Keer terug naar soberheid

[Ambtenaar]

@Auto:

Je begrijpt ongetwijfeld wel dat het nooit de bedoeling is om anderen de maat te nemen.

Maar een gezin met vier of meer kinderen en een laag inkomen mag wat mij betreft best geld krijgen van de diaconie en op vakantie gaan voor 1000 euro. En als de giften dan tot 500 euro beperkt blijven, vind ik daar niets onchristelijk aan.

Maar als je met 3000 euro in de maand 400 euro per jaar aan giften geeft, vind ik dat je je moet schamen. En ik weet dat veel Nederlanders daar niet aan komen, maar dat doet daaraan niet af.

Als je 3000 netto per maand verdient,
betaal je over het grootste deel van je inkomen belasting in de drie bovenste schijven. Je draagt dan procentueel al veel meer bij aan de gemeenschap dan iemand met een laag inkomen.

[liz boer]

@auto schreef Dus ik zou kunnen beoordelen dat Huisman genoeg aan goede doelen geeft? In verhouding met de vakanties die hij geniet op allerlei exotische plekken?

Dat weet je toch zelf... daar bedoel ik niet mee dat ik dat moet weten, maar jijzelf tegenover de Heere.
We hoeven elkaar toch niet de maat te nemen?

Nou zo langzamerhand is het gebruikelijk geworden om elkaar de maat te nemen om te praten over die refo's met die dure auto's en die dure vakanties etc etc etc.

Doe ik dat dan?

[liz boer]

Rijkdom wordt in de Bijbel nergens afgewezen mits het in de juiste context wordt gezet en gebruikt. Wel wordt opgaan in en prat gaan op je rijkdom afgewezen. In het NT zijn daar meerdere voorbeelden van. En de vrucht van de Geest openbaart zich niet voor niets in oa. matigheid.

Het prediken van matigheid en soberheid is geen 11e gebod. Het dient daarom altijd te staan in de context van de dankbaarheid. De rijke kan dan uit dankbaarheid geven, de arme dient in dankbaarheid te ontvangen.

Wanneer we matigheid en soberheid als praktische meetlat voor onze naaste gaan gebruiken, is alle dankbaarheid verdwenen. En naar mijn mening dan per definitie afkeurenswaardig.

Maar wee u, gij rijken, want gij hebt uw troost weg.

[Lilian197]

Rijkdom wordt in de Bijbel nergens afgewezen mits het in de juiste context wordt gezet en gebruikt. Wel wordt opgaan in en prat gaan op je rijkdom afgewezen. In het NT zijn daar meerdere voorbeelden van. En de vrucht van de Geest openbaart zich niet voor niets in oa. matigheid.

Het prediken van matigheid en soberheid is geen 11e gebod. Het dient daarom altijd te staan in de context van de dankbaarheid. De rijke kan dan uit dankbaarheid geven, de arme dient in dankbaarheid te ontvangen.

Wanneer we matigheid en soberheid als praktische meetlat voor onze naaste gaan gebruiken, is alle dankbaarheid verdwenen. En naar mijn mening dan per definitie afkeurenswaardig.

Maar wee u, gij rijken, want gij hebt uw troost weg.

Nicodemus die het graf kocht, samen met Jozef van Arimenthea waren waarschijnlijk vermogende personen.
Lydia de purperverkoopster, was waarschijnlijk een welgestelde vrouw. Zomaar wat NT voorbeelden.

[liz boer]

Rijkdom wordt in de Bijbel nergens afgewezen mits het in de juiste context wordt gezet en gebruikt. Wel wordt opgaan in en prat gaan op je rijkdom afgewezen. In het NT zijn daar meerdere voorbeelden van. En de vrucht van de Geest openbaart zich niet voor niets in oa. matigheid.

Het prediken van matigheid en soberheid is geen 11e gebod. Het dient daarom altijd te staan in de context van de dankbaarheid. De rijke kan dan uit dankbaarheid geven, de arme dient in dankbaarheid te ontvangen.

Wanneer we matigheid en soberheid als praktische meetlat voor onze naaste gaan gebruiken, is alle dankbaarheid verdwenen. En naar mijn mening dan per definitie afkeurenswaardig.

Maar wee u, gij rijken, want gij hebt uw troost weg.

