De kleine lettertjes van het Evangelie

[Cyrillus]

Eind jaren tachtig. Te vinden op Digibron. Zoekterm: geloofsproblemen + brummelen.

}
heel illustratief Refojongere. Exact wat ik aan Valcke duidelijk wil maken :-).

[Valcke]

—

[Cyrillus]

Eind jaren tachtig. Te vinden op Digibron. Zoekterm: geloofsproblemen + brummelen.

}
heel illustratief Refojongere. Exact wat ik aan Valcke duidelijk wil maken :-).

??? Bij Brummelkamp zie je een evenwichtigheid, die ik bij jou in je bijdragen helaas mis.

Daarom verwijs ik ook naar Brummelkamp. Ik begrijp dat je het met hem eens bent als je zijn evenwichtigheid zo aanprijst?

[Cyrillus]

Eind jaren tachtig. Te vinden op Digibron. Zoekterm: geloofsproblemen + brummelen.

}
heel illustratief Refojongere. Exact wat ik aan Valcke duidelijk wil maken :-).

??? Bij Brummelkamp zie je een evenwichtigheid, die ik bij jou in je bijdragen helaas mis.

Daarom verwijs ik ook naar Brummelkamp. Ik begrijp dat je het met hem eens bent als je zijn evenwichtigheid zo aanprijst?

Aanvulling: het valt hier best op dat evenwicht zo belangrijk schijn te zijn. Maar waarom? Staat dit in de Bijbel: alleen mensen die evenwichtig zijn, worden zalig of zo? Is het Evangelie naast een gewichtige ook een evenwichtige boodschap? Is iemand die schreeuwt dat er brand is en vervolgens de vluchtweg wijst, evenwichtig bezig? Moet dat? Evenwicht zie je terug in systemen. Dan klopt alles, alles is uitgebalanceerd. Alleen: is het Evangelie niet meer dan een systeem? Klaarblijkelijk niet. Wie niet de weg van Bunyan volgt, helaas, past niet in het systeem. Wie 'zomaar' Jezus aanneemt? Hoe durf je dat? Het systeem schrijft anders voor. Vormen systemen niet onze tegenwoordige afgoderij? Uiteraard ontkennen wij dit, want wij weten heel goed dat dit niet Bijbels is. Maar waarom, waarom, komt het dan zoveel voor in onze kerken?

[Refojongere]

Dr. Van Brummelen (niet Brummelkamp!) waarschuwt voor het gevaar aan twee kanten. Dat klopt. Maar dat betekent niet dat je soms niet aan 1 kant van de boot mag hangen in bepaalde kringen? Dat je onbekommerd tot bekering en geloof oproept zonder op de onmogelijkheid in te gaan. Anders kun je veel preken in de bijbel ook verdacht maken. Tegelijkertijd zie je dat daardoor echter de discussie hier telkens ontspoort:

- je ontkent de oproep tot geloof aan een ieder, ook al zijn ze niet ontdekt.
Vs.
- ja maar je moet ontdekt zijn aan je zonde.

Die discussie ontspoort waar wij redeneren over de oproep tot geloof in plaats dat het ons in de klem brengt: Heere hoe dan? Help!

Let wel: ik vind dat de ontdekking aan zonde noodzakelijk gepreekt moet worden. Het is in het merendeel de weg waarlangs God bekeert. Maar wanneer wordt de 'weg waarlangs' een drempel of een voorwaarde?

Ik vind dat uiteindelijk lastig. De ontdekking is bedoeld om juist aan ongeloof te ontdekken en zo tot de roep om genade te brengen. Als dat niet gebeurt krijg je een geloof zonder zelfkennis en ware Godskennis. Dat is niet het ware geloof.

Ach, het komt zo nauw aan. Een ding: geen geloof zonder God van harte! gelijk te geven in Zijn rechtvaardigheid en vloek over onze zonde. Geen geloof zonder hartelijk verlangen om naar al Gods geboden te leven. Laten we niet kijken hoe we er toe gekomen zijn (de weg waarlangs) maar of we werkelijk op de Weg wandelen!

