Op welke grond geloven wij dat het kind gered zal worden? Wij geloven dat het net zo verloren is als de rest van de mensheid, en net als iedereen veroordeeld is door wat er staat: "Op de dag dat je daarvan eet, zul je zeker sterven." Het ongeboren of jong geboren kind dat stierf is gered omdat het uitverkoren is. Wij geloven dat er in het boek des levens van het Lam, miljoenen zielen zullen worden gevonden die alleen op aarde waren om hun vleugels uit te strekken naar de hemel. Zij zijn gered, omdat ze zijn verlost door het kostbare bloed van Jezus Christus. Hij die Zijn bloed vergoot voor heel Zijn volk, kocht ze voor dezelfde prijs waarmee Hij volwassenen verloste, en daarom zijn ze gered. Ze worden niet zonder wedergeboorte gered, want "tenzij een mens" - "tenzij een mens wederom geboren wordt, kan hij het koninkrijk van God niet zien." Ongetwijfeld verwekt de Geest van God op een mysterieuze manier de kinderziel en gaat zij de heerlijkheid binnen, die geschikt is gemaakt om deel te hebben aan de erfenis van de heiligen in het licht. Dat dit mogelijk is, blijkt uit Schriftelijke voorbeelden. Johannes de Doper werd vanaf de schoot van zijn moeder vervuld met de Heilige Geest. We lezen ook over een Jeremia, een Samuël. Wij geloven daarom dat zelfs voordat het intellect kan werken, God, die niet werkt door de wil van een mens, noch door bloed, maar door de mysterieuze werking van zijn Heilige Geest, de kinderziel vernieuwd tot een nieuw schepsel in Christus Jezus, en dan gaat het binnen in de "rust die overblijft voor het volk van God." Door verkiezing, door verlossing, door wedergeboorte, gaat het kind de heerlijkheid binnen, door dezelfde deur waardoor iedere gelovige in Christus Jezus hoopt binnen te gaan, en op geen andere manier.

Susanna schreef:Dit is het idee van de dopers over kinderen die (te) vroeg sterven.

Op welke grond geloven wij dat het kind gered zal worden? Wij geloven dat het net zo verloren is als de rest van de mensheid, en net als iedereen veroordeeld is door wat er staat: "Op de dag dat je daarvan eet, zul je zeker sterven." Het ongeboren of jong geboren kind dat stierf is gered omdat het uitverkoren is. Wij geloven dat er in het boek des levens van het Lam, miljoenen zielen zullen worden gevonden die alleen op aarde waren om hun vleugels uit te strekken naar de hemel. Zij zijn gered, omdat ze zijn verlost door het kostbare bloed van Jezus Christus. Hij die Zijn bloed vergoot voor heel Zijn volk, kocht ze voor dezelfde prijs waarmee Hij volwassenen verloste, en daarom zijn ze gered. Ze worden niet zonder wedergeboorte gered, want "tenzij een mens" - "tenzij een mens wederom geboren wordt, kan hij het koninkrijk van God niet zien." Ongetwijfeld verwekt de Geest van God op een mysterieuze manier de kinderziel en gaat zij de heerlijkheid binnen, die geschikt is gemaakt om deel te hebben aan de erfenis van de heiligen in het licht. Dat dit mogelijk is, blijkt uit Schriftelijke voorbeelden. Johannes de Doper werd vanaf de schoot van zijn moeder vervuld met de Heilige Geest. We lezen ook over een Jeremia, een Samuël. Wij geloven daarom dat zelfs voordat het intellect kan werken, God, die niet werkt door de wil van een mens, noch door bloed, maar door de mysterieuze werking van zijn Heilige Geest, de kinderziel vernieuwd tot een nieuw schepsel in Christus Jezus, en dan gaat het binnen in de "rust die overblijft voor het volk van God." Door verkiezing, door verlossing, door wedergeboorte, gaat het kind de heerlijkheid binnen, door dezelfde deur waardoor iedere gelovige in Christus Jezus hoopt binnen te gaan, en op geen andere manier.

Wat zullen we zeggen tegen ouders die nog levende kinderen hebben? We hebben gesproken over degenen die gestorven zijn, wat zullen we zeggen van de levenden? Ik denk dat ik zou kunnen zeggen, bewaar je tranen, bedroefde ouders, voor de kinderen die leven. Je mag naar het kleine graf gaan, je mag ernaar kijken en zeggen: “Dit mijn kind is gered; het rust voor altijd boven alle vrees voor schade.” U kunt terugkomen naar degenen die rond uw tafel zitten, en u kunt van de een naar de ander kijken en zeggen: "Deze mijn kinderen, velen van hen zijn niet gered." Je kunt duidelijk zien dat hun hart is als elk natuurlijk hart, wanhopig slecht. Je hebt een reden om te huilen. Maar ik bid dat je nooit ophoudt om voor hen te huilen totdat ze opgehouden hebben te zondigen; houd nooit op op hen te hopen totdat ze opgehouden hebben te leven; houd nooit op voor hen te bidden totdat u zelf ophoudt te ademen. Draag ze voor God in de armen van het geloof, en wees niet moedeloos omdat ze niet zijn wat je wilt dat ze zijn. Ze zullen nog gewonnen worden als je maar in God gelooft. Denk niet dat het hopeloos is. Hij die jou heeft gered, kan hen ook redden. Breng ze een voor een voortdurend naar Gods verzoendeksel en worstel met Hem en zeg: "Ik zal u niet laten gaan tenzij u mij zegent." De belofte is voor u en voor uw kind, ja, voor zovelen als de Here, uw God, zal roepen. Bid, strijd, worstel, en het zal toch je gelukkige lot zijn om je huisgezin gered te zien worden. Dit was het woord dat de apostel aan de cipier gaf: "Geloof in de Heere Jezus Christus en u zult behouden worden en uw huis." We hebben er veel bewijzen van gehad, want in dit (doop)bassin hier beneden heb ik niet alleen de vader en de moeder gedoopt, maar in veel gevallen ook alle kinderen, die de een na de ander door genade zijn gebracht om hun vertrouwen in Jezus te stellen. Het zou het verlangen van het hart van elke ouder moeten zijn om al zijn nakomelingen die uit zijn lendenen zijn voortgekomen, geteld te zien in het leger van degenen die zullen zingen rond de troon van God. We mogen in geloof bidden, want we hebben er een beloftes voor; we mogen bidden in geloof, want we hebben veel voorbeelden in de Schrift. Vraag Hem, smeek Hem, ga voor Hem uit met de kracht van geloof en ernst, en Hij zal u zeker horen.

