GGotK schreef:Rechtvaardigen cultuurverschillen kerkelijke verdeeldheid? In eerste instantie zou je uiteraard zeggen van niet, maar als ik bijvoorbeeld in een ander kerkverband kom, dan voel ik me daar vaak vreemd/niet thuis. Nou moeten redenen daarvoor ook vaak bij jezelf gezocht worden, maar het geeft voor mij vaak een gevoel van afstand in plaats van verbondenheid en het is lastig om dit gevoel onder woorden te brengen en te veranderen. Welke cultuurverschillen zijn zo wezenlijk dat ze een kerkelijke verdeeldheid wel eventueel rechtvaardigen? Of zijn cultuurverschillen nooit wezenlijk?

God heeft unieke individuen lief, uit verschillende culturen (Joden, Grieken), sociale posities (slaaf, vrij), geslachten (man, vrouw), gaven, vormen van dienstverlening en persoonlijkheden. Hij heeft al deze verschillende soorten mensen tot Zichzelf geroepen en met Zichzelf verenigd, door het offer van Zijn Zoon. Cultuurverschillen zijn niet wezenlijk. Wel lastig. Het lichaam van Christus gaat veel verder dan individuele gemeenten.

Culturele verschillen komen voort uit 'Babel' en zorgen daardoor per definitie (of in eerste instantie) voor verwijdering.
De ervaring die je hebt als je 'kinderen van één Vader blijkt te zijn zorgt voor verbinding.
(Maar misschien vlieg ik nu uit de bocht.)

Edit: ik las cultuurverschillen als iets van andere landen en niet van een naburige gemeente

Je kan beter 10 kerken hebben met mensen die cultureel eens zijn dan 10 clubjes met culturele verschillen die regelmatig elkander de les lezen in één kerk. Eensgezindheid in een kerk is veel waard.

KDD schreef:Je kan beter 10 kerken hebben met mensen die cultureel eens zijn dan 10 clubjes met culturele verschillen die regelmatig elkander de les lezen in één kerk. Eensgezindheid in een kerk is veel waard.

Het probleem zit 'm dus niet in de cultuur, maar in het elkaar de les lezen.

Forummer schreef:

KDD schreef:Je kan beter 10 kerken hebben met mensen die cultureel eens zijn dan 10 clubjes met culturele verschillen die regelmatig elkander de les lezen in één kerk. Eensgezindheid in een kerk is veel waard.

Het probleem zit 'm dus niet in de cultuur, maar in het elkaar de les lezen.

Weet ik maar het is wat het is. Meeste mensen hebben moeite met de praktijk van Romeinen 14 en 15.

GGotK schreef:Rechtvaardigen cultuurverschillen kerkelijke verdeeldheid? In eerste instantie zou je uiteraard zeggen van niet, maar als ik bijvoorbeeld in een ander kerkverband kom, dan voel ik me daar vaak vreemd/niet thuis. Nou moeten redenen daarvoor ook vaak bij jezelf gezocht worden, maar het geeft voor mij vaak een gevoel van afstand in plaats van verbondenheid en het is lastig om dit gevoel onder woorden te brengen en te veranderen. Welke cultuurverschillen zijn zo wezenlijk dat ze een kerkelijke verdeeldheid wel eventueel rechtvaardigen? Of zijn cultuurverschillen nooit wezenlijk?

Ik denk dat cultuurgeschillen niet wezenlijk zijn. Zie ook wat Calvijn daarvan schrijft. Al snap ik heel goed wat je bedoelt en dat cultuurverschillen vervreemding met zich mee kunnen brengen.

Soms, als je met mensen van een andere cultuur wat verder praat, kom je binnen de wezenlijke zaken tot verbondenheid. Dan zijn die verschillen soms heel klein.