[Posthoorn]

De enige manier om grond te krijgen is op Christus te zien en vanuit Zijn beloften te leven. En deze beloften kunnen we gewoon aannemen. Ja, lees goed, we kunnen dat zelf. En nee, inderdaad, NIET uit onszelf. Wie dat ontkent, ontkent ook dat hij naar de kerk kan gaan. Ook dat doen we zelf, maar NIET uit onszelf.

Kijk, nu komt de aap uit de mouw. Dat is ook het punt dat ik steeds probeer te maken: dat er gepleit wordt voor een geloof dat de krachten der natuur niet teboven gaat. Wat mij betreft is de uitkomst van de discussie duidelijk.

[Cyrillus]

De enige manier om grond te krijgen is op Christus te zien en vanuit Zijn beloften te leven. En deze beloften kunnen we gewoon aannemen. Ja, lees goed, we kunnen dat zelf. En nee, inderdaad, NIET uit onszelf. Wie dat ontkent, ontkent ook dat hij naar de kerk kan gaan. Ook dat doen we zelf, maar NIET uit onszelf.

Kijk, nu komt de aap uit de mouw. Dat is ook het punt dat ik steeds probeer te maken: dat er gepleit wordt voor een geloof dat de krachten der natuur niet teboven gaat. Wat mij betreft is de uitkomst van de discussie duidelijk.

voorspelbaar Posthoorn, maar geen enkel argument. Ofwel: pavlov vanuit je systeem. Als jij naar de kerk gaat, ga jij dan dan naar de kerk of niet?

[pierre27]

De enige manier om grond te krijgen is op Christus te zien en vanuit Zijn beloften te leven. En deze beloften kunnen we gewoon aannemen. Ja, lees goed, we kunnen dat zelf. En nee, inderdaad, NIET uit onszelf. Wie dat ontkent, ontkent ook dat hij naar de kerk kan gaan. Ook dat doen we zelf, maar NIET uit onszelf.

Kijk, nu komt de aap uit de mouw. Dat is ook het punt dat ik steeds probeer te maken: dat er gepleit wordt voor een geloof dat de krachten der natuur niet teboven gaat. Wat mij betreft is de uitkomst van de discussie duidelijk.

voorspelbaar Posthoorn, maar geen enkel argument. Ofwel: pavlov vanuit je systeem. Als jij naar de kerk gaat, ga jij dan dan naar de kerk of niet?

Je hebt wel iets met Pavlov, bizar!

[Cyrillus]

De enige manier om grond te krijgen is op Christus te zien en vanuit Zijn beloften te leven. En deze beloften kunnen we gewoon aannemen. Ja, lees goed, we kunnen dat zelf. En nee, inderdaad, NIET uit onszelf. Wie dat ontkent, ontkent ook dat hij naar de kerk kan gaan. Ook dat doen we zelf, maar NIET uit onszelf.

Kijk, nu komt de aap uit de mouw. Dat is ook het punt dat ik steeds probeer te maken: dat er gepleit wordt voor een geloof dat de krachten der natuur niet teboven gaat. Wat mij betreft is de uitkomst van de discussie duidelijk.

voorspelbaar Posthoorn, maar geen enkel argument. Ofwel: pavlov vanuit je systeem. Als jij naar de kerk gaat, ga jij dan dan naar de kerk of niet?

Je hebt wel iets met Pavlov, bizar!

Was het maar bizar.

[Refojongere]

Beste Cyrillus,

Volgens mij is voor naar de kerk gaan geen wonder van wedergeboorte nodig. Voor geloven wel. Daar zit dus wel een groot verschil in.

[Refojongere]

Beste Cyrillus,

Volgens mij is voor naar de kerk gaan geen wonder van wedergeboorte nodig. Voor geloven wel. Daar zit dus wel een groot verschil in.

Maar wellicht bedoel je te zeggen dat 'om naar de kerk te kunnen gaan' we ons niet laten weerhouden door het argument dat we dat zonder Gods kracht niet kunnen?

Beste andere forummers, laten we alsjeblieft de ander zo gunstig mogelijk proberen uit te leggen/ te interpreteren. Anders wordt het meer een verhoor met veroordeling dan een gesprek met zicht op bij elkaar te komen.

