eilander schreef:Jantje, nu is het wel zo dat erbij bedenken, of inkleuren, aan de andere zijde ook nog al eens gebeurt. Dat Zacheüs nog wel wat had beleefd voor hij in de boom klom, of juist toen hij er net uit was. En vele andere voorbeelden meer. Zo eerlijk moet je dan wel zijn.
Bij zo'n onderwerp doet zich toch altijd wat vreemds voor, en plotseling voel ik dan toch weer een beetje mee met ds. Moerkerken. En dat is dat ik sommige mensen waar je 'een trek naar Boven' hoort, niet bij het grofvuil wil zetten. En andersom doet mij verdriet als je mensen die het dogmatisch m.i. heel juist zien, in zulke harde bewoordingen ziet spreken. Alles in naam van de waarheid, en ongetwijfeld goed bedoeld. Maar toch...
Weet je wat ik zo verdrietig vind? Woorden als bij grof vuil zetten etc.
Waar ik op wil wijzen is dat uitspraken als je kunt wedergeboren zijn zonder Christus te kennen en het is onmogelijk zeggen wedergeboren te zijn zonder Christus te kennen het mensen alleen terugwerpt op zichzelf ipv op Christus. Want mensen gaan zoeken naar kenmerken als bewijs zonder Christus te omhelzen in het geloof, halen daar hun zekerheid uit, waar geen zekerheid in te vinden is.
Niemand heeft mij nog ooit een bijbelcitaat aan kunnen tonen waar nl zo gesproken wordt.
Het enige dat een predikant, wat een ieder mag doen is heenwijzen naar Chritus. BIJ Hem is de zekerheid, de troost. In Hem zijn we wedergeboren tot een levende hoop.
En het gaat niet buiten Hem om.
Tegen Nicodemus werd niet gezegd ( en hij heeft zeker een trek naar Boven gevoeld) je kunt wedergeboren zijn zonder Mij te geloven...
Nee,
niemand , ook Nicodemus kan het Koninkrijk etc tenzij hij wederom geboren
wordt.
En later zien we hem het graf voor de Heere Jezus samen met Jozef regelen.
Hij wrd niet als wedergeborene aangesproken omdat hij een trek naar boven voelde. Hij werd door de Heiland Zelf gewezen op de noodzaak van wedergeboorte ( wat niet buiten Hem omgaat).
Niemand heeft ooit nog rust gekregen bij woorden als hierboven. Je kunt wedergeboren zijn zonder Christus te kennen.
Zei Augustinus niet ons hart is onrustig totdat het rust in U vindt?
Kan een iemand hier op het forum noemen waarom bovenstaande woorden hen tot Christus geleid heeft?
Kan een iemand op dit forum noemen dat deze woorden hen niet heeft doen zoeken op bewijs van dat het misschien een beetje goed zit ipv dat het rust in Christus
alleen vond?
En weet je... natuurlijk wordt er gezegd dat het wel tot Christuskennis moet komen. Maar niemand mag rust gegeven worden zonder te weten in Hem geborgen te zijn. En wat is het dan verdrietig om dan te zeggen je zet mensen bij grof vuil. Juist niet. Je hoopt en bidt dat ze rust en vrede alleen in Christus zullen vinden.
En weet je, drijvers tot Christus alleen. Want het is in Hem, door Hem en uit Hem alleen, is beter dan drijvers die mensen op zichzelf terugwerpen.
Dat is het enige dat ik heb willen zeggen.
En dan is het maar fantasie volgens mensen als Jantje.
Maar ik
weet dat Mijn verlosser leeft. En het is voor mij niet ik mag hopen dat mijn Velosser ook voor mij leeft.
En dat wens ik een ieder toe.
In Lukas 18 vers 9 staat dat Hij deze gelijkeenis sprak tot hen die iets in zichzelf zochten. Die dachten de werken van de wet te kunnen doen. Die Hem verwierpen.
En Hij zei deze gelijkenis niet om te zeggen dat de zondaar rust kon vinden in het feit dat hij riep. Zijn ogen zelfs niet op wilde heffen.
Maar omdat hij gerechtvaardigd naar huis ging.en die vrijspraak kunnen wij niet pakken, niet aanmeten. Maar kan allee door Hem gegeven worden.
En het is een gelijkenis. Maar zou de tollenaar niet geweten hebben dat hij vrijgesproken was?
De moordenaar aan het kruis kreeg geen rust door de erkenning dat hij daar terecht hing. Hij kreeg geen rust door het smeken Heere gedenk mij als u in het Koninkrijk der hemelen bent. Hij kreeg alleen rust door de woorden van Christus; heden, vanaf nu, zult u met Mij in het Koninkrijk zijn.
Of zou hij die woorden tot hem van Christus ter zijde hebben geschoven?
