Avi schreef:

PvS schreef:Avi schreef:Hij wordt niet helwaardig, hij is het al.
Waar heeft die zondaar dat geleerd?
Waar vindt het gericht plaats?
Want Sion zal door recht verlost worden...

De Heilige Geest werkt dat door het Woord in je hart. Volgens mij vind je dat zo terug in de Bijbel. Een heel duidelijk voorbeeld is bijvoorbeeld de reactie van de mensen die naar Petrus toespraak luisterden. Ze zagen in, door Gods Geest, dat zij hun Messias gedood hadden etc.

Laten we dat inderdaad in deze discussie vasthouden: De Heere werkt alles door Zijn Woord.

Afgewezen schreef:

Hinde schreef:Als ik afga op wat de professionals hier zeggen betekent het hetzelfde.
Ongetwijfeld begrijp ik het weer eens niet goed.

Wat bedoel je met de opmerking 'professionals'? Komt op mij niet zo prettig over.

O sorry; ik wilde niemand kwetsen hoor.
Was meer gericht naar mezelf toe. Ik weet er weinig van, de meesten hier zijn meer ter zake kundig.
Zegt iets over mij, niet over jullie.

Hinde schreef:Was meer gericht naar mezelf toe. Ik weet er weinig van, de meesten hier zijn meer ter zake kundig.
Zegt iets over mij, niet over jullie.

Ik herken dat gevoel van jou, Hinde.
Maar ter zake kundig? Soms betwijfel ik dat.

.

PvS schreef:"Luther schreef:
Maar de vraag waar het om ging, was: Hoewas het vóór dat moment? Als ik zou ontkennen dat de Heere toen in mijn leven werkte, zou ik de Heere tekort doen. Toen ik voor het eerst wezenlijk geconfronteerd wordt met de opmerking in een preek: Als je niet van je zonden verlost bent, als je Christus niet kent, ben je verloren. Kom tot Christus zoals je bent! Pats boem! Dat was raak en existentieel ook! Achteraf mag ik zeggen: Dat was het werk van Christus, maar op dat moment was dat niet helder voor mij.
Als je daarna zo krachtig een belofte krijgt toegepast, dan was dat waar. Ik zal dat moment nooit vergeten. Dat was zeker van Christus, maar "Hem zagen zij niet". "

De ware troost is het eigendom van Christus te zijn, in de toepassing.
Dat wordt hier gemist.

Inderdaad, PvS! Er was ook geen troost, totdat wat Paulus zo mooi schreef: "Het behaagde de Heere Zijn Zoon aan mij te openbaren." Tot dat moment kan het in feite nog alle kanten op.

.

PvS schreef:"Luther shreef: Pats boem! Dat was raak en existentieel ook!"

Wat was dit dan?

Even in PB verder...

.

PvS schreef:

Luther schreef:

PvS schreef:"Luther shreef: Pats boem! Dat was raak en existentieel ook!"

Wat was dit dan?

Even in PB verder...

Kan het hier niet?

Dat kan wel, maar dan word ik dusdanig persoonlijk, dat ik ook herkenbaar word en dat wil ik niet.

In het verleden hebben we wel eens een discussie gevoerd over wat er precies gebeurt/ervaren wordt/gevoeld wordt als Christus Zich openbaart/gezien wordt.
Echt duidelijk is dat toen niet geworden.

Volgens mij ontstaat daar een groot deel van de Babylonische spraakverwarring hieromtrent.
Door bepaalde ervaringen aldus te bestempelen krijg je problemen. Als dat niet het goede gevoel/de juiste ervaring is gaat er ook geen zekerheid van uit. Zodra men zich gaat afvragen 'Was dat begin wel juist?/ben ik niet zelf begonnen' onstaan levensgrote problemen, waarvan ik me afvraag of dat wel onder 'bevinding' is te vangen.

memento schreef:

PvS schreef:Wordt de zondaar in de "overgave", hemelwaardig of helwaardig?