Luther in zijn verklaring van de Galatenbrief schreef:Beeldt u dus niet in, dat uw zonden klein en gering zijn, dat die door uw eigen-werken uitgewist zouden kunnen worden. Wanhoop ook niet wegens haar grootte, wanneer gij te eniger tijd in uw leven, of in uw sterfuur daar een diep en hoog- drukkend gevoel van hebt; maar leer hier aan Paulus te geloven, dat Christus niet voor ingebeelde of verzonnen, maar voor waarachtige, niet voor kleine, geringe, maar voor de allergrootste, niet voor de één of andere, maar voor alle, niet voor reeds ten onder gebrachte (aangezien geen mens, ook geen Engel de allerminste zonde overwinnen kan), maar voor onoverwinbare zonden overgegeven is.
En als gij onder het getal van diegenen niet behoort, die zeggen kunnen "voor onze zonden", dat is: die deze leer des geloofs bezitten, haar onderwijzen, horen, leren, liefhebben, en daaraan geloven, dan is het geheel met uw zaligheid gedaan.

Bevlijtig u dus ten zeerste, dat gij niet alleen buiten de tijd van aanvechting, maar ook in gevaar en bestrijding des doods, wanneer de consciëntie beroerd wordt door de herinnering aan verleden zonden, en wanneer u de duivel met groot geweld aanvalt, en door de zwaarte, golven, en zondvloed van zonden, u wil bedekken en overrompelen, om u te verschrikken, van Christus af te trekken, en tot wanhoop te brengen, dat gij dan, zeg ik, met een standvastig vertrouwen kunt zeggen: Christus de Zone Gods, is overgegeven niet voor rechtvaardigen en heiligen, maar voor onrechtvaardigen en zondaren.

Indien ik rechtvaardig was, en geen zonde had, dan zou ik geen Christus nodig hebben, tot Middelaar ter verzoening. Waarom wilt gij dan, o boze, schijnheilige satan!, van mij een heilige maken en gerechtigheden eisen, waar anders niet dan zonden bij mij te vinden zijn, en die ook zelfs wezenlijk en inderdaad zware zonden zijn, heel geen versierde, lichte of geringe?

Als daar zijn mijne zonden tegen de eerste Tafel, nl. de grootst mogelijke ontrouw, twijfel, wanhoop, verachting Gods, haat, onkunde, Godslastering, ondank, ijdel gebruik of misbruik van Gods Naam, onachtzaamheid, een tegenzin, afkeer, verachting van Gods Woord. Voorts ook mijn vleselijke zonden tegen de tweede Tafel, als daar zijn: zijn ouders niet te eren, aan de Overheid ongehoorzaam zijn, zijns naasten goed, leven, huisvrouw enz. te begeren (hoewel dat lichte zonden zijn, met betrekking tot bovengenoemde), en het zij eens zo, dat ik metterdaad niet begaan heb doodslag, overspel, diefstal, en dergelijke soorten van zonden meer tegen de tweede Tafel der Wet, toch heb ik die zonde met mijn hart begaan. En dus ben ik een overtreder van al Gods geboden, en mijn zonden zijn zo menigvuldig, dat zij niet kunnen geteld worden, want mijne zonden gaan het getal van het zand der zee te boven. Behalve dat, is de satan zo'n doortrapte vos, dat hij ook van mijn goede werken en mijne gerechtigheid de grootste zonden kan maken.

Louis2 schreef:De onderstaande weblink deed mijn wenkbrauwen wel fronsen, de maskers vielen af...

https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/29 ... -van-ggin/

Louis2 schreef:Die van het kerkverband van de heer Bolier, dat zichzelf dus erg superieur acht.
Als je zo'n boekje uitgeeft kun je reacties verwachten.
Ikzelf vraag mij af of het zo theoretiseren van het verbond nog wel recht doet aan het Woord.
De opvattingen van beide heren: hoe dicht staat dat nog bij de profeten en Jezus zelf?

Bertiel schreef:nog een vraag vanuit de GGiN en een antwoord van dr. v.d. Brink
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/29 ... an-genade/

Valcke schreef:Net zo erg als refoforum dus.

Erskinees schreef:

Valcke schreef:Net zo erg als refoforum dus.

En vind je dit wel een eerlijke behandeling t.o.v. ons forum? Je doet nu exact hetzelfde.

Valcke schreef: Deze reactie vind ik echt beneden peil als het gaat om de weergave van de woorden van de heer Bolier. Een 'eerlijke' behandeling van je tegenstander is in zulke gesprekken wel een eerste vereiste. Jammer! Net zo erg als refoforum dus.