Dat is pas het begin.....Afgewezen schreef:Maar dat je pas achteraf kunt zeggen dat het zaligmakend werk geweest is; achteraf, namelijk wanneer je God in Christus hebt leren kennen, wanneer je zonden vergeven zijn.
De Heilige Geest werkt onrust?
-
Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
Beste afgewezen,Afgewezen schreef:Hallo Matthijs,
Het feit dat Rotterdam schrijft dat er rechtzinnige godgeleerden zijn, die dat en dat leren, betekent al dat hijzelf kennelijk iets anders leert. Witsius schrijft hierover in dezelfde zin. Ik citeer uit het boekje van ds. Moerkerken, 'Genadeleven en genadeverbond':
"Toch erkent Witsius (...) dat er sommige godgeleerden geweest zijn die (...) van voorbereidingen tot de wedergeboorte hebben gesproken. (...)
Toch zou hij persoonlijk liever anders spreken: 'Maar evenwel menen wij, dat diegenen netter redekavelen, welke stellen dat deze en diergelijke dingen in de uitverkorenen geen voorbereidingen tot de wedergeboorte zijn, maar vruchten en gewrochten van de eerste wedergeboorte (...)'."
Het lijkt me zo dat óf Rotterdam en Witsius eenzelfde bron hebben geraadpleegd, óf dat de een de ander als bron heeft geraadpleegd.
Inderdaad betreft het hier een moeilijk onderwerp. Want wat moet je nu zeggen van die zgn. voorbereidende werkingen? Ik denk persoonlijk dat ze er helemaal bij horen wanneer God een mens bekeert. Maar dat je pas achteraf kunt zeggen dat het zaligmakend werk geweest is; achteraf, namelijk wanneer je God in Christus hebt leren kennen, wanneer je zonden vergeven zijn.
Het is jammer dat Arnoldus Rotterdam zijn eigen visie niet geeft. Jij stelt dat Rotterdam waarschijnlijk een andere visie heeft, maar dat weet ik zo net nog niet. Ik bemerk geen afkeuring van de visie die deze rechtzinnige godgeleerden hadden, maar anderzijds ook geen goedkeuring. Ik heb meer het idee dat hij er wel achter kan staan, want anders had hij toch wel zijn inzicht beschreven?
Het laatste gedeelte van je schrijven geeft wat verwarring. Je schrijft: "Want wat moet je nu zeggen van die zgn. voorbereidende werkingen?", bedoel je hiermee dat jij nu ook spreekt van voorbereidselen op de wedergeboorte?
Persoonlijk zeg ik ook dat je pas achteraf kunt zeggen dat het een waar werk was van de Heilige Geest. Daarom spreek ik dus ook liever niet dat iemand die bekommert door het leven gaat vanwege zijn zondige aard, zonden, openstaande schuld bij God, dat zo'n persoon wederomgeboren is, omdat we pas achteraf kunnen zeggen dat het zaligmakend was. Want immers, de vloekende wet is de tuchtmeester tot Christus. Dus wanneer kunnen we zeggen dat zo'n persoon wederomgeboren is? Wanneer hij die door de Heilige Geest onrustig gemaakt is over zijn staat, rust vindt in de Rustaanbrenger; vrede met God verkrijgt door het geloof in Hem.
Dat is geen verdienste, maar louter genade. Gelukkig maar dat het louter vrije genade is.
De vloek verdiend, maar onbegrijpelijk groot wonder, de straf,die ons den vrede aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is ons genezing geworden. (Jes. 53:5)
Groeten,
Matthijs
Voorbereidend werk vóórdat iemand rust vindt in de Rustaanbrenger, voordat iemand vrede met God vindt, zoals je het zelf verwoordt.Het laatste gedeelte van je schrijven geeft wat verwarring. Je schrijft: "Want wat moet je nu zeggen van die zgn. voorbereidende werkingen?", bedoel je hiermee dat jij nu ook spreekt van voorbereidselen op de wedergeboorte?
Ik vat 'm.Afgewezen schreef:Voorbereidend werk vóórdat iemand rust vindt in de Rustaanbrenger, voordat iemand vrede met God vindt, zoals je het zelf verwoordt.Het laatste gedeelte van je schrijven geeft wat verwarring. Je schrijft: "Want wat moet je nu zeggen van die zgn. voorbereidende werkingen?", bedoel je hiermee dat jij nu ook spreekt van voorbereidselen op de wedergeboorte?
