Wie moeten Gods geboden houden ?

[refo]

En na de puntkomma (zin is nog niet af) volgt nog: opdat hij zou zijn een vader van allen, die geloven in de voorhuid zijnde, ten einde ook hun de rechtvaardigheid toegerekend worde; En een vader der besnijdenis, dengenen namelijk, die niet alleen uit de besnijdenis zijn, maar die ook wandelen in de voetstappen des geloofs van onzen vader Abraham, hetwelk in de voorhuid was. (Rom 4:11b+12)
En vervolgens:
Want de belofte is niet door de wet aan Abraham of zijn zaad geschied, namelijk, dat hij een erfgenaam der wereld zou zijn, maar door de rechtvaardigheid des geloofs. Want indien degenen, die uit de wet zijn, erfgenamen zijn, zo is het geloof ijdel geworden, en de beloftenis te niet gedaan. Want de wet werkt toorn; want waar geen wet is, daar is ook geen overtreding. (vs 13-15)

Waarbij dus aangetoond wordt dat Gods beloften verzegeld worden. Ook aan ons (in de voorhuid) en onze kinderen.

[Jacobse]

En na de puntkomma (zin is nog niet af) volgt nog: opdat hij zou zijn een vader van allen, die geloven in de voorhuid zijnde, ten einde ook hun de rechtvaardigheid toegerekend worde; En een vader der besnijdenis, dengenen namelijk, die niet alleen uit de besnijdenis zijn, maar die ook wandelen in de voetstappen des geloofs van onzen vader Abraham, hetwelk in de voorhuid was. (Rom 4:11b+12)
En vervolgens:
Want de belofte is niet door de wet aan Abraham of zijn zaad geschied, namelijk, dat hij een erfgenaam der wereld zou zijn, maar door de rechtvaardigheid des geloofs. Want indien degenen, die uit de wet zijn, erfgenamen zijn, zo is het geloof ijdel geworden, en de beloftenis te niet gedaan. Want de wet werkt toorn; want waar geen wet is, daar is ook geen overtreding. (vs 13-15)

Waarbij dus aangetoond wordt dat Gods beloften verzegeld worden. Ook aan ons (in de voorhuid) en onze kinderen.

Graag de navolgende aanvulling.
In dezelfde brief aan de Romeinen staat ook, hoofdstuk 3 vers 31: "stellen wij dan door het geloof de wet buiten werking? Volstrekt niet, veeleer bevestigen wij die wet ". Alsmede in hoofdstuk7 vers 12 : "zo is dan de wet heilig, en ook het gebod is heilig en rechtvaardig en goed ". En vooral Mattheüs 5 verzen 17 tot en met 20, waar onze Heer Zelf zegt, in de verzen 17 en 18: "meent niet dat IK gekomen ben om de wet of de profeten te ontbinden;IK ben niet gekomen om te ontbinden, maar om te vervullen. Want voorwaar IK zeg u,eer de hemel en de aarde vergaat, zal er niet één tittel of jota vergaan van de wet...." De Heidelberger wijdt, in het deel van de dankbaarheid, niet minder dan de zondagen 34 tot en met 44 aan de Decaloog, nadat in zondag 2 is erkend dat onze ellende gekend wordt uit en door de Wet Gods. Nogmaals Mattheüs 5, nu vers 19 en 20, waar de Heer Zelf zegt: "wie dan een van de kleinste dezer geboden ontbindt en de mensen zo leert, zal zeer klein heten in het koninkrijk der hemelen; doch wie ze doet en leert, die zal zeer groot heten in het koninkrijk der hemelen. Want IK zeg u: indien uw gerechtigheid niet overvloedig is, meer dan die der schriftgeleerden en farizeeën, zult ge het koninkrijk der hemelen voorzeker niet binnengaan. "
Thomas

[Marnix]

Evenzo zou je misschien de volgende argumentatie kunnen hanteren:
- de kerk doopt, als teken van de nieuwe wet, namelijk de wet van het geloof in Christus.
- niet die is 'gedoopt' die dat uiterlijk is, maar degene die innerlijk is gedoopt door het bloed van Christus.
- wat is dan het voordeel van de gedoopte? Dat hun de woorden Gods zijn toebetrouwd.