Nicodemus die het graf kocht, samen mer Jozef van Arimenthea waren waarschijnlijk vermogende personen.
Lydia de purperverkoopster, was waarschijnlijk een welgestelde vrouw. Zomaar wat NT voorbeelden.

Daar reageerde ik op.

[eilander]

Ik vind dat iemand met een bovenmodaal inkomen zich moet schamen als hij meer uitgeeft aan vakanties dan aan goede doelen.

Dat lijkt me inderdaad een goed uitgangspunt.

Ik schaam mij geenszins. Vind het ook een flauwekul norm die nergens op is gebaseerd.

Het ís ook een flauwekulnorm. De norm is de liefde. Daarom zei ik al eerder: als het een 'moeten' is, hou het dan gerust voor jezelf. Geef alleen uit liefde tot de naaste.

[DDD]

Ik ben het daar niet mee eens. Ook egoïstische mensen hebben een maatschappelijke verantwoordelijkheid. Ons eigen boze hart is niet de norm.

Iemand die meer uitgeeft aan één onderdeel van zijn eigen plezier dan aan zijn naasten, is mijns inziens niet goed bezig. Ik denk dat er genoeg Bijbelteksten zijn die daarvoor een goede grondslag bieden. Niet om anderen te veroordelen, maar wel om kritisch naar onszelf te kijken.

[Vagari]

Zou toch zeggen dat je wel onnoemelijk rijk moet zijn als de Hogepriester je naam op Zijn hart heeft gedragen terwijl Hij Zijn offer bracht. Rijk zijn omdat je gekocht bent. Dan kun je veel uitdelen.

1Corinthiërs 3:22-23 / STV
22 ‭‭Hetzij Paulus, hetzij ‭Apollos‭, hetzij Cefas, hetzij de wereld, hetzij leven, hetzij dood, hetzij tegenwoordige, hetzij toekomende dingen, zij zijn alle uwe.‭ 23 ‭‭Doch gij zijt van Christus,‭⁵³‭ en Christus is Gods.‭⁵⁴‭‭

Daarom zoekt de Herder ook steeds Zijn dwaalzieke schapen op. Ze zijn gekocht.

[eilander]

Ik ben het daar niet mee eens. Ook egoïstische mensen hebben een maatschappelijke verantwoordelijkheid. Ons eigen boze hart is niet de norm.

Iemand die meer uitgeeft aan één onderdeel van zijn eigen plezier dan aan zijn naasten, is mijns inziens niet goed bezig. Ik denk dat er genoeg Bijbelteksten zijn die daarvoor een goede grondslag bieden. Niet om anderen te veroordelen, maar wel om kritisch naar onszelf te kijken.

Natuurlijk ben ik het met je eens. Soms (niet altijd!) zeg ik tegen onze kinderen als ik een of andere klus te doen heb: ik wil alleen dat je helpt als je gráág wilt helpen, ik hoef geen dwangarbeiders.
Zo bedoel ik dit ook. Geef alleen als je het graag, uit liefde doet. En niet gedwongen. Maar je hebt je wel te bekeren als je zo weinig liefde tot je naaste hebt!

[huisman]

Ik ben het daar niet mee eens. Ook egoïstische mensen hebben een maatschappelijke verantwoordelijkheid. Ons eigen boze hart is niet de norm.

Iemand die meer uitgeeft aan één onderdeel van zijn eigen plezier dan aan zijn naasten, is mijns inziens niet goed bezig. Ik denk dat er genoeg Bijbelteksten zijn die daarvoor een goede grondslag bieden. Niet om anderen te veroordelen, maar wel om kritisch naar onszelf te kijken.

Ik voldoe aan jouw norm maar toch doen mijn giften mij geen pijn. Is wat ik geef offeren?...denk het niet.

[gallio]

Ik ben het daar niet mee eens. Ook egoïstische mensen hebben een maatschappelijke verantwoordelijkheid. Ons eigen boze hart is niet de norm.

Iemand die meer uitgeeft aan één onderdeel van zijn eigen plezier dan aan zijn naasten, is mijns inziens niet goed bezig. Ik denk dat er genoeg Bijbelteksten zijn die daarvoor een goede grondslag bieden. Niet om anderen te veroordelen, maar wel om kritisch naar onszelf te kijken.

Ik voldoe aan jouw norm maar toch doen mijn giften mij geen pijn. Is wat ik geef offeren?...denk het niet.

