Hypothetische alverzoening (vh: GG verloren 60.000 leden)

[Erasmiaan]

Het heeft eigenlijk weinig zin om met dhr. Mulder in discussie te gaan. Hij leest niet wat je schrijft. Ik had een behoorlijk lang verhaal, toen ik het plaatste kon ik zien dat hij binnen 5 minuten later zijn antwoord al plaatste en hij had ook gelijk zijn oordeel klaar.

Maar ik wil hem dan een heel simpele vraag stellen. Haat u uw vader en moeder en vrouw en kinderen en broeders en zusters?

Als u die niet haat kunt u geen discipel zijn van de Heere Jezus (Lukas 14:26).
Want u beweert:

Dan kan ik, met recht, dit tegen iemand zeggen die beweerd dat 'haten' in de Bijbel geen haten betekend, maar heel iets anders, namelijk 'op de tweede plaats stellen'.

Toeschouwer, voor je wat beweert: lees eerst eens even de context van Romeinen 9 vers 13 en Maleachi 1 vers 2. Als je Bijbelstudie doet moet je het wel goed en eerlijk doen. Uit de context maak je duidelijk op in welke zin "haten" bedoelt wordt. Geen enkel misverstand kan er over zijn dat het daar om een ander haten gaat dan in Lukas 14:26.

[Toeschouwer]

Het heeft eigenlijk weinig zin om met dhr. Mulder in discussie te gaan. Hij leest niet wat je schrijft. Ik had een behoorlijk lang verhaal, toen ik het plaatste kon ik zien dat hij binnen 5 minuten later zijn antwoord al plaatste en hij had ook gelijk zijn oordeel klaar.

Maar ik wil hem dan een heel simpele vraag stellen. Haat u uw vader en moeder en vrouw en kinderen en broeders en zusters?

Als u die niet haat kunt u geen discipel zijn van de Heere Jezus (Lukas 14:26).
Want u beweert:

Dan kan ik, met recht, dit tegen iemand zeggen die beweerd dat 'haten' in de Bijbel geen haten betekend, maar heel iets anders, namelijk 'op de tweede plaats stellen'.

Toeschouwer, voor je wat beweert: lees eerst eens even de context van Romeinen 9 vers 13 en Maleachi 1 vers 2. Als je Bijbelstudie doet moet je het wel goed en eerlijk doen. Uit de context maak je duidelijk op in welke zin "haten" bedoelt wordt. Geen enkel misverstand kan er over zijn dat het daar om een ander haten gaat dan in Lukas 14:26.

Ik beweer niets, dat doet dhr. Mulder hij schrijft haten is nu eenmaal haten en nu moet ineens de context er bij worden gehaald. Dat moet altijd.
Ik probeerde dhr. Mulder duidelijk te maken dat Jacob na Pniël ook Ezau zegent, zie één van de vorige postings maar dhr Mulder leest niet, hij weet al dat dit niks is, van zo'n exegese had hij nog nooit gehoord.
Nu ik ook niet, maar dat vind ik juist het mooie, ik wil dat wel onderzoeken en daaruit blijkt dat de traditionele uitleg wel eens gecorrigeerd zou moeten worden.
Als bij voorbaat alles al vaststaat wat betreft exegese dan houdt discussie op.

Dus niet ik zeg haten betekent altijd haten. Dat zegt dhr. Mulder en dan confronteer ik hem Lukas 14. Jij mag het best voor hem opnemen, maar kun je van die 3 bijbelgedeelten dan een korte exegese geven, zodat het duidelijk wordt dat in Lukas haten geen haten is en in de overige gedeelten wel. Dan zul je toch wel de Hebreeuwse en Griekse taal moeten raadplegen, dat denk ik tenminste.

[Bert Mulder]

Het heeft eigenlijk weinig zin om met dhr. Mulder in discussie te gaan. Hij leest niet wat je schrijft. Ik had een behoorlijk lang verhaal, toen ik het plaatste kon ik zien dat hij binnen 5 minuten later zijn antwoord al plaatste en hij had ook gelijk zijn oordeel klaar.

Maar ik wil hem dan een heel simpele vraag stellen. Haat u uw vader en moeder en vrouw en kinderen en broeders en zusters?

