• De kleine lettertjes van het Evangelie

Beste Valcke,

Ik heb deze boeken helaas niet waarnaar je verwijst.

Maar opbouwen in plichten en werkzaamheden is toch wat Paulus ook doet in Rom. 12 en Gal. 5. Johannes de Doper zei toch dat je vruchten moet voortbrengen der bekering waardig. En Paulus dat je moet wandelen overeenkomstig je roeping?

Of is dat geen opbouwen in plichten? Wat is het verschil?

GerefGemeente-lid schreef:
Refojongere schreef:
Ik heb vanavond een prediking gehoord waarin gewezen werd op de eis en onmogelijkheid van 's mensen kant en op de totale genade Gods en de gewilligheid van een volkomen Zaligmaker anderzijds.

De belemmeringen waar jij bent voor bent, waren er absoluut niet. In generlei wijze.
Beste GG lid,

Dat kan zeker waar zijn. Waar ik wel benieuwd naar ben is hoe het dan gebracht is. Maar kan je je ook voorstellen dat het als belemmerend kan worden ervaren?

Ik ben daar oprecht benieuwd naar? Vraag 2: Zijn er zaken in de prediking die uberhaupt belemmerend zouden kunnen werken?
1. Nee. Ik kan me dat niet voorstellen. Juist het eenzijdig wonder van Gods zondaarsliefde voor verloren Adamskinderen kreeg een prominente plaats in de prediking.
2. Nee.

Overigens heeft de dominee wel gezegd dat we de filmpjes op Geloofstoerusting van dr. Van den Brink maar niet moesten bekijken, omdat het erg eenzijdig is wat daar verkondigd wordt en het verwarring kan geven voor onze jongeren. Hij zei ook dat het onmogelijk is als de mens vanuit zichzelf op commando moet geloven. En dat ben ik uiteraard helemaal met de dominee eens.

Dat is ds Van den Brink ook met 'm eens.

GerefGemeente-lid schreef:
Refojongere schreef:
Ik heb vanavond een prediking gehoord waarin gewezen werd op de eis en onmogelijkheid van 's mensen kant en op de totale genade Gods en de gewilligheid van een volkomen Zaligmaker anderzijds.

De belemmeringen waar jij bent voor bent, waren er absoluut niet. In generlei wijze.
Beste GG lid,

Dat kan zeker waar zijn. Waar ik wel benieuwd naar ben is hoe het dan gebracht is. Maar kan je je ook voorstellen dat het als belemmerend kan worden ervaren?

Ik ben daar oprecht benieuwd naar? Vraag 2: Zijn er zaken in de prediking die uberhaupt belemmerend zouden kunnen werken?
1. Nee. Ik kan me dat niet voorstellen. Juist het eenzijdig wonder van Gods zondaarsliefde voor verloren Adamskinderen kreeg een prominente plaats in de prediking.
2. Nee.

Overigens heeft de dominee wel gezegd dat we de filmpjes op Geloofstoerusting van dr. Van den Brink maar niet moesten bekijken, omdat het erg eenzijdig is wat daar verkondigd wordt en het verwarring kan geven voor onze jongeren. Hij zei ook dat het onmogelijk is als de mens vanuit zichzelf op commando moet geloven. En dat ben ik uiteraard helemaal met de dominee eens.

Dank GG lid,

Het is dus helder dat prediking van de onmacht nooit als een belemmering of uitvlucht kan worden ervaren door een grote groep mensen volgens jou. En als dat toch zo ervaren wordt ligt dat dus nooit aan de prediking? Even de controlevraag?

Want als je dat vindt, dan snap ik dat je dr. Van den Brink ook nooit zult begrijpen die in zijn pastorale praktijk precies het tegenovergestelde ziet.

En ja, je kunt niet uit jezelf op commando geloven. Maar het is door Gods kracht wel mogelijk. Heden, indien gij Zijn stem hoort! Of suggereert deze oproep dat je dan op commando kunt geloven? Als een dominee dat zegt, zou het dan niet als verdacht kunnen worden ervaren als mensen binnen 1 dag tot geloof komen zonder een hele toeleidende weg?

