht uiteraard, niet om een koe in de kerk te verkopen wat ook wel schijnt te gebeuren. Wij zijn er helemaal bij, zodat wij het willen en nog doen ook. Allemaal dankzij het werk van deze genadige God. Het wonder om bekleed te worden met een nieuw wit kleed en dus geen zonde meer te hebben. Ja, ook dat grote wonder doet God. Maar wij zullen dat kleed wel moeten aannemen. Ja, weer zo'n woord dat de mens iets doet. Doen wij dat niet, dan zullen wij omkomen in ongeloof.

Mijn oproep is nogmaals om in de Bijbel te laten staan wat er staat in de vorm zoals het er staat. En dus niet de Bijbel te verdraaien zodat ons eigen systeem er in past. Dit voorkomt dat wij een geloof+ krijgen. Een geloof waarbij wij zelf nog dingen aandragen als bevinding, zondebesef, een heilig leven en dergelijke. Want, en ook dat heb ik eerder in andere bewoordingen gezegd: wij zijn dan geen aflaat beter dan de roomse kerk. En als wij zo de Bijbel lezen, dat God zelfs het willen en werken in ons werkt, dan werken de woorden 'naar Zijn welbehagen' ook als troost, mooi he?

[Marco]

Je zou een toontje lager mogen zingen, om te beginnen. Het door jou aangevoerde citaat gaat niet over de kwestie. Het gaat nu om de vraag of wij die mogelijkheid nú al bezitten, voordat we wedergeboren zijn. Formeel kun je nee zeggen, maar als je vervolgens een natuurlijk zondaar aanspoort om zélf te geloven, laat je iemand toch geloven uit de krachten van de natuur en niet door de wedergeboorte.

Dat het over die kwestie gaat, heb je er van gemaakt. Alle aansporingen in de Bijbel bevatten namelijk ook niet de voorwaarde van wedergeboorte. Petrus preekt niet: "wie wedergeboren is, moet zich bekeren", en Johannes de Doper deed dat ook niet. Zij preekten, net als Jezus zelf, "bekeert u".

Dat is ook waar het in dit ondewerp over gaat: mag je het Evangelie beschikbaar stellen aan iedereen die wil? En de belijdenisgeschriften antwoorden daar op met een volmondig 'Ja'.

Het eisen van een bijzondere openbaring voorafgaand aan bekering is een dwaling die wordt bestreden in Hoofdstuk 5 van de DL. Dwaling 5.
Vervolgens kan je je dan afvragen of een wedergeboorte daaronder valt, en de opvatting van de opstellers van de DL was kennelijk dat die niet altijd zomaar als datum/tijdstip of iets wonderbaarlijks zichtbaar is. Zij leggen daarom de verzekering in "dat zij weten en gevoelen, dat zij door deze genade Gods met het hart geloven, en hun Zaligmaker liefhebben".

Waarom kan je dan een zondaar aansporen om te geloven? Omdat God dat vraagt. Kan een zondaar dat? Nee. En ja. De zondaar kan dat niet. Maar op de prediking van het Evangelie (God werkt door het horen) kan het zijn dat de Geest aan het werk gaat en de zondaar compleet verandert. Zo veranderd zijnde kan men spreken van de mens die zich bekeert.

Van de postings van Cyrillus kon je stellen dat ze niet theologisch correct zijn (en ik ben blij dat hij dat net toch nog verduidelijkt heeft!!): als je iets niet uit jezelf doet, maar je doet het wel zelf.. doe je het wel zelf. Maar dat is nou juist wat de Dordtse Leerregels ons vertellen: we doen het niet zelf, maar door de Geest veranderd doen we het vervolgens ook zelf.

[Valcke]

Klopt, ik heb hem daar ook op gewezen. Waarna hij verdween.

Inderdaad: Posthoorn en jij hebben dit al duidelijk gezegd. Ik wilde echter nog extra bewijs toevoegen uit de D.L. Daaruit blijkt duidelijk dat exact wat hij leert reeds 400 jaar geleden als dwaling is verworpen.

Terecht dat hij verdween, want hij leert namelijk niet wat 400 jaar geleden is verworpen. Dat is een plakker die jullie er voor het gemak opgesmeten hebben om niet verder te hoeven kijken. Als Cyrillus beweert dat wij onszelf kunnen en moeten bekeren spreekt hij volledig volgens de Dordtse Leerregels. Ik heb daar een citaat van aangeleverd, dat vervolgens voor het gemak maar genegeerd is, want dat komt niet uit.

