Kind van niet-hetero ouders dopen?

[Erasmiaan]

Ik ben de laatste tijd nogal eens aan het studeren in het vragenboekje van Hellenbroek (voor de hooggeleerden op dit forum is dat misschien te eenvoudig maar het moet wel herkenning oproepen). Daarin lees ik het volgende:

Wat is de consequentie van de leer van de doodstaat?
Dat er behalve de duivel geen ellendiger schepsel is dan de mens. Onderschrijven onze geachte drieverbonders deze waarheid ook nog?

Waarom noemt de HEERE ze dan afkerige kinderen ? Zelfs de oudste zoon was een zoon van de Vader
Een ander antwoord komt er niet...je bent toch niet opgehouden met denken Erasmiaan ? Het verbond hangt idd niet van mensen af maar begrijp je het wenen van Jezus over Jeruzalem,(Zij hebben niet gewild) zo weende hij niet over Damaskus

Uitwendig behoren ze bij het verbond, beste huisman. Ik vind het antwoord: 'je bent toch niet opgehouden met denken' een beetje denigrerend.

Wat wil je met de laatste zin zeggen? Ik heb toch nergens beweerd dat een uitwendige bondeling geen voorrechten heeft?

Wat is dat dan een uitwendige bondeling, moet je daar van uitgaan totdat er een bewuste wedergeboorte plaatsvindt.?
En wat zijn dan de voorechten van zo'n uitwendige bondeling zijn dat de beloften die in het doopformulier genoemd worden?
Is uitwendig en inwendig in het verbond zijn hetzelfde als tweeërlei kinderen van het verbond? Dan verschillen wij niet veel van opvatting. Het wordt pas gevaarlijk als je tegen "uitwendige" verbondskinderen zegt: Wat de God van je doop heeft beloofd is alleen maar voor inwendige bondelingen maar de vermaning is voor in en uitwendige verbondskinderen.
Dan krijg je reactie's van jongeren die eens in de Daniël stonden dat je beter niet gedoopt kon zijn omdat de doop je verantwoordelijkheid alleen maar groter maakt. Deze jongeren hebben dan te weinig over de rijkdom van hun doop gehoord.

De uitwendige bondeling moet inderdaad wederom geboren worden, zodat hij met bewustheid voor eigen hart en leven overgaat in het genadeverbond (zoals de Heere Jezus in Johannes 3:2-8 sprak tegen Nicodemus, een kind van God, een verbondskind). De voorrechtern heb ik n.a.v. de Bijbel hier al beschreven. de aanvulling van Tiberius daarop onderschrijf ik ook. Wat bedoel je met "tweeërlei kinderen van het verbond"? Zoals ds. I. Kievit in zijn gelijknamige boekje?

[huisman]

Ik ben de laatste tijd nogal eens aan het studeren in het vragenboekje van Hellenbroek (voor de hooggeleerden op dit forum is dat misschien te eenvoudig maar het moet wel herkenning oproepen). Daarin lees ik het volgende:

Wat is de consequentie van de leer van de doodstaat?
Dat er behalve de duivel geen ellendiger schepsel is dan de mens. Onderschrijven onze geachte drieverbonders deze waarheid ook nog?

Waarom noemt de HEERE ze dan afkerige kinderen ? Zelfs de oudste zoon was een zoon van de Vader
Een ander antwoord komt er niet...je bent toch niet opgehouden met denken Erasmiaan ? Het verbond hangt idd niet van mensen af maar begrijp je het wenen van Jezus over Jeruzalem,(Zij hebben niet gewild) zo weende hij niet over Damaskus

Uitwendig behoren ze bij het verbond, beste huisman. Ik vind het antwoord: 'je bent toch niet opgehouden met denken' een beetje denigrerend.

Wat wil je met de laatste zin zeggen? Ik heb toch nergens beweerd dat een uitwendige bondeling geen voorrechten heeft?

Wat is dat dan een uitwendige bondeling, moet je daar van uitgaan totdat er een bewuste wedergeboorte plaatsvindt.?
En wat zijn dan de voorechten van zo'n uitwendige bondeling zijn dat de beloften die in het doopformulier genoemd worden?
Is uitwendig en inwendig in het verbond zijn hetzelfde als tweeërlei kinderen van het verbond? Dan verschillen wij niet veel van opvatting. Het wordt pas gevaarlijk als je tegen "uitwendige" verbondskinderen zegt: Wat de God van je doop heeft beloofd is alleen maar voor inwendige bondelingen maar de vermaning is voor in en uitwendige verbondskinderen.
Dan krijg je reactie's van jongeren die eens in de Daniël stonden dat je beter niet gedoopt kon zijn omdat de doop je verantwoordelijkheid alleen maar groter maakt. Deze jongeren hebben dan te weinig over de rijkdom van hun doop gehoord.