Ik denk dat die dingen moeilijk vooraf vast te stellen zijn. Als je de gelijkenis van de zaaier leest, valt er een deel van het zaad op steenachtige grond, of op grond waar ook onkruid ligt... Het zaad schiet wortel en de plant gaat groeien, maar gaat later dood. Is die groei een begin van wedergeboorte? Nee, want de plant heeft niet genoeg aarde, of wordt verstikt... Maar kan je dat van tevoren al vaststellen? Nee. Daarom denk ik dat we dat ook niet moeten proberen, maar gewoon moeten afwachten of de plant of de plant ook vruchten gaat voortbrengen... dan pas weet je dat hij in goede aarde staat.Afgewezen schreef:Hallo Matthijs,
Het feit dat Rotterdam schrijft dat er rechtzinnige godgeleerden zijn, die dat en dat leren, betekent al dat hijzelf kennelijk iets anders leert. Witsius schrijft hierover in dezelfde zin. Ik citeer uit het boekje van ds. Moerkerken, 'Genadeleven en genadeverbond':
"Toch erkent Witsius (...) dat er sommige godgeleerden geweest zijn die (...) van voorbereidingen tot de wedergeboorte hebben gesproken. (...)
Toch zou hij persoonlijk liever anders spreken: 'Maar evenwel menen wij, dat diegenen netter redekavelen, welke stellen dat deze en diergelijke dingen in de uitverkorenen geen voorbereidingen tot de wedergeboorte zijn, maar vruchten en gewrochten van de eerste wedergeboorte (...)'."
Het lijkt me zo dat óf Rotterdam en Witsius eenzelfde bron hebben geraadpleegd, óf dat de een de ander als bron heeft geraadpleegd.
Inderdaad betreft het hier een moeilijk onderwerp. Want wat moet je nu zeggen van die zgn. voorbereidende werkingen? Ik denk persoonlijk dat ze er helemaal bij horen wanneer God een mens bekeert. Maar dat je pas achteraf kunt zeggen dat het zaligmakend werk geweest is; achteraf, namelijk wanneer je God in Christus hebt leren kennen, wanneer je zonden vergeven zijn.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
-
JolandaOudshoorn
- Berichten: 11271
- Lid geworden op: 15 mar 2006, 20:53
- Locatie: Groot Ammers
-
Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
Hoe kon Paulus schrijven over de zekerheid van het geloof en tegelijk schrijven: Niet dat ik denk dat ik het al heb ontvangen, maar ik jaag er naar, of k het ook grijpen mag?JolandaOudshoorn schreef:En hoe zit het dan met de zekerheid van het geloof
Hoe kan Jezus zeggen dat niemand zijn schapen uit zijn hand zal rukken, en tegelijkertijd zeggen: Strijdt om in te gaan door de enge poort, want velen, zeg Ik u, zullen trachten in te gaan, doch het niet kunnen.
Het geloof geeft zekerheid... De vraag is: Geloof je? Ja? Dan mag je zekerheid hebben. Geloof je niet? Of niet meer? Dan heb je ook geen zekerheid.
De zekerheid is er voor wie geloven. Dan stellen: "ja maar wat als ik nu niet meer geloof" vind ik een beetje vreemd. De zekerheid is gekoppeld aan het geloof... Juist het geloof is de zekerheid van wat we hopen en het bewijs van wat we niet zien... Maar het gaat om de zekerheid van het geloof, voor hen die geloven dus... En niet om de zekerheid dat je als je eenmaal gelooft dat toch nooit meer kwijt kan raken... Waarom mis je dan zekerheid? Blijf bij wat je geleerd is, geloof in Hem en je zal niet verloren gaan maar eeuwig leven hebben.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
De zekerheid ligt enkel en alleen in Christus.
Niet omdat ik geloof. Zeker, zonder geloof zal elk mens verdoemd worden, maar het is niet omdat ik geloof wat mij behoud en zekerheid geeft. Jezus Christus alleen. Alle gronden buiten Hem is drijfzand.
Niet omdat ik geloof. Zeker, zonder geloof zal elk mens verdoemd worden, maar het is niet omdat ik geloof wat mij behoud en zekerheid geeft. Jezus Christus alleen. Alle gronden buiten Hem is drijfzand.
