In één adem uitgelezen. Hartverscheurend!
Een meisje van acht wordt vermist. Als proloog de stem van de onderwijzeres: zij beseft meteen dat Diana dood is, ziet weer de blauwe plekken, de bulten, haar onbereikbaarheid, wist dat ze in gevaar was, dat het nu te laat is. Het raamwerk is nu getekend. Hierna volgen andere stemmen die vanuit hun perspectief Diana invullen en hun machteloosheid en wanhoop aangeven: de grootmoeder, de tante, de neefjes, het broertje, drie schoolhoofden, de schoolarts, de onderwijzer, bureau jeugdzorg, bureau van de officier van justitie, de politiearts, agenten, de maatschappelijk werkster, een buurman en af en toe de stem van Diana zelf ('Nee, nee.'). Zij allen weten wat er gaande is, weten dat ze tekortschieten, aarzelen: 'voorzichtig, Diana is wat onhandig, voorkomen dat gezinsverbanden worden verbroken'. Seurat (1980; letterkundedocent Universiteit van Angers) weet in zijn debuutroman de dilemma's van al deze nabije buitenstaanders invoelbaar weer te geven en tekent aldus indirect en sober het verloop van haar lijdensweg. Een exemplarische expositie van het thema kindermishandeling.

Een must voor iedereen die met kinderen werkt!

Je leest een bericht in de krant en denkt: heeft nu niemand dit opgemerkt en er iets aan gedaan?
In dit boek is te lezen hoe ouders, leerkrachten, de politie en de artsen om de tuin geleid worden.
Vijf sterren.

Mara schreef:

In één adem uitgelezen. Hartverscheurend!
Een meisje van acht wordt vermist. Als proloog de stem van de onderwijzeres: zij beseft meteen dat Diana dood is, ziet weer de blauwe plekken, de bulten, haar onbereikbaarheid, wist dat ze in gevaar was, dat het nu te laat is. Het raamwerk is nu getekend. Hierna volgen andere stemmen die vanuit hun perspectief Diana invullen en hun machteloosheid en wanhoop aangeven: de grootmoeder, de tante, de neefjes, het broertje, drie schoolhoofden, de schoolarts, de onderwijzer, bureau jeugdzorg, bureau van de officier van justitie, de politiearts, agenten, de maatschappelijk werkster, een buurman en af en toe de stem van Diana zelf ('Nee, nee.'). Zij allen weten wat er gaande is, weten dat ze tekortschieten, aarzelen: 'voorzichtig, Diana is wat onhandig, voorkomen dat gezinsverbanden worden verbroken'. Seurat (1980; letterkundedocent Universiteit van Angers) weet in zijn debuutroman de dilemma's van al deze nabije buitenstaanders invoelbaar weer te geven en tekent aldus indirect en sober het verloop van haar lijdensweg. Een exemplarische expositie van het thema kindermishandeling.

Een must voor iedereen die met kinderen werkt!

Je leest een bericht in de krant en denkt: heeft nu niemand dit opgemerkt en er iets aan gedaan?
In dit boek is te lezen hoe ouders, leerkrachten, de politie en de artsen om de tuin geleid worden.
Vijf sterren.

Soms weet de hele buurt het maar niemand wil zijn handen branden.

samanthi schreef: Soms weet de hele buurt het maar niemand wil zijn handen branden.

In dit geval niet. Het meiske komt zelfs bij de politie-arts die hevig schrikt van de verwondingen en littekens.
Omdat het vanuit wisselend perspectief geschreven is (is even wennen, maar daarna blijkt hoe goed dit gekozen is)
denk je dat het goed komt.
Iedereen ziet het, constateert het, denkt bewijs te hebben.
Maar dan ontbreken keiharde bewijzen.
Terwijl het meisje zelfs opgenomen wordt in een ziekenhuis!
Dit is een fictief verhaal, maar zo gaat het in de praktijk ook, getuige de vele krantenberichten waarin je leest dat het gruwelijk mis gaat.
Ongelooflijk dat volwassenen dit een kind aandoen en liegen en bedriegen (het kind heeft een auto immuunziekte, het kind is onhandig, valt veel, stoot zich vaak) en de indoctrinatie die toegepast wordt om het kind te laten liegen.
Als je het boek dichtslaat denk je: als er maar enige geringe twijfel is, haal het kind bij die ouders weg.
Beter een keer onterecht dan te laat!
Dit meisje eindigt haar korte leventje in een blok beton, dat met hulp van een collega achter in een loods wordt gezet.
De collega voelt zich niet erg op gemak, beetje bizar, maar okay, we zien elkaar wel na de zomervakantie, de mazzel.