Zomaar wat gedachten, waarvan ik me bewust ben dat die niet zoveel helpen wellicht, maar ik geloof dat de Romeinen-brief niet onbelangrijk is in de discussie rond het verbond. Misschien wel juist omdat dat woord daar niet valt.

Klopt, hoewel we de doop natuurlijk niet algemeen moeten maken, alsof het meer een teken is voor een collectief en persoonlijk niet zoveel zegt. Natuurlijk hangt het er van af van de toekomst, wat er bij het opgroeien met die gedoopte zal gebeuren. Desondanks is de doop wel persoonlijk.

En het "voordeel" van de gedoopte gaat dan wel verder dan aleen "dat hun de woorden Gods zijn toevertrouwd". Dat is niet wat de doop symboliseert of wil zeggen. Als Paulus zegt dat de kinderen van een gelovige heilig zijn bedoelt hij dit er ook niet mee. Dat gaat dieper, over de liefde van God, over vergeving van de zonden en over beloften die God het kind doet. En tegelijkertijd ook over een eis die het kind meekrijgt.

[Fjodor]

En na de puntkomma (zin is nog niet af) volgt nog: opdat hij zou zijn een vader van allen, die geloven in de voorhuid zijnde, ten einde ook hun de rechtvaardigheid toegerekend worde; En een vader der besnijdenis, dengenen namelijk, die niet alleen uit de besnijdenis zijn, maar die ook wandelen in de voetstappen des geloofs van onzen vader Abraham, hetwelk in de voorhuid was. (Rom 4:11b+12)
En vervolgens:
Want de belofte is niet door de wet aan Abraham of zijn zaad geschied, namelijk, dat hij een erfgenaam der wereld zou zijn, maar door de rechtvaardigheid des geloofs. Want indien degenen, die uit de wet zijn, erfgenamen zijn, zo is het geloof ijdel geworden, en de beloftenis te niet gedaan. Want de wet werkt toorn; want waar geen wet is, daar is ook geen overtreding. (vs 13-15)

Waarbij dus aangetoond wordt dat Gods beloften verzegeld worden. Ook aan ons (in de voorhuid) en onze kinderen.

Ook aan ons (in de voorhuid) en onze kinderen, die geloven in de voorhuid zijnde, ten einde ook hun de rechtvaardigheid toegerekend worde;

[huisman]

@Fjodor je hebt gelijk, wat ik had moeten en willen zeggen was dit "ik vind het jammer dat jullie niet ingaan op het in het gebed genoemde bede om inlijving in Christus. Als je daarom moet bidden is die inlijving er dus nog niet"
Die inlijving in Christus heet in zekere zin plaatsgevonden (Zie b.v. Joh 15) omdat de kinderen in het verbond der genade zijn, dat is immers de grond van de doop. Dat is ook wat verzegeld wordt met de doop "om ons en ons zaad zijn verbond te verzegelen; " Maar de wedergeboorte wordt niet verondersteld of verzegeld met de doop.

Maar ik geef toe dat het dankgebed wel heel veel zegt wat daar op lijkt.

Die inlijving vindt dus plaats met de doop. Of althans, de doop is het symbool van die inlijving, en daarom is het begrijpelijk dat voor de doop gebeden wordt voor de inlijving en na de doop gedankt.
De wedergeboorte wordt ook niet verzegeld met de doop. Wel de wedergeboorte dóór het geloof:
Rom 4:11 En hij heeft het teken der besnijdenis19 ontvangen tot een zegel der rechtvaardigheid des geloofs, die hem in de voorhuid was toegerekend;

De doop is een teken van de inlijving die in zekere zin heeft plaatsgevonden door het verbond, ingeënt in de ware Wijnstok.
Maar als er geen vrucht van bekering en geloof zich openbaren in het leven van de dopeling wordt die ingeënte tak uitgehouwen en in het vuur geworpen. (Joh 15: 1-6 )

