Dus de woorden van Hendrikse uit Middelburg zijn ook woorden die moeten worden geëerbiedigd?

Wat zou je in zo'n geval wèl moeten doen.
Niet eerbiedigen...
Wat wel?

aritha schreef:

Dus de woorden van Hendrikse uit Middelburg zijn ook woorden die moeten worden geëerbiedigd?

Wat zou je in zo'n geval wèl moeten doen.
Niet eerbiedigen...
Wat wel?

Ik hoor bij een kerkelijke gemeente en een kerkverband waar geen ruimte is voor zulke predikanten. Dus dat is makkelijk...

Ander schreef:

aritha schreef:

Dus de woorden van Hendrikse uit Middelburg zijn ook woorden die moeten worden geëerbiedigd?

Wat zou je in zo'n geval wèl moeten doen.
Niet eerbiedigen...
Wat wel?

Ik hoor bij een kerkelijke gemeente en een kerkverband waar geen ruimte is voor zulke predikanten. Dus dat is makkelijk...

Mooi makkie.

Ander schreef: Ooo, hoor je bij díe kerk?

Hoewel ik de beste man niet ken, zijn er tal van kerken waar ik ook verbaasd ben over hetgeen wordt verteld. Het is dan weliswaar geen atheïst die wat staat te vertellen.

Overigens is het natuurlijk ook zo dat in het verleden is bepaald dat de prediking van bijv. ds. Kok en dr. Steenblok niet aan bepaalde kwalitatieve eisen voldeed. In mijn ogen toch twee serieuze mensen die kunnen worden gekenmerkt als dienaren van God.

Dus wanneer dien je een predikant wel en wanneer niet serieus te nemen? In ieder geval dien je te onderzoeken of de woorden die worden gesproken berusten op de bijbel. Het maakt dus niet uit of die predikant Moerkerken, Mallan, De Vries of Stelwagen heet.

Ander schreef:

cosmo schreef:Waarom altijd de predikant op een voetstuk plaatsen? Het kan ook aan de predikant liggen, en niet enkel aan zijn of haar toehoorders.

Omdat predikanten gezanten van God zijn en jij als toehoorder een stuk vuil waarvan de profeet zegt dat je vertreden ligt in je bloed. Een gezant van God daarentegen mag je zeggen: "Als Ik bij u voorbijging, zo zag Ik u, vertreden zijnde in uw bloed, en Ik zeide tot u in uw bloed: Leef; ja, Ik zeide tot u in uw bloed: Leef!"

En als dat ernst wordt staan ze niet meer te kletsen.

Toch opmerkelijk dat de apostelen in hun brieven een hele andere boodschap brengen. Je moet dingen wel een beetje in de context lezen. Israel was afvallig en had God de rug toegekeerd. Daarom kregen ze deze boodschap te horen. Het kan zijn dat deze ook in de kerk klinkt, dan heeft de kerk God de rug toegekeerd en is afvallig geworden. Dan is de kerk geen bijeenkomst voor gelovigen maar een plaatselijk hobbyclubje geworden.

Is de kerk echter dat wat de Nederlandse Geloofsbelijdenis beschrijft, dan klopt wat je zegt niet. Dan zijn het nog wel zondige mensen maar wel in Christus geheiligd en kinderen van de Allerhoogste. Geliefden, geheiligden, uitverkorenen in Christus. Zo spreken de apostelen de gemeenten aan. Niet als "stuk vuil".

Ander schreef:

cosmo schreef:Waarom altijd de predikant op een voetstuk plaatsen? Het kan ook aan de predikant liggen, en niet enkel aan zijn of haar toehoorders.

Omdat predikanten gezanten van God zijn en jij als toehoorder een stuk vuil waarvan de profeet zegt dat je vertreden ligt in je bloed. Een gezant van God daarentegen mag je zeggen: "Als Ik bij u voorbijging, zo zag Ik u, vertreden zijnde in uw bloed, en Ik zeide tot u in uw bloed: Leef; ja, Ik zeide tot u in uw bloed: Leef!"

En als dat ernst wordt staan ze niet meer te kletsen.

Dan is die tekst wel even uit het verband getrokken. Dit noemen we inleeskunde.

Degene die daar vertreden in zijn bloed lag was Israel/Gods Kerk, Zijn Verbondsvolk, niet 1 of ander bepaalde uitverkorene. En deze tekst beeld bepaald uit, dat hoewel Zijn beminde niets heeft van zichzelf waarom het liefelijk zou kunnen gezien worden, toch de Heere haar, Zijn Kerk, beminde. Doet er niet toe hoeveel Zijn Kerk van Hem af hoereerde.

Bert Mulder schreef:

Ander schreef:

cosmo schreef:Waarom altijd de predikant op een voetstuk plaatsen? Het kan ook aan de predikant liggen, en niet enkel aan zijn of haar toehoorders.

Omdat predikanten gezanten van God zijn en jij als toehoorder een stuk vuil waarvan de profeet zegt dat je vertreden ligt in je bloed. Een gezant van God daarentegen mag je zeggen: "Als Ik bij u voorbijging, zo zag Ik u, vertreden zijnde in uw bloed, en Ik zeide tot u in uw bloed: Leef; ja, Ik zeide tot u in uw bloed: Leef!"

En als dat ernst wordt staan ze niet meer te kletsen.

Dan is die tekst wel even uit het verband getrokken. Dit noemen we inleeskunde.

