Ander schreef:

GJdeBruijn schreef:

Zonderling schreef:Genade wordt geschonken in de krachtdadige roeping en dat wordt beantwoord door het geloof.
Hoewel er waarlijk een aanbod van genade is, zal geen mens dit aanbod aannemen vóórdat God in de mens krachtig Zijn genade werkt.
Het aanbod van genade overreedt de mens niet, totdat God Zelf het hart opent.

Eens!
@Bert en Ander: let op het woordje totdat. Het aanbod is er, maar het wordt slechts in geloof, door genade op waarde geschat.
Daar is een wonder voor nodig. Laat daar geen misverstand over bestaan!

Totdat... God krachtdadig roept, om de woorden van Zonderling te gebruiken.

Recapitulerend: Het aanbod wordt gepredikt en totdat God krachtdadig roept vindt het geen toebereide aarde en zal de prediking geen vrucht dragen. In die zin is de uitdeling van de genade onder voorwaarde van geloof en bekering, maar de verkondiging van die genade als zodanig niet.
Zouden we hierin tot overeenstemming kunnen komen?

GJdeBruijn schreef:

Bert Mulder schreef:Gods Geest getuigd met mijn geest, dat ik Zijn kind ben.

Dat is niet de vraag. Sorry voor mijn onduidelijkheid. Ik bedoel hoe je daartoe komt.

Kom me een keer opzoeken joh, dan zal ik je mijn levensverhaal vertellen. Dat forum is niet de plaats waar ik mijn levensgeschiedenis aan een wild vreemde ga zitten vertellen....

Bert Mulder schreef:

GJdeBruijn schreef:

Bert Mulder schreef:Gods Geest getuigd met mijn geest, dat ik Zijn kind ben.

Dat is niet de vraag. Sorry voor mijn onduidelijkheid. Ik bedoel hoe je daartoe komt.

Kom me een keer opzoeken joh, dan zal ik je mijn levensverhaal vertellen. Dat forum is niet de plaats waar ik mijn levensgeschiedenis aan een wild vreemde ga zitten vertellen....

begrijp ik. Maar zo hoef je de vraag ook weer niet op te vatten. Laat maar.

GJdeBruijn schreef:begrijp ik. Maar zo hoef je de vraag ook weer niet op te vatten. Laat maar.

Hoe wou je dan dat ik hem wel op zou vatten?

Bert Mulder schreef:Hoe wou je dan dat ik hem wel op zou vatten?

Laat ik het algemeen stellen.
Hoe komt een zondig mens tot de wetenschap van Kind van God te zijn;
1) Op welke grond rust het geloof en
2) hoe concludeert een mens genade te mogen bezitten zonder eerst te weten uitverkoren te zijn?
De samenhang tussen deze twee is van bevindelijke aard. Bij ons wordt daar veel aandacht aan besteed in de prediking, overeenkomstig de nadere reformatie. Daarin is het aanbod een noodzakelijke schakel (al dan wel of niet onder voorwaarde, resp. GG en verwante (O)GGiN).
Kun je over deze twee deelvragen iets zeggen en de samenhang daartussen?

Bert Mulder schreef:

GJdeBruijn schreef:begrijp ik. Maar zo hoef je de vraag ook weer niet op te vatten. Laat maar.

Hoe wou je dan dat ik hem wel op zou vatten?

Je hoeft niet je hele levensgeschiedenis te vertellen om te kunnen zeggen hoe je tot geloof bent gekomen. In feite gebeurt dat op één moment.

Bert Mulder schreef:

GJdeBruijn schreef:

Bert Mulder schreef:Gods Geest getuigd met mijn geest, dat ik Zijn kind ben.

Dat is niet de vraag. Sorry voor mijn onduidelijkheid. Ik bedoel hoe je daartoe komt.

Kom me een keer opzoeken joh, dan zal ik je mijn levensverhaal vertellen. Dat forum is niet de plaats waar ik mijn levensgeschiedenis aan een wild vreemde ga zitten vertellen....

Zal ik zeker doen... met tentje toch???!

GJdeBruijn schreef:

Ander schreef:

GJdeBruijn schreef:

Zonderling schreef:Genade wordt geschonken in de krachtdadige roeping en dat wordt beantwoord door het geloof.
Hoewel er waarlijk een aanbod van genade is, zal geen mens dit aanbod aannemen vóórdat God in de mens krachtig Zijn genade werkt.
Het aanbod van genade overreedt de mens niet, totdat God Zelf het hart opent.