Dit is de dwaasheid gekroond. Het citaat dat jij gaf, zegt juist het tegendeel - daarom ben ik er zaterdag ook niet op ingegaan (overigens heeft Pierre er wel degelijk eerder op gereageerd). In dat citaat gaat het namelijk over de bekering van de mens nadat hij door God is wedergeboren en bekeerd.

Dat is dus iets heel anders (juist het tegenovergestelde) dan het zich kúnnen bekeren van een natuurlijk (onwedergeboren) mens, zoals Cyrillus leert.

En dit is die wedergeboorte, die vernieuwing, nieuwe schepping, opwekking van de doden en levendmaking, waarvan zo heerlijk in de Schrift gesproken wordt, dewelke God zonder ons in ons werkt. En deze wordt in ons niet teweeggebracht door middel van de uiterlijke prediking alleen, noch door aanrading, of zulke manier van werking, dat, wanneer nu God Zijn werk volbracht heeft, het alsdan nog in de macht des mensen zou staan wedergeboren te worden of niet wedergeboren te worden, bekeerd te worden of niet bekeerd te worden. Maar het is een gans bovennatuurlijke, een zeer krachtige, en tegelijk zeer zoete, wonderlijke, verborgen, en onuitsprekelijke werking, dewelke, naar het getuigenis der Schrift (die van den Auteur van deze werking is ingegeven), in haar kracht niet minder noch geringer is dan de schepping of de opwekking der doden; alzo dat al diegenen in wier harten God op deze wonderbaarlijke wijze werkt, zekerlijk, onfeilbaar en krachtiglijk wedergeboren worden en daadwerkelijk geloven. En alsdan wordt de wil, zijnde nu vernieuwd, niet alleen van God gedreven en bewogen, maar, van God bewogen zijnde, werkt hij ook zelf. Waarom ook terecht gezegd wordt dat de mens, door de genade die hij ontvangen heeft, gelooft en zich bekeert.

[Marco]

Dit is de dwaasheid gekroond.

Fijn dat je het beter weet dan de Geest zelf. En kennelijk kan je héél snel lezen.

[Valcke]

Dit is de dwaasheid gekroond.

Fijn dat je het beter weet dan de Geest zelf. En kennelijk kan je héél snel lezen.

Ik reageerde op je post van 30 minuten eerder. Snel lezen was dus niet nodig. Op je eerste zin ga ik maar niet in. Wanneer je je eigen spreken vereenzelvigt met het spreken van de Geest, wordt het wel heel gevaarlijk.

[Posthoorn]

Is er iets niet goed gegaan met quoten, @Valcke en @Marco?

[Marco]

Dit is de dwaasheid gekroond.

Fijn dat je het beter weet dan de Geest zelf. En kennelijk kan je héél snel lezen.

Ik reageerde op je post van 30 minuten eerder. Snel lezen was dus niet nodig. Op je eerste zin ga ik maar niet in. Wanneer je je eigen spreken, vereenzelvigd met het spreken van de Geest, wordt het wel heel gevaarlijk.

Ik vereenzelvig in dit geval meer met het spreken van de belijdenisgeschriften over de Geest. Zij geven aan dat ze daar niet in willen treden. Vervolgens moeten wij niet gaan denken dat we weten wanneer de wedergeboorte plaats heeft gevonden en vanaf welk moment we precies kunnen zeggen dat de gelovige zelf iets doet. Dan gaan wij de Geest voorschrijven hoe hij wel dient te werken.

Daarnaast is het in mijn browser zo dat ik, voordat ik een reactie post, te zien krijg dat er in een onderwerp meer is gepost. Meestal lees ik dat (soms 'diagonaal', ik geef het toe) even door voordat ik nog een keer op de 'verzenden' knop duw.

[Valcke]

Is er iets niet goed gegaan met quoten, @Valcke en @Marco?

Hopelijk nu hersteld

[Posthoorn]

Is er iets niet goed gegaan met quoten, @Valcke en @Marco?

Hopelijk nu hersteld

[Valcke]

Marco, ons verschil gaat er niet over dat een mens zich MOET bekeren, maar om de vraag of een mens zich zelf KAN bekeren, zonder vernieuwende genade. Verder houd ik mij aan de tekst van de belijdenissen zonder deze te manipuleren c.q. iets heel anders te laten zeggen dan zij zeggen.

[GerefGemeente-lid]

Het zou zomaar eens kunnen dat de verschillende meningen in dit topic het allemaal wel in deze preek kunnen vinden:


Lukas 9: 56
"Want de Zoon des mensen is niet gekomen om der mensen zielen te verderven, maar om te behouden."

