Verkiezing ambtsdragers

[Posthoorn]

Verder heb ik niets gezegd wat niet naar Gods Woord is. Leg ik m.i. Er ook niets in. De tollenaar was de zondaar. En ging gerechtvaardigd naar huis.
De farizeeer was niet de zondaar en ging dus niet gerechtvaardigd naar huis. Hij kon nog danken dat hij niet was als die en die...

BTW: aan dat 'de zondaar' (in het Grieks met lidwoord) moet je niet een speciale waarde hechten die in de SV niet tot uitdrukking zou komen. Zie voor meer info deze topic:
http://www.refoforum.nl/forum/viewtopic.php?f=9&t=10006 (met name de postings van Zonderling in 2011).

[Wim Anker]

De kern van mijn vraag was natuurlijk of de tollenaar, die gerechtvaardigd naar huis ging, er weet van had dat hij gerechtvaardigd was. Daar zwijgt de Bijbel over. Dat leg jij erin.

En de kananese vrouw had een groot geloof, maar werd ondanks dat grote geloof 3x afgewezen. De eerste keer werd ze gewoon genegeerd. De 2e keer werd haar duidelijk gemaakt, door de Heere Jezus, dat Christus er niet voor haar was. De 3e keer werd vertelt dat ze maar een hond was en daarom moest stoppen met zeuren. Ondertussen vertelden de dicipelen haar dat ze vervelend was en ze Hem niet lastig moest vallen. Kinderen van God vroegen Christus om haar weg te sturen!
Pas toen ze dat allemaal negeerde en bleef vragen kreeg ze de verzekering van haar geloof.

Er zijn dus mensen met een groot geloof die dat echter dat nog niet van Christus zelf hebben gehoord. Die door hun geloof gerechtvaardigd zijn, zoals de tollenaar gerechtvaardigd was, maar door Christus nog worden genegeerd, of de Heere zegt hun dat Hij niet voor hen is gekomen, of de Heere Jezus noemt hen (nog) een hond. Maar door het geloof zullen blijven aanhouden, ondanks de ergenis die dat aan 'verzekerde' broeders geeft. Todat ook voor hen de Morgenster opgaat.

Ik ben geen hartenkenner. En ik zal niet graag zo stellig durven beweren dat zo'n iemand geen ambtsdrager mag zijn. En ambtdragers die dat wel zo hard roepen moeten m.i., lettend op de geschiedenis van de kananese vrouw, oppassen dat ze geen mensen wegjagen. Zoals de dicipelen het werk van God tegenstonden.

[Sheba]

Verder heb ik niets gezegd wat niet naar Gods Woord is. Leg ik m.i. Er ook niets in. De tollenaar was de zondaar. En ging gerechtvaardigd naar huis.
De farizeeer was niet de zondaar en ging dus niet gerechtvaardigd naar huis. Hij kon nog danken dat hij niet was als die en die...

BTW: aan dat 'de zondaar' (in het Grieks met lidwoord) moet je niet een speciale waarde hechten die in de SV niet tot uitdrukking zou komen. Zie voor meer info deze topic:
http://www.refoforum.nl/forum/viewtopic.php?f=9&t=10006 (met name de postings van Zonderling in 2011).

Wat ik bedoel is dat de tollenaar niet de grootste zondaar was in vergelijking met... Maar hij zag zichzelf zo. Zo ervaarde hij dat. Maar dat is wat anders als dat hij in gradatie een groter zondaar was.

[Posthoorn]

BTW: aan dat 'de zondaar' (in het Grieks met lidwoord) moet je niet een speciale waarde hechten die in de SV niet tot uitdrukking zou komen. Zie voor meer info deze topic:
http://www.refoforum.nl/forum/viewtopic.php?f=9&t=10006 (met name de postings van Zonderling in 2011).

Wat ik bedoel is dat de tollenaar niet de grootste zondaar was in vergelijking met... Maar hij zag zichzelf zo. Zo ervaarde hij dat. Maar dat is wat anders als dat hij in gradatie een groter zondaar was.

Het beste is om hier gewoon de SV-vertaling te volgen: "wees mij zondaar genadig."

[Sheba]

De kern van mijn vraag was natuurlijk of de tollenaar, die gerechtvaardigd naar huis ging, er weet van had dat hij gerechtvaardigd was. Daar zwijgt de Bijbel over. Dat leg jij erin.