De uitwendige bondeling moet inderdaad wederom geboren worden, zodat hij met bewustheid voor eigen hart en leven overgaat in het genadeverbond (zoals de Heere Jezus in Johannes 3:2-8 sprak tegen Nicodemus, een kind van God, een verbondskind). De voorrechtern heb ik n.a.v. de Bijbel hier al beschreven. de aanvulling van Tiberius daarop onderschrijf ik ook. Wat bedoel je met "tweeërlei kinderen van het verbond"? Zoals ds. I. Kievit in zijn gelijknamige boekje?

Met tweeërlei kinderen van het verbond bedoel ik de verbondskinderen die verloren gaan (Dus blijven zonder wedergeboorte
dood in zonde en misdaden) en kinderen die zalig worden. Het verschil tussen ons is dat in mijn optiek beide echt in het verbond zijn opgenomen maar jij ,omdat volgens jouw verbondsleer het genadeverbond is opgericht met de uitverkorenen, de kinderen die uitwendig in het verbond zijn eigenlijk helemaal niet in het verbond zijn. En dan hebben ze ook geen recht op de beloften van dat verbond. Ik vind dat onderscheid niet in de Schrift ook in het O.T. sprak de HEERE het volk altijd aan als verbondskinderen. Ik ben de HEERE uw God enz.
Waar wij het echt wel over eens zijn is Joh3:3 Buiten wedergeboorte geen zaligheid. maar zijn wij het ook eens over Joh 3:16? Dat God de wereld (kosmos) lief heeft gehad zo lief dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft.
Of lees jij uitverkoren wereld?

[Afgewezen]

Het verschil tussen ons is dat in mijn optiek beide echt in het verbond zijn opgenomen maar jij ,omdat volgens jouw verbondsleer het genadeverbond is opgericht met de uitverkorenen, de kinderen die uitwendig in het verbond zijn eigenlijk helemaal niet in het verbond zijn. En dan hebben ze ook geen recht op de beloften van dat verbond.

Dat is een misverstand, huisman. Iedereen die het Evangelie hoort, heeft een 'recht van toegang' tot de belofte. Daar hoef je echt geen 'verbondskind' voor te heten. Maar pas wie door het geloof de belofte omhelst, heeft een 'recht van bezit'. En dan ben je ook pas in het verbond.

[memento]

Het verschil tussen ons is dat in mijn optiek beide echt in het verbond zijn opgenomen maar jij ,omdat volgens jouw verbondsleer het genadeverbond is opgericht met de uitverkorenen, de kinderen die uitwendig in het verbond zijn eigenlijk helemaal niet in het verbond zijn. En dan hebben ze ook geen recht op de beloften van dat verbond.

Dat is een misverstand, huisman. Iedereen die het Evangelie hoort, heeft een 'recht van toegang' tot de belofte. Daar hoef je echt geen 'verbondskind' voor te heten. Maar pas wie door het geloof de belofte omhelst, heeft een 'recht van bezit'. En dan ben je ook pas in het verbond.

Hoewel ik snap dat dit onderscheid gemaakt wordt, zou ik zelf zeggen: Ieder verbondskind is ten volle erfgenaam van de belofte. Ieder verbondskind mag met vertrouwen (maar niet zonder gevoelen van onwaardigheid en verspeeldheid aan eigen kant) naar God gaan, wetend dat Hij welwillend is hem alles te geven wat tot zijn zaligheid nodig is, en dat Hij het ook doen zál. Hij heeft krachtens het verbond recht op de beloofde zaak, maar verkrijgt de zaak pas wanneer hij door een waar (van God gegeven en gewerkt en in stand gehouden) geloof aan de eis des verbonds voldoet.

