Hoopvol schreef:

Simon0612 schreef: Alsof de GGiN zich zou moeten opheffen, zich bij de GG moet voegen en klaar. Zo makkelijk is het niet. Daar gaat Hoopvol enorm kort door de bocht. Er zijn tal van zaken die dan tot grote problemen gaan leiden. Ik hoef maar twee dingen te noemen: boekje ‘Wet & Evangelie’ en boekje over de doop. Zie alleen al wat daar over op dit forum is geschreven. En uiteindelijk komen er dan van de 2 kerkverbanden 4 kerkverbanden. Is dat wat we willen?

Nee zo makkelijk is het inderdaad niet. Maar wordt er voor elkaar gebeden in het openbare gebed? Als er bijvoorbeeld een predikant ziek is bijvoorbeeld? Wordt de samenwerking wel zo veel als mogelijk gezocht? Waarom moet "onze zuivere leer" zo benadrukt worden, waarbij vaak de nadruk ligt bij hetgeen de ander op een andere wijze leert? Hoe neerbuigend wordt er in de GGiN gesproken over bepaalde predikanten uit de GG?
Doen we, in mijn geval de GGiN, er alles aan om de onderlinge band goed te krijgen?

Wat mij betreft genoeg. Er word jaarlijks gesproken met elkaar in goede harmonie (althans dat zegt de GGiN) . Er is jarenlang gesproken over samengaan (vooral op initiatief van de GG), maar vanuit de GGiN was daar onvoldoende draagvlak voor vanwege de flanken binnen de GG. Daarnaast wilde GGiN geen gedogen van leraars die naar de mening van de GGiN de waarheid van Gods woord aantasten.

O ja, Simon. Dit is trouwens positief over de GGiN

Erik1960 schreef:

Maanenschijn schreef:Waarom willen we zo graag kerkverbanden/genootschappen bij elkaar hebben?

Volgens mij ziet datgene wat we lezen in de Bijbel over eenheid niet op organisatorische eenheden, maar op het volk wat de Heere kent en als broeders en zusters een eenheid behoren te vormen. Daar is het samengaan van kerken helemaal niet voor nodig.

Dat kan ik volgen. Maar hoe zie je dat ‘als broeders en zusters een eenheid vormen’ dan voor je?

Ik zie dat voor me dat die broeders en zusters elkaar zoeken en vinden, in kleinere of grotere ontmoetingen zonder kerkelijke organisatie. Als we onze kinderen daarin meenemen, dan groeit de eenwording van binnenuit en kan daar eventueel ook kerkelijke eenheid uit ontstaan.

Ik vermoed dat we dan zeker wel een generatie verder zijn.

Guy schreef:

Erskinees schreef:Het klinkt wat oneerbiedig, maar de Heere wil ook niet dat de Jumbo en de Albert Heijn fuseren. De Heere wil wel dat we één zijn. Dat hoeft niet perse organisatorische eenheid te zijn. Je kunt ook één zijn en in een ander kerkgenootschap bivakkeren en onderling wel goed samenwerken en elkaar accepteren.

Mogen er dan ook nieuwe kerkgenootschappen, verbanden etc. opgericht worden?

Nee. Daarom slaat de opmerking van @Erskinees als een tang op een varken. Hij vergelijkt appels met peren. En niet zo'n klein beetje ook.

Het klinkt niet alleen oneerbiedig, het ís ook oneerbiedig.

GerefGemeente-lid schreef: Nee. Daarom slaat de opmerking van @Erskinees als een tang op een varken. Hij vergelijkt appels met peren. En niet zo'n klein beetje ook.

Het klinkt niet alleen oneerbiedig, het ís ook oneerbiedig.

Hoe zij jij eenheid concreet voor je? Wat zou jouw plan van aanpak zijn?

Maanenschijn schreef:Hoe zij jij eenheid concreet voor je? Wat zou jouw plan van aanpak zijn?

Het gaat toch niet om de aanpak maar om het doel? Zou het doel niet moeten zijn dat de status quo van de verdeeldheid opgeheven zou moeten worden? Verdeeldheid is toch zonde?

GerefGemeente-lid schreef:

Guy schreef:

Erskinees schreef:Het klinkt wat oneerbiedig, maar de Heere wil ook niet dat de Jumbo en de Albert Heijn fuseren. De Heere wil wel dat we één zijn. Dat hoeft niet perse organisatorische eenheid te zijn. Je kunt ook één zijn en in een ander kerkgenootschap bivakkeren en onderling wel goed samenwerken en elkaar accepteren.

Mogen er dan ook nieuwe kerkgenootschappen, verbanden etc. opgericht worden?

Nee. Daarom slaat de opmerking van @Erskinees als een tang op een varken. Hij vergelijkt appels met peren. En niet zo'n klein beetje ook.

Het klinkt niet alleen oneerbiedig, het ís ook oneerbiedig.

Ik denk dat appels en peren inderdaad kloppen. Gelukkig dat er dan één grote Fruitschaal mag zijn.

Guy schreef:

Maanenschijn schreef:Hoe zij jij eenheid concreet voor je? Wat zou jouw plan van aanpak zijn?

Het gaat toch niet om de aanpak maar om het doel? Zou het doel niet moeten zijn dat de status quo van de verdeeldheid opgeheven zou moeten worden? Verdeeldheid is toch zonde?

Eens, maar ergens moeten we toch concreet worden om het doel te bereiken. Hoe zou jij het doel willen bereiken?