1 ¶ Ik ben de ware Wijnstok, en Mijn Vader is de Landman.
2 Alle rank, die in Mij geen vrucht draagt, die neemt Hij weg; en al wie vrucht draagt, die reinigt Hij, opdat zij meer vrucht drage .
3 Gijlieden zijt nu rein om het woord, dat Ik tot u gesproken heb.
4 Blijft in Mij, en Ik in u . Gelijkerwijs de rank geen vrucht kan dragen van zichzelve, zo zij niet in den wijnstok blijft; alzo ook gij niet, zo gij in Mij niet blijft.
5 Ik ben de Wijnstok, en gij de ranken; die in Mij blijft, en Ik in hem, die draagt veel vrucht ; want zonder Mij kunt gij niets doen.
6 Zo iemand in Mij niet blijft , die is buiten geworpen, gelijkerwijs de rank, en is verdord; en men vergadert dezelve, en men werpt ze in het vuur, en zij worden verbrand.

[Fjodor]

@Fjodor je hebt gelijk, wat ik had moeten en willen zeggen was dit "ik vind het jammer dat jullie niet ingaan op het in het gebed genoemde bede om inlijving in Christus. Als je daarom moet bidden is die inlijving er dus nog niet"
Die inlijving in Christus heet in zekere zin plaatsgevonden (Zie b.v. Joh 15) omdat de kinderen in het verbond der genade zijn, dat is immers de grond van de doop. Dat is ook wat verzegeld wordt met de doop "om ons en ons zaad zijn verbond te verzegelen; " Maar de wedergeboorte wordt niet verondersteld of verzegeld met de doop.

Maar ik geef toe dat het dankgebed wel heel veel zegt wat daar op lijkt.

Die inlijving vindt dus plaats met de doop. Of althans, de doop is het symbool van die inlijving, en daarom is het begrijpelijk dat voor de doop gebeden wordt voor de inlijving en na de doop gedankt.
De wedergeboorte wordt ook niet verzegeld met de doop. Wel de wedergeboorte dóór het geloof:
Rom 4:11 En hij heeft het teken der besnijdenis19 ontvangen tot een zegel der rechtvaardigheid des geloofs, die hem in de voorhuid was toegerekend;

De doop is een teken van de inlijving die in zekere zin heeft plaatsgevonden door het verbond, ingeënt in de ware Wijnstok.
Maar als er geen vrucht van bekering en geloof zich openbaren in het leven van de dopeling wordt die ingeënte tak uitgehouwen en in het vuur geworpen. (Joh 15: 1-6 )

1 ¶ Ik ben de ware Wijnstok, en Mijn Vader is de Landman.
2 Alle rank, die in Mij geen vrucht draagt, die neemt Hij weg; en al wie vrucht draagt, die reinigt Hij, opdat zij meer vrucht drage .
3 Gijlieden zijt nu rein om het woord, dat Ik tot u gesproken heb.
4 Blijft in Mij, en Ik in u . Gelijkerwijs de rank geen vrucht kan dragen van zichzelve, zo zij niet in den wijnstok blijft; alzo ook gij niet, zo gij in Mij niet blijft.
5 Ik ben de Wijnstok, en gij de ranken; die in Mij blijft, en Ik in hem, die draagt veel vrucht ; want zonder Mij kunt gij niets doen.
6 Zo iemand in Mij niet blijft , die is buiten geworpen, gelijkerwijs de rank, en is verdord; en men vergadert dezelve, en men werpt ze in het vuur, en zij worden verbrand.

Volgens mij bouw je wel erg op vergelijkingen die door de kanttekenaren nog weer anders uitgelegd worden ook..
Je draait ook nog eens de volgorde om. Het is niet eerst doop en dan geloof, het is eerst geloof en dan doop. Het geloof is het middel tot intrede in het verbond. Kijk maar naar Abraham. En dan worden de kinderen ook gedoopt als behorend bij dat gelovige geslacht.
Huisman, wat is dat eigenlijk voor inenting als die niet met het eeuwige leven gepaard gaat? Dat die inenting bestaat wil ik wel geloven, maar van die inenting die niet tot de zaligheid is is de doop toch geen teken en zegel?