De zekerheid van het geloof en de welwillendheid Gods was één van de hoofdzaken waar de Reformatie (Luther, Calvijn) voor streden. Ik verwijs nogmaals naar de definitie van het geloof van Calvijn, zoals ik op dit forum al vaak geciteerd heb. Wanneer onze verbondsvisie zodanig is, dat er geen sprake meer is van zekerheid van het geloof, en zekerheid dat God welwillend is om ieder die het Hem vraagt zalig te maken, dan is er m.i. iets goed mis met onze visie op verbond en uitverkiezing. Dat gevaar zie ik bij de 2-verbondsvisie (al dan niet met erf), wanneer de "gelukkige inconsequentie" zoals bij Boston gemist wordt.

[Afgewezen]

Hoewel ik snap dat dit onderscheid gemaakt wordt, zou ik zelf zeggen: Ieder verbondskind is ten volle erfgenaam van de belofte. Ieder verbondskind mag met vertrouwen (maar niet zonder gevoelen van onwaardigheid en verspeeldheid aan eigen kant) naar God gaan, wetend dat Hij welwillend is hem alles te geven wat tot zijn zaligheid nodig is, en dat Hij het ook doen zál. Hij heeft krachtens het verbond recht op de beloofde zaak, maar verkrijgt de zaak pas wanneer hij door een waar (van God gegeven en gewerkt en in stand gehouden) geloof aan de eis des verbonds voldoet.

De zekerheid van het geloof en de welwillendheid Gods was één van de hoofdzaken waar de Reformatie (Luther, Calvijn) voor streden. Ik verwijs nogmaals naar de definitie van het geloof van Calvijn, zoals ik op dit forum al vaak geciteerd heb. Wanneer onze verbondsvisie zodanig is, dat er geen sprake meer is van zekerheid van het geloof, en zekerheid dat God welwillend is om ieder die het Hem vraagt zalig te maken, dan is er m.i. iets goed mis met onze visie op verbond en uitverkiezing. Dat gevaar zie ik bij de 2-verbondsvisie (al dan niet met erf), wanneer de "gelukkige inconsequentie" zoals bij Boston gemist wordt.

Dus tweeërlei recht van toegang, memento? Eén voor de 'buitenstaanders' en één voor 'verbondskinderen'?

[memento]

Hoewel ik snap dat dit onderscheid gemaakt wordt, zou ik zelf zeggen: Ieder verbondskind is ten volle erfgenaam van de belofte. Ieder verbondskind mag met vertrouwen (maar niet zonder gevoelen van onwaardigheid en verspeeldheid aan eigen kant) naar God gaan, wetend dat Hij welwillend is hem alles te geven wat tot zijn zaligheid nodig is, en dat Hij het ook doen zál. Hij heeft krachtens het verbond recht op de beloofde zaak, maar verkrijgt de zaak pas wanneer hij door een waar (van God gegeven en gewerkt en in stand gehouden) geloof aan de eis des verbonds voldoet.

De zekerheid van het geloof en de welwillendheid Gods was één van de hoofdzaken waar de Reformatie (Luther, Calvijn) voor streden. Ik verwijs nogmaals naar de definitie van het geloof van Calvijn, zoals ik op dit forum al vaak geciteerd heb. Wanneer onze verbondsvisie zodanig is, dat er geen sprake meer is van zekerheid van het geloof, en zekerheid dat God welwillend is om ieder die het Hem vraagt zalig te maken, dan is er m.i. iets goed mis met onze visie op verbond en uitverkiezing. Dat gevaar zie ik bij de 2-verbondsvisie (al dan niet met erf), wanneer de "gelukkige inconsequentie" zoals bij Boston gemist wordt.

Dus tweeërlei recht van toegang, memento? Eén voor de 'buitenstaanders' en één voor 'verbondskinderen'?

Gods verbond wordt m.i. opgericht door het Woord. Dat is in de eerste plaats door geboorte uit ouders die onder het Woord leven. Maar ook voor een ieder die het Woord hoort, en zich onder dat Woord voegen wil (vergelijk dit met het OT, waar een buitenstaander zich ook kon aansluiten bij het volk Israël, als hij wilde leven naar de wetten Gods).

Kortom, buiten het verbond om is er geen recht van toegang. Er zijn 2 mogelijkheden:
1. Een buitenstaander neemt zich óf hartelijk voor voortaan onder Gods Woord te buigen, daarnaar te leven, en zich onder de verkondiging daarvan te stellen. Hij is daarmee onder het verbond (al moet hij het teken daarvan nog ontvangen), en heeft daarmee het recht van toegang, en het recht op bezit, hetwelk ook de verbondskinderen hebben.
2. Of de buitenstaander hoort het Woord aan, en wijst het Woord af. Zolang hij zich niet van harte onder het Woord schaart, heeft hij geen recht van toegang.

