Erasmiaan schreef:Ik voel me erg thuis bij wat Valcke naar voren brengt. Gods Woord heeft zeggenschap op alle terreinen des levens. Alles moet langs de maatstaf van Gods Woord.

Het probleem is hierbij vaak dat de maatstaf tot stand komt op basis van interpretatie. De maatstaf is vaak dus verre van objectief.

Ambtenaar schreef:

Erasmiaan schreef:Ik voel me erg thuis bij wat Valcke naar voren brengt. Gods Woord heeft zeggenschap op alle terreinen des levens. Alles moet langs de maatstaf van Gods Woord.

Het probleem is hierbij vaak dat de maatstaf tot stand komt op basis van interpretatie. De maatstaf is vaak dus verre van objectief.

De tot op heden genoemde maatstaven betreffen voornamelijk het 3e , 6e en 7e gebod. Die zijn zeer objectief.

Ambtenaar schreef:

Erasmiaan schreef:Ik voel me erg thuis bij wat Valcke naar voren brengt. Gods Woord heeft zeggenschap op alle terreinen des levens. Alles moet langs de maatstaf van Gods Woord.

Het probleem is hierbij vaak dat de maatstaf tot stand komt op basis van interpretatie. De maatstaf is vaak dus verre van objectief.

Waar de maatstaf objectief is, rekken we hem wel op zodat we zelf kunnen bepalen wat goed en kwaad is.

Als ik het 3e gebod neem, geen ijdel gebruik van Gods naam, dan is dat glashelder. Gods Naam mag niet misbruikt worden. Maar een vloek in een boek, soit. Geeft aan hoe de hedendaagse mens denkt, dus dat is wel gerechtvaardigd. Nee! Zijn Naam wordt ijdel gebruikt.
Dit zou voor veel meer geboden uit te breiden zijn.

Ambtenaar schreef:

Lilian1975 schreef: Ft lees ik dus daarom niet. Want ze schrijft maar de helft. Namelijk niet alleen hoe anderen in de weg kunnen staan maar ze schrijft niet hoe de weg wel is. Ze laat de lezer achter met het gevoel dat het te rechtvaardigen/ er een verontschuldiging is dat een mens uiteindelijk zonder God leeft. En dat is heel kwalijk. Vind ik. Hoe terecht er ook gewezen word op het in de weg staan. Want uiteindelijk is het nooit te verontschuldigen voor ieder persoonlijk die buiten Hem leeft, dat hij of zij buiten Hem leeft. En daarom vind ik deze boeken zeer gevaarlijk. Hoe kijken Mara en Dodo en Ambtenaar hier tegenaan?

Je verwachtingen zijn mijns inziens onrealistisch. Franca Treur is niet gelovig, dus moet je ook niet verwachten dat ze boeken schrijft waarin wordt beschreven hoe je als mens de weg naar God kunt vinden.

Ik zie weinig gevaar in het lezen van boeken van moderne schrijvers. Je moet wel zorgen dat je niet enkel hun boeken leest, maar een stevige band behoudt met je basis.

Dat had ik eerder al gezegd. Zij leeft zonder God. Maar waarom zou ik als christen ter vermaak deze boeken moeten lezen als ik er niet door "opgebouwd" wordt? Algemene ontwikkeling? Ja dag... alleen als het tot eer van Hem is.

De moderne wetenschap, die is los van God. En wil suggereren dat als je niet leeft en denkt als hun. Je dom, onontwikkeld bent. Ach. Volgens mij was Paulus een zeer ontwikkeld persoon. Maar hield hij zich bezig met andere zaken.

Je tweede punt. Dat i s hetzelfde als zeggen het is goed om je bezig te houden met moderne muziek, of allerlei films, als je maar een stevige band houd met je basis.

Als we beseffen dat de zonde via ogen, oren etc binnenkomt, onze geest beinvloed, is dan het lezen van zulke boeken wel zo neutraal?

Pas geleden was er een topic over de zorgen over de jeugd. Ze lijken totaal onbereikbaar en een natuurlijk aanvoelen van dit of dat kan niet is steeds meer aan het verdwijnen of is verdwenen. De oorzaak ligt voor een deel toch ook in dat hun geest begiftigd is via "drek" van de media. Wat 100 keer intenser is dan pakweg 25 jaar geleden.
We kunnen alles zien, maar is alles zien goed?
We kunnen alles lezen, maar is alles lezen goed?
We worden onder andere gevormd door wat we lezen, zien, horen. En dan is de vraag door wat laten we ons vormen? Dus ook die romans die je ter ontspanning leest.