Ik geeft daar een persoonlijk voorbeeld van: Ik was eens bij een baptistengemeente in Kazakhstan. Een fors cultuurgeschil met de gemeente waar ik mij thuis voel. Tijdens een 4 uur durende rit in een oud Volkswagenbusje, in de hitte, door het zand zat ik samen met een voorganger van die gemeente in dat busje, op weg naar een evangelisatiepost. We bespraken allerlei verschillen: doop, gebruik van de sacramenten, kleding en media, zondagsarbeid, afval van gelovigen, gebruik van alcohol, enkele (in mijn ogen) remonstrantse gedachten. Maar, we vonden elkaar in een verzoenende Christus, voor een ellendige zondaar. Plotseling zijn dan alle verschillen heel klein en ervaar je gemeenschap der heiligen.

Forummer schreef:Het probleem zit 'm dus niet in de cultuur, maar in het elkaar de les lezen.

Ja. Gelukkig niet altijd, gelukkig dat God nog de profeet Nathan naar David stuurde, "Gij zijt die man". Ps 141, "De rechtvaardige sla mij, het zal weldadigheid zijn".

Maanenschijn schreef:

GGotK schreef:Rechtvaardigen cultuurverschillen kerkelijke verdeeldheid? In eerste instantie zou je uiteraard zeggen van niet, maar als ik bijvoorbeeld in een ander kerkverband kom, dan voel ik me daar vaak vreemd/niet thuis. Nou moeten redenen daarvoor ook vaak bij jezelf gezocht worden, maar het geeft voor mij vaak een gevoel van afstand in plaats van verbondenheid en het is lastig om dit gevoel onder woorden te brengen en te veranderen. Welke cultuurverschillen zijn zo wezenlijk dat ze een kerkelijke verdeeldheid wel eventueel rechtvaardigen? Of zijn cultuurverschillen nooit wezenlijk?

Ik denk dat cultuurgeschillen niet wezenlijk zijn. Zie ook wat Calvijn daarvan schrijft. Al snap ik heel goed wat je bedoelt en dat cultuurverschillen vervreemding met zich mee kunnen brengen.

Soms, als je met mensen van een andere cultuur wat verder praat, kom je binnen de wezenlijke zaken tot verbondenheid. Dan zijn die verschillen soms heel klein.

Ik geeft daar een persoonlijk voorbeeld van: Ik was eens bij een baptistengemeente in Kazakhstan. Een fors cultuurgeschil met de gemeente waar ik mij thuis voel. Tijdens een 4 uur durende rit in een oud Volkswagenbusje, in de hitte, door het zand zat ik samen met een voorganger van die gemeente in dat busje, op weg naar een evangelisatiepost. We bespraken allerlei verschillen: doop, gebruik van de sacramenten, kleding en media, zondagsarbeid, afval van gelovigen, gebruik van alcohol, enkele (in mijn ogen) remonstrantse gedachten. Maar, we vonden elkaar in een verzoenende Christus, voor een ellendige zondaar. Plotseling zijn dan alle verschillen heel klein en ervaar je gemeenschap der heiligen.

Dat laatste klopt helemaal. De vraag is dan: 'zou je wel iedere zondag met elkaar in kerk kunnen zitten, of zouden dan die verschillen uiteindelijk best groot zijn.
Ik denk daarom dat de eenheid een utopie is in een kerksysteem. Hier gaf iemand het voorbeeld van 'op vakantie kunnen ze wel samen een dienst houden'. Deze zomer waren wij op een camping waar de zondag het karakter had van korte getuigenissen, klein stukje preek en veel liederen zingen. Dat kan op zo een dag heel goed. De ene zit rustig op de stoel met een hoedje op, de ander staat, met de armen omhoog, te bewegen. Echter, op langere termijn gaat dat gewoon niet samen. Dat wil niet zeggen dat er geen geestelijke eenheid is. Maar dat neemt niet al het andere weg. En voor mij hoeft dat ook niet.