Kortom, het Woord is de poort tot het Evangelie, het middel wat aanwijst hoe wij tot Christus kunnen gaan. Woord, verbond en Christus zijn niet los verkrijgbaar.

[Joannah]

Ik ben de laatste tijd nogal eens aan het studeren in het vragenboekje van Hellenbroek (voor de hooggeleerden op dit forum is dat misschien te eenvoudig maar het moet wel herkenning oproepen). Daarin lees ik het volgende:

Wat is de consequentie van de leer van de doodstaat?
Dat er behalve de duivel geen ellendiger schepsel is dan de mens. Onderschrijven onze geachte drieverbonders deze waarheid ook nog?

Waarom noemt de HEERE ze dan afkerige kinderen ? Zelfs de oudste zoon was een zoon van de Vader
Een ander antwoord komt er niet...je bent toch niet opgehouden met denken Erasmiaan ? Het verbond hangt idd niet van mensen af maar begrijp je het wenen van Jezus over Jeruzalem,(Zij hebben niet gewild) zo weende hij niet over Damaskus

Uitwendig behoren ze bij het verbond, beste huisman. Ik vind het antwoord: 'je bent toch niet opgehouden met denken' een beetje denigrerend.

Wat wil je met de laatste zin zeggen? Ik heb toch nergens beweerd dat een uitwendige bondeling geen voorrechten heeft?

Wat is dat dan een uitwendige bondeling, moet je daar van uitgaan totdat er een bewuste wedergeboorte plaatsvindt.?
En wat zijn dan de voorechten van zo'n uitwendige bondeling zijn dat de beloften die in het doopformulier genoemd worden?
Is uitwendig en inwendig in het verbond zijn hetzelfde als tweeërlei kinderen van het verbond? Dan verschillen wij niet veel van opvatting. Het wordt pas gevaarlijk als je tegen "uitwendige" verbondskinderen zegt: Wat de God van je doop heeft beloofd is alleen maar voor inwendige bondelingen maar de vermaning is voor in en uitwendige verbondskinderen.
Dan krijg je reactie's van jongeren die eens in de Daniël stonden dat je beter niet gedoopt kon zijn omdat de doop je verantwoordelijkheid alleen maar groter maakt. Deze jongeren hebben dan te weinig over de rijkdom van hun doop gehoord.

De uitwendige bondeling moet inderdaad wederom geboren worden, zodat hij met bewustheid voor eigen hart en leven overgaat in het genadeverbond (zoals de Heere Jezus in Johannes 3:2-8 sprak tegen Nicodemus, een kind van God, een verbondskind).

Jezus was op dat moment nog niet gekruisigd en opgestaan, en daarom was Nicodemus nog een verbondskind onder het oude Verbond
Bovendien was hij verbondskind omdat hij Joods was.
Het nieuwe Verbond was er nog niet, maar het oude was wel de verdwijning nabij, inmiddels dus (sinds het voorhang scheurde) geheel voorbij. Als het oude onberispelijk was geweest was er geen plaats geweest voor een nieuw Verbond.

[Afgewezen]

Kortom, buiten het verbond om is er geen recht van toegang. Er zijn 2 mogelijkheden:
1. Een buitenstaander neemt zich óf hartelijk voor voortaan onder Gods Woord te buigen, daarnaar te leven, en zich onder de verkondiging daarvan te stellen. Hij is daarmee onder het verbond (al moet hij het teken daarvan nog ontvangen), en heeft daarmee het recht van toegang, en het recht op bezit, hetwelk ook de verbondskinderen hebben.
2. Of de buitenstaander hoort het Woord aan, en wijst het Woord af. Zolang hij zich niet van harte onder het Woord schaart, heeft hij geen recht van toegang.

Kortom, het Woord is de poort tot het Evangelie, het middel wat aanwijst hoe wij tot Christus kunnen gaan. Woord, verbond en Christus zijn niet los verkrijgbaar.

Dus als je als kind van gelovige ouders het Woord hoort, ben je 'volle erfgenaam' van de belofte, en als je als buitenstaander het Woord hoort, niet? De een heeft wat 'meer' recht dan de ander?