Eens!
@Bert en Ander: let op het woordje totdat. Het aanbod is er, maar het wordt slechts in geloof, door genade op waarde geschat.
Daar is een wonder voor nodig. Laat daar geen misverstand over bestaan!

Totdat... God krachtdadig roept, om de woorden van Zonderling te gebruiken.

Recapitulerend: Het aanbod wordt gepredikt en totdat God krachtdadig roept vindt het geen toebereide aarde en zal de prediking geen vrucht dragen. In die zin is de uitdeling van de genade onder voorwaarde van geloof en bekering, maar de verkondiging van die genade als zodanig niet.
Zouden we hierin tot overeenstemming kunnen komen?

Dat is ingewikkeld. Wat is dan in jouw zin het onderscheid tussen uitdelen en verkondigen?

Ander schreef:Dat is ingewikkeld. Wat is dan in jouw zin het onderscheid tussen uitdelen en verkondigen?

Aannemen en aanbieden.

Een mens kan geen ding aannemen, zo het hem uit den hemel niet gegeven zij.
Maar zo gij zijn Schriften niet gelooft, hoe zult gij Mijn woorden geloven?

Want een iegelijk, die den Naam des Heeren zal aanroepen, zal zalig worden.
Hoe zullen zij dan Hem aanroepen, in Welken zij niet geloofd hebben? En hoe zullen zij in Hem geloven, van Welken zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij horen, zonder die hun predikt?
En hoe zullen zij prediken, indien zij niet gezonden worden? Gelijk geschreven is: Hoe liefelijk zijn de voeten dergenen, die vrede verkondigen, dergenen, die het goede verkondigen!
Doch zij zijn niet allen het Evangelie gehoorzaam geweest; want Jesaja zegt: Heere, wie heeft onze prediking geloofd?
Zo is dan het geloof uit het gehoor, en het gehoor door het Woord Gods,

Allen gepredikt (verkondigd), niet allen gehoorzaam.
Wie wel gehoorzaamt (=aannemen) doet dat als vrucht van de krachtdadige vernieuwing door Gods Geest. De roeping als zodanig maakt niet het verschil, maar de werking van Gods Geest die de uitwendige roeping inwendig doet verstaan in het hart van een verloren zondaar (bevindelijke realiteit!).

JolandaOudshoorn schreef:

Bert Mulder schreef:

GJdeBruijn schreef:

Bert Mulder schreef:Gods Geest getuigd met mijn geest, dat ik Zijn kind ben.

Dat is niet de vraag. Sorry voor mijn onduidelijkheid. Ik bedoel hoe je daartoe komt.

Kom me een keer opzoeken joh, dan zal ik je mijn levensverhaal vertellen. Dat forum is niet de plaats waar ik mijn levensgeschiedenis aan een wild vreemde ga zitten vertellen....

Zal ik zeker doen... met tentje toch???!

GJdeBruijn schreef: Allen gepredikt (verkondigd), niet allen gehoorzaam.
Wie wel gehoorzaamt (=aannemen) doet dat als vrucht van de krachtdadige vernieuwing door Gods Geest. De roeping als zodanig maakt niet het verschil, maar de werking van Gods Geest die de uitwendige roeping inwendig doet verstaan in het hart van een verloren zondaar (bevindelijke realiteit!).

Wat is bij jou het probleem om onderscheid te maken tussen de uit- en inwendige roeping?
Ik kan je zin namelijk ook zo lezen: Wie wel gehoorzaamt (=aannemen) doet dat als vrucht van de krachtdadige (inwendige) roeping door Gods Geest. De roeping als zondanig maakt niet het verschil, maar de werking van Gods Geest die de uitwendige roeping inwendig doet verstaan in het hart van een verloren zondaar.

@Ander door steeds verder door te redeneren over in en uitwendig, aanbod of niet , kom je op een gegeven moment op een punt dat de verantwoordelijkheid van de mens ter discussie staat.
Dat is het grote gevaar als je het genade aanbod inperkt. Al rationaliserend bestaat de kans dat je vervalt in een hypercalvinistisch remonstrantisme : "Ik wil wel, maar God moet het nu nog doen."

Wilhelm schreef:@Ander door steeds verder door te redeneren over in en uitwendig, aanbod of niet , kom je op een gegeven moment op een punt dat de verantwoordelijkheid van de mens ter discussie staat.
Dat is het grote gevaar als je het genade aanbod inperkt. Al rationaliserend bestaat de kans dat je vervalt in een hypercalvinistisch remonstrantisme : "Ik wil wel, maar God moet het nu nog doen."