Als u die niet haat kunt u geen discipel zijn van de Heere Jezus (Lukas 14:26).
Want u beweert:

Dan kan ik, met recht, dit tegen iemand zeggen die beweerd dat 'haten' in de Bijbel geen haten betekend, maar heel iets anders, namelijk 'op de tweede plaats stellen'.

Toeschouwer, voor je wat beweert: lees eerst eens even de context van Romeinen 9 vers 13 en Maleachi 1 vers 2. Als je Bijbelstudie doet moet je het wel goed en eerlijk doen. Uit de context maak je duidelijk op in welke zin "haten" bedoelt wordt. Geen enkel misverstand kan er over zijn dat het daar om een ander haten gaat dan in Lukas 14:26.

Ik beweer niets, dat doet dhr. Mulder hij schrijft haten is nu eenmaal haten en nu moet ineens de context er bij worden gehaald. Dat moet altijd.
Ik probeerde dhr. Mulder duidelijk te maken dat Jacob na Pniël ook Ezau zegent, zie één van de vorige postings maar dhr Mulder leest niet, hij weet al dat dit niks is, van zo'n exegese had hij nog nooit gehoord.
Nu ik ook niet, maar dat vind ik juist het mooie, ik wil dat wel onderzoeken en daaruit blijkt dat de traditionele uitleg wel eens gecorrigeerd zou moeten worden.
Als bij voorbaat alles al vaststaat wat betreft exegese dan houdt discussie op.

Dus niet ik zeg haten betekent altijd haten. Dat zegt dhr. Mulder en dan confronteer ik hem Lukas 14. Jij mag het best voor hem opnemen, maar kun je van die 3 bijbelgedeelten dan een korte exegese geven, zodat het duidelijk wordt dat in Lukas haten geen haten is en in de overige gedeelten wel. Dan zul je toch wel de Hebreeuwse en Griekse taal moeten raadplegen, dat denk ik tenminste.

En nee, ik ben geen linguist, en ik ken geen Hebreeuws en Grieks. Jij wel dus? En je meent het beter te weten dan al je voorgangers? Dus Ezau is niet voor eeuwig verloren, doet er niet toe wat de Schrift ons zegt? En je hebt wel even deze tekst vergeten in de voorbereiding van je preek:

16 Dat niet iemand zij een hoereerder, of een onheilige44), gelijk Ezau, die om een spijze het recht van zijn eerstgeboorte weggaf.45)
17 Want gij weet, dat hij ook daarna, de zegening willende beerven, verworpen werd;46) want hij vond geen plaats des berouws,47) hoewel hij dezelve met tranen zocht.48)

Gods volk wordt in de Schrift altijd heilig genoemd. Van Ezau wordt hier duidelijk gesteld dat hij ONHEILIG is. Dat hij geen zegening kreeg, maar verworpen werd. Dat hij geen berouw vond, doet er niet toe hoeveel krokodillentranen.

Kan je die ook even voor me verdraaien en er een mooi verhaaltje van maken, dat desondanks alles, Ezau toch gezegend werd?

Zoals gezegd, niet kennende de grondtalen, ben ik geen exegeet. Maar ik vergelijk wel Schrift met Schrift:

Mat 16:
37 Die vader of moeder liefheeft boven Mij, is Mijns niet waardig; en die zoon of dochter liefheeft boven Mij, is Mijns niet waardig.

Luk 14::

26 Indien iemand tot Mij komt en niet haat zijn vader,19) en moeder, en vrouw, en kinderen, en broeders, en zusters, ja, ook zelfs zijn eigen leven,20) die kan Mijn discipel niet zijn.

Hier stelt Christus een vergelijking. En in die zin moeten we ook zelfs ons zelf haten, en Christus liefhebben. Doe ik dat? Ik ben ook helaas nog zo met zonde bevlekt, dat als ik dat doe, doe ik het met grote gebreken. Maar al zou zelfs vader en moeder mij verlaten, om Zijns Woords wille, dat neemt de Heere mij op.

