De kleine lettertjes van het Evangelie

[Posthoorn]

Heb je de rest van mijn post ook gelezen?

ja, maar daar kan ik niet zo veel mee. De oproep tot bekering is onafhankelijk van de setting.

Ja, maar de reactie daarop niet. En dan krijg je te maken met een andere werkelijkheid, waarin ook nog andere dingen gezegd moeten worden.

[bombus]

Ik denk dat we niet wijzer moeten willen zijn dan God. En dus de hele openbaring van God moeten laten staan. Zowel de noodzaak en het wonder van de wedergeboorte als ook de oproep tot bekering en geloof.
Als je één van de twee weg laat of afzwakt dan doe je te kort aan het Woord van God (En ik denk dat we beide kanten zien gebeuren in dit topic).

Ik denk dat het belangrijk is te blijven beseffen dat Gods Woord de kracht heeft om mensen te vernieuwen. Gods Woord maakt dode mensen levend. Daar moeten we zeker niet klein van denken.

1 Petrus 1:23
Gij, die wedergeboren zijt, niet uit vergankelijk, maar uit onvergankelijk zaad, door het levende en eeuwig blijvende Woord van God.

Jakobus 1:18
Naar Zijn wil heeft Hij ons gebaard door het Woord der waarheid, opdat wij zouden zijn als eerstelingen Zijner schepselen.

Romeinen 10
17 Zo is dan het geloof uit het gehoor, en het gehoor door het Woord Gods.

Nog wat belangrijke teksten over Gods bijzondere en genadige werk in vijandige harten:

Ezechiël 36
25 Dan zal Ik rein water op u sprengen, en gij zult rein worden; van al uw onreinigheden en van al uw drekgoden zal Ik u reinigen.
26 En Ik zal u een nieuw hart geven, en zal een nieuwen geest geven in het binnenste van u; en Ik zal het stenen hart uit uw vlees wegnemen, en zal u een vlesen hart geven.
27 En Ik zal Mijn Geest geven in het binnenste van u; en Ik zal maken, dat gij in Mijn inzettingen zult wandelen, en Mijn rechten zult bewaren en doen.
...
31 Dan zult gij gedenken aan uw boze wegen en uw handelingen, die niet goed waren; en gij zult een walging van u zelf hebben over uw ongerechtigheden en over uw gruwelen.
32 Ik doe het niet om uwentwil, spreekt de Heere HEERE, het zij u bekend! Schaamt u en wordt schaamrood van uw wegen, gij huis Israëls!

Jeremia 32
30 Want de kinderen Israëls en de kinderen van Juda hebben van hun jeugd aan alleenlijk gedaan, dat kwaad was in Mijn ogen; want de kinderen Israëls hebben Mij door het werk hunner handen alleenlijk vertoornd, spreekt de HEERE.
...
33 Die Mij den nek hebben toegekeerd en niet het aangezicht; hoewel Ik hen leerde, vroeg op zijnde en lerende, evenwel hoorden zij niet, om tucht aan te nemen.
...
38 Ja, zij zullen Mij tot een volk zijn, en Ik zal hun tot een God zijn.
39 En Ik zal hun enerlei hart en enerlei weg geven, om Mij te vrezen al de dagen, hun ten goede, mitsgaders hun kinderen na hen.
40 En Ik zal een eeuwig verbond met hen maken, dat Ik van achter hen niet zal afkeren, opdat Ik hun weldoe; en Ik zal Mijn vreze in hun hart geven, dat zij niet van Mij afwijken.

Johannes 3
3 Jezus antwoordde en zeide tot hem: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Tenzij dat iemand wederom geboren worde, hij kan het Koninkrijk Gods niet zien.
...
6 Hetgeen uit het vlees geboren is, dat is vlees; en hetgeen uit den Geest geboren is, dat is geest.
...
7 Verwonder u niet, dat Ik u gezegd heb: Gijlieden moet wederom geboren worden.
8 De wind blaast, waarheen hij wil, en gij hoort zijn geluid; maar gij weet niet, van waar hij komt, en waar hij heen gaat; alzo is een iegelijk, die uit den Geest geboren is.

