DDD schreef:@Eilander:
Ter verpozing: wie heeft dat verzonnen? Dat zou toch wel al te gek zijn, hoewel het misschien deels wel klopt.

Volgens mij is dat, zoals @Hendrikus al zegt, een oude uitdrukking. Bij mijn weten heb ik dat nooit live gehoord, misschien dat het in een leespreek wel stond.

Er klopt natuurlijk niets van. "Ter verpozing" zal wel goed bedoeld zijn, om redenen die hier ook worden aangevoerd: een onderbreking, zodat je daarna weer geconcentreerd verder kunt luisteren.

Allemaal prima, maar dat is (hoop ik) niet de reden waarom je als gemeente zingt. Dan kun je net zo goed zeggen: kom, laten we even de benen strekken, of een bakje koffie drinken. Nogmaals, ik hoop dat we de gemeentezang wat hoger waarderen.

Nou moe. Nu zijn we het erover eens dat een tussenzang nodig is om de preek in zijn geheel geconcentreerd te kunnen blijven volgen - zelfs DDD met zijn, naar eigen zeggen, bovengemiddelde kwalititeiten - maar het zingen om de concentratie even te ontspannen zodat er weer aandachtig verder geluisterd kan worden mag geen verpozing worden genoemd? Dat IS verpozing.

@DDD geeft bij het ontbreken van de tussenzang als hoofdbezwaar het constante concentreren zonder de tijdelijke ontspanning van de conventratieboog. Maar wordt dat ontspannen verpozing genoemd dan is dat weer niet goed.

Wim Anker schreef:Nou moe. Nu zijn we het erover eens dat een tussenzang nodig is om de preek in zijn geheel geconcentreerd te kunnen blijven volgen - zelfs DDD met zijn, naar eigen zeggen, bovengemiddelde kwalititeiten - maar het zingen om de concentratie even te ontspannen zodat er weer aandachtig verder geluisterd kan worden mag geen verpozing worden genoemd? Dat IS verpozing.

Het gaat er mij even om dat we - vanuit de gedachte van Luther: zingen is twee maal bidden - toch ook onze aandacht nodig hebben voor de gemeentezang?
Ik ga niet over een woord twisten, maar je begrijpt (hoop ik) wat ik bedoel.

eilander schreef:

Wim Anker schreef:Nou moe. Nu zijn we het erover eens dat een tussenzang nodig is om de preek in zijn geheel geconcentreerd te kunnen blijven volgen - zelfs DDD met zijn, naar eigen zeggen, bovengemiddelde kwalititeiten - maar het zingen om de concentratie even te ontspannen zodat er weer aandachtig verder geluisterd kan worden mag geen verpozing worden genoemd? Dat IS verpozing.

Het gaat er mij even om dat we - vanuit de gedachte van Luther: zingen is twee maal bidden - toch ook onze aandacht nodig hebben voor de gemeentezang?
Ik ga niet over een woord twisten, maar je begrijpt (hoop ik) wat ik bedoel.

Ik wel, maar @DDD geeft bij het ontbreken van de tussenzang het missen van de ontspanning als grootste probleem en gaat vervolgens moeilijk doen over het woord "verpozing". Deze ongerijmdheid - waarbij en passant ook nog een predikant als niet helemaal sporend wordt weggezet - wilde ik even aan de kaak stellen.

Wim Anker schreef:Nou moe. Nu zijn we het erover eens dat een tussenzang nodig is om de preek in zijn geheel geconcentreerd te kunnen blijven volgen - zelfs DDD met zijn, naar eigen zeggen, bovengemiddelde kwalititeiten - maar het zingen om de concentratie even te ontspannen zodat er weer aandachtig verder geluisterd kan worden mag geen verpozing worden genoemd? Dat IS verpozing.

@DDD geeft bij het ontbreken van de tussenzang als hoofdbezwaar het constante concentreren zonder de tijdelijke ontspanning van de conventratieboog. Maar wordt dat ontspannen verpozing genoemd dan is dat weer niet goed.

Ik vond het vooral oneerbiedig. Maar ik heb ook geschreven dat het misschien deels wel klopt. Als ik een tussenzang zou opgeven, zou dat echter wel echt slaan op de preek. Maar er zijn in de GG wel predikanten die zomaar wat opgeven, en dan is het wel een eerlijke uitdrukking. Dat wil niet zeggen dat we dat moeten aanmoedigen, natuurlijk.

DDD schreef:...... Maar er zijn in de GG wel predikanten die zomaar wat opgeven.....

Waarom toch telkens dit niet onderbouwde natrappen en lasteren?

Wij hebben nooit een tussenzang en dat vind ik persoonlijk zeer prettig!
Het komt mij altijd een beetje tijdrekkend over.
Vind het ook fijn dat na het amen van de preek een psalm als amen op de preek word gezongen!
Dat is in sommige kerken ook niet gebruikelijk.

Wim Anker schreef:

DDD schreef:...... Maar er zijn in de GG wel predikanten die zomaar wat opgeven.....