[JolandaOudshoorn]

De exegese die Toeschouwer heeft, heb ik wel eens eerder gehoord, hoewel er ook wel weer nieuwe elementen in zitten. Of Ezau nu wel of niet behoudenis, wil ik nu even in het midden laten. Opmerkelijk is wel dat het volk Israel het volk Edom bij het optrekken naar het beloofde land met rust moest laten, omdat het hier gold om een broedervolk. Dat ze toch verdelgd werden had te maken met hun eigen vijandige houding ten opzichte van de Israelieten.
Verder de tekst die Bert erbij haalde komt uit Hebreeuwen 12 : 16,17. (Bert wil je alstublieft voortaan de schriftplaats erbij zetten als je eruit citeert, dat zoekt wat makkelijker voor mij als ikevt. wat wil lezen met een verklaring)
Dachsel schrijft hierover:
Dat niet iemand zij een hoereerder of een onheilige , een mens zonder gevoel voor geestelijke en goddelijke zaken gelijk Ezau, die om ene spijze om het linzenmaal het recht van zijn eerstgeboorte weggaf welke hem tot erfgenaam der belofte en tot de derde der heiligen patriachen zou hebben gemaakt.
Want gij weet als gij niet alleen de geschiedenis u herinnert, maar ook wat in Gen 17:30vv daarop volgt dat hij ook daarna de zegening des vaders willende be-erven alsof die verkoop geene kracht of betekenis had en hem het eerstgeboorterecht nog even wettig toekwam als te voren, terwijl de zegening met dat eerstgeboorterecht verbonden was verworpen werd Verkreeg hij ook een mindere zegen, de eigenlijke kon hij op generlei wijze verkrijgen want hij vond ten opzichte van die aanspraak geen plaats des berouws geen mogelijkheid tot verandering van mening bij Izak hoewel hij die met tranen zoekt.

De genoemde tekst gaat dus eigenlijk alleen om het eerstgeboorterecht en de daarbij behorende zegen, niet om het eeuwig behoud van Ezau!

[Josephus]

- Discussieer inhoudelijk en speel het niet op de persoon.

Wat een pedant ventje ben je zeg!

[Bert Mulder]

Sorry, normaal zet ik er wel bij waar een tekst te vinden is.

Dachsel ken ik niet. Was hij een gereformeerde theoloog?

Calvijn is het in elk geval niet met hem eens. Sorry voor het engels.

16. Lest there be any fornicator or profane person, etc. As he had before exhorted them to holiness, so now, that he might reclaim them from defilements opposed to it, he mentions a particular kind of defilement, and says, “Lest there be any fornicator.” But he immediately comes to what is general, and adds, “or a profane person;” for it is the term that is strictly contrary to holiness. The Lord calls us for this end, that he may make us holy unto obedience: this is done when we renounce the world; but any one who so delights in his own filth that he continually rolls in it, profanes himself. We may at the same time regard the profane as meaning generally all those who do not value God’s grace so much as to seek it and despise the world. But as men become profane in various ways, the more earnest we ought to strive lest an opening be left for Satan to defile us with his corruptions. And as there is no true religion without holiness, we ought to make progress continually in the fear of God, in the mortifying of the flesh, and in the whole practice of piety; for as we are profane until we separate from the world so if we roll again in its filth we renounce holiness.

As Esau, etc. This example may be viewed as an exposition of the word profane; for when Esau set more value on one meal than on his birthright, he lost his blessing. Profane then are all they in whom the love of the world so reigns and prevails that they forget heaven: as is the case with those who are led away by ambition, or become fond of money or of wealth, or give themselves up to gluttony, or become entangled in any other pleasures; they allow in their thoughts and cares no place, or it may be the last place, to the spiritual kingdom of Christ.