[Cyrillus]

Beste Cyrillus,

Volgens mij is voor naar de kerk gaan geen wonder van wedergeboorte nodig. Voor geloven wel. Daar zit dus wel een groot verschil in.

Maar wellicht bedoel je te zeggen dat 'om naar de kerk te kunnen gaan' we ons niet laten weerhouden door het argument dat we dat zonder Gods kracht niet kunnen?

Beste andere forummers, laten we alsjeblieft de ander zo gunstig mogelijk proberen uit te leggen/ te interpreteren. Anders wordt het meer een verhoor met veroordeling dan een gesprek met zicht op bij elkaar te komen.

Zeker, ik ben me helemaal van het verschil bewust. Het gaat mij om de overeenkomst. Ik zal het iets verduidelijken: uit onszelf kunnen wij niets goeds doen. Wij nemen vanuit onszelf niet de belofte van redding aan (toe-eigening van het heil), wij gaan uit onszelf niet naar de kerk. Wij zoeken uit onszelf God niet. Maar toch, wie doet dan de Bijbel open, als we daaruit lezen? Wie doet de kerkdeur open als we de kerk binnengaan? Zijn wij dat niet zelf? Als dat zo is is dat een activiteit die wij zelf uitvoeren. En als dat zo is waarom kunnen we dan wel de Bijbel lezen, wel de kerkdeur open doen, maar ons niet bekeren? Terwijl de Bijbel zelf zegt dat wij dat kunnen. Immers, de Bijbel had ook consequent op alle plaatsen over bekering kunnen zeggen: wordt bekeerd (in plaats van 'bekeert u'). Kortom: de goede dingen die wij doen, werkt God in ons - zeker -, maar wij doen ze wel. Vandaar de vraag - iets beter geformuleerd: als je naar de kerk gaat, wie gaat er dan naar kerk?

[Ouderling]

Beste Cyrillus,

Volgens mij is voor naar de kerk gaan geen wonder van wedergeboorte nodig. Voor geloven wel. Daar zit dus wel een groot verschil in.

Maar wellicht bedoel je te zeggen dat 'om naar de kerk te kunnen gaan' we ons niet laten weerhouden door het argument dat we dat zonder Gods kracht niet kunnen?

Beste andere forummers, laten we alsjeblieft de ander zo gunstig mogelijk proberen uit te leggen/ te interpreteren. Anders wordt het meer een verhoor met veroordeling dan een gesprek met zicht op bij elkaar te komen.

Zeker, ik ben me helemaal van het verschil bewust. Het gaat mij om de overeenkomst. Ik zal het iets verduidelijken: uit onszelf kunnen wij niets goeds doen. Wij nemen vanuit onszelf niet de belofte van redding aan (toe-eigening van het heil), wij gaan uit onszelf niet naar de kerk. Wij zoeken uit onszelf God niet. Maar toch, wie doet dan de Bijbel open, als we daaruit lezen? Wie doet de kerkdeur open als we de kerk binnengaan? Zijn wij dat niet zelf? Als dat zo is is dat een activiteit die wij zelf uitvoeren. En als dat zo is waarom kunnen we dan wel de Bijbel lezen, wel de kerkdeur open doen, maar ons niet bekeren? Terwijl de Bijbel zelf zegt dat wij dat kunnen. Immers, de Bijbel had ook consequent op alle plaatsen over bekering kunnen zeggen: wordt bekeerd (in plaats van 'bekeert u'). Kortom: de goede dingen die wij doen, werkt God in ons - zeker -, maar wij doen ze wel. Vandaar de vraag - iets beter geformuleerd: als je naar de kerk gaat, wie gaat er dan naar kerk?

Hier wordt pijnlijk duidelijk hoe jij denkt.
Als een mens bekeerd wordt of zich bekeert, dan is dat door Gods Geest, niet omdat wij dat zelf doen.

[Cyrillus]

Beste Cyrillus,

Volgens mij is voor naar de kerk gaan geen wonder van wedergeboorte nodig. Voor geloven wel. Daar zit dus wel een groot verschil in.

Maar wellicht bedoel je te zeggen dat 'om naar de kerk te kunnen gaan' we ons niet laten weerhouden door het argument dat we dat zonder Gods kracht niet kunnen?