A. Van Brummelen schreef ooit:
Ander accent

Hier nu moeten wij ook plaats inruimen voor een ander accent. De Schrift leert wel de onmacht. Maar de Schrift heeft daar een bepaalde plaats voor. Als zij tot bekering opwekt, spreekt zij van de onmacht niet. Dan luidt het alleen: bekeert u! Ook wordt in de Schrift doorgaans alleen tot de gelovigen over de onmacht gesproken. Jezus' woord: Zonder Mij kunt gij niets doen, is tot zijn discipelen gericht. Het getuigenis van Paulus, dat zelfs de christen niet kan wat hij wil, wordt in een aan de gemeente gerichte brief gevonden. Gelovigen brengt men trouwens door het spreken over de onmacht niet in gevaar van geestelijk traag te worden. Als er in de Schrift tot ongelovigen over de aangeboren onmacht gesproken wordt, gebeurt dat met de bedoeling om hun hoogmoed teneer te werpen. Wij vragen u: wat zei Jezus toen de Joden meenden dat zij over Hem konden oordelen en vaststellen dat Hij Gods Zoon niet was, omdat Hij Jozefs zoon was? Zijn woord

luidde: Niemand kan tot Mij komen, tenzij de Vader hem trekke. Men kan hieruit een voorbeeld nemen, en men moet niet aarzelen om de ongelovige mens, die zich bekwaam acht om Christus te beoordelen, met het: gij kunt niet, als ter aarde neer te werpen.

Eigendunk

Wij zien hier alzo twee lijnen. Die van onmacht en die verantwoordelijkheid. En deze twee lijnen moeten op onderscheiden manier worden toegepast. Veronderstelt u een onderwijzer voor een schoolklas. Die bemerkt bij bepaalde kinderen een duidelijke hoogmoed en zelfingenomenheid met ontvangen gaven. Moet zulk een onderwijzer nu die eigendunk van die kinderen nog verder aankweken en bevorderen? Neen, hij zal veeleer die kinderen wat terugdringen door ze er op te wijzen dat de gaven van verstand en inzicht van henzelf niet zijn, maar dat ze die ontvangen hebben van hun Schepper. Zij zijn niet beter dan de minderbegaafde kinderen. Langs pedagogische lijn brengt die onderwijzer die kinderen op hu, n plaats door ze een minder hoge toon te laten aaijslaan. Ze moeten tot ootmoed worden opgevoed.

Luiheid

Maar hoe is het nu met die onderwijzer ten opzichte van luie en lakse kinderen? Zal hij daar wijzen op gaven alleen? Dat ook, maar hij zal meer de nadruk leggen op dé verantwoording van die kinderen. Ze moeten niet aldoor maar zitten te praten en gekheid te maken. Werken is geboden om hun talenten te oefenen. Ze moeten de luiheid bestrijden met inspanning van al hun krachten, anders komt er niets van terecht. En - het doet in dit punt echt deugd wanneer ze de harde hand van de meester eens gevoelen. Het is jammer, dat wij het geschakeerd woordgebruik van de Schrift zo vaak kwijt zijn. Daardoor wordt alles tot een koekoek éénzang. Daardoor nivelleert alles. En wij - met ons slimme verstand kruipen graag weg achter de lijdelijkheid. Het is met recht waar. Alle dingen staan op hun plaats. Er is aan de ene kant pure afhankelijkheid. Maar aan de andere kant is werkzaamheid geboden. Wij mogen niet scheiden, wat God samenvoegt.

Ik zie veel mensen de rechterflank zich verschuilen achter de onmacht en lijdelijk zijn. Op links denken ze veel te kunnen. Op links wordt gewaarschuwd voor gevaren van rechts. Op rechts andersom. Het werkt beide het verkeerde uit.

Refojongere schreef:
Zie me niet als een vijand, maar als iemand die probeert te begrijpen.