Most appropriate then is this example; for when the Lord designs to set forth the power of that love which he has for his people, he calls all those whom he has called to the hope of eternal life his firstborn. Invaluable indeed is this honor with which he favors us; and all the wealth, all the conveniences, the honors and the pleasures of the world, and everything commonly deemed necessary for happiness, when compared with this honor, are of no more value than a morsel of meat. That we indeed set a high value on things which are nearly worth nothing, arises from this, — that depraved lust dazzles our eyes and thus blinds us. If therefore we would hold a place in God’s sanctuary, we must learn to despise morsels of meat of this kind, by which Satan is wont to catch the reprobate. 258258 It is said that “for one morsel of meat,” literally, “for one eating,” or, “for one meal,” as rendered by Doddridge, “he sold his birthright,” or according to Macknight, “he gave away his birthrights.” In this reference the Apostle gives the substance without regarding expressions, though he adopts those of the Septuagint in two instances, — the verb, which means to give away, used in the sense of selling, — and birthrights, or the rights of primogeniture. The word in Hebrew means primogeniture, used evidently by metonymy for its rights and privileges. Not only a double portion belonged to the first-born, but also the paternal blessing, which included things temporal and spiritual. The notion that the priesthood at that time and from the beginning of the world belonged to the first-born, has nothing to support it. Abel was a priest as well as Cain, and a better priest too. — Ed.

17. When he would have inherited the blessing, etc. He at first regarded as a sport the act by which he had sold his birthright, as though it was a child’s play; but at length, when too late, he found what a loss he had incurred, when the blessing transferred by his father to Jacob was refused to him. Thus they who are led away by the allurements of this world alienate themselves from God, and sell their own salvation that they may feed on the morsels of this world, without thinking that they lose anything, nay, they flatter and applaud themselves, as though they were extremely happy. When too late their eyes are opened, so that being warned by the sight of their own wickedness, they become sensible of the loss of which they made no account.

While Esau was hungry, he cared for nothing but how he might have his stomach well filled; when full he laughed at his brother, and judged him a fool for having voluntarily deprived himself of a meal. Nay, such is also the stupidity of the ungodly, as long as they burn with depraved lusts or intemperately plunge themselves into sinful pleasures; after a time they understand how fatal to them are all the things which they so eagerly desired. The word “rejected” means that he was repulsed, or denied his request.

For he found no place of repentance, etc.; that is, he profited nothing, he gained nothing by his late repentance, though he sought with tears the blessing which by his own fault he had lost. 259259 Though many such as Beza, Doddridge, Stuart etc. regard this “repentance” as that of Isaac, yet the phrase seems to favor the views of Calvin, “he found not the place of repentance,” that is the admission of repentance; it was inadmissible, there was no place found for it. The word τόπος has this meaning in chapter 8:7, “there should be no place (or admission) have been sought for the second.” The same sense is given to the word in Ecclesiasticus 38:12, “give place” (or admission) to the physician — ἱατρῷ δὸς τόπον. We may give this rendering, “for he found not room for repentance;” he seemed to repent of his sin and folly, but his repentance availed nothing, for it could not be admitted; there was in his case no repentance allowed, as the account given in Genesis testifies.
The difficulty about “it” in the following clause is removed, when we consider that here, as in some previous instances, the Apostle arranges his sentences according to the law of parallelism; there are here four clauses; the first and last are connected, and also the middle clauses, —
“For ye know,
That even afterwards wishing to inherit the blessing,
He was rejected,
For he found no room for repentance,
Though with tears he sought it, (i.e., the blessing.)”
Though Macknight gave the other explanation of “repentance” yet he considered the blessing as the antecedent to “it” in the last line. Though with the tears of repentance he sought the blessing, yet he was rejected: the door to repentance was as it were closed up, and it could not be opened — Ed.
Now as he denounces the same danger on all the despisers of God’s grace, it may be asked, whether no hope of pardon remains, when God’s grace has been treated with contempt and his kingdom less esteemed than the world? To this I answer, that pardon is not expressly denied to such, but that they are warned to take heed, lest the same thing should happen to them also. And doubtless we may see daily many examples of God’s severity, which prove that he takes vengeance on the mockings and scoffs of profane men: for when they promise themselves tomorrow, he often suddenly takes them away by death in a manner new and unexpected; when they deem fabulous what they hear of God’s judgment, he so pursues them that they are forced to acknowledge him as their judge; when they have consciences wholly dead, they afterwards feel dreadful agonies as a punishment for their stupidity. But though this happens not to all, yet as there is this danger, the Apostle justly warns all to beware.