'Christus' opdracht'

1. was niet om te verderven
2. maar om te behouden

https://kerkdienstgemist.nl/stations/24 ... 9400002406

Ben wel benieuwd wat de (actieve) deelnemers in deze discussie van deze preek vinden.

Als ik tijd heb deze week, hoop ik het zeker te beluisteren.

[GerefGemeente-lid]

Gisteravond mocht ik 'bij geval' een preek beluisteren van Ds. Budding uit Goudzwaard via ons handige internet. Een mooie preek over de rechtvaardiging door het geloof. Niet zo moeilijk op te zoeken m.b.v. kerkdienstgemist.nl denk ik. En gaandeweg de preek, sloot dat steeds beter aan bij het onderwerp hier. In de preek werd ook genoemd Fil.: 2 11,12: "...werkt uws zelfs zaligheid met vreze en beven. Want het is God, Die in u werkt beide het willen en het werken, naar Zijn welbehagen." Ook heb ik vanochtend nog eens bekeken wat er vorige week gezegd werd op het forum. Dit heeft mij ertoe doen besluiten om toch nog één keer iets te posten. Niet als directe reactie op de forumleden. Wel om te voorkomen dat mensen die dit onderwerp volgen op het verkeerde been gezet worden doordat mijn woorden constant verdraaid worden.

Het onderwerp wordt nog steeds gevormd door, samengevat, de kleine lettertjes in de prediking. Dit omdat Dr. Van den Brink ziet dat dit leidt tot grote moeite om te komen tot vrijmoedigheid in het geloof. Het leidt niet activiteit, maar tot lijdelijkheid. En exact deze reden zorgde ervoor dat ik graag de teksten die oproepen tot bekering (actieve vorm) aan de orde wilde stellen. Dit omdat er ook in de Bijbel staat dat je bekeerd moet worden (lijdelijke vorm). Waarom dan toch ook talloze malen de actieve vorm? Vergelijk ook de oproep om te geloven (actief). Helaas werd dit onderwerp angstvallig vermeden. Of misschien beter gezegd, er werden talloze pogingen gedaan om het er niet rechtstreeks over te hebben. Andere teksten kwamen voorbij, mooi. Maar ik wilde het toch graag hebben over de actieve teksten. Er was nog wel een forumlid dat meldde dat dit de verantwoordelijkheid van de mens aanwijst. Ja, helemaal eens. Maar is dat alles? Moet de mens dan zelf niet iets doen?

Hiermee komen we op de tekst uit Filippenzen. Want hoewel niet bewust, probeerde ik juist deze tekst duidelijk te maken in mijn laatste posts. Wat betekent het om uws zelfs zaligheid te werken? Nee, ik bedoel hier niet dat wij onze zaligheid zelf zouden kunnen bewerkstelligen- integendeel. Wat wel? De kanttekeningen zeggen "dat is, benaarstigt, bearbeidt, gebruikende de middelen die God tot bevordering heeft verordineerd." Zoals ik het zie, zegt de Bijbel echt dat we zelf iets moeten doen. Heel veel zelf. En daar hoort alles bij totdat de zaligheid bereikt is. Dus onder meer: bijbellezen, kerkgang en het zich (ook dagelijks) bekeren (dit is, de zonde nalaten en je wenden tot Christus). Dit is de reden dat ik al deze drie elementen op één lijn heb gesteld. Ze spreken alle drie van activiteiten van de mens. Is dat alles, en is dat niet ontzettend Remonstrants en tuchtwaardig? Nee, dat is niet alles. Filippenzen vervolgt de tekst met het wonder dat God in ons werkt beide het willen en het werken. God is het die er voor zorgt dat wij niet alleen de Bijbel willen lezen, maar het ook doen. God is het die er voor zorgt dat wij niet alleen naar de kerk willengaan, maar dat ook doen. God zorgt er voor dat wij ons niet alleen willen bekeren, maar dat ook doen.

