DDD schreef:@Auto:

Je begrijpt ongetwijfeld wel dat het nooit de bedoeling is om anderen de maat te nemen.

Maar een gezin met vier of meer kinderen en een laag inkomen mag wat mij betreft best geld krijgen van de diaconie en op vakantie gaan voor 1000 euro. En als de giften dan tot 500 euro beperkt blijven, vind ik daar niets onchristelijk aan.

Maar als je met 3000 euro in de maand 400 euro per jaar aan giften geeft, vind ik dat je je moet schamen. En ik weet dat veel Nederlanders daar niet aan komen, maar dat doet daaraan niet af.

Auto schreef:

liz boer schreef:

@auto schreef Dus ik zou kunnen beoordelen dat Huisman genoeg aan goede doelen geeft? In verhouding met de vakanties die hij geniet op allerlei exotische plekken?

Dat weet je toch zelf... daar bedoel ik niet mee dat ik dat moet weten, maar jijzelf tegenover de Heere.
We hoeven elkaar toch niet de maat te nemen?

Nou zo langzamerhand is het gebruikelijk geworden om elkaar de maat te nemen om te praten over die refo's met die dure auto's en die dure vakanties etc etc etc.

Wandelende schreef:Rijkdom wordt in de Bijbel nergens afgewezen mits het in de juiste context wordt gezet en gebruikt. Wel wordt opgaan in en prat gaan op je rijkdom afgewezen. In het NT zijn daar meerdere voorbeelden van. En de vrucht van de Geest openbaart zich niet voor niets in oa. matigheid.

Het prediken van matigheid en soberheid is geen 11e gebod. Het dient daarom altijd te staan in de context van de dankbaarheid. De rijke kan dan uit dankbaarheid geven, de arme dient in dankbaarheid te ontvangen.

Wanneer we matigheid en soberheid als praktische meetlat voor onze naaste gaan gebruiken, is alle dankbaarheid verdwenen. En naar mijn mening dan per definitie afkeurenswaardig.

liz boer schreef:

Wandelende schreef:Rijkdom wordt in de Bijbel nergens afgewezen mits het in de juiste context wordt gezet en gebruikt. Wel wordt opgaan in en prat gaan op je rijkdom afgewezen. In het NT zijn daar meerdere voorbeelden van. En de vrucht van de Geest openbaart zich niet voor niets in oa. matigheid.

Het prediken van matigheid en soberheid is geen 11e gebod. Het dient daarom altijd te staan in de context van de dankbaarheid. De rijke kan dan uit dankbaarheid geven, de arme dient in dankbaarheid te ontvangen.

Wanneer we matigheid en soberheid als praktische meetlat voor onze naaste gaan gebruiken, is alle dankbaarheid verdwenen. En naar mijn mening dan per definitie afkeurenswaardig.

Maar wee u, gij rijken, want gij hebt uw troost weg.

Lilian1975 schreef:

liz boer schreef:

Wandelende schreef:Rijkdom wordt in de Bijbel nergens afgewezen mits het in de juiste context wordt gezet en gebruikt. Wel wordt opgaan in en prat gaan op je rijkdom afgewezen. In het NT zijn daar meerdere voorbeelden van. En de vrucht van de Geest openbaart zich niet voor niets in oa. matigheid.

Het prediken van matigheid en soberheid is geen 11e gebod. Het dient daarom altijd te staan in de context van de dankbaarheid. De rijke kan dan uit dankbaarheid geven, de arme dient in dankbaarheid te ontvangen.

Wanneer we matigheid en soberheid als praktische meetlat voor onze naaste gaan gebruiken, is alle dankbaarheid verdwenen. En naar mijn mening dan per definitie afkeurenswaardig.

Maar wee u, gij rijken, want gij hebt uw troost weg.

Nicodemus die het graf kocht, samen mer Jozef van Arimenthea waren waarschijnlijk vermogende personen.
Lydia de purperverkoopster, was waarschijnlijk een welgestelde vrouw. Zomaar wat NT voorbeelden.

Ambtenaar schreef:

Luther schreef:

DDD schreef:Ik vind dat iemand met een bovenmodaal inkomen zich moet schamen als hij meer uitgeeft aan vakanties dan aan goede doelen.

Dat lijkt me inderdaad een goed uitgangspunt.

Ik schaam mij geenszins. Vind het ook een flauwekul norm die nergens op is gebaseerd.