Another question also arises, Whether the sinner, endued with repentance, gains nothing by it? For the Apostle seems to imply this when he tells us that Esau’s repentance availed him nothing. My reply is, that repentance here is not to be taken for sincere conversion to God; but it was only that terror with which the Lord smites the ungodly, after they have long indulged themselves in their iniquity. Nor is it a wonder that this terror should be said to be useless and unavailing, for they do not in the meantime repent nor hate their own vices, but are only tormented by a sense of their own punishment. The same thing is to be said of tears; whenever a sinner sighs on account of his sins, the Lord is ready to pardon him, nor is God’s mercy ever sought in vain, for to him who knocks it shall be opened, (Matthew 7:8;) but as the tears of Esau were those of a man past hope, they were not shed on account of having offended God; so the ungodly, however they may deplore their lot, complain and howl, do not yet knock at God’s door for mercy, for this cannot be done but by faith. And the more grievously conscience torments them, the more they war against God and rage against him. They might indeed desire that an access should be given them to God; but as they expect nothing but his wrath, they shun his presence. Thus we often see that those who often say, as in a jest, that repentance is sufficiently in time when they are drawing towards their end, do then cry bitterly, amidst dreadful agonies, that the season of obtaining repentance is past; for that they are doomed to destruction because they did not seek God until it was too late. Sometimes, indeed, they break out into such words as these, “Oh! if — oh! if;” but presently despair cuts short their prayers and chokes their voice, so that they proceed no farther.

[JolandaOudshoorn]

---knip ---
Ik ga zo mijn zoon eerst ophalen uit school en dan de verklarind van Calvijn eens doorlezen. Luther had overigens dezelfde mening als hem, De verklaring van Dachsel gaat overigens nog wel verder, maar dat vind ik wel erg veel om hier over te typen (en te hertalen, want het is oud nederlands en sommigen hebben hier moeite mee)

Edit> Het topic is opgesplitst; mvg TB

[Tiberius]

Hier gaan we verder over de verkiezing en verwerping, een deel wat afgesplitst is uit het topic "GG verloren 60.000 leden".

Gaarne een waardige discussie en niet op de persoon spelen, aub.

PS> Als iemand een andere topic titel weet, hoor ik het graag.

[Mister]

- Discussieer inhoudelijk en speel het niet op de persoon.

Wat een pedant ventje ben je zeg!

[Toeschouwer]

Van wijlen dr. F. de Graaff vond ik nog een klein stukje dat mooi past in mijn verhaal

In deze geboortegeschiedenis wordt uitgesproken het grondthema van Jacob en Esau. Dit is: Jacob houdt Esau vast.

De vraag is. Waarom? De verklaring ligt in het principe van de Bijbel. De jongere zal gediend worden door de oudste. Hier heeft een omkering plaats, die een diepe betekenis heeft.

De Here God zet een nieuw beginsel in, om de gevallen schepping te redden. Het betekent een oordeel over de toestand van de gevallen wereld. Het hoogste en sterkste is blijkbaar niet sterk genoeg om de schepping te kunnen redden. De hoogheid en kracht van het oude is indrukwekkend, het kan verzorgd en gecultiveerd worden, maar het punt is: het heeft een uitzichtloze toekomst. Het zal in kracht steeds afnemen. De wereld zal steeds donkerder worden, totdat zij ondergaat. Het machtige in de gevallen schepping is niet machtig genoeg om die wereld te redden. Daarom stelt God een nieuw begin. Hij neemt daarvoor als uitgangspunt niet het sterke rijke, maar zwakke arme, niet omdat dit op zichzelf zijn liefde waard zou zijn, maar omdat het aan het volstrekte nieuwe meer plaats biedt, omdat het nieuwe veel meer als nieuwe duidelijk wordt in het zwakke. Het nieuwe kan namelijk niet met het oude verward worden.

De blijde boodschap is dan ook; de Vader wil vasthouden en redden.

Maar wat wordt er nu met dat vasthouden uitgedrukt?

De oudste moet het nieuwe beginsel erkennen om verlost kunnen worden. Dan erkent Esau de verlossing, als hij Jacob als meerder erkent. Dit wil zeggen, als hij hem als de eerstgeborene erkent. Dan kan ook Esau verlost worden. Als hij Jacob niet als eerstgeborene erkent, zal Esau zijn eigen krachten opteren en tenslotte te gronde gaan.