Beste andere forummers, laten we alsjeblieft de ander zo gunstig mogelijk proberen uit te leggen/ te interpreteren. Anders wordt het meer een verhoor met veroordeling dan een gesprek met zicht op bij elkaar te komen.

Zeker, ik ben me helemaal van het verschil bewust. Het gaat mij om de overeenkomst. Ik zal het iets verduidelijken: uit onszelf kunnen wij niets goeds doen. Wij nemen vanuit onszelf niet de belofte van redding aan (toe-eigening van het heil), wij gaan uit onszelf niet naar de kerk. Wij zoeken uit onszelf God niet. Maar toch, wie doet dan de Bijbel open, als we daaruit lezen? Wie doet de kerkdeur open als we de kerk binnengaan? Zijn wij dat niet zelf? Als dat zo is is dat een activiteit die wij zelf uitvoeren. En als dat zo is waarom kunnen we dan wel de Bijbel lezen, wel de kerkdeur open doen, maar ons niet bekeren? Terwijl de Bijbel zelf zegt dat wij dat kunnen. Immers, de Bijbel had ook consequent op alle plaatsen over bekering kunnen zeggen: wordt bekeerd (in plaats van 'bekeert u'). Kortom: de goede dingen die wij doen, werkt God in ons - zeker -, maar wij doen ze wel. Vandaar de vraag - iets beter geformuleerd: als je naar de kerk gaat, wie gaat er dan naar kerk?

Hier wordt pijnlijk duidelijk hoe jij denkt.
Als een mens bekeerd wordt of zich bekeert, dan is dat door Gods Geest, niet omdat wij dat zelf doen.

Dat is hetzelfde wat ik zeg hoor.

[Ouderling]

Beste Cyrillus,

Volgens mij is voor naar de kerk gaan geen wonder van wedergeboorte nodig. Voor geloven wel. Daar zit dus wel een groot verschil in.

Maar wellicht bedoel je te zeggen dat 'om naar de kerk te kunnen gaan' we ons niet laten weerhouden door het argument dat we dat zonder Gods kracht niet kunnen?

Beste andere forummers, laten we alsjeblieft de ander zo gunstig mogelijk proberen uit te leggen/ te interpreteren. Anders wordt het meer een verhoor met veroordeling dan een gesprek met zicht op bij elkaar te komen.

Zeker, ik ben me helemaal van het verschil bewust. Het gaat mij om de overeenkomst. Ik zal het iets verduidelijken: uit onszelf kunnen wij niets goeds doen. Wij nemen vanuit onszelf niet de belofte van redding aan (toe-eigening van het heil), wij gaan uit onszelf niet naar de kerk. Wij zoeken uit onszelf God niet. Maar toch, wie doet dan de Bijbel open, als we daaruit lezen? Wie doet de kerkdeur open als we de kerk binnengaan? Zijn wij dat niet zelf? Als dat zo is is dat een activiteit die wij zelf uitvoeren. En als dat zo is waarom kunnen we dan wel de Bijbel lezen, wel de kerkdeur open doen, maar ons niet bekeren? Terwijl de Bijbel zelf zegt dat wij dat kunnen. Immers, de Bijbel had ook consequent op alle plaatsen over bekering kunnen zeggen: wordt bekeerd (in plaats van 'bekeert u'). Kortom: de goede dingen die wij doen, werkt God in ons - zeker -, maar wij doen ze wel. Vandaar de vraag - iets beter geformuleerd: als je naar de kerk gaat, wie gaat er dan naar kerk?

Hier wordt pijnlijk duidelijk hoe jij denkt.
Als een mens bekeerd wordt of zich bekeert, dan is dat door Gods Geest, niet omdat wij dat zelf doen.

Dat is hetzelfde wat ik zeg hoor.

Welnee, als jij de levendmaking door de Geest (Zijn bijzondere werking) op hetzelfde niveau zet als het gaan naar de kerk (het algemene werk van de Geest), dan zeg je toch echt iets heel anders.
En daarom komt in deze post heel pijnlijk openbaar hoe jouw denken is. In ieder geval niet naar de Schrift.