Ja, en dan zijn er natuurlijk forumleden die poneren dat ik "de levendmaking door de Geest (Zijn bijzondere werking) op hetzelfde niveau zet als het gaan naar de kerk (het algemene werk van de Geest)." Maar dat onderscheid ontken ik niet. Het wonder door Gods Geest bekeerd te worden - een daad van God Zelf, staat ver boven ons doen en laten. Maar dit is niet ingaan op het onderwerp dat ik aansnijdt. Daarom zette ik Gods werken in ons voor zowel het Bijbellezen, als de kerkgang, als de bekering in dit verband even op hetzelfde niveau. Want het gaat mij hier nu om de menselijke daden van het bijbellezen, kerkgang en bekering. Dus wat wij hierin uiteindelijk doen. Voor alle duidelijkheid, het gaat mij dan wel om bijbellezen en kerkgang waarbij God oprecht wordt gezocht uiteraard, niet om een koe in de kerk te verkopen wat ook wel schijnt te gebeuren. Wij zijn er helemaal bij, zodat wij het willen en nog doen ook. Allemaal dankzij het werk van deze genadige God. Het wonder om bekleed te worden met een nieuw wit kleed en dus geen zonde meer te hebben. Ja, ook dat grote wonder doet God. Maar wij zullen dat kleed wel moeten aannemen. Ja, weer zo'n woord dat de mens iets doet. Doen wij dat niet, dan zullen wij omkomen in ongeloof.

Mijn oproep is nogmaals om in de Bijbel te laten staan wat er staat in de vorm zoals het er staat. En dus niet de Bijbel te verdraaien zodat ons eigen systeem er in past. Dit voorkomt dat wij een geloof+ krijgen. Een geloof waarbij wij zelf nog dingen aandragen als bevinding, zondebesef, een heilig leven en dergelijke. Want, en ook dat heb ik eerder in andere bewoordingen gezegd: wij zijn dan geen aflaat beter dan de roomse kerk. En als wij zo de Bijbel lezen, dat God zelfs het willen en werken in ons werkt, dan werken de woorden 'naar Zijn welbehagen' ook als troost, mooi he?

Nee.

Ik mis vooral het wonder van genade. Een ware zondaar die door Gods Geest wordt ingelijfd in Christus Jezus legt de nadruk niet meer op de actieve daad des geloofs die hem in het uur der wedergeboorte wordt geschonken, maar roept alleen nog in verwondering uit: 'Door U, door Ú alléén, om het eeuwig welbehagen!'

Jezus, niet mijn eigen kracht,
niet het werk door mij volbracht,
niet het offer dat ik breng,
niet de tranen die ik pleng,
schoon ik ganse nachten ween,
kunnen redden, Gij alleen.

Zie, ik breng voor mijn behoud
U geen wierook, mirr’ of goud;
moede kom ik, arm en naakt,
tot de God, die zalig maakt,
die de arme kleedt en voedt,
die de zondaar leven doet!

[Erik1960]

Gisteravond mocht ik 'bij geval' een preek beluisteren van Ds. Budding uit Goudzwaard via ons handige internet. Een mooie preek over de rechtvaardiging door het geloof. Niet zo moeilijk op te zoeken m.b.v. kerkdienstgemist.nl denk ik. En gaandeweg de preek, sloot dat steeds beter aan bij het onderwerp hier. In de preek werd ook genoemd Fil.: 2 11,12: "...werkt uws zelfs zaligheid met vreze en beven. Want het is God, Die in u werkt beide het willen en het werken, naar Zijn welbehagen." Ook heb ik vanochtend nog eens bekeken wat er vorige week gezegd werd op het forum. Dit heeft mij ertoe doen besluiten om toch nog één keer iets te posten. Niet als directe reactie op de forumleden. Wel om te voorkomen dat mensen die dit onderwerp volgen op het verkeerde been gezet worden doordat mijn woorden constant verdraaid worden.

Het onderwerp wordt nog steeds gevormd door, samengevat, de kleine lettertjes in de prediking. Dit omdat Dr. Van den Brink ziet dat dit leidt tot grote moeite om te komen tot vrijmoedigheid in het geloof. Het leidt niet activiteit, maar tot lijdelijkheid. En exact deze reden zorgde ervoor dat ik graag de teksten die oproepen tot bekering (actieve vorm) aan de orde wilde stellen. Dit omdat er ook in de Bijbel staat dat je bekeerd moet worden (lijdelijke vorm). Waarom dan toch ook talloze malen de actieve vorm? Vergelijk ook de oproep om te geloven (actief). Helaas werd dit onderwerp angstvallig vermeden. Of misschien beter gezegd, er werden talloze pogingen gedaan om het er niet rechtstreeks over te hebben. Andere teksten kwamen voorbij, mooi. Maar ik wilde het toch graag hebben over de actieve teksten. Er was nog wel een forumlid dat meldde dat dit de verantwoordelijkheid van de mens aanwijst. Ja, helemaal eens. Maar is dat alles? Moet de mens dan zelf niet iets doen?

