jvdg schreef:Ik kan niet bemerken dat Rev. Washer wezenlijk anders spreekt dan onze eigen dominees.
Het doet me denken aan:
Korinthiërs 1:12
En dit zeg ik, dat een iegelijk van u zegt: Ik ben van Paulus, en ik van Apollos, en ik van Céfas, en ik van Christus.
Hier heb je wel een punt.
Dat vond ik do avond dan ook wel mooi , dat Rev Washer begond dat het juist wel goed was dat de mensen boven op de gallerijen hem niet konden zien.
Voordat hij zijn lezing begon wees hij er ernstig op dat hij weg moet vallen maar dat alleen Christus over moest blijven.
Ik heb nog een moment gedacht , wat zal er door zo'n man heengaan ; een overvolle kerk , de mensen gingen er echt nog maar net in. We moesten allemaal inschikken. Een mens is toch ook maar een mens, maar om dan zo te beginnen , om dan van jezelf af te wijzen naar Hem alleen.
Erasmiaan schreef:
Ik heb net ook maar eens de Shocking Youth Message van Paul Washer gelezen.
Wat me aanspreekt is de radicaliteit en de separatie. Hij laat niets heel van het "juichend christendom". Máár...., hij zegt niet wat het wel is. Dát heb ik niet gelezen. Hij snijdt verkeerde gronden af maar hoe kom ik nu door die smalle poort? Dat heb ik helaas niet gelezen. Ook plaatst hij, door zijn radicaliteit, de heiligmaking voor de rechtvaardigmaking. Met de armen over elkaar zalig worden zul je hem niet horen zeggen. En dat is toch een wezenlijke zaak die ik mis.
Toch begrijp ik wel dat mensen vallen voor zijn prediking. De radicaliteit en bewogenheid zijn echt. Maar toch mis ik het evenwicht tussen onze verantwoordelijkheid en het eenzijdige werk Gods. Een aansporing om een heilig leven te leiden is nooit verkeerd, als we maar niet denken dat we daarmee onze zaligheid bewerkstelligen. Dan zou David ook nooit in de hemel gekomen zijn.
Erasmiaan ik ben blij dat je iig onbevangen naar hem geluisterd hebt en ik denk dat je hier wel wat aansnijd of opmerkt wat niet helemaal onterecht is maar wat wel te verklaren is.
Hoewel ik me niet verplicht voelt om hem te verdedigen wil ik toch enkele zaken aanstippen.
Hier kom je op een punt wat zo moeilijk te beschrijven en te bepreken is : Wat is het nu wel ?
Ook Paul Washer zegt dat wel in zijn lezingen , alleen op een andere wijze. En dat is nu het aansprekende in zijn prediking, hij zegt geen nieuwe dingen maar hij benoemt zaken anders !
Heel verassend hoe hij bepaalde zaken , en dan vooral de grootheid van Christus belicht en bepreekt.
Ook in zijn prediking moet alles van de mens er aan en dan vraagt ook hij om zelfonderzoek.
Maar wat is het dan wel ?
Hij heeft het idd niet over gestaltes en bevindingen , maar hij wijst enkel op de enige grond van behoud , Jezus Christus en die gekruisigd. Hij wijst vooral op de liefde in het hart wat een teken is van Zijn liefde.
Het geloof in Hem is rechtvaardigend van aard,en als we Hem bezitten dan bezitten we alles. Maar als we dat dan niet willen geloven, of we roepen : dat kan ik niet geloven, dan raad hij de mensen ernstig aan : laat je maar op Hem vallen.
En ook wat de heiligmaking betreft , die volgens jou voor de rechtvaardigmaking geplaatst zou worden , dit is absoluut niet waar.
Heel duidelijk heeft hij de luisteraars donderdag gevraagd waarom we bepaalde dingen doen.
Waarom we voor Christus leven.
Hij stelde het zelfs zo, dat als we voor Christus denken te leven , zonder het geloof in Hem , dat we wettisch zijn ja zelfs afgoderij bedrijven.
Al ons handelen en ons leven in het geloof voor Christus, is uit , door en tot Hem , het is gedreven door de liefde die Hij in ons hart uitstort .
Ernstig waarschuwde hij ook voor het feit als het anders zou zijn.
Ik ben het wel met je eens dat het eenzijdige werk Gods minder belicht wordt, hij wijst sterk op de verantwoordelijkheid van de mens. Maar dat is nu juist ook het punt wat bij ons vaak onderbelicht wordt.
