De miscommunicatie zit erin wat nu een "gezellige feestdag" inhoudt.Valcke schreef:Dat is een geestelijke vreugde. Maar eerder ging het over een gezellige feestdag. Dat is iets heel anders, dat heeft niets met Gods Woord te maken.samanthi schreef:In de Psalmen en de brieven van Paulus en op andere plaatsen, lees ik wel van grote vreugde, omdat je verlost bent, verootmoediging en vreugde kunnen heel goed samen gaan.Hollander schreef:Bij de rustdag passen voor mij heel andere woorden: dankbaarheid, nederigheid, meditatie (over- en doordenking), verwondering, verootmoediging. Niet: feest en vreugde.
Ja, dat laatste kan weleens. Op de geestelijke hoogtijdagen. En toch typeer ik het dan eerder als verwondering en dankbaarheid, dan als feest en vreugde.
Volgens mij staat het Evangelie nog altijd tegen de zwarte achtergrond van mijn eigen bestaan en het wereldbestaan. Ik ben wat huiverig voor de typeringen feest en vreugde als deze niet in de context staan van boetedoening over schuld en zonde, in het besef van onverdiende ontvangen genade door Christus' bloed.
Dit betekent niet per definitie om met z'n allen moppen te tappen, over allerlei onzin te praten, alcohol te laten vloeien en 10x rond te gaan met kaas/worst/chips en dergelijken.
Onder een "gezellige feestdag" versta ik:
- Met z'n allen bij het orgel zingen of gewoon aan tafel A-Capella.
- Met z'n allen (compleet gezin) de warme maaltijd gebruiken.
- Samen met de kinderen knutselen, bijvoorbeeld Bijbelse thema's. Dochter kan goed tekenen, bijvoorbeeld de gezichten die Daniel of Ezechiel beschrijven, natekenen en nadenken wat dat zou kunnen betekenen.
- Met het hele gezin een wandeling maken in een (rustig) bos, hond ook mee.
- Voorlezen.
- Gezelschapsspel zoals Rummikub.
Ik kan dit natuurlijk niet voor iedereen invullen maar ik denk dat ieder z'n eigen gedachten en invulling heeft wat een "gezellige feestdag" nu inhoudt.