Helemaal goed. Wederzijds. Hopelijk is het onbegrip uit de weg. Ik zal erop letten hoe ik de dingen formuleer.

Alles weer goed Ad. Fijne resctie. Toch heb ik nog onbegrip op de inhoud. Dus wellicht kun je toch nog ingaan op mijn reactie?

Refojongere schreef:A. Van Brummelen schreef ooit:
Ander accent

Mooi stuk! Spreekt me wel aan als schoolmeester. Inderdaad, nivelleren aan de activistische kant en aan de lijdelijke kant is beiden gevaarlijk.

Interessant gezichtspunt is dat de onmacht in de Schrift veelal juist aan gelovigen gericht is om hun hoogmoed te temperen.

Refojongere schreef:Alles weer goed Ad. Fijne resctie. Toch heb ik nog onbegrip op de inhoud. Dus wellicht kun je toch nog ingaan op mijn reactie?

Nu ik dit van van Brummelen lees moet ik daar echt even over nadenken. Het hameren op de onmogelijkheid vergezeld van de oproep tot geloof kan zeker lijdelijkheid in de hand werken.

Toch is een afsnijdende prediking niet direct bedoeld als drempel, zoals nu vanuit het citaat van ds. Paauwe gesuggereerd wordt.

Maar goed, ik heb daar nu geen pasklaar antwoord op.

Nu wel helder?

We zijn het hartelijk eens Ad volgens mij. Alles moet alleej op de juiste plaats gepreekt worden en op de juiste tijd en wijze. Oog hebbend voor wat het uitwerkt. Kortom, zien predikanten of een gemeente activistisch en gearriveerd is of lijdelijk en eerlijk onbekeerd? En hoe preek je vervolgens onmacht en verantwoordelijkheid zo dat het leidt tot mensen die in hun nood en ellende naar Christus vluchten en wel zo snel mogelijk (Hebr. 4:7).

Van den Brink ziet voor veel kerken het gevaar van onmacht prediking en Schultink voor veel kerken het gevaar van het weglaten. Maar ik meen: bezie dat in je eigen gemeente en spreek "geschakeerd" zoals dr. Van Brummelen het zei.

Het stuk van dominee Paauwe staat in het teken van zelfbeproeving, niet in het teken van voorwaarden.

Ik ben van mening dat de belangrijkste gevaren waarmee de komende eeuw wordt geconfronteerd, religie zonder de Heilige Geest zullen zijn; Christendom zonder Christus; vergeving zonder berouw; redding zonder wedergeboorte; politiek zonder God; en de hemel zonder hel. – Generaal William Booth

Ik dacht vanmorgen aan dit citaat van broeder en generaal William Booth (oprichter van het Leger de Heils), notabene iemand die Arminiaanse overtuigingen had.

In tijden van opwekkingen lag juist de nadruk op het werk van de Heilige Geest. Daar was geen goedkoop geloven zonder wedergeboorte, en berouw nam een zeer grote plaats in. Juist dat waren tekenen van het échte werk van de Heilige Geest.

Als we het moeten hebben van een makkelijke manier van geloven, waarbij wedergeboorte en berouw slechts drempels zijn waar we het in de prediking niet over moeten hebben (vrij naar de postings van Cyrillus), dan ben ik daar niet jaloers op. We zijn in onze gezindte ver heen als we zelf het werk van de Heilige Geest moeten vervangen, en een eigen geloofje inelkaar moeten gaan knutselen zodat het nog wat lijkt.

En let wel: ik ben voor een welmenend aanbod van genade zonder beperkingen, en voor de prediking van het bevel van geloof en bekering. Maar tegelijkertijd is er nog nooit een zondaar echt gaan geloven vanuit zichzelf, en zonder dat hij door Gods Geest overtuigd werd van zijn grote nood (Die gezond zijn hebben den medicijnmeester niet van node, maar die ziek zijn).

ps. Dit is geen reactie op de laatste postings, maar met name op die van Cyrillus.

Toch even reageren op Philpot. Wat kunnen dan wel drempels zijn volgens jou?