[Marnix]

Eh, kijk je dan opnieuw niet teveel vanuit de mens? Wat zegt de doop over ons, wat betekent het voor ons, wat is de doop als het niet met geloof gepaard gaat. Misschien moeten we soms wat meer afvragen wat de doop over God zegt. Dat kinderen van gelovigen worden gedoopt zegt heel veel over Hem, zelfs als dat kind later opgroeit en Hem de rug toekeert. Of was de doop dan maar "geknoei met water"?

[huisman]

Fjodor schreef

Volgens mij bouw je wel erg op vergelijkingen die door de kanttekenaren nog weer anders uitgelegd worden ook..
Je draait ook nog eens de volgorde om. Het is niet eerst doop en dan geloof, het is eerst geloof en dan doop. Het geloof is het middel tot intrede in het verbond. Kijk maar naar Abraham.
Huisman, wat is dat eigenlijk voor inenting als die niet met het eeuwige leven gepaard gaat? Van die inenting die niet tot de zaligheid is, is de doop toch geen teken en zegel?

De gelijkenis van de ware Wijstok is onderwijs van de Hoogste Profeet en Leraar, ingeënt zijn in die ware Wijnstok en toch verloren gaan is dus een mogelijkheid. (Zie b.v. ook 1Kor 10 ) De doop is een teken en zegel van het verbond en niet van de zaligheid!
Jij vergeet steeds het verbond. Maar door de verbondsstrijd in de twintigste eeuw is het Bijbelse zicht op het verbond schaars geworden. De volgorde is verbond,doop,geloof.

Zal men ook de jonge kinderen dopen?
Ja het; want mitsdien zij alzowel als de volwassenen in het verbond Gods en in zijn gemeente begrepen zijn , en dat hun door Christus' bloed de verlossing van de zonden en de Heilige Geest, die het geloof werkt, niet minder dan den volwassenen toegezegd wordt , zo moeten zij ook door den Doop,als door het teken des Verbonds, der Christelijke Kerk ingelijfd en van de kinderen der ongelovigen onderscheiden worden , gelijk in het oude Verbond of Testament door de Besnijdenis geschied is , voor dewelke in het nieuwe Verbond de Doop ingezet is.

[Fjodor]

Eh, kijk je dan opnieuw niet teveel vanuit de mens? Wat zegt de doop over ons, wat betekent het voor ons, wat is de doop als het niet met geloof gepaard gaat. Misschien moeten we soms wat meer afvragen wat de doop over God zegt. Dat kinderen van gelovigen worden gedoopt zegt heel veel over Hem, zelfs als dat kind later opgroeit en Hem de rug toekeert. Of was de doop dan maar "geknoei met water"?

Ik kijk niet vanuit de mens want God is degene die het geloof geeft.
De doop is niet zoveel als het niet met geloof gepaard gaat. Maar als een mens niet gelooft dan is de doop nog steeds teken en zegel van de rechtvaardigheid van het geloof. Dat is hetgene dat God betuigt.
Maar als dat geloof er niet is dan is God toch een oordelend God. Ook dat betuigt God, juist ook in de doop.

[Fjodor]

Fjodor schreef

Volgens mij bouw je wel erg op vergelijkingen die door de kanttekenaren nog weer anders uitgelegd worden ook..
Je draait ook nog eens de volgorde om. Het is niet eerst doop en dan geloof, het is eerst geloof en dan doop. Het geloof is het middel tot intrede in het verbond. Kijk maar naar Abraham.
Huisman, wat is dat eigenlijk voor inenting als die niet met het eeuwige leven gepaard gaat? Van die inenting die niet tot de zaligheid is, is de doop toch geen teken en zegel?

