Het gaat hier niet over Judas. Het gaat er over of onecht geloof op Christus gegrond kan zijn.

ELI, ELI, LAMA SABACHTANI

De negende ure is aangebroken. Het is ’s middags drie uur geworden De drie uren dikke duisternis zijn nog niet geëindigd, maar spoeden toch ten einde. Evenwel op het laatste ogenblik, Voordat de zon weer gaat schijnen en de benauwende duisternis in het rijk van de schepping een einde neemt, moet de Borg als afdalen tot de bodem van de bodemloze put en een klacht slaken, die wij niet kunnen doorgronden; een klacht, die ons met heilige huivering vervult en ons volkomen stil maakt voor God. Duidelijk maken voor het verstand van deze uitroep aan het kruis is volstrekt onmogelijk. Alleen maar van een opklaren voor het geloof is hier sprake om in geloofskennis toe te nemen en dieper het lijden van de Borg te verstaan tot glorie van Gods naam, die ook hier wordt opgeluisterd op ongekende Wijze. Het is nog stil rondom het kruis. De duisternis omklemt de omstanders.

Doch, daar klinkt op eenmaal een lange kreet van het kruis. De middelste Kruiseling slaakt een klacht, zo onuitsprekelijk diep, dat alleen de Vader haar kan doorgronden. Met een grote stem. Hoe anders is deze uitroep met grote stem dan bij het graf van Lazarus, toen Hij in koninklijke majesteit en priesterlijke bewogenheid de dood gebood Lazarus los te laten en hem deed opstaan uit de groeve der vertering. “Lazarus, kom uit!”, zo riep Hij met grote stem. En de dode zat overeind. Hier wordt Hij zelf door de dood omklemd. Hier is het de bange klacht van Godverlatenheid, die aan Zijn benauwd gemoed wordt ontperst. De Heere had Zijn boden van ouds bevolen hun stem te verheffen om met macht tot Sion te zeggen: Zie hier is uw God! (Jes. 40:9). Nu wordt hier aan het kruis een machtige overwinning behaald op de dood en het verderf, ja, op God. Het was omtrent de negende ure. Een ure voor tijd en eeuwigheid ter gedachtenis bewaard. Kent u, mijn lezer, ook dagen en uren, duurzaam gemerkt met een ster of een kruis. Er zijn keerpunten in het leven, die in onze ziel zijn gegrift met een onuitwisbaar schrift. Nooit te vergeten! Nee, nooit! Veel is er in de gang van het leven, dat ons ontsnapt en uit de herinnering verdwijnt, maar er zijn toch momenten die onvergetelijk zijn, ook al is de indachtmakende Geest des Heeren nodig om er levend bij bepaald te worden.

Ds. I. Kievit

Isala schreef:

windorgel schreef:Even verder lezen....!
Immens legt juist uit dat, hoewel een schijngeloof heel veel op het ware geloof kan lijken, dit het NIET is!

Ja, dat lees ik inderdaad. Maar hij legt niet uit waarom hij zegt dat schijngeloof ook Christus als fundament heeft.

Als je het geloof zo op de 'fileer-plank' legt, loop je het grote risico het kind met het badwater weg te gooien.
En nee volgens mij kan je geen onderscheid maken als beide hun fundament in Christus hebben, want dat is de kern.
Blijkt dat niet oprecht, dan is dat natuurlijk heel erg, maar voor ons als mens is dat niet te onderscheiden.

Dodo schreef:Het gaat hier niet over Judas. Het gaat er over of onecht geloof op Christus gegrond kan zijn.

Ik denk dat je het niet goed begrijpt. Ik geef een voorbeeld van hoe waar een schijngeloof (tijdgeloof, wondergeloof enz.) heel nabij kan komen bij het ware en toch niet het ware is. Daarom is een voor een ieder een ontdekkende en separerende prediking noodzakelijk.
Een mens is een zeer bedrieglijk wezen. Judas zal bij zijn roeping ook niet meteen het plan hebben gehad om Jezus te verraden. We lezen ook dat hij gepredikt heeft, en zelfs wonderen heeft gedaan. Judas leek een waar-gelovige, maar
kwam openbaar op zijn tijd.

-DIA- schreef:

Dodo schreef:Het gaat hier niet over Judas. Het gaat er over of onecht geloof op Christus gegrond kan zijn.

Ik denk dat je het niet goed begrijpt. Ik geef een voorbeeld van hoe waar een schijngeloof (tijdgeloof, wondergeloof enz.) heel nabij kan komen bij het ware en toch niet het ware is. Daarom is een voor een ieder een ontdekkende en separerende prediking noodzakelijk.
Een mens is een zeer bedrieglijk wezen. Judas zal bij zijn roeping ook niet meteen het plan hebben gehad om Jezus te verraden. We lezen ook dat hij gepredikt heeft, en zelfs wonderen heeft gedaan. Judas leek een waar-gelovige, maar
kwam openbaar op zijn tijd.