[memento]

Kortom, buiten het verbond om is er geen recht van toegang. Er zijn 2 mogelijkheden:
1. Een buitenstaander neemt zich óf hartelijk voor voortaan onder Gods Woord te buigen, daarnaar te leven, en zich onder de verkondiging daarvan te stellen. Hij is daarmee onder het verbond (al moet hij het teken daarvan nog ontvangen), en heeft daarmee het recht van toegang, en het recht op bezit, hetwelk ook de verbondskinderen hebben.
2. Of de buitenstaander hoort het Woord aan, en wijst het Woord af. Zolang hij zich niet van harte onder het Woord schaart, heeft hij geen recht van toegang.

Kortom, het Woord is de poort tot het Evangelie, het middel wat aanwijst hoe wij tot Christus kunnen gaan. Woord, verbond en Christus zijn niet los verkrijgbaar.

Dus als je als kind van gelovige ouders het Woord hoort, ben je 'volle erfgenaam' van de belofte, en als je als buitenstaander het Woord hoort, niet? De een heeft wat 'meer' recht dan de ander?

Klopt. Wel met de kanttekening dat het kind van gelovige ouders wel "volle erfgenaam" is, maar niet automatisch bezitter (daar is bekering en geloof voor nodig). En dat de buitenstaander "volle erfgenaam" worden kan, door zich bij de gemeente Gods te voegen. Het verbond brengt inderdaad "extra rechten" mee, en ook extra plichten.

(De tegenstelling die je schetst, is ietwat onnatuurlijk, omdat in praktijk iemand die geïnteresseerd is in het "recht van toegang", zich ook bij de gemeente Gods zal voegen (dus: kerkdiensten bezoeken, en thuis Bijbellezen, etc))

[Erasmiaan]

Met tweeërlei kinderen van het verbond bedoel ik de verbondskinderen die verloren gaan (Dus blijven zonder wedergeboorte
dood in zonde en misdaden) en kinderen die zalig worden. Het verschil tussen ons is dat in mijn optiek beide echt in het verbond zijn opgenomen maar jij ,omdat volgens jouw verbondsleer het genadeverbond is opgericht met de uitverkorenen, de kinderen die uitwendig in het verbond zijn eigenlijk helemaal niet in het verbond zijn. En dan hebben ze ook geen recht op de beloften van dat verbond. Ik vind dat onderscheid niet in de Schrift ook in het O.T. sprak de HEERE het volk altijd aan als verbondskinderen. Ik ben de HEERE uw God enz.
Waar wij het echt wel over eens zijn is Joh3:3 Buiten wedergeboorte geen zaligheid. maar zijn wij het ook eens over Joh 3:16? Dat God de wereld (kosmos) lief heeft gehad zo lief dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft.
Of lees jij uitverkoren wereld?

Een onwedergeborene is niet echt in het verbond opgenomen. Wel uitwendig. In dat verbond wordt toegezegd dat Hij hun God wil zijn (beter is: door het Evangelie). En dan is het zoals Afgewezen zegt: iedereen die het Evangelie hoort heeft een recht van toegang. Maar het recht van bezit is er voor de ware bondelingen. Overigens lees ik dat onderscheid wel degelijk in de Schrift, na de komst van Christus. Lees Romeinen 2, de laatste 5 verzen maar eens. Met Johannes 3:16 ben ik het uiteraard eens, hoe zou het ook anders kunnen? En ik weet ook dat er kosmos staat in het Grieks. Maar wat wil je met deze tekst bewijzen? Dat Christus ook gestorven is voor niet uitverkorenen?

[Erasmiaan]

Jezus was op dat moment nog niet gekruisigd en opgestaan, en daarom was Nicodemus nog een verbondskind onder het oude Verbond
Bovendien was hij verbondskind omdat hij Joods was.
Het nieuwe Verbond was er nog niet, maar het oude was wel de verdwijning nabij, inmiddels dus (sinds het voorhang scheurde) geheel voorbij. Als het oude onberispelijk was geweest was er geen plaats geweest voor een nieuw Verbond.

Wat wil je hiermee zeggen?

[Joannah]

Kortom, buiten het verbond om is er geen recht van toegang. Er zijn 2 mogelijkheden:
1. Een buitenstaander neemt zich óf hartelijk voor voortaan onder Gods Woord te buigen, daarnaar te leven, en zich onder de verkondiging daarvan te stellen. Hij is daarmee onder het verbond (al moet hij het teken daarvan nog ontvangen), en heeft daarmee het recht van toegang, en het recht op bezit, hetwelk ook de verbondskinderen hebben.
2. Of de buitenstaander hoort het Woord aan, en wijst het Woord af. Zolang hij zich niet van harte onder het Woord schaart, heeft hij geen recht van toegang.