De gelijkenis van de ware Wijstok is onderwijs van de Hoogste Profeet en Leraar, ingeënt zijn in die ware Wijnstok en toch verloren gaan is dus een mogelijkheid. (Zie b.v. ook 1Kor 10 ) De doop is een teken en zegel van het verbond en niet van de zaligheid!
Jij vergeet steeds het verbond. Maar door de verbondsstrijd in de twintigste eeuw is het Bijbelse zicht op het verbond schaars geworden. De volgorde is verbond,doop,geloof.

Zal men ook de jonge kinderen dopen?
Ja het; want mitsdien zij alzowel als de volwassenen in het verbond Gods en in zijn gemeente begrepen zijn , en dat hun door Christus' bloed de verlossing van de zonden en de Heilige Geest, die het geloof werkt, niet minder dan den volwassenen toegezegd wordt , zo moeten zij ook door den Doop,als door het teken des Verbonds, der Christelijke Kerk ingelijfd en van de kinderen der ongelovigen onderscheiden worden , gelijk in het oude Verbond of Testament door de Besnijdenis geschied is , voor dewelke in het nieuwe Verbond de Doop ingezet is.

Hier gaat toch het geloof vooraf. Namelijk van de ouders.
Maar is de doop teken en zegel van het verbond waaruit we verloren kunnen gaan?

[huisman]

Fjodor schreef

Volgens mij bouw je wel erg op vergelijkingen die door de kanttekenaren nog weer anders uitgelegd worden ook..
Je draait ook nog eens de volgorde om. Het is niet eerst doop en dan geloof, het is eerst geloof en dan doop. Het geloof is het middel tot intrede in het verbond. Kijk maar naar Abraham.
Huisman, wat is dat eigenlijk voor inenting als die niet met het eeuwige leven gepaard gaat? Van die inenting die niet tot de zaligheid is, is de doop toch geen teken en zegel?

De gelijkenis van de ware Wijstok is onderwijs van de Hoogste Profeet en Leraar, ingeënt zijn in die ware Wijnstok en toch verloren gaan is dus een mogelijkheid. (Zie b.v. ook 1Kor 10 ) De doop is een teken en zegel van het verbond en niet van de zaligheid!
Jij vergeet steeds het verbond. Maar door de verbondsstrijd in de twintigste eeuw is het Bijbelse zicht op het verbond schaars geworden. De volgorde is verbond,doop,geloof.

Zal men ook de jonge kinderen dopen?
Ja het; want mitsdien zij alzowel als de volwassenen in het verbond Gods en in zijn gemeente begrepen zijn , en dat hun door Christus' bloed de verlossing van de zonden en de Heilige Geest, die het geloof werkt, niet minder dan den volwassenen toegezegd wordt , zo moeten zij ook door den Doop,als door het teken des Verbonds, der Christelijke Kerk ingelijfd en van de kinderen der ongelovigen onderscheiden worden , gelijk in het oude Verbond of Testament door de Besnijdenis geschied is , voor dewelke in het nieuwe Verbond de Doop ingezet is.

Hier gaat toch het geloof vooraf. Namelijk van de ouders.
Maar is de doop teken en zegel van het verbond waaruit we verloren kunnen gaan?

Nee hoor het verbond gaat voorop , kinderen worden niet gedoopt op grond van het geloof van hun ouders.
Je tweede vraag is ja, maar als je dan sterk de tweeverbondenleer aanhangt wordt het wel erg moeilijk. Daarom ook de éénzijdige benadering van A Kuiper allemaal in het verbond der genade dus allemaal behouden dus veronderstelde wedergeboorte. Of de éénzijdige benadering van Ds G.H Kersten dus niet alle gedoopten in het verbond maar alleen de uitverkoren kinderen en alleen voor die kinderen zijn de beloften van de doop. Beide visies komen voort om de doop kloppend te maken met hun verbondsvisie. Ik vind trouwens de visie van Ds G.H. Kersten veel minder gevaarlijk dan die van Kuiper.