Hiermee komen we op de tekst uit Filippenzen. Want hoewel niet bewust, probeerde ik juist deze tekst duidelijk te maken in mijn laatste posts. Wat betekent het om uws zelfs zaligheid te werken? Nee, ik bedoel hier niet dat wij onze zaligheid zelf zouden kunnen bewerkstelligen- integendeel. Wat wel? De kanttekeningen zeggen "dat is, benaarstigt, bearbeidt, gebruikende de middelen die God tot bevordering heeft verordineerd." Zoals ik het zie, zegt de Bijbel echt dat we zelf iets moeten doen. Heel veel zelf. En daar hoort alles bij totdat de zaligheid bereikt is. Dus onder meer: bijbellezen, kerkgang en het zich (ook dagelijks) bekeren (dit is, de zonde nalaten en je wenden tot Christus). Dit is de reden dat ik al deze drie elementen op één lijn heb gesteld. Ze spreken alle drie van activiteiten van de mens. Is dat alles, en is dat niet ontzettend Remonstrants en tuchtwaardig? Nee, dat is niet alles. Filippenzen vervolgt de tekst met het wonder dat God in ons werkt beide het willen en het werken. God is het die er voor zorgt dat wij niet alleen de Bijbel willen lezen, maar het ook doen. God is het die er voor zorgt dat wij niet alleen naar de kerk willengaan, maar dat ook doen. God zorgt er voor dat wij ons niet alleen willen bekeren, maar dat ook doen.

Ja, en dan zijn er natuurlijk forumleden die poneren dat ik "de levendmaking door de Geest (Zijn bijzondere werking) op hetzelfde niveau zet als het gaan naar de kerk (het algemene werk van de Geest)." Maar dat onderscheid ontken ik niet. Het wonder door Gods Geest bekeerd te worden - een daad van God Zelf, staat ver boven ons doen en laten. Maar dit is niet ingaan op het onderwerp dat ik aansnijdt. Daarom zette ik Gods werken in ons voor zowel het Bijbellezen, als de kerkgang, als de bekering in dit verband even op hetzelfde niveau. Want het gaat mij hier nu om de menselijke daden van het bijbellezen, kerkgang en bekering. Dus wat wij hierin uiteindelijk doen. Voor alle duidelijkheid, het gaat mij dan wel om bijbellezen en kerkgang waarbij God oprecht wordt gezocht uiteraard, niet om een koe in de kerk te verkopen wat ook wel schijnt te gebeuren. Wij zijn er helemaal bij, zodat wij het willen en nog doen ook. Allemaal dankzij het werk van deze genadige God. Het wonder om bekleed te worden met een nieuw wit kleed en dus geen zonde meer te hebben. Ja, ook dat grote wonder doet God. Maar wij zullen dat kleed wel moeten aannemen. Ja, weer zo'n woord dat de mens iets doet. Doen wij dat niet, dan zullen wij omkomen in ongeloof.

Mijn oproep is nogmaals om in de Bijbel te laten staan wat er staat in de vorm zoals het er staat. En dus niet de Bijbel te verdraaien zodat ons eigen systeem er in past. Dit voorkomt dat wij een geloof+ krijgen. Een geloof waarbij wij zelf nog dingen aandragen als bevinding, zondebesef, een heilig leven en dergelijke. Want, en ook dat heb ik eerder in andere bewoordingen gezegd: wij zijn dan geen aflaat beter dan de roomse kerk. En als wij zo de Bijbel lezen, dat God zelfs het willen en werken in ons werkt, dan werken de woorden 'naar Zijn welbehagen' ook als troost, mooi he?

Nee.

Ik mis vooral het wonder van genade. Een ware zondaar die door Gods Geest wordt ingelijfd in Christus Jezus legt de nadruk niet meer op de actieve daad des geloofs die hem in de wedergeboorte wordt geschonken, maar roept alleen nog in verwondering uit: 'Door U, door Ú alléén, om het eeuwig welbehagen!'

Jezus, niet mijn eigen kracht,
niet het werk door mij volbracht,
niet het offer dat ik breng,
niet de tranen die ik pleng,
schoon ik om mijn zonden ween,
kunnen redden, Gij alleen.

Zie, ik breng voor mijn behoud
U geen wierook, mirr’ of goud;
moede kom ik, arm en naakt,
tot de God, die zalig maakt,
die de arme kleedt en voedt,
die de zondaar leven doet!

Allemaal dankzij het werk van deze genadige God. Het wonder om bekleed te worden met een nieuw wit kleed en dus geen zonde meer te hebben. Ja, ook dat grote wonder doet God.

Wanneer dit geen genade is....