En de kananese vrouw had een groot geloof, maar werd ondanks dat grote geloof 3x afgewezen. De eerste keer werd ze gewoon genegeerd. De 2e keer werd haar duidelijk gemaakt, door de Heere Jezus, dat Christus er niet voor haar was. De 3e keer werd vertelt dat ze maar een hond was en daarom moest stoppen met zeuren. Ondertussen vertelden de dicipelen haar dat ze vervelend was en ze Hem niet lastig moest vallen. Kinderen van God vroegen Christus om haar weg te sturen!
Pas toen ze dat allemaal negeerde en bleef vragen kreeg ze de verzekering van haar geloof.

Er zijn dus mensen met een groot geloof die dat echter dat nog niet van Christus zelf hebben gehoord. Die door hun geloof gerechtvaardigd zijn, zoals de tollenaar gerechtvaardigd was, maar door Christus nog worden genegeerd, of de Heere zegt hun dat Hij niet voor hen is gekomen, of de Heere Jezus noemt hen (nog) een hond. Maar door het geloof zullen blijven aanhouden, ondanks de ergenis die dat aan 'verzekerde' broeders geeft. Todat ook voor hen de Morgenster opgaat.

Ik ben geen hartenkenner. En ik zal niet graag zo stellig durven beweren dat zo'n iemand geen ambtsdrager mag zijn. En ambtdragers die dat wel zo hard roepen moeten m.i., lettend op de geschiedenis van de kananese vrouw, oppassen dat ze geen mensen wegjagen. Zoals de dicipelen het werk van God tegenstonden.

Uit het aanhouden van de vrouw bleek dat ze dat grote geloof had. Jezus bevestigt dat geloof voor de hoorders ter lering.

Paulus zegt het elders duidelijk : wij dan gerechtvaardigd zijnde door het geloof hebben vrede met God.

En daaruit volgt ook dat de tollenaar die gerechtvaardigd naar huis ging,vrede met God had. Terwijl er daarvoor onvrede was. Want hij moest zichzelf aanklagen als de grootste der zondaren.
En daarbij komt dat "gerechtvaardigd" in de Schrift betekent vrijspraak. En dat gaat niet buiten je om.

Lees ook hoe de HC over het geloof spreekt. Maar dat je is je al vaker gezegd...

[Sheba]

BTW: aan dat 'de zondaar' (in het Grieks met lidwoord) moet je niet een speciale waarde hechten die in de SV niet tot uitdrukking zou komen. Zie voor meer info deze topic:
http://www.refoforum.nl/forum/viewtopic.php?f=9&t=10006 (met name de postings van Zonderling in 2011).

Wat ik bedoel is dat de tollenaar niet de grootste zondaar was in vergelijking met... Maar hij zag zichzelf zo. Zo ervaarde hij dat. Maar dat is wat anders als dat hij in gradatie een groter zondaar was.

Het beste is om hier gewoon de SV-vertaling te volgen: "wees mij zondaar genadig."

Het probleem is: een zondaar, of zondaar dat is iedereen. Dat is snel en vaak gemakkelijk gezegd. Maar de zondaar ben je pas als je daarvan overtuigt bent.

En dan ga je van het algemene naar het persoonlijke.

En ook is het een contrast met de farizeeer die niet ontkende zondaar te zijn. Maar niet in de zin van die hele persoonlijke belijdenis van de tollenaar.

[refo]

In de uitleg van Luther van de Galatenbrief zegt deze dat de rechtvaardiging iets is wat onlosmakelijk bij het geloof hoort. Ook al heb je er geen gevoel bij: het feit dat je gelooft houdt automatisch in dat God je als rechtvaardige ziet.
In onze tijd willen we alles zichtbaar maken, zelfs de rechtvaardiging. Dat gaat nu eenmaal niet.

[Posthoorn]

Het probleem is: een zondaar, of zondaar dat is iedereen. Dat is snel en vaak gemakkelijk gezegd. Maar de zondaar ben je pas als je daarvan overtuigt bent.

En dan ga je van het algemene naar het persoonlijke.

En ook is het een contrast met de farizeeer die niet ontkende zondaar te zijn. Maar niet in de zin van die hele persoonlijke belijdenis van de tollenaar.

Ik verwijs je naar genoemde discussie. Je gaat nu een betekenis hechten aan dat voorzetsel die het niet heeft. Verder .