Efeze 2
1 En u heeft Hij mede levend gemaakt, daar gij dood waart door de misdaden en de zonden;
...
4 Maar God, Die rijk is in barmhartigheid door Zijn grote liefde, waarmede Hij ons liefgehad heeft,
5 Ook toen wij dood waren door de misdaden, heeft ons levend gemaakt met Christus; (uit genade zijt gij zalig geworden),
...
8 Want uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof; en dat niet uit u, het is Gods gave;

Titus 3
5 Heeft Hij ons zalig gemaakt, niet uit de werken der rechtvaardigheid, die wij gedaan hadden, maar naar Zijn barmhartigheid, door het bad der wedergeboorte en vernieuwing des Heiligen Geestes;

Kolossensen 2
13 En Hij heeft u, als gij dood waart in de misdaden, en in de voorhuid uws vleses, mede levend gemaakt met Hem, al uw misdaden u vergevende.

1 Petrus 1
3 Geloofd zij de God en Vader van onzen Heere Jezus Christus, Die naar Zijn grote barmhartigheid ons heeft wedergeboren, tot een levende hoop, door de opstanding van Jezus Christus uit de doden.

[Cyrillus]

Als de Bijbel oproept tot bekering stelt de Bijbel Zelf voor dat dit iets wat we zelf kunnen doen. Immers, ons bekeren is wat anders dan bekeerd worden. Als je andere mensen toch wat in de mond wil leggen is het wel zo eerlijk om dit met de Bijbel Zelf ook te doen, niet?

Dit zeiden de remonstranten ook. Maar de oproep tot bekering betekent wel dat we ons moeten bekeren, maar niet dat we dat zelf kunnen. In de 'ideale' setting hoeft dat geen probleem op te leveren voor hen die tot geloof komen: het Woord komt met kracht en de Geest opent hun hart en zij nemen het Woord aan in geloof. Maar heel veel mensen komen in een minder 'ideale' setting tot geloof. En dan is het geloven veel minder een vanzelfsheid, vooral wanneer het werk van de genade lange tijd niet krachtig doorbreekt.

Dat ben ik theologisch uiteraard met je eens: we kunnen ons zelf niet bekeren. Maar waarom staat er in de Bijbel dan zo vaak: 'bekeert u' en niet op al deze plaatsen 'laat u bekeren'. Dat is dan toch veel Bijbelser?

De Heere Jezus en met Hem de hele Bijbel spreekt met twee woorden: bekeert u en niemand komt tenzij dat God hem trekt. Dus dat is niet alleen een theologische instemming maar een zuiver Bijbels onderscheid.

In het oude testament had je de offerdienst. Er was een onderscheid tussen bloedige en onbloedige offers. Het bloedige offer gaat altijd vooraf aan de onbloedige offers. Het eerste wijst op de verzoening door Christus, het tweede op het leven in het geloof, de spijsoffers bijvoorbeeld. Wat de eenzijdige duiding van dr. v.d. Brink betreft: Er wordt aangedrongen op het offeren van een spijsoffer terwijl de noodzaak van het brandoffer (het in Christus vervulde welbehagen Gods) niet duidelijk over het voetlicht wordt gebracht. Het verschil tussen Kaïn en Abel zeg maar. Kaïn dacht aan het spijsoffer genoeg te hebben, Abel was rechtvaardig, hij was een gegevene van de Vader en besloten in het offer van de Zoon. (Hebr. 11:4)

Andrew Bonar schrijft daarvan: Men geeft benauwde zielen, die nog niet tot Christus gekomen zijn, de raad om zich geheel en met ernst aan de Heere te wijden. Met het grote gevaar dat men zielen het bloed van het Lam onthoudt en hun te haastig een spijsoffer in handen geeft.

Nee Ad, laat nou eens staan wat er staat. Als er staat "Bekeert u", dan wordt vaak nergens in diezelfde preek/bijbelgedeelte/pericoop met 2 woorden gesproken. De Bijbels preken zijn helemaal niet evenwichtig, zoals vaak wordt gesuggereerd en als eis gesteld.

[Valcke]

Nee Ad, laat nou eens staan wat er staat. Als er staat "Bekeert u", dan wordt vaak nergens in diezelfde preek/bijbelgedeelte/pericoop met 2 woorden gesproken. De Bijbels preken zijn helemaal niet evenwichtig, zoals vaak wordt gesuggereerd en als eis gesteld.