Kortom, het Woord is de poort tot het Evangelie, het middel wat aanwijst hoe wij tot Christus kunnen gaan. Woord, verbond en Christus zijn niet los verkrijgbaar.

Dus als je als kind van gelovige ouders het Woord hoort, ben je 'volle erfgenaam' van de belofte, en als je als buitenstaander het Woord hoort, niet? De een heeft wat 'meer' recht dan de ander?

Klopt. Wel met de kanttekening dat het kind van gelovige ouders wel "volle erfgenaam" is, maar niet automatisch bezitter (daar is bekering en geloof voor nodig). En dat de buitenstaander "volle erfgenaam" worden kan, door zich bij de gemeente Gods te voegen. Het verbond brengt inderdaad "extra rechten" mee, en ook extra plichten.

(De tegenstelling die je schetst, is ietwat onnatuurlijk, omdat in praktijk iemand die geïnteresseerd is in het "recht van toegang", zich ook bij de gemeente Gods zal voegen (dus: kerkdiensten bezoeken, en thuis Bijbellezen, etc))

Met punt 1. heb je het Genadeverbond toch weer tot een werkverbond gemaakt.
En dat is nu precies het grote probleem!
Alleen uit genade MOGEN wij ....Er is GEEN aanziens des persoons, iedereen is gelijk zegt de Schrift.Wie de weg geweten hebben, maar niet bewandeld wacht wel een zwaarder oordeel.
Een erfgenaam is een begunstigd mens die iets ontvangt zonder dat hij daar recht op heeft.
stel voor dat ik bij mijn aardse vader rechten ga opeisen, en nu gaat het over onze hemelse Vader.
Wanneer er sprake is van Liefde denk je niet meer in het kader van rechten enz.
maar ik kan het mis hebben....

[Afgewezen]

Dus als je als kind van gelovige ouders het Woord hoort, ben je 'volle erfgenaam' van de belofte, en als je als buitenstaander het Woord hoort, niet? De een heeft wat 'meer' recht dan de ander?

Klopt. Wel met de kanttekening dat het kind van gelovige ouders wel "volle erfgenaam" is, maar niet automatisch bezitter (daar is bekering en geloof voor nodig). En dat de buitenstaander "volle erfgenaam" worden kan, door zich bij de gemeente Gods te voegen. Het verbond brengt inderdaad "extra rechten" mee, en ook extra plichten.

(De tegenstelling die je schetst, is ietwat onnatuurlijk, omdat in praktijk iemand die geïnteresseerd is in het "recht van toegang", zich ook bij de gemeente Gods zal voegen (dus: kerkdiensten bezoeken, en thuis Bijbellezen, etc))

Ja, maar de tegenstelling die jij schetst, klopt ook niet. Het is een hopeloos gewirwar, dat alleen maar van de kern van het Evangelie afvoert: bij de boodschap van het Evangelie wordt dan ook nog de notie 'het hebben van gelovige ouders' gevoegd.

[memento]

Een onwedergeborene is niet echt in het verbond opgenomen. Wel uitwendig. In dat verbond wordt toegezegd dat Hij hun God wil zijn (beter is: door het Evangelie). En dan is het zoals Afgewezen zegt: iedereen die het Evangelie hoort heeft een recht van toegang. Maar het recht van bezit is er voor de ware bondelingen.

Oftwel: Je bent een baptist die kinderen doopt... Het verbond heeft in jouw visie namelijk alleen toegevoegde betekenis voor de uitverkorenen.

[Afgewezen]

Een onwedergeborene is niet echt in het verbond opgenomen. Wel uitwendig. In dat verbond wordt toegezegd dat Hij hun God wil zijn (beter is: door het Evangelie). En dan is het zoals Afgewezen zegt: iedereen die het Evangelie hoort heeft een recht van toegang. Maar het recht van bezit is er voor de ware bondelingen.

Oftwel: Je bent een baptist die kinderen doopt... Het verbond heeft namelijk alleen toegevoegde betekenis voor de uitverkorenen.

Welke extra betekenis heeft het dan volgens jou voor de kinderen? Worden ze daardoor op een andere, betere manier bekeerd dan wanneer ze niet 'in' het verbond zijn?