[Posthoorn]

In de uitleg van Luther van de Galatenbrief zegt deze dat de rechtvaardiging iets is wat onlosmakelijk bij het geloof hoort. Ook al heb je er geen gevoel bij: het feit dat je gelooft houdt automatisch in dat God je als rechtvaardige ziet.
In onze tijd willen we alles zichtbaar maken, zelfs de rechtvaardiging. Dat gaat nu eenmaal niet.

Om dat geloof gaat het nu juist. Dat gaat niet aan je innerlijk voorbij, hoor.

[Sheba]

Het probleem is: een zondaar, of zondaar dat is iedereen. Dat is snel en vaak gemakkelijk gezegd. Maar de zondaar ben je pas als je daarvan overtuigt bent.

En dan ga je van het algemene naar het persoonlijke.

En ook is het een contrast met de farizeeer die niet ontkende zondaar te zijn. Maar niet in de zin van die hele persoonlijke belijdenis van de tollenaar.

Ik verwijs je naar genoemde discussie. Je gaat nu een betekenis hechten aan dat voorzetsel die het niet heeft. Verder .

De betekenis van het woordje 'de' wordt niet alleen grammaticaal bepaald. En in de door jouw genoemde discussie ging het ook alleen om het grammaticale aspect. Maar ook de context waarin het gebruikt wordt, speelt een rol. En dan kan je het m.i. zeker zo beargumenteren.
Fijn dat je even meesprak

[Vagari]

De kern van mijn vraag was natuurlijk of de tollenaar, die gerechtvaardigd naar huis ging, er weet van had dat hij gerechtvaardigd was. Daar zwijgt de Bijbel over. Dat leg jij erin.

En de kananese vrouw had een groot geloof, maar werd ondanks dat grote geloof 3x afgewezen. De eerste keer werd ze gewoon genegeerd. De 2e keer werd haar duidelijk gemaakt, door de Heere Jezus, dat Christus er niet voor haar was. De 3e keer werd vertelt dat ze maar een hond was en daarom moest stoppen met zeuren. Ondertussen vertelden de dicipelen haar dat ze vervelend was en ze Hem niet lastig moest vallen. Kinderen van God vroegen Christus om haar weg te sturen!
Pas toen ze dat allemaal negeerde en bleef vragen kreeg ze de verzekering van haar geloof.

Er zijn dus mensen met een groot geloof die dat echter dat nog niet van Christus zelf hebben gehoord. Die door hun geloof gerechtvaardigd zijn, zoals de tollenaar gerechtvaardigd was, maar door Christus nog worden genegeerd, of de Heere zegt hun dat Hij niet voor hen is gekomen, of de Heere Jezus noemt hen (nog) een hond. Maar door het geloof zullen blijven aanhouden, ondanks de ergenis die dat aan 'verzekerde' broeders geeft. Todat ook voor hen de Morgenster opgaat.

Ik ben geen hartenkenner. En ik zal niet graag zo stellig durven beweren dat zo'n iemand geen ambtsdrager mag zijn. En ambtdragers die dat wel zo hard roepen moeten m.i., lettend op de geschiedenis van de kananese vrouw, oppassen dat ze geen mensen wegjagen. Zoals de dicipelen het werk van God tegenstonden.

Uit het aanhouden van de vrouw bleek dat ze dat grote geloof had. Jezus bevestigt dat geloof voor de hoorders ter lering.

Paulus zegt het elders duidelijk : wij dan gerechtvaardigd zijnde door het geloof hebben vrede met God.

En daaruit volgt ook dat de tollenaar die gerechtvaardigd naar huis ging,vrede met God had. Terwijl er daarvoor onvrede was. Want hij moest zichzelf aanklagen als de grootste der zondaren.
En daarbij komt dat "gerechtvaardigd" in de Schrift betekent vrijspraak. En dat gaat niet buiten je om.

Lees ook hoe de HC over het geloof spreekt. Maar dat je is je al vaker gezegd...

Op één of andere manier heb ik altijd als ik aan de tollenaar denk het zinnetje "Wees mij de zondaar verzoend" in mijn hoofd.

Ik denk dat ik dat ooit een keer in een preek heb gehoord maar ik weet niet meer waar? Heeft iemand dit ook gehoord of staat er misschien iets in de grondtekst waardoor je kunt concluderen dat het ook zo vertaald kan worden?

Dat zou wel heel goed aansluiten bij wat Paulus zegt: vrede met God hebben. En ook de moordenaar aan het kruis zou -heden- met Hem in het paradijs zijn. Dus direct op dat moment. In het paradijs waar de mens nog niet vijandig tegenover God stond.