Degene die daar vertreden in zijn bloed lag was Israel/Gods Kerk, Zijn Verbondsvolk, niet 1 of ander bepaalde uitverkorene. En deze tekst beeld bepaald uit, dat hoewel Zijn beminde niets heeft van zichzelf waarom het liefelijk zou kunnen gezien worden, toch de Heere haar, Zijn Kerk, beminde. Doet er niet toe hoeveel Zijn Kerk van Hem af hoereerde.

Ik voel me wel buiten verband! Dus dat komt mooi uit. Met een beetje bevinding begrijp je me wel. En anders, gewoon niet.

Ander schreef:

Bert Mulder schreef:

Ander schreef:

cosmo schreef:Waarom altijd de predikant op een voetstuk plaatsen? Het kan ook aan de predikant liggen, en niet enkel aan zijn of haar toehoorders.

Omdat predikanten gezanten van God zijn en jij als toehoorder een stuk vuil waarvan de profeet zegt dat je vertreden ligt in je bloed. Een gezant van God daarentegen mag je zeggen: "Als Ik bij u voorbijging, zo zag Ik u, vertreden zijnde in uw bloed, en Ik zeide tot u in uw bloed: Leef; ja, Ik zeide tot u in uw bloed: Leef!"

En als dat ernst wordt staan ze niet meer te kletsen.

Dan is die tekst wel even uit het verband getrokken. Dit noemen we inleeskunde.

Degene die daar vertreden in zijn bloed lag was Israel/Gods Kerk, Zijn Verbondsvolk, niet 1 of ander bepaalde uitverkorene. En deze tekst beeld bepaald uit, dat hoewel Zijn beminde niets heeft van zichzelf waarom het liefelijk zou kunnen gezien worden, toch de Heere haar, Zijn Kerk, beminde. Doet er niet toe hoeveel Zijn Kerk van Hem af hoereerde.

Ik voel me wel buiten verband! Dus dat komt mooi uit. Met een beetje bevinding begrijp je me wel. En anders, gewoon niet.

Dat bewijst maar weer...

Ander schreef:

Bert Mulder schreef:

Ander schreef:

cosmo schreef:Waarom altijd de predikant op een voetstuk plaatsen? Het kan ook aan de predikant liggen, en niet enkel aan zijn of haar toehoorders.

Omdat predikanten gezanten van God zijn en jij als toehoorder een stuk vuil waarvan de profeet zegt dat je vertreden ligt in je bloed. Een gezant van God daarentegen mag je zeggen: "Als Ik bij u voorbijging, zo zag Ik u, vertreden zijnde in uw bloed, en Ik zeide tot u in uw bloed: Leef; ja, Ik zeide tot u in uw bloed: Leef!"

En als dat ernst wordt staan ze niet meer te kletsen.

Dan is die tekst wel even uit het verband getrokken. Dit noemen we inleeskunde.

Degene die daar vertreden in zijn bloed lag was Israel/Gods Kerk, Zijn Verbondsvolk, niet 1 of ander bepaalde uitverkorene. En deze tekst beeld bepaald uit, dat hoewel Zijn beminde niets heeft van zichzelf waarom het liefelijk zou kunnen gezien worden, toch de Heere haar, Zijn Kerk, beminde. Doet er niet toe hoeveel Zijn Kerk van Hem af hoereerde.

Ik voel me wel buiten verband! Dus dat komt mooi uit. Met een beetje bevinding begrijp je me wel. En anders, gewoon niet.

Tja, dus ik vat het niet.

Geeft niet

Belangrijk als persoonlijke bevinding is voor een Christen, we mogen niet de Schrift draaien zoals wij het willen, dan kunnen we net zo goed naar Rome terug.

Ander schreef:

Bert Mulder schreef:

Ander schreef:

cosmo schreef:Waarom altijd de predikant op een voetstuk plaatsen? Het kan ook aan de predikant liggen, en niet enkel aan zijn of haar toehoorders.

Omdat predikanten gezanten van God zijn en jij als toehoorder een stuk vuil waarvan de profeet zegt dat je vertreden ligt in je bloed. Een gezant van God daarentegen mag je zeggen: "Als Ik bij u voorbijging, zo zag Ik u, vertreden zijnde in uw bloed, en Ik zeide tot u in uw bloed: Leef; ja, Ik zeide tot u in uw bloed: Leef!"

En als dat ernst wordt staan ze niet meer te kletsen.

Dan is die tekst wel even uit het verband getrokken. Dit noemen we inleeskunde.

Degene die daar vertreden in zijn bloed lag was Israel/Gods Kerk, Zijn Verbondsvolk, niet 1 of ander bepaalde uitverkorene. En deze tekst beeld bepaald uit, dat hoewel Zijn beminde niets heeft van zichzelf waarom het liefelijk zou kunnen gezien worden, toch de Heere haar, Zijn Kerk, beminde. Doet er niet toe hoeveel Zijn Kerk van Hem af hoereerde.

Ik voel me wel buiten verband! Dus dat komt mooi uit. Met een beetje bevinding begrijp je me wel. En anders, gewoon niet.

Bedoel je nou hiermee dat je ervaart dat de tekst op je van toepassing is? In dit geval, de Bijbel houdt niet bij dat hoofdstuk op.... en je kan er in lezen hoe je van vuil schoon kan worden en van vertrapte, kind van God.

Dat je dit zo ervaart kan maar daarom hoeft de tekst nog niet algemeen toegepast te worden op iedereen? Ik zie Paulus deze insteek bijvoorbeeld nergens aan de gemeenten van Christus schrijven.