Gevolgen:Ad Anker schreef:Ja, ik las het ook. Met een stuk uit een bekend gedicht erbij. Zonder verdere Schriftuurlijke onderbouwing. Blijft inderdaad wat bijzonder. Welke grote consequenties zie je, Valcke?Valcke schreef: Tot op zekere hoogte ben ik het hiermee eens, met name als het gaat om de vraag of we kunnen spreken over 'rechtvaardigmaking van eeuwigheid' of in de dood van Christus. Over die uitdrukkingen wil ik niet twisten.
Echter, als het gaat om de rechtvaardigmaking die in de tijd plaatsvindt, geloof ik wel dat het grote consequenties heeft wanneer we hier een onzuivere leer over meerdere trappen in de rechtvaardigmaking toelaten. Deze week las ik een meditatie (Standvastig) waarin gezegd wordt dat mensen die reeds geloven, gaan zien 'dat de schuld nog openstaat'. Idem dat degenen die de rechtvaardigmaking in de consciëntie beleven 'witte raven' zijn onder de gelovigen. Dergelijke uitdrukkingen zijn zeer onschriftuurlijk en ongereformeerd. Iedere gelovige is gerechtvaardigd en ieder geloof ziet op Christus tot vergeving van zonden. En er is geen rechtvaardiging in de tijd vóór het geloof. Daarover mag echt geen verschil bestaan.
De verduistering van de leer van het ware zaligmakende geloof. We kunnen het niet doen zonder een geloof dat ons met Christus verenigt en dat op Hem ziet en rust. Een geloof dat door de Heilige Geest gewerkt wordt nadat Hij de mens afgebracht heeft van alle eigen gerechtigheid. Voor wie dit geloof ontvangen heeft, geldt: Wij dan gerechtvaardigd uit het geloof hebben vrede bij God door onze Heere Jezus Christus. Dat geldt voor alle gelovigen, niet alleen voor de 'witte raven' onder de gelovigen.
Niet alleen voor de leer, maar ook voor de praktijk heeft dit grote gevolgen. Wanneer het ware geloof gereduceerd wordt tot een geloof zonder enige kennis van de vergeving van zonden, dan zullen mensen het er eerder en ten onrechte voor houden dit ware geloof te bezitten. Aan de andere kant worden degenen die het ware geloof wél bezitten in duisternis gehouden omdat hen gezegd wordt dat 'de schuld nog openstaat' zolang ze niet nog een nadere en afzonderlijke beleving hebben van de rechtvaardigmaking.