[Sheba]

De kern van mijn vraag was natuurlijk of de tollenaar, die gerechtvaardigd naar huis ging, er weet van had dat hij gerechtvaardigd was. Daar zwijgt de Bijbel over. Dat leg jij erin.

En de kananese vrouw had een groot geloof, maar werd ondanks dat grote geloof 3x afgewezen. De eerste keer werd ze gewoon genegeerd. De 2e keer werd haar duidelijk gemaakt, door de Heere Jezus, dat Christus er niet voor haar was. De 3e keer werd vertelt dat ze maar een hond was en daarom moest stoppen met zeuren. Ondertussen vertelden de dicipelen haar dat ze vervelend was en ze Hem niet lastig moest vallen. Kinderen van God vroegen Christus om haar weg te sturen!
Pas toen ze dat allemaal negeerde en bleef vragen kreeg ze de verzekering van haar geloof.

Er zijn dus mensen met een groot geloof die dat echter dat nog niet van Christus zelf hebben gehoord. Die door hun geloof gerechtvaardigd zijn, zoals de tollenaar gerechtvaardigd was, maar door Christus nog worden genegeerd, of de Heere zegt hun dat Hij niet voor hen is gekomen, of de Heere Jezus noemt hen (nog) een hond. Maar door het geloof zullen blijven aanhouden, ondanks de ergenis die dat aan 'verzekerde' broeders geeft. Todat ook voor hen de Morgenster opgaat.

Ik ben geen hartenkenner. En ik zal niet graag zo stellig durven beweren dat zo'n iemand geen ambtsdrager mag zijn. En ambtdragers die dat wel zo hard roepen moeten m.i., lettend op de geschiedenis van de kananese vrouw, oppassen dat ze geen mensen wegjagen. Zoals de dicipelen het werk van God tegenstonden.

Uit het aanhouden van de vrouw bleek dat ze dat grote geloof had. Jezus bevestigt dat geloof voor de hoorders ter lering.

Paulus zegt het elders duidelijk : wij dan gerechtvaardigd zijnde door het geloof hebben vrede met God.

En daaruit volgt ook dat de tollenaar die gerechtvaardigd naar huis ging,vrede met God had. Terwijl er daarvoor onvrede was. Want hij moest zichzelf aanklagen als de grootste der zondaren.
En daarbij komt dat "gerechtvaardigd" in de Schrift betekent vrijspraak. En dat gaat niet buiten je om.

Lees ook hoe de HC over het geloof spreekt. Maar dat je is je al vaker gezegd...

Op één of andere manier heb ik altijd als ik aan de tollenaar denk het zinnetje "Wees mij de zondaar verzoend" in mijn hoofd.

Ik denk dat ik dat ooit een keer in een preek heb gehoord maar ik weet niet meer waar? Heeft iemand dit ook gehoord of staat er misschien iets in de grondtekst waardoor je kunt concluderen dat het ook zo vertaald kan worden?

Dat zou wel heel goed aansluiten bij wat Paulus zegt: vrede met God hebben. En ook de moordenaar aan het kruis zou -heden- met Hem in het paradijs zijn. Dus direct op dat moment. In het paradijs waar de mens nog niet vijandig tegenover God stond.

Rechtvaardiging is verzoend zijn met God.
De Heere Jezus heeft de verzoening verdiend. En door de rechtvaardiging deel je daarin.
De aangebrachtige verzoening. En dat gebeurt op de wijze van het geloof...
En dat wordt gewerkt door de Heilige Geest. Bijv. Johannes 16 en 2 Kor 5 vers 18, Efeze 2: 11-18 en Rom 5 vers 18

[Vagari]

De kern van mijn vraag was natuurlijk of de tollenaar, die gerechtvaardigd naar huis ging, er weet van had dat hij gerechtvaardigd was. Daar zwijgt de Bijbel over. Dat leg jij erin.

En de kananese vrouw had een groot geloof, maar werd ondanks dat grote geloof 3x afgewezen. De eerste keer werd ze gewoon genegeerd. De 2e keer werd haar duidelijk gemaakt, door de Heere Jezus, dat Christus er niet voor haar was. De 3e keer werd vertelt dat ze maar een hond was en daarom moest stoppen met zeuren. Ondertussen vertelden de dicipelen haar dat ze vervelend was en ze Hem niet lastig moest vallen. Kinderen van God vroegen Christus om haar weg te sturen!
Pas toen ze dat allemaal negeerde en bleef vragen kreeg ze de verzekering van haar geloof.