[Fjodor]

Fjodor schreef

Volgens mij bouw je wel erg op vergelijkingen die door de kanttekenaren nog weer anders uitgelegd worden ook..
Je draait ook nog eens de volgorde om. Het is niet eerst doop en dan geloof, het is eerst geloof en dan doop. Het geloof is het middel tot intrede in het verbond. Kijk maar naar Abraham.
Huisman, wat is dat eigenlijk voor inenting als die niet met het eeuwige leven gepaard gaat? Van die inenting die niet tot de zaligheid is, is de doop toch geen teken en zegel?

De gelijkenis van de ware Wijstok is onderwijs van de Hoogste Profeet en Leraar, ingeënt zijn in die ware Wijnstok en toch verloren gaan is dus een mogelijkheid. (Zie b.v. ook 1Kor 10 ) De doop is een teken en zegel van het verbond en niet van de zaligheid!
Jij vergeet steeds het verbond. Maar door de verbondsstrijd in de twintigste eeuw is het Bijbelse zicht op het verbond schaars geworden. De volgorde is verbond,doop,geloof.

Zal men ook de jonge kinderen dopen?
Ja het; want mitsdien zij alzowel als de volwassenen in het verbond Gods en in zijn gemeente begrepen zijn , en dat hun door Christus' bloed de verlossing van de zonden en de Heilige Geest, die het geloof werkt, niet minder dan den volwassenen toegezegd wordt , zo moeten zij ook door den Doop,als door het teken des Verbonds, der Christelijke Kerk ingelijfd en van de kinderen der ongelovigen onderscheiden worden , gelijk in het oude Verbond of Testament door de Besnijdenis geschied is , voor dewelke in het nieuwe Verbond de Doop ingezet is.

Hier gaat toch het geloof vooraf. Namelijk van de ouders.
Maar is de doop teken en zegel van het verbond waaruit we verloren kunnen gaan?

Nee hoor het verbond gaat voorop , kinderen worden niet gedoopt op grond van het geloof van hun ouders.
Je tweede vraag is ja, maar als je dan sterk de tweeverbondenleer aanhangt wordt het wel erg moeilijk. Daarom ook de éénzijdige benadering van A Kuiper allemaal in het verbond der genade dus allemaal behouden dus veronderstelde wedergeboorte. Of de éénzijdige benadering van Ds G.H Kersten dus niet alle gedoopten in het verbond maar alleen de uitverkoren kinderen en alleen voor die kinderen zijn de beloften van de doop. Beide visies komen voort om de doop kloppend te maken met hun verbondsvisie. Ik vind trouwens de visie van Ds G.H. Kersten veel minder gevaarlijk dan die van Kuiper.

De doop is teken en zegel van de rechtvaardigheid van het geloof. Het verbond is: die gelooft zal de zonden vergeven worden, om Christus wil. Als je daar in bent dan val je er niet uit.
Dus we mogen volgens jou ook kinderen van ongelovige ouders dopen?

[Marnix]

Eh, kijk je dan opnieuw niet teveel vanuit de mens? Wat zegt de doop over ons, wat betekent het voor ons, wat is de doop als het niet met geloof gepaard gaat. Misschien moeten we soms wat meer afvragen wat de doop over God zegt. Dat kinderen van gelovigen worden gedoopt zegt heel veel over Hem, zelfs als dat kind later opgroeit en Hem de rug toekeert. Of was de doop dan maar "geknoei met water"?

Ik kijk niet vanuit de mens want God is degene die het geloof geeft.
De doop is niet zoveel als het niet met geloof gepaard gaat. Maar als een mens niet gelooft dan is de doop nog steeds teken en zegel van de rechtvaardigheid van het geloof. Dat is hetgene dat God betuigt.
Maar als dat geloof er niet is dan is God toch een oordelend God. Ook dat betuigt God, juist ook in de doop.

Helemaal mee eens. Dan hou je nog wel de discussie over het tijdstip tussen doop en het "tot onderscheid van jaren komen" en dus ook geloof... maar met wat je zegt ben ik het helemaal eens. Als er geen geloof is zegt de doop niet veel voor de mens, werkt het eerder veroordelend. Maar het zegt wel wat over God.