Waarom toch telkens dit niet onderbouwde natrappen en lasteren?

Ik maak hier ernstig bezwaar tegen. Als je een onderbouwing wilt (wat mij nogal verbaast) kun je daar gewoon om vragen.

Het is evident: bij sommige predikanten staan er tussen de 20 en 30 verschillende psalmen op het lijstje, en daarvan ook nog maar enkele coupletten. Zo simpel is dat. Dat is wetenschappelijk bewezen ook, trouwens, maar iedereen die geen vreemdeling in kerkelijk Jeruzalem is, kan daarvan op de hoogte zijn.

En het komt daarbij regelmatig voor dat het mij en anderen onduidelijk is wat het verband is tussen de tussenzang en de preek. Overigens zijn er ook andere uitersten, dominees die zelfs de openingspsalm kiezen alsof de preek al gehouden is, zodat je alleen achteraf kunt construeren waarom die gezongen is.

DDD schreef:Het ontbreken van die tussenzang vind ik zelf wel storend. Soms een preek van wel drie kwartier achter elkaar en dan zonder tussenzang. Ik geef de voorkeur aan drie keer een (ruim) kwartier plus twee tussenzangen. Dat is voor mij verreweg de prettigste manier om de aandacht erbij te houden. En dan kan ik mij nog bovengemiddeld concentreren.

Ik voor mezelf vindt het prettiger als de preek in 1x gehouden wordt zonder tussenzang. En aan het einde van de dienst, zoals ik pas hoorde, dat de gemeente als antwoord op de prediking dan een psalm zingt.
Mijn ervaring is juist dat door de tussenzang de concentratie kan verminderen..

Wij kennen dat ook niet een tussenzang dus toen onlangs een dominee het deed keek iedereen elkaar vreemd aan. Ik persoonlijk vond het niet prettig, ik was mijn concentratie geheel kwijt terwijl ik juist heel erg in de preek zat. Daarna die concentratie niet echt meer gevonden, erg jammer!

Gelukkig hebben wij een tussenzang.
Helaas slaat de dominee die soms over, zodat hij dan soms wel eens 50 minuten/een uur achter elkaar praat.
Dat vind ik maar niks.
Het helpt mij op de preek geconcentreerd te blijven. Je moet de preek zien als een hele grote hap eten. Door de tussenzang worden het twee behapbare stukjes

Ik ben wel benieuwd hoe het zit met concentreren. Ik dacht altijd dat gemiddelde mensen een spanningsboog hebben van hooguit 20 minuten. Maar er zijn dus ook mensen die liever één lang verhaal horen.

aggieoudje schreef:Wij kennen dat ook niet een tussenzang dus toen onlangs een dominee het deed keek iedereen elkaar vreemd aan. Ik persoonlijk vond het niet prettig, ik was mijn concentratie geheel kwijt terwijl ik juist heel erg in de preek zat. Daarna die concentratie niet echt meer gevonden, erg jammer!

Dit herken ik.
Een preek is bij ons èèn 'verhaal'.
Als dat onderbroken wordt ben ik er 'uit' zeg maar.
Misschien ligt dat ook aan de opbouw van een preek.
Als er telkens afgeronde stukjes zijn, waar dan een psalm precies bij past, lijkt het me anders.

DDD schreef:Ik ben wel benieuwd hoe het zit met concentreren. Ik dacht altijd dat gemiddelde mensen een spanningsboog hebben van hooguit 20 minuten. Maar er zijn dus ook mensen die liever één lang verhaal horen.

Daarover lees je de meest uiteenlopende beweringen. Het schijnt per persoon sterk te verschillen hoe lang je je kunt concentreren - maar ook hoe lang het duurt voordat je je optimaal concentreert. Een preek onderbreken door tussenzang(en) kan dus een zegen zijn voor mensen die zich niet zo lang kunnen concentreren, maar kan ook desastreus zijn voor mensen die zich goed kunnen concentreren maar moeite hebben om een onderbroken concentratieboog weer op te pakken.

Een preek van 50 minuten aan één stuk is wel errug lang. Ik hoor liever een preek van 20 minuten zonder herhalingen en uitweidingen, to the point, zodat ik het kan onthouden, dan een betoog van 45 minuten waarvan ik na afloop denk: wat zei hij nou eigenlijk?

Zou die man.. die naar de preek van Paulus luisterde erg hebben gehad dat het zo laat was geworden?
Hij strekte zijn rede uit tot middernacht... en ging na het 'ongeval' nog door.
Dat de man gevochten heeft tegen de slaap laat zich begrijpen. Maar de dienst ging door, en ik lees niet dat deze man het vervolg van de preek niet meer heeft beluisterd.
Zelf heb ik diensten meegemaakt in Enter die meer dan 2 uur duurden, maar dat merkte ik pas achteraf. Als het zo is, dan komt het einde van de preek toch onverwacht, en van concentratie problemen heeft niemand last als de Geest in de raderen is. Ik hoop dat het begrepen wordt?