Ik geloof dat @Jongere wel eens een lezenswaardig stuk van C. S. Lewis gepost heeft hier op RF over giften aan goede doelen. Maar ik heb nu geen tijd om dat op te zoeken.

[Brbndr]

Ik ben het daar niet mee eens. Ook egoïstische mensen hebben een maatschappelijke verantwoordelijkheid. Ons eigen boze hart is niet de norm.

Iemand die meer uitgeeft aan één onderdeel van zijn eigen plezier dan aan zijn naasten, is mijns inziens niet goed bezig. Ik denk dat er genoeg Bijbelteksten zijn die daarvoor een goede grondslag bieden. Niet om anderen te veroordelen, maar wel om kritisch naar onszelf te kijken.

Ik voldoe aan jouw norm maar toch doen mijn giften mij geen pijn. Is wat ik geef offeren?...denk het niet.

Ik geloof dat @Jongere wel eens een lezenswaardig stuk van C. S. Lewis gepost heeft hier op RF over giften aan goede doelen. Maar ik heb nu geen tijd om dat op te zoeken.

Ik geloof niet dat iemand kan regelen hoeveel we zouden moeten geven. Ik ben bang dat de enige veilige regel is om meer te geven dan we kunnen missen. Met andere woorden, als onze uitgaven aan comfort, luxe, amusement, enz. aan de standaardnorm zijn onder degenen met hetzelfde inkomen als de onze, geven we waarschijnlijk te weinig weg. Als onze goede doelen ons helemaal niet knijpen of belemmeren, zou ik moeten zeggen dat ze te klein zijn. Er zouden dingen moeten zijn die we zouden willen doen en niet kunnen doen omdat onze charitatieve uitgaven hen uitsluiten. C.S. Lewis

[huisman]

Ik ben het daar niet mee eens. Ook egoïstische mensen hebben een maatschappelijke verantwoordelijkheid. Ons eigen boze hart is niet de norm.

Iemand die meer uitgeeft aan één onderdeel van zijn eigen plezier dan aan zijn naasten, is mijns inziens niet goed bezig. Ik denk dat er genoeg Bijbelteksten zijn die daarvoor een goede grondslag bieden. Niet om anderen te veroordelen, maar wel om kritisch naar onszelf te kijken.

Ik voldoe aan jouw norm maar toch doen mijn giften mij geen pijn. Is wat ik geef offeren?...denk het niet.

Ik geloof dat @Jongere wel eens een lezenswaardig stuk van C. S. Lewis gepost heeft hier op RF over giften aan goede doelen. Maar ik heb nu geen tijd om dat op te zoeken.

Ik geloof niet dat iemand kan regelen hoeveel we zouden moeten geven. Ik ben bang dat de enige veilige regel is om meer te geven dan we kunnen missen. Met andere woorden, als onze uitgaven aan comfort, luxe, amusement, enz. aan de standaardnorm zijn onder degenen met hetzelfde inkomen als de onze, geven we waarschijnlijk te weinig weg. Als onze goede doelen ons helemaal niet knijpen of belemmeren, zou ik moeten zeggen dat ze te klein zijn. Er zouden dingen moeten zijn die we zouden willen doen en niet kunnen doen omdat onze charitatieve uitgaven hen uitsluiten. C.S. Lewis

Waar maar voor mij dus tekort

[Brbndr]

Ik moest achter mijn oren krabben toen ik de quote van Lewis las - het is een heel opgave zo te lezen. Maar we moeten niet vergeten dat wat we soms niet bij stil staan aan wat we weg geven omdat het soms automatisch van de bankrekening gaat als een vaste bedrag. Al doet het ook misschien geen pijn omdat we er aan gewend zijn dat neemt niet weg dat er aardig wat gegeven wordt.

[DDD]

Pijn lijkt mij ook niet zo'n goed criterium, eerlijk gezegd. Er zijn mensen die het al pijn doet als ze wat geld in de collectezak doen, terwijl ze bovenmodaal verdienen en vijf keer per jaar op vakantie gaan.

En er zijn ook mensen die structureel meer dan een derde van hun inkomen weggeven en daar geen pijn aan lijden. In zo'n geval zou ik niet graag zeggen dat je niet genoeg aan andere mensen denkt.