Ik kan er zeker in meegaan dat bepaalde preken niet evenwichtig zijn in de zin dat het Evangelieaanbod en de oproep tot bekering nauwelijks gehoord worden als gevolg van het feit dat de nadruk volledig ligt op de andere zijde (Gods welbehagen, het werk van de Heilige Geest, enzovoort). Maar dat wil niet zeggen dat die andere zijde niet gepreekt moet worden. Die moet wel degelijk gepreekt worden. En de Schrift leert ons wel degelijk ook deze zijde. Dat zijn geen 'kleine lettertjes', maar het is voluit een deel van de Schrift en het behoort ook tot de verkondiging van het Woord.

Overigens vind je in Johannes 6 wel degelijk dat de Evangelienodiging samengaat met het benoemen van de onwil van de mens en ook de noodzakelijkheid van de trekking door de Vader, enzovoort. En er zijn veel meer Schriftgedeelten waar beide zijden klinken.

De Marrow-men heb ik al vaak genoemd. Daar vind je naar mijn overtuiging evenwichtig beide zijden terug. Deze evenwichtigheid mis ik bij dr. Van den Brink - althans in zijn lezing en vragenbeantwoording - die feitelijk slechts één zijde belicht (de andere zijde komt alleen marginaal aan bod). En dat leidt naar mijn overtuiging zeker tot ongelukken zoals Ad die ook benoemt. Ook op dit forum zie je dit m.i. terug.

[Ad Anker]

Nee Ad, laat nou eens staan wat er staat. Als er staat "Bekeert u", dan wordt vaak nergens in diezelfde preek/bijbelgedeelte/pericoop met 2 woorden gesproken. De Bijbels preken zijn helemaal niet evenwichtig, zoals vaak wordt gesuggereerd en als eis gesteld.

In Johannes 6 wordt de oproep tot bekering bepreekt, het aanbod van het Brood des levens en ook de eenzijdige daad van God. Wat bedoel je met 'vaak nergens'? Met andere woorden, wat is je punt? Dat rondom het 'bekeert u' niet iets mag doorklinken van de onwil en onmacht van mensen?

[Cyrillus]

@Valcke @Ad Anker
Jullie hebben echt een pavlov-reactie: o help, er staat niets bij over de onmogelijkheid van de mens, dus dan halen jullie dat er hoe dan ook bij. Jullie zoeken het zelfs speciaal op. Dat is niet Bijbels. Ik zeg niet dat het niet gepreekt hoeft te worden. Zoals jullie laten zien, doet de Bijbel dat zelf ook op bepaalde plaatsen. Maar in de Bijbel is het eerder regel dan uitzondering dat er niet met 2 woorden wordt gesproken als het gaat om de bekering. Waarom dan die angst voor eenzijdigheid? Weten jullie het beter dan de Bijbel?

[GerefGemeente-lid]

Zie dit antwoord van oud. J.P. van den Brink:
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/29 ... -haar-rug/

Dit is de oude beproefde waarheid, waar ik van ganser harte achter sta.

Ik hoop jullie allen ook.

[Ad Anker]

@Valcke @Ad Anker
Jullie hebben echt een pavlov-reactie: o help, er staat niets bij over de onmogelijkheid van de mens, dus dan halen jullie dat er hoe dan ook bij. Jullie zoeken het zelfs speciaal op. Dat is niet Bijbels. Ik zeg niet dat het niet gepreekt hoeft te worden. Zoals jullie laten zien, doet de Bijbel dat zelf ook op bepaalde plaatsen. Maar in de Bijbel is het eerder regel dan uitzondering dat er niet met 2 woorden wordt gesproken als het gaat om de bekering. Waarom dan die angst voor eenzijdigheid? Weten jullie het beter dan de Bijbel?

Nee hoor. Maar ik spreek graag de waarheid. Bij het oproepen tot bekering leg ik graag uit hoe dat moet. De eis die staat, de inhoud van die eis, de onmogelijkheid bij ons, de mogelijkheid door wat de Heere Jezus deed.

[Posthoorn]

Het zou misschien interessant zijn om alle oproepen in de Bijbel tot bekering eens te onderzoeken. Om te zien of die nu echt zo 'eenzijdig' zijn. Bovendien wordt er vaak in samenvattende bewoordingen gesproken. Als gezegd wordt van Johannes de Doper en van de Heere Jezus dat zij verkondigen: "Bekeert u, want het koninkrijk der hemelen is nabij gekomen", dan betekent dat toch niet dat ze uitsluitend die woorden hebben uitgesproken?