Ik denk dat niemand begrijpt hoe het zat bij Judas. Een discipel, uitgezonden om wonderen te doen, getuige geweest van het optreden van de Heiland en toch Hem verraden. Hoe kan dat toch? Het heeft geen zin om dat te labelen als schijngeloof of vals geloof of wat ook, we weten niet hoe dat bij hem zat.
Heel dat gepriegel van schijn-, tijd-, wonder- vals geloof kan zo enorm verwarrend werken op onzekere mensen. Zelfonderzoek is goed, maar eindeloos navelstaren leidt nergens toe. Hou het maar gewoon bij het Woord: geloof! Dat is voldoende.

Dodo schreef:

-DIA- schreef:

Dodo schreef:Het gaat hier niet over Judas. Het gaat er over of onecht geloof op Christus gegrond kan zijn.

Ik denk dat je het niet goed begrijpt. Ik geef een voorbeeld van hoe waar een schijngeloof (tijdgeloof, wondergeloof enz.) heel nabij kan komen bij het ware en toch niet het ware is. Daarom is een voor een ieder een ontdekkende en separerende prediking noodzakelijk.
Een mens is een zeer bedrieglijk wezen. Judas zal bij zijn roeping ook niet meteen het plan hebben gehad om Jezus te verraden. We lezen ook dat hij gepredikt heeft, en zelfs wonderen heeft gedaan. Judas leek een waar-gelovige, maar
kwam openbaar op zijn tijd.

Ik denk dat niemand begrijpt hoe het zat bij Judas. Een discipel, uitgezonden om wonderen te doen, getuige geweest van het optreden van de Heiland en toch Hem verraden. Hoe kan dat toch? Het heeft geen zin om dat te labelen als schijngeloof of vals geloof of wat ook, we weten niet hoe dat bij hem zat.
Heel dat gepriegel van schijn-, tijd-, wonder- vals geloof kan zo enorm verwarrend werken op onzekere mensen. Zelfonderzoek is goed, maar eindeloos navelstaren leidt nergens toe. Hou het maar gewoon bij het Woord: geloof! Dat is voldoende.

Dit is het allerbelangrijkste. We zullen onszelf zeker bedriegen als we niet van alle valse gronden worden afgestoten Dat is toch geen kleine zaak. Geen 'gepriegel' of wat ook. Het is van het grootste belang om schijn van zijn te onderscheiden. Een zaak van leven of dood, eeuwig wel of eeuwig wee.

-DIA- schreef:
Dit is het allerbelangrijkste. We zullen onszelf zeker bedriegen als we niet van alle valse gronden worden afgestoten Dat is toch geen kleine zaak. Geen 'gepriegel' of wat ook. Het is van het grootste belang om schijn van zijn te onderscheiden. Een zaak van leven of dood, eeuwig wel of eeuwig wee.

Nee, het gaat niet om zijn of schijn. Het gaat om zijn of niet zijn. De schijnwerper moet niet staan op mensen die zichzelf mogelijk bedriegen. Ik snap toch al niet waarom daarop zoveel nadruk gelegd wordt. De schijnwerper moet staan op Christus. Elk geloof dat Christus op het oog heeft, is goed.

Immens heeft niet bedoeld om anderen de maat te nemen, maar om een handreiking te doen voor zelfonderzoek. En dat is zonder meer Bijbels.
Zou men in zijn tijd groter gevaar hebben gelopen om zich te bedriegen? Ik meen van niet.
Ik ga deze passage even goed lezen want ik vind het ook best een lastige.

Dodo schreef:

-DIA- schreef:
Dit is het allerbelangrijkste. We zullen onszelf zeker bedriegen als we niet van alle valse gronden worden afgestoten Dat is toch geen kleine zaak. Geen 'gepriegel' of wat ook. Het is van het grootste belang om schijn van zijn te onderscheiden. Een zaak van leven of dood, eeuwig wel of eeuwig wee.

Nee, het gaat niet om zijn of schijn. Het gaat om zijn of niet zijn. De schijnwerper moet niet staan op mensen die zichzelf mogelijk bedriegen. Ik snap toch al niet waarom daarop zoveel nadruk gelegd wordt. De schijnwerper moet staan op Christus. Elk geloof dat Christus op het oog heeft, is goed.

Ik zal me er nu buiten houden. Ik wacht wel...
Ik hoop het ook wat op me in te laten werken. Maar zelfonderzoek is wel ten zeerste belangrijk.