Denk dat het andere gevaar tenminste net zo groot is, en de mens op de troon zet... hetwelk dan dus de doodstaat leugent, genade niet wederstandelijk maakt, een hypothetische alverzoening gepredikt wordt, en de uitverkiezing in de hoek gezet...

NOTA BENE!

Dat is namelijk in de 'Christian Reformed Churches' gebeurd, met hun 'Wellmeant offer'

GJdeBruijn schreef:Het gaat over de waardering van de prediking van die beloften ten aanzien van alle hoorders. Ik meen: alle hoorders worden de evangeliebeloften welmenend en onvoorwaardelijk gepredikt. D.w.z. aangeboden. Niet dat een ongelovige (niet wedergeborene) hier iets mee kan. Maar wel om de nieuw wedergeboren kinderen van God (zuigelingen in de genade) geen hindernissen op te werpen als hun ogen voor de Christus worden geopend.

Hier ben ik het niet mee eens.

Afgewezen schreef: Je hoeft niet je hele levensgeschiedenis te vertellen om te kunnen zeggen hoe je tot geloof bent gekomen. In feite gebeurt dat op één moment.

Maar met wat je hier bedoelt ook niet. (ik weet dat ik van twee verschillende mensen quoot.)
@GJdeBruijn. Uit zichzelf kan de ongelovige inderdaad niets met het aanbod. Maar het is wel het Woord waardoor we wedergeboren worden. En dat mogen we niet wegstrepen tegen de notie dat ook de Heilige Geest nodig is. In de wedergeboorte wordt de mens genade geschonken. En ook in de wedergeboorte wordt de mens geloof geschonken. Geloof en genade worden niet pas na de wedergeboorte geschonken. Als de ziel buigt voor de waarheid dan is daar het geloof en dan is daar de wedergeboorte.
Vergelijk ook 1 Pet 1:21-23. Daar wordt alles bij elkaar gehouden. Daar is de Geest, het Woord, de wedergeboorte, de (geloofs)gehoorzaamheid, Gods werk, mijn werk, rechtvaardigmaking, heiligmaking, alles bij elkaar. Zie ook kantt 61 en 65.
1 Pet 1:22 Hebbende dan uw zielen gereinigd in de gehoorzaamheid der waarheid, door den Geest, tot ongeveinsde broederlijke liefde, zo hebt elkander vuriglijk lief uit een rein hart;
23 Gij, die wedergeboren zijt, niet uit vergankelijk, maar uit onvergankelijk zaad, door het levende en eeuwig blijvende Woord van God.

61) in de gehoorzaamheid
Dat is, door het geloof, hetwelk door het gehoor des Evangelies en door den Heiligen Geest in u is gewrocht. Zie Hand. 15:9.
65) onvergankelijk zaad,
Zo wordt het woord des Evangelies genoemd, omdat het met de onberouwelijke werking van den Heiligen Geest gevoegd is, en dat de wedergeboorte, die daardoor in ons teweeg wordt gebracht, onvergankelijk is. Zie Rom. 11:29: Filipp. 1:6; 1 Joh. 5:4,18, enz.

@Afgewezen. We hebben hier al vaker over gediscussieerd.. Voor mij kan ik niet zeggen dat het overgaan van dood naar leven, van ongelovig naar gelovig zo bewust gaat als jij hier wil zeggen. Ik zie het niet in de schrift, ik zie het niet in mijn eigen leven, ik ken veel mensen die het niet zo hebben ervaren, en er zijn veel oudvaders die het zo niet willen zeggen.

Net zoals Fjodor kan ik geen dag en uur aanwijzen...

Ik ben in het geloof opgegroeid... met veel vallen en opstaan... vooral veel vallen... en ik val nog steeds, en telkens weer helpt de Heere mij op te staan.

En hoe ouder ik word, hoe duidelijker ik mijn zonden en zondige aard zie...

verder weet ik dit waarheid te zijn:

De wijze van deze werking kunnen de gelovigen in dit leven niet volkomenlijk begrijpen; ondertussen stellen zij zich daarin gerust, dat zij weten en gevoelen, dat zij door deze genade Gods met het hart geloven, en hun Zaligmaker liefhebben.

En gij, Dhr. de Bruijn?

Afgewezen is hier anoniem, dus zal ik niet eens vragen...