Piet Puk schreef:

Willem87 schreef:

-DIA- schreef:Mag ik opmerken dat voor ds. Mallan de zaken aangaande de scheuring heel na aan het hart lagen? We weten hoe hij vals is belasterd enz. Ik vindt zelf ook wel dat ds. Mallan soms heel scherp zaken veralgemeniseerde, dat zal ik ook niet verdedigen, maar ik begrijp wel hoe diep dit in het leven van ds. Mallan heeft ingegrepen. En we moeten ook het karakter niet vergeten: ds. Mallan kan heel scherp zijn (en toch de waarheid zeggen) wat hem ook veel vijanden heeft bezorgd. Laten we niet naar de bijzaken zien maar de hoofdzaken, en dan geloof ik vast dat ook ds. Mallan iets kende van het leven wat de natuur niet kent. Maar een mens blijft mens met karakers die niet altijd in alles met elkaar overeenkomen. Spreek met achting over de leraars, en tast het werk Gods in hen niet aan.

O ja daarom zijn er zo weinig predikanten. Ik geloof ook van harte dat er zijn die blij zijn dat ze nooit zijn aangenomen.
Laat staan wat voor boekjestheologie hij gaf.

Beste Willem,

Uit je reacties merk ik dat je niet bepaald positief bent over de GGiN. Dat mag, maar kan het a.u.b. iets respectvoller?

knip

Willem87 schreef:

Piet Puk schreef:

Willem87 schreef:
O ja daarom zijn er zo weinig predikanten. Ik geloof ook van harte dat er zijn die blij zijn dat ze nooit zijn aangenomen.
Laat staan wat voor boekjestheologie hij gaf.

Beste Willem,

Uit je reacties merk ik dat je niet bepaald positief bent over de GGiN. Dat mag, maar kan het a.u.b. iets respectvoller?

knip

Willem,

Ik ben als GGiN-er bepaald niet enthousiast over hoe wijlen ds. Mallan zaken verwoordde. Maar de flodders die je nu elke keer over de GGiN en wijlen ds. Mallan uitstort, komt op mij over als gifspuiterij. Stop hier alsjeblieft mee.

Zo niet, moderators kunnen jullie hier iets mee?

Piet Puk schreef:

Willem87 schreef:

Piet Puk schreef:

Willem87 schreef:
O ja daarom zijn er zo weinig predikanten. Ik geloof ook van harte dat er zijn die blij zijn dat ze nooit zijn aangenomen.
Laat staan wat voor boekjestheologie hij gaf.

Beste Willem,

Uit je reacties merk ik dat je niet bepaald positief bent over de GGiN. Dat mag, maar kan het a.u.b. iets respectvoller?

knip

Willem,

Ik ben als GGiN-er bepaald niet enthousiast over hoe wijlen ds. Mallan zaken verwoordde. Maar de flodders die je nu elke keer over de GGiN en wijlen ds. Mallan uitstort, komt op mij over als gifspuiterij. Stop hier alsjeblieft mee.

Zo niet, moderators kunnen jullie hier iets mee?

knip

Willem87 schreef:

Piet Puk schreef: Willem,

Ik ben als GGiN-er bepaald niet enthousiast over hoe wijlen ds. Mallan zaken verwoordde. Maar de flodders die je nu elke keer over de GGiN en wijlen ds. Mallan uitstort, komt op mij over als gifspuiterij. Stop hier alsjeblieft mee.

Zo niet, moderators kunnen jullie hier iets mee?

knip

Ik zie dat je reactie inmiddels is geknipt, maar ik vond je bijdrage nu in ieder geval een stuk beter. Je schreef namelijk: Ik vind.... en dat kan. Desondanks vind ik wat anders.

Behartigenswaardige woorden vandaag in het RD van C. Vat uit Hendrik-Ido-Ambacht.

GerefGemeente-lid schreef:Behartigenswaardige woorden vandaag in het RD van C. Vat uit Hendrik-Ido-Ambacht.

Vertel, wat vind deze mijnheer of mevrouw.

Zeeuw schreef:

GerefGemeente-lid schreef:Behartigenswaardige woorden vandaag in het RD van C. Vat uit Hendrik-Ido-Ambacht.

Vertel, wat vind deze mijnheer of mevrouw.

Betreft een rotonde over de bidstond m.b.t. eenheid. Blijkbaar wil GerGem-Lid opnieuw die discussie onder de aandacht brengen.