Verder vraag ik mij vaak af : zou de Heere Jezus dit of dat ook hebben gedaan ? Ik bedoel dit echt eerbiedig.
Ontspanning. Die momenten kende de Heere Jezus ook. Maar ging Hij dan Zijn Geest vullen met zaken waar Zijn Vader toornig over is? Hij ging juist in gebed met Zijn Vader. Dat heeft ons wat te zeggen toch?
En zou God nu niet toornen over het feit dat het idee wordt gewekt dat we te verontschuldigen zijn om zonder God te leven omdat er een verkeerd voorbeeld is gegeven? Mensen een obstakel zijn of zijn geweest? We aan dat idee gewend raken? Want dat is goed voor je algemene ontwikkeling? De enige die hier "gelukkig" van wordt is de Satan.

Lilian1975 schreef:Hoe kijken Mara en Dodo en Ambtenaar hier tegenaan?

Sommige boeken kunnen inderdaad gevaarlijk zijn. Ik lees bepaalde boeken bewust niet.
Maar ik neem die semi-biografische boeken ook niet al te serieus, in die zin, dat ik ze als een absolute waarheid zie.
Als ik een boek zou schrijven over mijn jeugd en mijn zus of broer zou dat ook doen, zouden het toch twee verschillende verhalen worden.

Lilian1975 schreef:Ze laat de lezer achter met het gevoel dat het te rechtvaardigen/ er een verontschuldiging is dat een mens uiteindelijk zonder God leeft.

Deze lezer dus niet.
Maar doel je nu op een boek dat onder de noemer literaire drek valt, of boeken van schrijvers die "afgehaakt zijn", zoals J.S. of M tH bijv.

Herman schreef: De tot op heden genoemde maatstaven betreffen voornamelijk het 3e , 6e en 7e gebod. Die zijn zeer objectief.

Dat klopt. Maar dat gaat over actief handelen of het nalaten daarvan. Er over lezen vind ik wat anders.

Mannetje schreef: Waar de maatstaf objectief is, rekken we hem wel op zodat we zelf kunnen bepalen wat goed en kwaad is.

Helemaal niet. Jij vindt dat het lezen over het ijdel gebruik van Gods naam hetzelfde is als de naam van God ijdel gebruiken. Ik vind dat daar een duidelijk verschil is.

Dit zou voor veel meer geboden uit te breiden zijn.

Dus als ik lees over een buitenechtelijke relatie, dan maak ik hier schuldig aan?

Ambtenaar schreef:

Herman schreef: De tot op heden genoemde maatstaven betreffen voornamelijk het 3e , 6e en 7e gebod. Die zijn zeer objectief.

Dat klopt. Maar dat gaat over actief handelen of het nalaten daarvan. Er over lezen vind ik wat anders.

Wat vind je dan van de uitleg van de Catechismus van de geboden? Daar gaat het heel wat verder dan de daad of het nalaten van de daad alleen.

Ambtenaar schreef:

Mannetje schreef: Waar de maatstaf objectief is, rekken we hem wel op zodat we zelf kunnen bepalen wat goed en kwaad is.

Helemaal niet. Jij vindt dat het lezen over het ijdel gebruik van Gods naam hetzelfde is als de naam van God ijdel gebruiken. Ik vind dat daar een duidelijk verschil is.

Dit zou voor veel meer geboden uit te breiden zijn.

Dus als ik lees over een buitenechtelijke relatie, dan maak ik hier schuldig aan?

Daar is een verschil tussen. Als ik schrijf: A vloekte, dan wordt daarmee de Naam van God niet ijdel gebruikt. (Hoewel ik best nog even na wil denken of een dergelijke zin altijd al nodig is.) Als ik voluit schrijf wat A zegt, wordt Zijn Naam wel degelijk ijdel gebruikt.

Als A een buitenechtelijke relatie heeft met B, dan kun je dat ook verschillende beschrijven. Als je de daad zelf gaat beschrijven, ga je mijns inziens te ver.

Ambtenaar schreef:

Herman schreef: De tot op heden genoemde maatstaven betreffen voornamelijk het 3e , 6e en 7e gebod. Die zijn zeer objectief.

Dat klopt. Maar dat gaat over actief handelen of het nalaten daarvan. Er over lezen vind ik wat anders.

De wet is geestelijk. Dus de reikwijdte van de wet gaat verder dan de eerste letterlijke betekenis.