Er zijn dus mensen met een groot geloof die dat echter dat nog niet van Christus zelf hebben gehoord. Die door hun geloof gerechtvaardigd zijn, zoals de tollenaar gerechtvaardigd was, maar door Christus nog worden genegeerd, of de Heere zegt hun dat Hij niet voor hen is gekomen, of de Heere Jezus noemt hen (nog) een hond. Maar door het geloof zullen blijven aanhouden, ondanks de ergenis die dat aan 'verzekerde' broeders geeft. Todat ook voor hen de Morgenster opgaat.

Ik ben geen hartenkenner. En ik zal niet graag zo stellig durven beweren dat zo'n iemand geen ambtsdrager mag zijn. En ambtdragers die dat wel zo hard roepen moeten m.i., lettend op de geschiedenis van de kananese vrouw, oppassen dat ze geen mensen wegjagen. Zoals de dicipelen het werk van God tegenstonden.

Uit het aanhouden van de vrouw bleek dat ze dat grote geloof had. Jezus bevestigt dat geloof voor de hoorders ter lering.

Paulus zegt het elders duidelijk : wij dan gerechtvaardigd zijnde door het geloof hebben vrede met God.

En daaruit volgt ook dat de tollenaar die gerechtvaardigd naar huis ging,vrede met God had. Terwijl er daarvoor onvrede was. Want hij moest zichzelf aanklagen als de grootste der zondaren.
En daarbij komt dat "gerechtvaardigd" in de Schrift betekent vrijspraak. En dat gaat niet buiten je om.

Lees ook hoe de HC over het geloof spreekt. Maar dat je is je al vaker gezegd...

Op één of andere manier heb ik altijd als ik aan de tollenaar denk het zinnetje "Wees mij de zondaar verzoend" in mijn hoofd.

Ik denk dat ik dat ooit een keer in een preek heb gehoord maar ik weet niet meer waar? Heeft iemand dit ook gehoord of staat er misschien iets in de grondtekst waardoor je kunt concluderen dat het ook zo vertaald kan worden?

Dat zou wel heel goed aansluiten bij wat Paulus zegt: vrede met God hebben. En ook de moordenaar aan het kruis zou -heden- met Hem in het paradijs zijn. Dus direct op dat moment. In het paradijs waar de mens nog niet vijandig tegenover God stond.

Rechtvaardiging is verzoend zijn met God.
De Heere Jezus heeft de verzoening verdiend. En door de rechtvaardiging deel je daarin.
De aangebrachtige verzoening. En dat gebeurt op de wijze van het geloof...

Dank u.
Ja, dit dacht ik al maar ik probeer er achter te komen waarom in mijn hoofd het woordje genadig is vervangen door het woord verzoend. Want hoewel de woorden bij elkaar horen hebben ze toch wel een iets andere betekenis, toch?

[Sheba]

Als God ons genadig is. Zijn we verzoend.

Als God genadig is, heeft Hij gunstige gedachte over die mens ( genade is Gods gunst). Maar dat kan enkel en alleen op grond van Christus' aangebrachte verzoening. Dus God is genadig als we met Hem verzoend zijn.
Er zit verschil tussen de betekenis van deze twee woorden. Maar in de grond hebben ze met elkaar te maken.
De verzoening ziet op het wegnemen van de schuld en het herstel van de verhouding tussen God en de mens.
Genade ziet op gunst van God, de gezindheid van God jegens de verzoende zondaar.

[Vagari]

Als God ons genadig is. Zijn we verzoend.

Als God genadig is, heeft Hij gunstige gedachte over die mens ( genade is Gods gunst). Maar dat kan enkel en alleen op grond van Christus' aangebrachte verzoening.
Er zit dus verschil tussen de betekenis tussen deze twee woorden. Maar in de grond hebben ze met elkaar te maken.

Als ik het goed samenvat:
God kan genadig zijn omdat de Heere Jezus Zijn toorn heeft geblust.

Dus als je gerechtvaardigd naar huis gaat rust de toorn van God niet meer op je. Wat betekend dat Hij Zijn aangezicht niet meer voor je verbergt.
Deuteronomium 31:17-18, Psalm 30:7, Jesaja 54:8, Efeze 2:12 en Johannes 17:3.
Ik begrijp alleen nog niet waarom er dan nog mensen zijn die blijven beweren dat je het niet persé weet als je eerst zonder God in de wereld was en nu met God bent. Eerst ken je Hem niet en daarna wel.