Maanenschijn schreef:

Erik1960 schreef:

Maanenschijn schreef:Waarom willen we zo graag kerkverbanden/genootschappen bij elkaar hebben?

Volgens mij ziet datgene wat we lezen in de Bijbel over eenheid niet op organisatorische eenheden, maar op het volk wat de Heere kent en als broeders en zusters een eenheid behoren te vormen. Daar is het samengaan van kerken helemaal niet voor nodig.

Dat kan ik volgen. Maar hoe zie je dat ‘als broeders en zusters een eenheid vormen’ dan voor je?

Ik zie dat voor me dat die broeders en zusters elkaar zoeken en vinden, in kleinere of grotere ontmoetingen zonder kerkelijke organisatie. Als we onze kinderen daarin meenemen, dan groeit de eenwording van binnenuit en kan daar eventueel ook kerkelijke eenheid uit ontstaan.

Ik vermoed dat we dan zeker wel een generatie verder zijn.

Deels is dat al volop bezig hoor. De huidige jongeren staat er vaak al een stuk gemoedelijker in, en de huidige (jonge) ouders zien de kerkmuren ook steeds minder staan. Een positieve ontwikkeling die de eenheid zeker bevordert. Echter kan sociale (groeps)druk voor veel belemmering zorgen. Zoals je eerder al opmerkte: (h)erkennen is het sleutelwoord. Erkennen dat Gods Geest vrij is hoe hij werkt, en met elkaar verwonderd zijn dat Hij toch zó goed weet wat ieder persoonlijk nodig heeft. Een bèta gericht iemand komt op een andere wijze tot geloof dan bijvoorbeeld een autist, enz. Hoe mooi is het om met elkaar daar over te spreken en God te danken en te loven voor Zijn genade en goedheid!

Maanenschijn schreef:Ik zie dat voor me dat die broeders en zusters elkaar zoeken en vinden, in kleinere of grotere ontmoetingen zonder kerkelijke organisatie. Als we onze kinderen daarin meenemen, dan groeit de eenwording van binnenuit en kan daar eventueel ook kerkelijke eenheid uit ontstaan.

Even op dit bericht en op enkele andere van jouw berichten aanhakend. De kerk is daar waar het Woord is. Dus de erkenning en herkenning begint op en onder de kansel, in een concrete kerkzaal. Daar dienen we al gemeente des Heeren onze God. Als we daar een scheiding aanbrengen tussen gelovigen die daar wel of geen Woord mogen verkondigen, dan loopt de gewenste eenheid in de soep.
Alle andere ideeën zijn ook sympathiek. Maar die komen al in den lande voor, en blijken dus de eenheid niet te bevorderen, of dat wordt niet als eenheid herkend.

Misschien begint kerkelijke eenheid in de praktijk met (een veel intensievere) kanselruil?

Ararat schreef:Misschien begint kerkelijke eenheid in de praktijk met (een veel intensievere) kanselruil?

Of met het erkennen dat er verschillen zijn.

Piet Puk schreef:

Ararat schreef:Misschien begint kerkelijke eenheid in de praktijk met (een veel intensievere) kanselruil?

Of met het erkennen dat er verschillen zijn.

Ik denk dat kerkelijke eenheid begint met het erkennen dat er overeenkomsten zijn, en ons juist niet langer focussen op de verschillen.

Herman schreef:

Maanenschijn schreef:Ik zie dat voor me dat die broeders en zusters elkaar zoeken en vinden, in kleinere of grotere ontmoetingen zonder kerkelijke organisatie. Als we onze kinderen daarin meenemen, dan groeit de eenwording van binnenuit en kan daar eventueel ook kerkelijke eenheid uit ontstaan.

Even op dit bericht en op enkele andere van jouw berichten aanhakend. De kerk is daar waar het Woord is. Dus de erkenning en herkenning begint op en onder de kansel, in een concrete kerkzaal. Daar dienen we al gemeente des Heeren onze God. Als we daar een scheiding aanbrengen tussen gelovigen die daar wel of geen Woord mogen verkondigen, dan loopt de gewenste eenheid in de soep.
Alle andere ideeën zijn ook sympathiek. Maar die komen al in den lande voor, en blijken dus de eenheid niet te bevorderen, of dat wordt niet als eenheid herkend.

Niet met je eens. Ik vind dat je de kerk als instituut te belangrijk maakt. De Kerk is daar waar het Woord is. Je terechte en pijnlijke punt dat er kansels worden geopend en gesloten voor medegelovigen zie ik meer als onderstreping dat de persoonlijke broederschap mist.

Alle goede boekjes ten spijt, zie ik een ontwikkeling van toenadering op kerkelijk niveau (als organisatie) niet gebeuren. De menselijke hoogmoed die ons allen niet vreemd is zal dit verhinderen. Daarom kan de concretisering in je eerdere post: laat ds. Hoogerland (of iemand anders) maar concreet beginnen met het beleggen van interkerkelijke bijeenkomsten prima aansluiten bij mijn stelling: begin niet bij het instituut, maar bij de mensen.

Is het zo dat er in den lande veel van deze initiatieven zijn? Ik zie of hoor er niet zo veel over.

Gediscuseer over kerkverbanden het blijft altijd.
Zolang ze van de GGIN naar de GG gaan vind ik het prima.

Begreep onlangs dat een verzoek van de GGiN om een gezamenlijke bidstond te beleggen met GG, OGGiN en HHK alleen door de HHK positief werd beantwoord. Daarom is deze niet doorgegaan.

Wellicht zit ds. Hoogerland niet in de commissie contact met kerken van de GG.