Lilian1975 schreef: Dat had ik eerder al gezegd. Zij leeft zonder God. Maar waarom zou ik als christen ter vermaak deze boeken moeten lezen als ik er niet door "opgebouwd" wordt? Algemene ontwikkeling? Ja dag... alleen als het tot eer van Hem is.

Dan kun je beter in afzondering gaan leven. Ik sta graag in verbinding met de maatschappij en één van de manieren waarop ik dat doe is literatuur lezen.

De moderne wetenschap, die is los van God.

Het is maar hoe je dat beoordeelt. Deze uitspraak is veel te ongenuanceerd.

En wil suggereren dat als je niet leeft en denkt als hun. Je dom, onontwikkeld bent. Ach. Volgens mij was Paulus een zeer ontwikkeld persoon. Maar hield hij zich bezig met andere zaken.

Het is maar net wat je referentiekader is. Op dit forum geldt ook een bepaald referentiekader. Bottomline betekent dit dat men overtuigd is van het eigen gelijk. Contrasterende inzichten worden dan meestal negatief benaderd.

Je tweede punt. Dat i s hetzelfde als zeggen het is goed om je bezig te houden met moderne muziek, of allerlei films, als je maar een stevige band houd met je basis.

Ik luister ook wel eens andere muziek dan naar psalmgezang, geestelijke liederen of een koraalbewerking van Peter Eilander. Dat zie ik inderdaad niet als iets verkeerds, anders zou ik het niet doen.

Als we beseffen dat de zonde via ogen, oren etc binnenkomt, onze geest beinvloed, is dan het lezen van zulke boeken wel zo neutraal?

Ik beweer ook zeker niet dat het neutraal is. Mijn opmerking dat je constant in contact moet blijven met je basis heeft hier betrekking op.

Pas geleden was er een topic over de zorgen over de jeugd. Ze lijken totaal onbereikbaar en een natuurlijk aanvoelen van dit of dat kan niet is steeds meer aan het verdwijnen of is verdwenen. De oorzaak ligt voor een deel toch ook in dat hun geest begiftigd is via "drek" van de media. Wat 100 keer intenser is dan pakweg 25 jaar geleden.

Zeker. Een andere oorzaak zie ik in de krampachtige reactie van ouders en andere verantwoordelijken. Men is onvoldoende in staat om vragen van de jeugd te beantwoorden en kan geen aantrekkelijk alternatief bieden.

We kunnen alles zien, maar is alles zien goed? We kunnen alles lezen, maar is alles lezen goed? We worden onder andere gevormd door wat we lezen, zien, horen. En dan is de vraag door wat laten we ons vormen? Dus ook die romans die je ter ontspanning leest.

Klopt. Dat betekent dat het fundament van het geloof sterk in je verankerd moet zijn.

Verder vraag ik mij vaak af : zou de Heere Jezus dit of dat ook hebben gedaan ? Ik bedoel dit echt eerbiedig.

Geen idee. Hij ging in ieder geval de wereld in, sprak met allerlei mensen en was niet zo krampachtig met allerlei regels die vanuit de traditie waren opgekomen.

Ontspanning. Die momenten kende de Heere Jezus ook. Maar ging Hij dan Zijn Geest vullen met zaken waar Zijn Vader toornig over is? Hij ging juist in gebed met Zijn Vader. Dat heeft ons wat te zeggen toch?

De Bijbel is geen verslag van minuut tot minuut van wat Jezus allemaal deed. Dat impliceert mijns inziens dus niet dat je ter ontspanning moet bidden of mediteren. Bovendien had Jezus een nogal zware taak te volbrengen en daar had Hij kennis van.

En zou God nu niet toornen over het feit dat het idee wordt gewekt dat we te verontschuldigen zijn om zonder God te leven omdat er een verkeerd voorbeeld is gegeven? Mensen een obstakel zijn of zijn geweest? We aan dat idee gewend raken? Want dat is goed voor je algemene ontwikkeling? De enige die hier "gelukkig" van wordt is de Satan.

Dus? Aan je vragen liggen impliciete veronderstellingen ten grondslag, namelijk dat als je moderne literatuur leest je een verkeerd beeld van God krijgt, je een obstakel vormt, etc.

Mannetje schreef: Daar is een verschil tussen. Als ik schrijf: A vloekte, dan wordt daarmee de Naam van God niet ijdel gebruikt. (Hoewel ik best nog even na wil denken of een dergelijke zin altijd al nodig is.) Als ik voluit schrijf wat A zegt, wordt Zijn Naam wel degelijk ijdel gebruikt.