Wat is dit voor een rare vraag? Een zondaar is dan niets meer waardig, hij weet het gewoonweg zelf niet meer, en roept om God.

Als hij zich overgeeft aan Hem wordt hij juist toch hemelwaardig in Hem, ook al zal hij dat allicht niet zo ervaren? Probleem bij dit soort dingen is vaak dat we van ons eigen gevoel uitgaan. Je voelt je niet waardig. Maar dat wil niet zeggen dat je het niet bent. Je bent het van jezelf, van nature niet. Je bent het in Hem.

.

PvS schreef:

refo schreef:In het verleden hebben we wel eens een discussie gevoerd over wat er precies gebeurt/ervaren wordt/gevoeld wordt als Christus Zich openbaart/gezien wordt.
Echt duidelijk is dat toen niet geworden.

Volgens mij ontstaat daar een groot deel van de Babylonische spraakverwarring hieromtrent.
Door bepaalde ervaringen aldus te bestempelen krijg je problemen. Als dat niet het goede gevoel/de juiste ervaring is gaat er ook geen zekerheid van uit. Zodra men zich gaat afvragen 'Was dat begin wel juist?/ben ik niet zelf begonnen' onstaan levensgrote problemen, waarvan ik me afvraag of dat wel onder 'bevinding' is te vangen.

Wie heeft hier een eerlijk antwoord op?

Kan het niet zijn dat de een op deze manier Christus zien mag en de ander op een andere manier, en dat we in onze refo gereformeerde zuil meer moeten openstaan voor het werk van de Heere en dat we niet meteen alles afkraken wanneer iemand iets uit zijn/ haar leven verteld wat niet strookt met je eigen ervaring?
Wanneer Christus Zichzelf openbaart weet je dat het van Hem is, maar de duivel weet ook dat hij dan weer een prooi heeft verloren.. en gaat er alles aandoen om zo iemand aan te vallen.. en zo komen er vragen.. ben ik zelf begonnen, is het wel waar.. was het de Heere wel.. enz
Ik denk ( dus dat is mijn persoonlijke mening) wanneer we meer zouden leven ( incl mezelf) vanuit het Woord, we meer vastigheid zouden hebben en krijgen.
De Heere wil dat geven. Maar wij moeten er naar staan.

henriët schreef:

PvS schreef:

refo schreef:In het verleden hebben we wel eens een discussie gevoerd over wat er precies gebeurt/ervaren wordt/gevoeld wordt als Christus Zich openbaart/gezien wordt.
Echt duidelijk is dat toen niet geworden.

Volgens mij ontstaat daar een groot deel van de Babylonische spraakverwarring hieromtrent.
Door bepaalde ervaringen aldus te bestempelen krijg je problemen. Als dat niet het goede gevoel/de juiste ervaring is gaat er ook geen zekerheid van uit. Zodra men zich gaat afvragen 'Was dat begin wel juist?/ben ik niet zelf begonnen' onstaan levensgrote problemen, waarvan ik me afvraag of dat wel onder 'bevinding' is te vangen.

Wie heeft hier een eerlijk antwoord op?

Kan het niet zijn dat de een op deze manier Christus zien mag en de ander op een andere manier, en dat we in onze refo gereformeerde zuil meer moeten openstaan voor het werk van de Heere en dat we niet meteen alles afkraken wanneer iemand iets uit zijn/ haar leven verteld wat niet strookt met je eigen ervaring?
Wanneer Christus Zichzelf openbaart weet je dat het van Hem is, maar de duivel weet ook dat hij dan weer een prooi heeft verloren.. en gaat er alles aandoen om zo iemand aan te vallen.. en zo komen er vragen.. ben ik zelf begonnen, is het wel waar.. was het de Heere wel.. enz
Ik denk ( dus dat is mijn persoonlijke mening) wanneer we meer zouden leven ( incl mezelf) vanuit het Woord, we meer vastigheid zouden hebben en krijgen.
De Heere wil dat geven. Maar wij moeten er naar staan.

Is een mooie, persoonlijke posting Henriët

.