[huisman]

@Fjodor jammer dat je niet dieper ingaat op mijn posting

Nee hoor het verbond gaat voorop , kinderen worden niet gedoopt op grond van het geloof van hun ouders.
Je tweede vraag is ja, maar als je dan sterk de tweeverbondenleer aanhangt wordt het wel erg moeilijk. Daarom ook de éénzijdige benadering van A Kuiper allemaal in het verbond der genade dus allemaal behouden dus veronderstelde wedergeboorte. Of de éénzijdige benadering van Ds G.H Kersten dus niet alle gedoopten in het verbond maar alleen de uitverkoren kinderen en alleen voor die kinderen zijn de beloften van de doop. Beide visies komen voort om de doop kloppend te maken met hun verbondsvisie. Ik vind trouwens de visie van Ds G.H. Kersten veel minder gevaarlijk dan die van Kuiper.

Ik vind jouw reactie wat mager

De doop is teken en zegel van de rechtvaardigheid van het geloof. Het verbond is: die gelooft zal de zonden vergeven worden, om Christus wil. Als je daar in bent dan val je er niet uit.
Dus we mogen volgens jou ook kinderen van ongelovige ouders dopen?

Wij dopen op grond van het verbond ,oudtestamentisch Abraham en zijn zaad,nieuwtestamentisch de gelovigen en hun zaad. De kerk houdt voor gelovigen een ieder die belijdenis des geloofs heeft gedaan, dat kan ook niet anders want wij zijn geen hartenkenners. Dus mogen zulke ouders hun kind laten dopen ook al bezitten ze misschien het ware geloof niet.
(Ik denk toch dat ons grootste verschil de visie op het verbond is)

[Fjodor]

@Fjodor jammer dat je niet dieper ingaat op mijn posting

Nee hoor het verbond gaat voorop , kinderen worden niet gedoopt op grond van het geloof van hun ouders.
Je tweede vraag is ja, maar als je dan sterk de tweeverbondenleer aanhangt wordt het wel erg moeilijk. Daarom ook de éénzijdige benadering van A Kuiper allemaal in het verbond der genade dus allemaal behouden dus veronderstelde wedergeboorte. Of de éénzijdige benadering van Ds G.H Kersten dus niet alle gedoopten in het verbond maar alleen de uitverkoren kinderen en alleen voor die kinderen zijn de beloften van de doop. Beide visies komen voort om de doop kloppend te maken met hun verbondsvisie. Ik vind trouwens de visie van Ds G.H. Kersten veel minder gevaarlijk dan die van Kuiper.

Ik vind jouw reactie wat mager

De doop is teken en zegel van de rechtvaardigheid van het geloof. Het verbond is: die gelooft zal de zonden vergeven worden, om Christus wil. Als je daar in bent dan val je er niet uit.
Dus we mogen volgens jou ook kinderen van ongelovige ouders dopen?

Wij dopen op grond van het verbond ,oudtestamentisch Abraham en zijn zaad,nieuwtestamentisch de gelovigen en hun zaad. De kerk houdt voor gelovigen een ieder die belijdenis des geloofs heeft gedaan, dat kan ook niet anders want wij zijn geen hartenkenners. Dus mogen zulke ouders hun kind laten dopen ook al bezitten ze misschien het ware geloof niet.
(Ik denk toch dat ons grootste verschil de visie op het verbond is)

Ok Huisman, maar volgens jou worden kinderen gedoopt op grond van een verbond waar ze niet door geloof in hoeven te komen en ook niet uit kunnen vallen, namelijk dat van 1 kor 15.
Volgens mij is dat niet het verbond van Abraham. Volgens mij is het verbond van Abraham dat wat ik uit Rom 4:11 haal, namelijk de gerechtigheid door het geloof. De enige inenting in dat verbond is door het geloof. Jouw inenting is niet enkel door geloof, maar kan ook door geboorte zijn. Dat geloof ik niet, zie Joh 3. Wedergeboorte is nodig voor de inenting. Een kind is onzelfstandig ingeënt, op basis van het geloof van de ouders. Die onzelfstandigheid moet zelfstandigheid worden, dat gaat door persoonlijk geloof.