Daaruit kan worden verstaan worden, dat Jacob niet uit eigen belang handelt, als hij Esau vasthoudt, maar dat hij hierbij tracht zijn broeder voor de verlossing te bewaren.

dr. F. de Graaff

[Rens]

heb je nu hoofdpijn Josephus???

[Toeschouwer]

U kunt wel heel snel lezen mijnheer Mulder in een tijd van 5 minuten en dan gelijk uw oordeel vellen, dat vind ik knap.

Mijnheer Mulder, dat schreef ik en dan noemt u mij een pedant ventje. Daar kan ik wel tegen. Als u binnen 5 minuten dat verhaal kunt lezen en beoordelen vind ik u knap, dat is een compliment. Het gaat om dit verhaal:

In Gen. 25:23 lees ik dat de meerdere de mindere zal dienen.

Een klein stukje bijbelstudie:

En daarna kwam zijn broeder te voorschijn, wiens hand Esaus hiel vast­hield; en hij noemde hem Jakob. Gen.25:26

Er staat dus niet: daarna kwam de tweede. Met nadruk: zijn broe­der, het wordt immers een broederverhaal! En in zo'n verhaal staat nooit een woord te veel. De taak van Jakob is om broeder te zijn voor Esau. De taak van het volk van God is om broeder te zijn voor de volkeren.

Als Jakob te voorschijn komt, houdt zijn hand Esaus hiel vast.

Van oorsprong is het dus hiel­vast­hou­­­der. Hij hield de hiel vast van zijn broeder. Daar zit in wezen de hele bestemming van Jakob in. De bestemming van Jakob is im­mers om zijn broeder vast te houden!

Verkoop mij dan deze dag uw eerstgeboorterecht.

Waarom wil Jakob nu dat eerstgeboorterecht hebben?

Ik zou willen pleiten voor een herwaardering van Jakob. Meestal wordt hij afgeschilderd als hebberig. Maar het eerstgeboorterecht gaat veel dieper dan hebben. Een eerstgeborene is niet zozeer iemand die mag hebben, al kan dat er eventueel wel bijkomen, maar het eerst­­gebo­rene-zijn is allereerst een opgave. Het is een taak met een extra verantwoordelijkheid.

Een eerstgeborene in de Bijbel is iemand die het voor zijn broeders opneemt. Dat is de lijn door de hele Schrift heen. Daarom wordt ook Jezus ge­noemd: ‘De Eerstgeborene onder vele broederen’. Hij was er niet op uit om te hèb­ben, maar Jezus nam het op voor zijn broe­ders. Hij ging staan in de plaats van zijn broeders en heeft gezegd: Laat dezen heen­gaan. Mijn broeders moe­ten vrij en Ik zal gaan in hun plaats. Daar heb je de ware Eerstge­bo­re­ne.

En Jakob zond boden voor zijn aangezicht uit tot Esau, zijn broeder (letterlijk). Gen.32:3
En hij gebood hun: Zo zult gij tot mijn Heer (dus niet: ‘broeder’) Esau, zeg­gen:
Zo zegt uw knecht Jakob: ik heb als vreemdeling bij Laban ver­toefd en ben daar tot nu toe gebleven. Gen.32:4
Als Jakob die twintig jaren gaat samenvatten in één woord, dan zegt hij: Weet je wat het was? Vreemdelingschap, dat was mijn leven. Ik ben balling geweest, een zwerver, een gast, vreemdeling op aarde.

En ik heb runderen, ezels en kleinvee, slaven en slavinnen verwor­ven, en ik laat dit mijn heer meedelen opdat ik genade vinde in uw ogen. Gen.32:5

Het woord genade springt er hier wel uit.

Niet alleen wat vriendelijkheid, maar genade. Jakob heeft al heel wat ge­leerd. Hij kan alleen leven als hij genade vindt in de ogen van zijn broeder. Esau is hem wel wat waard. Jakob kan niet leven zonder Esau. Ook niet in de letterlijke zin van het woord: het kan hem zijn leven (Hebreeuws hachje) kosten. Jakob zegt, en dat heeft hij op dit moment heel diep beseft: Ik moet genade vinden! Waar? In de ogen van Esau. Daardoor ben ik dit gedeelte op een heel nieuwe manier gaan lezen. Want toen dacht ik: mensen, zoiets had­den wij nooit in de Bijbel gezet. Zie je wat hier gebeurt? Jakob, zegt: Genade, weet je waar ik dat moet vinden? Bij Esau!

