Wie het laatst lacht......

Verstuurd vanaf mijn TA-1033 met Tapatalk

Luther schreef:

DDD schreef:Ik vind het juist heel goed. Ik zie werkelijk niet in wat hier mis mee is. Het is voor een adviseur ook niet prettig als hij niet de kans krijgt om te laten zien dat zijn advies juist was.

Ik ben totaal niet van het procederen, maar dat ambtskleding in de GG functiegerelateerd is, lijkt me evident. Zelfs als je een jacquet ook een keer op een bruiloft aan zou trekken.

Nogmaals het gaat niet om de rechtmatigheid van deze procedure, maar de beeldvorming die het oproept, namelijk dat een predikant, die al beovengemiddeld verdient voor een paar euro's een rechtszaak start... Ik begrijp dat niet.

Dan is er misschien iets mis met je rechtvaardigheidsgevoel.

Orchidee schreef:Wie het laatst lacht......

Verstuurd vanaf mijn TA-1033 met Tapatalk

... is traag van begrip.
Maar ik ben het met Jongere eens, hier mag je niet het bijbelse gegeven dat we liever onrecht zouden moeten lijden, bijhalen.

De duivel is niet trraag van begrip hoor, maar hij lacht hier wel het hardst om!

Verstuurd vanaf mijn TA-1033 met Tapatalk

Ongelofelijk.

Misschien kan ds. X wat duidelijkheid geven over waarom hij dit heeft gedaan. Hem kennende kan hem dit geld niets schelen, maar is het een principe kwestie. Gelijke situaties worden ongelijk behandeld en daar mag je ook als christen voor opkomen. Deze jurisprudentie kan in de toekomst bepalend zijn voor uitspraken in andere zaken, waarin kerken negatief worden beoordeeld. Ik begrijp ds. X daarom wel. Hij heeft onze gezindte hiermee een goede zaak bewezen. Hijzelf maakt er geen hoofdpunt van...
Anonimisering toegepast.

Wat voor (voor)beeld geef je hier als predikant mee?
Wat voor idee krijgen mensen van buiten de kerk hier van?
Ik vindt het ongelofelijk dom dat dit is gedaan. Gaat het dan echt om geld of om te proberen zoveel mogelijk geld terug te krijgen van de belastingdienst? Ook al zou het duidelijkheid geven in iets wat onduidelijk in de wetgeving vermeld staat. Waar maak je je druk om als predikant en wat voor beeld roep je hiermee op.

Orchidee schreef:De duivel is niet trraag van begrip hoor, maar hij lacht hier wel het hardst om!

Verstuurd vanaf mijn TA-1033 met Tapatalk

Nou, vooral om jouw reactie dan toch, zou ik denken.

Refoforum2017 schreef:Misschien kan ds. X wat duidelijkheid geven over waarom hij dit heeft gedaan. Hem kennende kan hem dit geld niets schelen, maar is het een principe kwestie. Gelijke situaties worden ongelijk behandeld en daar mag je ook als christen voor opkomen. Deze jurisprudentie kan in de toekomst bepalend zijn voor uitspraken in andere zaken, waarin kerken negatief worden beoordeeld. Ik begrijp ds. X daarom wel. Hij heeft onze gezindte hiermee een goede zaak bewezen. Hijzelf maakt er geen hoofdpunt van...

Dat is helemaal zijn werk niet. Zijn adviseur doet dat. Waarom zou hij zich daar zelf druk om maken? Hij heeft ongetwijfeld belangrijker zaken te doen.

Mensen die dit zo persoonlijk opnemen, hebben het mijns inziens niet goed begrepen. En verder vind ik niet dat je misbruik mag maken van de slechte anonimisering van de rechtbank, dus heb ik de naam verwijderd.

Jongere schreef:We hebben hier natuurlijk in de voorgaande 11 pagina's al uitgebreid over gesproken en toen is dezelfde (foutieve) redenering ook al ter sprake gekomen.
Het is een misvatting om een rechtszaak in dit geval als "strijden" te zien. Dat idee moet ook echt uit de lucht. De wetgeving is eenvoudigweg niet duidelijk. Dat blijkt temeer nu het hoger beroep anders uitvalt dan de eerdere rechtszaak. Heel goed dat in zo'n geval via de geëigende weg (namelijk de rechtspraak) de wetgeving wordt geconcretiseerd en verduidelijkt. Zo wordt jurisprudentie geboren die ook in volgende gevallen zowel de koper (predikant in dit geval) als de Belastingdienst gelijk duidelijkheid verschaft. En al gaat het om een stuk klederdracht wat maar één persoon in Nederland draagt, dan nog is het een normale gang van zaken om de rechter zich daarover uit te laten spreken als de wetgeving er blijkbaar onduidelijk over is. Ik ben overigens (maar dat bleek eerder in het topic ook al toen ik de redenatie van de rechter niet begreep) blij met deze uitspraak; het lijkt me de enige juiste en redelijke. De redenering van de 'lagere' rechter kon ik echt niet volgen.

De redenering van de lagere rechter was gewoon juist en ziet op een principiële regel dat werkkleding nooit als privé kleding kan doorgaan.
In het hoger beroep lijken daar nu twee elementen bij te zijn gekomen in de bewijsvoering van de advocaat, namelijk de bijzondere knopen en de aankoop bij een gespecialiseerd bedrijf voor ambtskleding. Blijkbaar zijn dat kenmerken die in dit specifieke geval, recht hebben gedaan aan de dominee. Jurisprudentie is daarmee wel geschapen, maar dat betekent niet dat alle jacquetten van willekeurige predikanten nu fiscaal aftrekbaar zijn. Alleen jacquetten met bijzondere knopen én gekocht in een winkel voor ambtskleding zijn fiscaal aftrekbaar. De gewone dominee die zijn kleurloze grijze jacquet bij de Hema koopt, kan dus niet bewijzen dat hij deze uitsluitend zakelijk gebruikt en kan dus ook niet in aanmerking komen voor dit fiscale voordeel.