-DIA- schreef:

Dodo schreef:Het gaat hier niet over Judas. Het gaat er over of onecht geloof op Christus gegrond kan zijn.

Ik denk dat je het niet goed begrijpt. Ik geef een voorbeeld van hoe waar een schijngeloof (tijdgeloof, wondergeloof enz.) heel nabij kan komen bij het ware en toch niet het ware is. Daarom is een voor een ieder een ontdekkende en separerende prediking noodzakelijk.
Een mens is een zeer bedrieglijk wezen. Judas zal bij zijn roeping ook niet meteen het plan hebben gehad om Jezus te verraden. We lezen ook dat hij gepredikt heeft, en zelfs wonderen heeft gedaan. Judas leek een waar-gelovige, maar
kwam openbaar op zijn tijd.

Ik heb hier een heel verrassende prediking over gehoord. Maar ik zou hier eerst alles moeten lezen, dat zou eerlijker zijn en dat ga ik niet doen.. want ik moet meer doen..

Dodo schreef: Een mens is een zeer bedrieglijk wezen. Judas zal bij zijn roeping ook niet meteen het plan hebben gehad om Jezus te verraden. We lezen ook dat hij gepredikt heeft, en zelfs wonderen heeft gedaan. Judas leek een waar-gelovige, maar
kwam openbaar op zijn tijd.

Opeens schoot door jouw opmerking de gedachte bij mij te binnen of Jezus op het moment van de roeping wist dat degene die voor hem stond hem uiteindelijk zou verraden. Wat zou dit hebben betekent in de interpersoonlijke relatie tussen Jezus en Judas in de jaren voorafgaande aan de dood van Jezus?

Een andere moeilijke gedachte die ik heb is de vraag omtrent de mate waarin degenen die een rol speelden bij de dood van Jezus dit uit vrije wil deden.

Dodo schreef:Heel dat gepriegel van schijn-, tijd-, wonder- vals geloof kan zo enorm verwarrend werken op onzekere mensen. Zelfonderzoek is goed, maar eindeloos navelstaren leidt nergens toe. Hou het maar gewoon bij het Woord: geloof! Dat is voldoende.

Ik heb het nog eens nagelezen in het boekje van ds. Immens.
Niet voor niets wordt er gesproken over 'nabijkomend werk'. Dat houdt al in dat het veel op het ware werk van God lijkt, en Immens gaat hier wel ver in, dat is duidelijk. Zelfs zo ver dat hij zegt dat iemand Christus als grond kan hebben.
Dat is in het gedeelte waarin het gaat over de overeenkomsten tussen de schijngelovige en de ware gelovige.
Daarna beschrijft hij de verschillen, o.a. over de heiligmaking, de boetvaardigheid en de lust tot zelfonderzoek.
Lezenswaardig, en het is ook een spiegel!

Was die ds. Immens dan zo dom, of hield hij het graag ingewikkeld? Ik geloof er niets van. Het lijkt me beter om je er eens goed in te verdiepen (lees dan nog wat meer dan alleen dit hoofdstukje, dan zie je ook hoe hij mensen bemoedigt en onderwijst, en zeker niet afschrijft). Beter dan zelfonderzoek in één adem te noemen met navelstaren.

Ik heb of ken het boek niet.
Mijn moeite is tweeledig: ik kan al die onderscheidingen niet terugvinden in de bijbel (zeker geen schijngeloof dat op Christus gebaseerd is), en dat mensen zo ontzettend onzeker worden gemaakt. Want ze gaan navelstaren.

Dodo schreef:Ik heb of ken het boek niet.
Mijn moeite is tweeledig: ik kan al die onderscheidingen niet terugvinden in de bijbel (zeker geen schijngeloof dat op Christus gebaseerd is), en dat mensen zo ontzettend onzeker worden gemaakt. Want ze gaan navelstaren.

Ik ben dan benieuwd wat je precies onder zelfonderzoek verstaat.

Gisteren kwam dit (nauwe zelfonderzoek) aan de orde bij de behandeling van Zondag 7.
Jammer dat deze preek niet door te geven is.

Juist omdat hier de kennis en de praktijk zo ver weg zijn, ried ds. aan om de duidelijke weerleggingen te lezen van ds. J. van Sliedregt, die de ideeën van prof. Graafland hieromtrent verwierp. Ook de theologie van Barth heeft in de huidige PKN en vele andere kerken diepe sporen getrokken.

Mogelijk dat hier of elders op Digibron meer te vinden is.
http://www.digibron.nl/search/detail/01 ... dslieden/3

Misschien ook goed om erbij te lezen:

http://www.digibron.nl/search/detail/01 ... attingen/1
http://www.digibron.nl/search/detail/01 ... attingen/0