Jakob, het volk van God, zal genade vinden bij God in de ogen van zijn broe­der! Let wel: van broeder Esau! Genade vind je soms ergens waar je het niet zou verwachten. God heeft heel wonderlijke wegen. Op dit moment heeft Jakob Esau nodig. Besef dit goed! Besef hoe vèr­strek­kend dit is! Jakob kan niet thuiskomen zonder Esau. Straks komt Jakob bij de grens van het Beloofde Land. En Esau mag bepa­len of Jakob erin mag, ja of nee.

Esau staat daar als douane-beambte, als grenspost. En Esau mag be­slissen over de toekomst van Jakob. Als Esau zegt: Jongen, kom maar, er is genade voor jou, dan zal Jakob het land kunnen binnen­gaan. De toekomst van Jakob ligt hier in de handen van Esau. Dan denk je: dat is de wereld op zijn kop, maar dat gebeurt wel meer bij het Koninkrijk van God.

En zelf trok hij over voor hun aangezicht, boog zich zevenmaal ter aarde, totdat hij bij zijn broeder gekomen was. Maar Esau liep (snelde) hem tegemoet, omarmde hem, viel hem om de hals en kuste hem, en zij weenden». Gen.33:3-4

Esau snelde hem tegemoet.

Waar komen we dat snellen nog meer tegen? Bij Gehazi, die Naäman achterna snelt, bij Elia, die voor Achab uitsnelt en
Bij de verloren zoon, de vader snelde hem tegemoet.

Bij dat laatste zien we een mooie overeenkomst. Daar ging het ook om een verzoening. Nu staan ze daar in elkaars armen. En weet u wat zo merk­waardig is? Hier staan vier uitdrukkingen die precies zo voorkomen in Lucas 15. Als die vader de verloren zoon ziet aanko­men, dan snelt hij hem tegemoet, hij omarmt hem, hij valt hem om de hals en kust hem. Dat is hetzelfde verhaal, daar zie je de paral­lel. Dat betekent: op dit moment is Ja­kob de verloren zoon die thuis­komst. Esau vervult de rol van de vader die Jakob tegemoet snelt en in zijn armen sluit. Jakob als ‘enfant perdu’, als verloren kind, en Esau als vader die zegt: ‘Welkom thuis mijn jongen. Kom maar. Waar ben je toch zo lang geweest?’.

Daar staan ze dan, en de tranen komen. En de tranen van Jakob en Esau wor­den één.

Neem toch mijn zegen, want ik heb alles

En nu een wonderlijke tekst in vers 11. En daar heeft de NBG-vertaling, de plank dusdanig misgeslagen, dat de hele tekst niet meer uit de verf komt. .

DE NBG-tekst vertaalt:

Neem toch mijn geschenk, dat u gebracht werd, want God is mij ge­na­dig geweest en ik heb alles». Gen.33:11

Neem toch mijn geschenk. Weet je wat er letterlijk staat? En dan denk je, mensen wat een openbaring! Want er staat in het He­breeuws het woord berakhah. En dat woord berakhah betekent zegen.

Weet je wat Jakob op dat moment tegen Esau zegt: neem toch mijn zegen. Neem toch mijn zegen, want ik heb alles.

Zie je dat er wat veranderd is? Twintig jaar eerder nam hij de zegen en hij zorgde dat hij als eerste bij vader Isaak kwam om als eerste die zegen in te palmen. Esau viste achter het net. Hij nam de zegen.

Nu zegt hij tegen Esau: neem mijn zegen maar. Jij mag hem heb­ben.