Je redenering dat derden dus hier hun voordeel mee kunnen halen en dat dit duidelijkheid schept, is dus aanvechtbaar.

Naar mijn idee prevaleert hier dus het privérecht van de dominee boven het nut voor de maatschappij en dan zijn de opmerkingen van critici of dit nu wel of niet noodzakelijk is, zeer terecht.

Herman schreef:

Jongere schreef:We hebben hier natuurlijk in de voorgaande 11 pagina's al uitgebreid over gesproken en toen is dezelfde (foutieve) redenering ook al ter sprake gekomen.
Het is een misvatting om een rechtszaak in dit geval als "strijden" te zien. Dat idee moet ook echt uit de lucht. De wetgeving is eenvoudigweg niet duidelijk. Dat blijkt temeer nu het hoger beroep anders uitvalt dan de eerdere rechtszaak. Heel goed dat in zo'n geval via de geëigende weg (namelijk de rechtspraak) de wetgeving wordt geconcretiseerd en verduidelijkt. Zo wordt jurisprudentie geboren die ook in volgende gevallen zowel de koper (predikant in dit geval) als de Belastingdienst gelijk duidelijkheid verschaft. En al gaat het om een stuk klederdracht wat maar één persoon in Nederland draagt, dan nog is het een normale gang van zaken om de rechter zich daarover uit te laten spreken als de wetgeving er blijkbaar onduidelijk over is. Ik ben overigens (maar dat bleek eerder in het topic ook al toen ik de redenatie van de rechter niet begreep) blij met deze uitspraak; het lijkt me de enige juiste en redelijke. De redenering van de 'lagere' rechter kon ik echt niet volgen.

De redenering van de lagere rechter was gewoon juist en ziet op een principiële regel dat werkkleding nooit als privé kleding kan doorgaan.
In het hoger beroep lijken daar nu twee elementen bij te zijn gekomen in de bewijsvoering van de advocaat, namelijk de bijzondere knopen en de aankoop bij een gespecialiseerd bedrijf voor ambtskleding. Blijkbaar zijn dat kenmerken die in dit specifieke geval, recht hebben gedaan aan de dominee. Jurisprudentie is daarmee wel geschapen, maar dat betekent niet dat alle jacquetten van willekeurige predikanten nu fiscaal aftrekbaar zijn. Alleen jacquetten met bijzondere knopen én gekocht in een winkel voor ambtskleding zijn fiscaal aftrekbaar. De gewone dominee die zijn kleurloze grijze jacquet bij de Hema koopt, kan dus niet bewijzen dat hij deze uitsluitend zakelijk gebruikt en kan dus ook niet in aanmerking komen voor dit fiscale voordeel.

Je redenering dat derden dus hier hun voordeel mee kunnen halen en dat dit duidelijkheid schept, is dus aanvechtbaar.

Naar mijn idee prevaleert hier dus het privérecht van de dominee boven het nut voor de maatschappij en dan zijn de opmerkingen van critici of dit nu wel of niet noodzakelijk is, zeer terecht.

De critici hebben over het algemeen 0,0 verstand van zaken en wat Jongere aangeeft is dat juist nu er een duidelijke toespitsing en definitie ligt. Hiermee is juist het een dienst bewezen aan het belastingrecht.

Vervelende onderbuikgevoel is, denk ik, puur geredeneerd vanuit ons farizeïsme: een predikant is er om het Woord te bedienen.
Maar Mozes, Samuël, de apostelen: ze hielden zich zeker ook bezig met de rechtspraak en een ordelijke gang van zaken. Paulus deed een beroep op zijn Romeins burgerrecht, waardoor hij niet meer de vrijheid had om het Evangelie te brengen waar hij maar had gekund.
Deze zaak dient zeker een eerlijke rechtsgang. En als de rechtsgang niet eerlijk is, moet een dienstknecht daar aan doen wat hij kan, denk ik.

En misschien dat nu de topictitel gewijzigd moet worden

DDD schreef:En verder vind ik niet dat je misbruik mag maken van de slechte anonimisering van de rechtbank, dus heb ik de naam verwijderd.

Eens, daarom heb ik ook op het eerdere bericht anonimisering toegepast.

Ik ben het met Herman eens dat niemand wat aan deze jurisprudentie heeft.
Daarnaast zou ik me als adviseur wel driemaal bedenken voor ik met zo'n onbenullige zaak naar de rechter zou gaan.
In de beschrijving door de rechtbank lees ik dat de inspecteur veel meer aftrekposten van ds geschrapt had. Blijkbaar wil de adviseur uit prestigeoverwegingen toch nog wat scoren.

Tiberius schreef:

DDD schreef:En verder vind ik niet dat je misbruik mag maken van de slechte anonimisering van de rechtbank, dus heb ik de naam verwijderd.

Eens, daarom heb ik ook op het eerdere bericht anonimisering toegepast.

Helemaal mee eens.
Maar de vraag is of het zin heeft. De NOS is namelijk ook niet zo anonimiserend bezig.
https://nos.nl/artikel/2240215-jacquet- ... ienst.html