Marnix schreef:Hoe kon Paulus schrijven over de zekerheid van het geloof en tegelijk schrijven: Niet dat ik denk dat ik het al heb ontvangen, maar ik jaag er naar, of k het ook grijpen mag?JolandaOudshoorn schreef:En hoe zit het dan met de zekerheid van het geloof
Hoe kan Jezus zeggen dat niemand zijn schapen uit zijn hand zal rukken, en tegelijkertijd zeggen: Strijdt om in te gaan door de enge poort, want velen, zeg Ik u, zullen trachten in te gaan, doch het niet kunnen.
Het geloof geeft zekerheid... De vraag is: Geloof je? Ja? Dan mag je zekerheid hebben. Geloof je niet? Of niet meer? Dan heb je ook geen zekerheid.
De zekerheid is er voor wie geloven. Dan stellen: "ja maar wat als ik nu niet meer geloof" vind ik een beetje vreemd. De zekerheid is gekoppeld aan het geloof... Juist het geloof is de zekerheid van wat we hopen en het bewijs van wat we niet zien... Maar het gaat om de zekerheid van het geloof, voor hen die geloven dus... En niet om de zekerheid dat je als je eenmaal gelooft dat toch nooit meer kwijt kan raken... Waarom mis je dan zekerheid? Blijf bij wat je geleerd is, geloof in Hem en je zal niet verloren gaan maar eeuwig leven hebben.
-
Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
Die zekerheid ligt alleen in Christus, en door geloof in Hem. Want zou je niet in Hem geloven, dan zou je die zekerheid ook niet hebben. Wie in Hem gelooft gaat niet verloren maar heeft eeuwig leven. Abraham geloofde en het werd hem tot gerechtigheid gerekend.... En het geloof is de zekerheid van wat we hopen, en het bewijs van wat we niet zien.De zekerheid ligt enkel en alleen in Christus.
Niet omdat ik geloof. Zeker, zonder geloof zal elk mens verdoemd worden, maar het is niet omdat ik geloof wat mij behoud en zekerheid geeft. Jezus Christus alleen. Alle gronden buiten Hem is drijfzand.
Opnieuw de kanttekening dat we niet uit onszelf geloven en ik geen afbreuk wil doen aan Gods genade en wat Hij geeft... Maar het geloof gaat niet buiten onszelf om en de zekerheid die we hebben is wel degelijk gekoppeld aan geloof. Geloven we niet in Hem, dan zijn we toch niet behouden? Daarin ligt dus verantwoordelijkheid en daar doelde ik op.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
-
MBE
Komt de vraag dus weer boven of we het geloof kwijt kunnen raken. Het zaligmakende geloof wel te verstaan.Miscanthus schreef:Matthijs,
Jezus is het voorwerp van het geloof. Door het geloof klampen we ons aan Hem vast en zien op Hem. Als dat geloof om wat voor reden er niet meer is, dan zijn we niet meer verbonden met Hem.
Om die zekerheid in Christus te vinden en te zien, is geloof nodig. En geloven is zeker weten.
-
JolandaOudshoorn
- Berichten: 11271
- Lid geworden op: 15 mar 2006, 20:53
- Locatie: Groot Ammers
-
MBE
Ben ik het volledig mee eens.JolandaOudshoorn schreef:Komt de vraag dus weer boven of we het geloof kwijt kunnen raken. Het zaligmakende geloof wel te verstaan.
Antwoord is nee
Deze posting suggereert dat er eerst geloof was en om wat voor reden nu niet meer. Als we niet met Christus verbonden zijn, zijn we niet in Christus, en zijn we verloren.Miscanthus schreef:Als dat geloof om wat voor reden er niet meer is, dan zijn we niet meer verbonden met Hem
-
Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
lees maar over Simon en Demas. Achteraf kun je zeggen dat hun geloof niet waarachtig was, maar op dat moment niet.MBE schreef:Deze posting suggereert dat er eerst geloof was en om wat voor reden nu niet meer. Als we niet met Christus verbonden zijn, zijn we niet in Christus, en zijn we verloren.Miscanthus schreef:]Als dat geloof om wat voor reden er niet meer is, dan zijn we niet meer verbonden met Hem
Zie ook de waarschuwing in Hebreeën 3:12 Ziet toe, broeders, dat niet te eniger tijd in iemand van u zij een boos, ongelovig hart, om af te wijken van den levenden God;