huisman schreef:

Dodo schreef:Het boe Nacht van Eli Wiesel werd hier nogal aanbevolen. Ik ben nu op tweederde, en het is zeker een indrukwekkend boek. Sommige dingen komen heel hard binnen.
Toch kan ik niet zeggen dat dit nu het beste boek is over de kampen. Voor mij is dat Nacht und Nebel. Floris Bakels beschrijft niet alleen de gruwelen maar legt ook veel uit. Wat maakte het kampleven zo zwaar? Hoe kon je je het best gedragen? En veel meer.
Bovenal wordt hij vaak bijzonder gesterkt door God. Die gedeelten vind ik zeer indrukwekkend.

Onvergelijkbare boeken! Bakels zat vanwege verzetsdaden in 2 kampen. Slechte omstandigheden en wrede bewakers maar van een geheel andere orde dan de siuatie van Elie Wiesel.

Een jongen van 15 jaar die samen met zijn familie in veewagens afgevoerd werd uit Hongarije naar een vernietigingskamp (Auschwitz) Zijn moeder en zijn zusje werden bij aankomst direct vergast. Zijn vader en hij overleefden Auschwitz maar moesten toen op dodenmars naar Buchenwald waar zijn vader overleed.

Hun enige "misdaad" was dat zij Joden waren.

Bakels werd gesterkt in God en Wiesel worstelde met Gods leiding,voorzienigheid en zelfs met Zijn bestaan.

Wiesels boeken zijn literaire juweeltjes die soms afstotend zijn vanwege zijn gedachten over God maar ze zijn onmisbaar om iets van de gruwelen van de holocaust te ervaren.

refo schreef:Victor Hugo: Les miserables. (In het Nederlands en verkort tot 500 pagina's)

Zita schreef:'Morie' van Arie Kok.
Vreselijk taai. Er is halverwege het boek eigenlijk nog niets gebeurd. Qua stijl valt er ook niet veel te genieten.

Hendrikus schreef:

Zita schreef:'Morie' van Arie Kok.
Vreselijk taai. Er is halverwege het boek eigenlijk nog niets gebeurd. Qua stijl valt er ook niet veel te genieten.

Dapper dat je dan toch doorbijt. Ik zou 'm allang terzijde hebben gelegd.

Gebonden 592 blz.


Lodewijk XIV van Frankrijk, bijgenaamd de ‘Zonnekoning’, droomde ervan de machtigste vorst van zijn tijd te worden. Maar hij stuitte op een taaie prins, de jonge Willem III van Oranje. Lodewijk was een aantrekkelijke verschijning. Willem had een bochel en was berucht om zijn nukkigheid. Lodewijk heerste over het machtigste rijk van Europa, Willem was stadhouder van een landje dat tienmaal zo klein was. In de loop van hun leven ontwikkelde zich tussen deze twee contrasterende persoonlijkheden een intense rivaliteit die het hele continent meesleurde en de tweede helft van de zeventiende eeuw diepgaand heeft beïnvloed.
In Oranje tegen de Zonnekoning beschrijft Luc Panhuysen het ontstaan en de ontwikkeling van hun relatie. Daarbij komen ook de belangrijkste mannen en vrouwen in hun omgeving ruimschoots aan bod. Door de combinatie van ‘grote geschiedschrijving’ en levensverhalen ontstaat een kleurrijk canvas. Panhuysen laat zien hoe tijdloze drijfveren als angst en ijdelheid, en waarden als vrijheid en tolerantie, niet alleen de betrokken personen, maar ook maatschappijen hebben veranderd.

modesto schreef:Ben benieuwd wat jij van dit boek vindt, huisman!

huisman schreef:

modesto schreef:Ben benieuwd wat jij van dit boek vindt, huisman!

Als je zijn andere twee boeken kent over de Nederlanden in de zeventiende eeuw beloofd dit boek veel leesplezier.
1. De ware vrijheid. De levens van Johan en Cornelis de Witt.
2. Rampjaar 1672


Beide boeken zijn prachtig.

Deze schrijver heeft ook nog een boek geschreven over de opstand van de wederdopers in Munster in 1534.
Titel:De beloofde stad. Heb ik nog niet gelezen maar staat op mijn leeslijst.