1Corinthiërs 3:22-23 / STV
22 ‭‭Hetzij Paulus, hetzij ‭Apollos‭, hetzij Cefas, hetzij de wereld, hetzij leven, hetzij dood, hetzij tegenwoordige, hetzij toekomende dingen, zij zijn alle uwe.‭ 23 ‭‭Doch gij zijt van Christus,‭⁵³‭ en Christus is Gods.‭⁵⁴‭‭

DDD schreef:Ik ben het daar niet mee eens. Ook egoïstische mensen hebben een maatschappelijke verantwoordelijkheid. Ons eigen boze hart is niet de norm.

Iemand die meer uitgeeft aan één onderdeel van zijn eigen plezier dan aan zijn naasten, is mijns inziens niet goed bezig. Ik denk dat er genoeg Bijbelteksten zijn die daarvoor een goede grondslag bieden. Niet om anderen te veroordelen, maar wel om kritisch naar onszelf te kijken.

DDD schreef:Ik ben het daar niet mee eens. Ook egoïstische mensen hebben een maatschappelijke verantwoordelijkheid. Ons eigen boze hart is niet de norm.

Iemand die meer uitgeeft aan één onderdeel van zijn eigen plezier dan aan zijn naasten, is mijns inziens niet goed bezig. Ik denk dat er genoeg Bijbelteksten zijn die daarvoor een goede grondslag bieden. Niet om anderen te veroordelen, maar wel om kritisch naar onszelf te kijken.

huisman schreef:

DDD schreef:Ik ben het daar niet mee eens. Ook egoïstische mensen hebben een maatschappelijke verantwoordelijkheid. Ons eigen boze hart is niet de norm.

Iemand die meer uitgeeft aan één onderdeel van zijn eigen plezier dan aan zijn naasten, is mijns inziens niet goed bezig. Ik denk dat er genoeg Bijbelteksten zijn die daarvoor een goede grondslag bieden. Niet om anderen te veroordelen, maar wel om kritisch naar onszelf te kijken.

Ik voldoe aan jouw norm maar toch doen mijn giften mij geen pijn. Is wat ik geef offeren?...denk het niet.

gallio schreef:

huisman schreef:

DDD schreef:Ik ben het daar niet mee eens. Ook egoïstische mensen hebben een maatschappelijke verantwoordelijkheid. Ons eigen boze hart is niet de norm.

Iemand die meer uitgeeft aan één onderdeel van zijn eigen plezier dan aan zijn naasten, is mijns inziens niet goed bezig. Ik denk dat er genoeg Bijbelteksten zijn die daarvoor een goede grondslag bieden. Niet om anderen te veroordelen, maar wel om kritisch naar onszelf te kijken.

Ik voldoe aan jouw norm maar toch doen mijn giften mij geen pijn. Is wat ik geef offeren?...denk het niet.

Ik geloof dat @Jongere wel eens een lezenswaardig stuk van C. S. Lewis gepost heeft hier op RF over giften aan goede doelen. Maar ik heb nu geen tijd om dat op te zoeken.

Brbndr schreef:

gallio schreef:

huisman schreef:

DDD schreef:Ik ben het daar niet mee eens. Ook egoïstische mensen hebben een maatschappelijke verantwoordelijkheid. Ons eigen boze hart is niet de norm.

Iemand die meer uitgeeft aan één onderdeel van zijn eigen plezier dan aan zijn naasten, is mijns inziens niet goed bezig. Ik denk dat er genoeg Bijbelteksten zijn die daarvoor een goede grondslag bieden. Niet om anderen te veroordelen, maar wel om kritisch naar onszelf te kijken.

Ik voldoe aan jouw norm maar toch doen mijn giften mij geen pijn. Is wat ik geef offeren?...denk het niet.

Ik geloof dat @Jongere wel eens een lezenswaardig stuk van C. S. Lewis gepost heeft hier op RF over giften aan goede doelen. Maar ik heb nu geen tijd om dat op te zoeken.

Ik geloof niet dat iemand kan regelen hoeveel we zouden moeten geven. Ik ben bang dat de enige veilige regel is om meer te geven dan we kunnen missen. Met andere woorden, als onze uitgaven aan comfort, luxe, amusement, enz. aan de standaardnorm zijn onder degenen met hetzelfde inkomen als de onze, geven we waarschijnlijk te weinig weg. Als onze goede doelen ons helemaal niet knijpen of belemmeren, zou ik moeten zeggen dat ze te klein zijn. Er zouden dingen moeten zijn die we zouden willen doen en niet kunnen doen omdat onze charitatieve uitgaven hen uitsluiten. C.S. Lewis