Refojongere schreef:Beste Valcke,

Ik heb deze boeken helaas niet waarnaar je verwijst.

Maar opbouwen in plichten en werkzaamheden is toch wat Paulus ook doet in Rom. 12 en Gal. 5. Johannes de Doper zei toch dat je vruchten moet voortbrengen der bekering waardig. En Paulus dat je moet wandelen overeenkomstig je roeping?

Of is dat geen opbouwen in plichten? Wat is het verschil?

Ik heb mij niet goed uitgedrukt. Ik bedoel: zijn staat (laten) bouwen op werkzaamheden en plichten. De vruchten kunnen als kenmerk dienen, maar de primaire kenmerken liggen in de kenmerken van het geloof zondag 7 en de bekering zoals beschreven zondag 33.

DDD schreef:Het stuk van dominee Paauwe staat in het teken van zelfbeproeving, niet in het teken van voorwaarden.

Dat is wellicht een goede vondst, al vraag ik me af of dat zo is. Ik zie het als een afsnijdende prediking, die noodzakelijkerwijs eerlijk met de zondaar handelt. Ook een serieuze bijbellezer en bidder moet dat kwijt om alleen uit genade zalig te worden.

Maar goed, dat lijkt me verder hier het twistgeding niet. Zolang we het beiden maar niet als drempel zien.

Refojongere schreef:Toch even reageren op Philpot. Wat kunnen dan wel drempels zijn volgens jou?

Drempels in de prediking kunnen zijn: als het vrije aanbod van genade niet gepredikt word, als er een evangelie voor godsdienstige mensen word gepredikt en niet voor totaal verloren zondaren. Een makkelijk evengelie zonder wedergeboorte, berouw en bekering is evenwel net zo goed een belemmering om echt tot Christus te komen.
Wat geen drempels zijn: eerlijk onderwijs over berouw, wedergeboorte, het werk van de Heilige Geest in de bekering van zondaren.

Waar ik hier bang voor ben is het volgende:
Jeremia 6:14: En zij genezen de breuk der dochter Mijns volks op het lichtste, zeggende: Vrede, vrede. Doch daar is geen vrede.
Kanttekeningen: Of: als een lichte zaak of breuk. Door een lichte rede, met een praatje, alsof het jok en scherts ware, of de zonden en de gedreigde straf niets te beduiden hadden.

De werkelijke drempels zitten in ons mensen zelf. Wij willen ons niet bekeren, vinden onzelf nog best wel goed. Gelijk geschreven is: Er is niemand rechtvaardig, ook niet een; Er is niemand, die verstandig is, er is niemand, die God zoekt. Een eerlijke benadering is niet om dat te negeren, en net te doen alsof we zulke lieve gelovige mensjes zijn, die zomaar eventjes geloven. Een eerlijke benadering legt dit probleem bloot. Dat is ook wat Gods Woord doet: Want het Woord Gods is levend en krachtig, en scherpsnijdender dan enig tweesnijdend zwaard, en gaat door tot de verdeling der ziel, en des geestes, en der samenvoegselen, en des mergs, en is een oordeler der gedachten en der overleggingen des harten. En op die manier gaan zondaren hun eigen hopenloze toestand zien, en door het werk van Gods Geest wérkelijk geloven.

De kleine lettertjes van het Evangelie

Re: De kleine lettertjes van het Evangelie

Re: De kleine lettertjes van het Evangelie

Re: De kleine lettertjes van het Evangelie

Re: De kleine lettertjes van het Evangelie

Re: De kleine lettertjes van het Evangelie

Re: De kleine lettertjes van het Evangelie

Re: De kleine lettertjes van het Evangelie

Re: De kleine lettertjes van het Evangelie

Re: De kleine lettertjes van het Evangelie

Re: De kleine lettertjes van het Evangelie

Re: De kleine lettertjes van het Evangelie

Re: De kleine lettertjes van het Evangelie

Re: De kleine lettertjes van het Evangelie

Re: De kleine lettertjes van het Evangelie

Re: De kleine lettertjes van het Evangelie