[huisman]

Heb je de rest van mijn post ook gelezen?

ja, maar daar kan ik niet zo veel mee. De oproep tot bekering is onafhankelijk van de setting.

Ja, maar de reactie daarop niet. En dan krijg je te maken met een andere werkelijkheid, waarin ook nog andere dingen gezegd moeten worden.

Precies. Doe uw mond wijd open en Ik zal hem vervullen . Dat biedt de HEERE welmenend aan maar daarna zegt Hij. Maar Mijn volk heeft Mijn stem niet gehoord; en Israel heeft Mijner niet gewild.

Ik heb het idee dat bij @Cyrillus er helemaal geen onwillige mensen bestaan . Hoe vaak heb Ik u bijeen willen vergaderen maar gij hebt niet gewild. De Vader en de Zoon uiten dezelfde klacht over de onwil van de mens zelfs van Gods eigen verbondsvolk.

Deze notie mis ik bij Cyrillus. Er moet namelijk door Gods ingrijpen iets met onze wil gebeuren. Laat ik de D.L maar spreken.

En dit is die wedergeboorte, die vernieuwing, nieuwe schepping, opwekking van de doden en levendmaking, waarvan zo heerlijk in de Schrift gesproken wordt, dewelke God zonder ons in ons werkt. En deze wordt in ons niet teweeggebracht door middel van de uiterlijke prediking alleen, noch door aanrading, of zulke manier van werking, dat, wanneer nu God Zijn werk volbracht heeft, het alsdan nog in de macht des mensen zou staan wedergeboren te worden of niet wedergeboren te worden, bekeerd te worden of niet bekeerd te worden. Maar het is een gans bovennatuurlijke, een zeer krachtige, en tegelijk zeer zoete, wonderlijke, verborgen, en onuitsprekelijke werking, dewelke, naar het getuigenis der Schrift , die van den Auteur van deze werking is ingegeven,, in haar kracht niet minder noch geringer is dan de schepping of de opwekking der doden; alzo dat al diegenen, in wier harten God op deze wonderbaarlijke wijze werkt, zekerlijk, onfeilbaar en krachtiglijk wedergeboren worden en daadwerkelijk geloven. En alsdan wordt de wil, zijnde nu vernieuwd, niet alleen van God gedreven en bewogen, maar, van God bewogen zijnde, werkt hij ook zelf. Waarom ook terecht gezegd wordt dat de mens, door de genade die hij ontvangen heeft, gelooft en zich bekeert.

Bij @Cyrillus (en ook bij DDD) lijkt het dat die gans bovennatuurlijke, een zeer krachtige, en tegelijk zeer zoete, wonderlijke, verborgen, en onuitsprekelijke werking"" niet meer nodig is.
Vind het ook wonderlijk dat dr van den Brink zegt dat hij de wedergeboorte geen wonder wil noemen. Daar spreek dit artikel toch echt anders over. (in haar kracht niet minder noch geringer is dan de schepping of de opwekking der doden)

[Cyrillus]

Heb je de rest van mijn post ook gelezen?

ja, maar daar kan ik niet zo veel mee. De oproep tot bekering is onafhankelijk van de setting.

Ja, maar de reactie daarop niet. En dan krijg je te maken met een andere werkelijkheid, waarin ook nog andere dingen gezegd moeten worden.

ja, dus??

[Valcke]

@Valcke @Ad Anker
Jullie hebben echt een pavlov-reactie: o help, er staat niets bij over de onmogelijkheid van de mens, dus dan halen jullie dat er hoe dan ook bij. Jullie zoeken het zelfs speciaal op. Dat is niet Bijbels. Ik zeg niet dat het niet gepreekt hoeft te worden. Zoals jullie laten zien, doet de Bijbel dat zelf ook op bepaalde plaatsen. Maar in de Bijbel is het eerder regel dan uitzondering dat er niet met 2 woorden wordt gesproken als het gaat om de bekering. Waarom dan die angst voor eenzijdigheid? Weten jullie het beter dan de Bijbel?