Laten een voorbeeld nemen wat relatief eenvoudiger te bespreken is: Een moderne roman verhaalt over een echtscheiding. Ik vind niet dat ik mij schuldig maak aan overtreding van het zevende gebod als ik dit lees. Dat is de lijn die ik hanteer, ook voor de andere geboden.

Als A een buitenechtelijke relatie heeft met B, dan kun je dat ook verschillende beschrijven. Als je de daad zelf gaat beschrijven, ga je mijns inziens te ver.

Dat is een kwestie van smaak. Persoonlijk zit ik ook niet te wachten op een beschrijving van seksuele handelingen.

Dat je moderne literatuur helemaal moet afwijzen, is niet de algemene gedachten in refoland. Ik lees in het RD toch regelmatig positieve beoordelingen van nieuwe boeken. Soms met kanttekeningen, maar lang niet altijd.
Als je er niet voor voelt, prima. Maar de zware veroordelingen vind ik wel vervelend. Ik lees om te leren hoe mensen leven en denken. Soms ook om even in een andere wereld te duiken. Ik zie niet waarom dat niet zou mogen. Ik hou echt wel de grenzen aan hoor. Niemand op dit forum doet lichtvaardig over vloeken of "voetjes" in boeken.

Ambtenaar schreef:

huisman schreef: Eens!!! Bij de bieb eens een hoofdstuk gelezen in Siebelink.....wat een onzinnige drek idd.

Blijkbaar hebben jullie weinig waardering voor een goed geschreven verhaal. Je uitdrukken in superlatieven, zoals hierboven maakt niet dat je een fatsoenlijk gesprek er over kunt voeren. De meningen liggen nogal uiteen, maar dat is niet enkel m.b.t. dit onderwerp. Ultraorthodoxe gereformeerden hanteren een strategie van totale uitsluiting van het moderne leven, terwijl de meer gematigde gereformeerden daar gewoon kennis van nemen. Soit.

Doordat de groep van ultraorthodox gereformeerden krimpt, voelen deze mensen zich steeds meer bedreigd, waardoor ze steeds extremere standpunten innemen. Halverwege de jaren '90 zat ik op het Van Lodenstein College. In die tijd was een veel besproken thema 'leven op een eiland'. Dat ging over de positie van de reformatorische bevolkingsgroep in de samenleving. Ik krijg zo langzamerhand alhier lezend het gevoel dat er meerdere gereformeerde eilanden ontstaan en dat die uit elkaar drijven en ieder afzonderlijk zich tot de maatschappij wensen te verhouden.

Je bent duidelijk beinvloed door Siebelink en co......ultraorthodoxe gereformeerden die een strategie van totale uitsluiting van het moderne leven hanteren.....wat een Siebelinksiaanse onzin! Omdat ik weiger boeken te lezen waar gespot wordt met God en Zijn Woord ben ik opeens een halve Amish

Jouw argumenten zijn ook behoorlijk oubollig. Die refo’s zijn wereldvreemd en sterven langzaam uit. Met de wereld in de broekzak (of rokzak ) van schier elke refo is het eiland-metafoor meer dan belachelijk.

Ambtenaar schreef:

Mannetje schreef: Daar is een verschil tussen. Als ik schrijf: A vloekte, dan wordt daarmee de Naam van God niet ijdel gebruikt. (Hoewel ik best nog even na wil denken of een dergelijke zin altijd al nodig is.) Als ik voluit schrijf wat A zegt, wordt Zijn Naam wel degelijk ijdel gebruikt.

Laten een voorbeeld nemen wat relatief eenvoudiger te bespreken is: Een moderne roman verhaalt over een echtscheiding. Ik vind niet dat ik mij schuldig maak aan overtreding van het zevende gebod als ik dit lees. Dat is de lijn die ik hanteer, ook voor de andere geboden.

Sorry hoor, maar nu ben Jij wereldvreemd. Een moderne roman heeft niet de intentie om gebeurtenissen neutraal te beschrijven, maar om de lezer erin mee te nemen, te laten doorleven, zich te laten identificeren met de personen en het verhaal. Dan gaat het in dit voorbeeld niet om de echtscheiding an sich, maar ook om de inleving van de verleiding, spanning, en veelal ook om de daad zelf. Als je je daar beschikbaar voor stelt (door het te lezen), dan is het onmogelijk om dat 'neutraal' te doen.

Je behandelt een roman als een geschiedenisboek of een relaas van feiten; maar dat is het niet. Met jouw redenering zou je ook best allerlei films kunnen bekijken omdat het jou (zogenaamd) niet besmet, want je neemt alleen kennis van de feiten. Dat is natuurlijk grote onzin.