Mara schreef:

samanthi schreef: Soms weet de hele buurt het maar niemand wil zijn handen branden.

In dit geval niet. Het meiske komt zelfs bij de politie-arts die hevig schrikt van de verwondingen en littekens.
Omdat het vanuit wisselend perspectief geschreven is (is even wennen, maar daarna blijkt hoe goed dit gekozen is)
denk je dat het goed komt.
Iedereen ziet het, constateert het, denkt bewijs te hebben.
Maar dan ontbreken keiharde bewijzen.
Terwijl het meisje zelfs opgenomen wordt in een ziekenhuis!
Dit is een fictief verhaal, maar zo gaat het in de praktijk ook, getuige de vele krantenberichten waarin je leest dat het gruwelijk mis gaat.
Ongelooflijk dat volwassenen dit een kind aandoen en liegen en bedriegen (het kind heeft een auto immuunziekte, het kind is onhandig, valt veel, stoot zich vaak) en de indoctrinatie die toegepast wordt om het kind te laten liegen.
Als je het boek dichtslaat denk je: als er maar enige geringe twijfel is, haal het kind bij die ouders weg.
Beter een keer onterecht dan te laat!
Dit meisje eindigt haar korte leventje in een blok beton, dat met hulp van een collega achter in een loods wordt gezet.
De collega voelt zich niet erg op gemak, beetje bizar, maar okay, we zien elkaar wel na de zomervakantie, de mazzel.

Als mensen/familieleden tegen je zeggen als je volwassenen bent: Jij had het niet makkelijk thuis
hè ?dan zou je bijna een klap verkopen, dus ze wisten het maar deden niets.
Of zoals je schrijft bij twijfel weghalen en onderzoek doen, dar schort het aan naar beide kanten toe, terecht en onterecht.

Vakantie is zo fijn omdat ik dan echt tijd heb om te lezen. Voor mijn verjaardag het boek 'Rechtvaardig door het geloof' (Luthers verklaring van de Galatenbrief uitgelegd) gekregen.
Heel duidelijk wordt uitgelegd wat rechtvaardig voor God zijn inhoudt.

FlyingEagle schreef:Vakantie is zo fijn omdat ik dan echt tijd heb om te lezen. Voor mijn verjaardag het boek 'Rechtvaardig door het geloof' (Luthers verklaring van de Galatenbrief uitgelegd) gekregen.
Heel duidelijk wordt uitgelegd wat rechtvaardig voor God zijn inhoudt.

Die ga ik voor mijn verjaardag vragen.

Zo, via marktplaats maar eens gekocht voor mn zoon. Hoort bij een goede opvoeding dacht ik zo.

Charles schreef:Zo, via marktplaats maar eens gekocht voor mn zoon. Hoort bij een goede opvoeding dacht ik zo.

Jaaahaa top.
Holland onder het hakenkruis was mijn favoriete serie van hem.
Ik heb die boeken nog, maar mijn kinderen vonden het niks.

Maarten Meulenberg, wie kent 'm niet....?

eilander schreef:Maarten Meulenberg, wie kent 'm niet....?

Ik ken m niet.

eilander schreef:Maarten Meulenberg, wie kent 'm niet....?

Maarten wie??

Tja... vier van de vijf boeken die op de foto stonden gaan toch echt over Maarten Meulenberg.
Als die naam je dus niets zegt, val je hopeloos door de mand

eilander schreef:Tja... vier van de vijf boeken die op de foto stonden gaan toch echt over Maarten Meulenberg.
Als die naam je dus niets zegt, val je hopeloos door de mand

Ik heb die boeken nooit gelezen, en mijn kinderen ook niet. Van Piet Prins alleen wat Snuf-boeken. En die hebben ook niet zoveel indruk nagelaten.

eilander schreef:Maarten Meulenberg, wie kent 'm niet....?

Noem eens een titel