Volgens mij heb ik juist gewezen op wat de Bijbel ons leert. Ik voel mij met deze reactie dus geen recht gedaan. Bovendien vind ik het niet kunnen om de prediking van de Heere Jezus in bv. Johannes 6 als een soort ongewenste uitzondering te beschouwen.

Wel een wedervraag: Waar pleit jij eigenlijk voor? De ene preek helemaal over het Evangelieaanbod en de andere preek helemaal over het werk van de Heilige Geest en een derde preek helemaal over Gods soevereiniteit? Of bedoel je iets anders.

[TSD]

Zie dit antwoord van oud. J.P. van den Brink:
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/29 ... -haar-rug/

Een prachtig antwoord, GG-lid!

En met zo'n houding is ook gewoon een gesprek mogelijk tussen mensen met verschillen van opvatting over de prediking.

Alleen met de lezing van ds. van den Brink als startpunt (ik heb hem zaterdag nog maar een keer in zijn geheel beluisterd en ik was eigenlijk opnieuw van mijn stuk gebracht over hoe vér hij gaat in het veroordelen van velen van zijn medebroeders, door alle nuances, bijv. in dit topic, was dat een beetje ondergesneeuwd) , waarmee hij als een olifant in een porseleinkast te keer gaat, is dat gesprek gewoon niet mogelijk, althans, niet met degenen die zich achter deze lezing scharen. Nee, de lezing van ds. van den Brink is meer te vergelijken met de olifant en de porseleinkast dan met een steen en een vijver.

[Cyrillus]

Het zou misschien interessant zijn om alle oproepen in de Bijbel tot bekering eens te onderzoeken. Om te zien of die nu echt zo 'eenzijdig' zijn. Bovendien wordt er vaak in samenvattende bewoordingen gesproken. Als gezegd wordt van Johannes de Doper en van de Heere Jezus dat zij verkondigen: "Bekeert u, want het koninkrijk der hemelen is nabij gekomen", dan betekent dat toch niet dat ze uitsluitend die woorden hebben uitgesproken?

Nee, maar de Heilige Geest heeft in Zijn wijsheid juist wel deze woorden laten optekenen, opvallend niet? De logische conclusie is dat daar alle nadruk op moet vallen.

[Valcke]

Het zou misschien interessant zijn om alle oproepen in de Bijbel tot bekering eens te onderzoeken. Om te zien of die nu echt zo 'eenzijdig' zijn. Bovendien wordt er vaak in samenvattende bewoordingen gesproken. Als gezegd wordt van Johannes de Doper en van de Heere Jezus dat zij verkondigen: "Bekeert u, want het koninkrijk der hemelen is nabij gekomen", dan betekent dat toch niet dat ze uitsluitend die woorden hebben uitgesproken?

Laten we eens een gedeelte van Johannes 1 nemen - een zeer indrukwekkend hoofdstuk.

6 Er was een mens van God gezonden, wiens naam was Johannes.
7 Deze kwam tot een getuigenis, om van het Licht te getuigen, opdat zij allen door hem geloven zouden.
8 Hij was het Licht niet, maar was gezonden opdat hij van het Licht getuigen zou.
9 Dit was het waarachtige Licht, Hetwelk verlicht een iegelijk mens, komende in de wereld.
10 Hij was in de wereld, en de wereld is door Hem gemaakt; en de wereld heeft Hem niet gekend.
11 Hij is gekomen tot het Zijne, en de Zijnen hebben Hem niet aangenomen.
12 Maar zovelen Hem aangenomen hebben, dien heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven;
13 Welke niet uit den bloede, noch uit den wil des vleses, noch uit den wil des mans, maar uit God geboren zijn.
14 En het Woord is vlees geworden, en heeft onder ons gewoond (en wij hebben Zijn heerlijkheid aanschouwd, een heerlijkheid als des Eniggeborenen van den Vader), vol van genade en waarheid.

In vs. 7, 8, 9, 12 en 14 wordt Christus voorgesteld en het geloof in Hem.
In vs. 10, 11 wordt het ongeloof benoemd.
In vs. 13 wordt het werk van de Heilige Geest en Gods soevereiniteit benoemd.

Zo kunnen we denk ik wel doorgaan. In de Schrift zijn deze onderwerpen niet van elkaar gescheiden.
Tegelijk mag ook het een het ander niet zodanig domineren dat daarmee het Evangelie niet meer klinkt. Dat mag duidelijk zijn.