Dan denk je: kijk, dat is het nu. Als je dan op dat moment dat woord zegen gaat vertalen met geschenk, dan blijft er niets meer over van de hele tekst. Neem toch mijn geschenk nee! Neem toch mijn zegen, want ik heb alles. De mens die alles heeft. Zie je het ver­schil: Esau zegt ik heb veel. Maar Jakob zegt: ik heb alles. En ie­mand die alles heeft, hoeft niet meer op zijn strepen te staan. Die hoeft niet meer te vech­ten voor zijn rechten. Ik heb alles. Neem mijn zegen maar. Dit is het meest royale wat je kunt denken. Jij mag de ze­gen hebben, Esau. Neem maar!

Het geschenk is dus geworden tot een zegen. Dat gaat veel dieper. Jakob is in Pniël gezegend en nu wordt hij tot zegen voor zijn broe­der. Dat is ook de belofte. In hèm zullen alle geslachten van de aarde gezegend worden.

Nu over dat vloeken in moeders buik waar u het over heeft, daar zou ik het volgende over willen zeggen na het voorafgaande:

Toch heb Ik Jakob liefgehad, maar Esau heb Ik gehaat. Rom.9:13 en Mal.1:3

Dat haten betekent: op de tweede plaats stellen. Er staat ook:

Indien iemand tot Mij komt, en niet haat zijn vader en moeder en vrouw en kinde­ren en broeders en zusters, ja zelfs zijn eigen leven, die kan mijn discipel niet zijn».

Luc.14:26

Hier betekent haten natuurlijk ook: op de tweede plaats stellen. Je­zus die­nen komt op de eerste plaats, de rest komt op de tweede of derde plaats. Al sluit het een het ander natuurlijk niet altijd uit.

Jakob had het eerstgeboorterecht, dus Esau komt inder­daad op de tweede plaats.

Bovendien moet je bedenken, dat dat door Maleachi wordt gezegd. Het volk van Esau heeft dan inmiddels ook al honderden jaren geschiedenis ach­ter de rug. Daarin hebben ze wel bewezen, dat ze hun éigen wijsheid verkozen. Dat wordt ook gezegd na de val van Jeru­za­lem. Toen had het volk van Edom (=Esau) leedvermaak. Vanuit die he­le geschiedenis zegt God dan in Maleachi: Esau heb Ik op de twee­­de plaats gesteld.

Dit is toch wel een wat andere benadering dan dat wij gaan zeggen dat Ezau al in zijn moeders buik vervloekt was.

Over de Kananese vrouw nog:

Israël was (en is) het uitverkoren volk. De Heere Jezus zegt heel duidelijk, dat hij alleen gekomen is voor de verloren schapen van het huis van Israël en niet voor deze vrouw, zij was een heiden. In dit verband laat ik me zo uitdrukken. Hij verhoorde deze vrouw, waarvoor hij niet was gekomen en zei tot haar: O vrouw! groot is uw geloof.
In dit verband zeg ik dat de Heere Jezus ook een verworpene hoorde.

Als u dit verhaal binnen 5 minuten kunt beoordelen vind ik dit razend knap. Ik ben benieuwd hoeveel forumleden dat ook kunnen.

[Bert Mulder]

Heb je nog niet die tekst in Hebreeen behandeld.

En hou ik het liever bij de vertrouwde vaderen, zoals Calvijn, dan Dr. de Graaff, met zijn ideeen.

[Toeschouwer]

Heb je nog niet die tekst in Hebreeen behandeld.

En hou ik het liever bij de vertrouwde vaderen, zoals Calvijn, dan Dr. de Graaff, met zijn ideeen.

Welke tekst uit Hebreeën bedoelt u, dat is me even ontgaan?

Calvijn is een hele grote, dat ben ik met u eens. En u mag de ideeën van dr. de Graaf verwerpen. Ik breng het alleen naar voren om ons denken te verdiepen. Ik vind dat mooi, u niet, wat dat betreft even goede vrienden.
Al durf ik dit als een pedant ventje bijna niet te zeggen. Ik zal proberen aan mijn positie te denken.

[Tiberius]

Moderator opmerking

Beste broeders,

Ik verzoek u vriendelijk te stoppen met het larderen van uw postings met allerlei persoonlijk getinte schimpscheuten.
Zo niet dan zullen we overgaan tot sluiting van dit topic.

Met vriendelijke groet,
Tiberius, moderator