En met je armen over elkaar ? Dat is pas een les achteraf, en dat heeft geen enkele zin omdat voor af te bepreken, dat werkt lijdelijkheid.
Werkt uws zelfs zaligheid met vreze en beven !
Indringend waarschuwde Rev Washer de hoorders, om niet te gaan slapen voor dat we mochten weten geborgen te zijn in Jezus Christus en dien gekruisigd.
En dat appel , dat missen we helaas zoveel.
Bekering mag men niet uitstellen, als we bewust zijn dat we elk moment opgeroepen kunnen worden om voor God te verschijnen.
O, denk er toch aan als we dan moeten erkennen Christus verworpen te hebben . We wilde niet dat Hij Koning over ons zijn zou !
We zullen voor eeuwig om moeten komen , dat is de realiteit !
Laten we dan stoppen met al ons ijdel beredeneer. Als onze gedachten en ons gemeend verstand over dogma’s en leerstellingen , hoe nodig ze ook zijn in de theologie , staan ons zo menigmaal in de weg.
Ons haken naar de wereld met al onze godsdienst doen ons niet beter zijn dan de duivelen.
Wat is het toch een werkelijkheid.
Je weet, ik ben niet zo scheutig met persoonlijke ontboezemingen op een openbaar forum, maar toch het heeft zulke diepe gedachten gegeven na de lezing.
Alles ja alles wat we doen zonder Hem is de dood , en als we zien in ons leven wat ons hoofdoel is van onze gedachten , dan moeten we ons diep schamen en verootmoedigen.
Ja ook na ontvangen genade kunnen we zo vol zijn van allerlei tijdelijke en aardse zaken.
We gebruiken de kracht van Hem om tegen Hem op te staan , om tegen Hem te zondigen .
Hij die zich heeft doodgeliefd voor zondaren, en dan te bedenken dat Hij de eer van mensen niet eens nodig heeft !
Washer gaf nog een mooi voorbeeld, de maan de zon en de sterren stralen en blinken , ook al zou de hele wereldbevolking blind zijn dat veranderd niets aan de schoonheid van deze hemellichamen.
Zo ook met God , Hij is onuitsprekelijk heerlijk, groot en aanbiddenswaardig in en van Zichzelf , Hij heeft de mens niet nodig om Hem te verheerlijken.
Duizenden en duizenden troongeesten zijn voor Zijn aangezicht om Hem de eer en de lof toe te brengen.
Hij heeft de mens niet nodig , echt niet, echt niet !
O wat een ontnuchtering, maar dan toch dat Welbehagen des Vaders wat Hij heeft in Zijn Zoon, opdat in Hem al de volheid wonen zou (Koll 1 : 19) daarom alleen omdat eeuwige welbehagen wil God zich wegschenken aan de grootste der zondaren.
Om ook in deze weg Zijn eigen eer te bedoelen.
Washer zij het zo : Als je dan geen kracht hebt om tot Hem te gaan , laat je dan op Hem vallen en je zult behouden worden.
Want het is zo eeuwig waar : Al wat Mij de Vader geeft, zal tot Mij komen; en die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen.
En dan hoort het onze bede te zijn of de Heere door wil gaan allereerst in ons ieder persoonlijk leven maar ook in onze kerken,
Of er nog velen in Hem zouden mogen gaan geloven. Of we nog een herleving mogen meemaken ook in onze donkere dagen .
Dat de kerk nog wat uit mag stralen ook naar buiten toe.
Dat de kerk weer een wervende kerk wordt.
Maar dan zullen we wel eerlijk het Woord moeten gaan geloven. Dan moeten we misschien wel eens stoppen met ons oordeel van wat Gods werk is en wat niet.
Het sprak me ook zo aan in de preek van Stud IJsselstein over de ark Gen 7 vrs 16b : (vrij geciteerd)
De dieren kwamen binnen in de ark, zo zijn wij ook welkom bij Christus.
En de wijze waarop ? Dat is misschien het beste te vergelijken met de dieren.
Er waren slakken die kwamen, heel langzaam, misschien net op tijd, maar ze kwamen binnen ! Er waren spreeuwen die zomaar in een keer naar binnen vlogen , er waren dartele gazelle’s die zomaar de ark binnen sprongen, maar er waren ook andere dieren die kwamen uiterst traag.
Bekommer u niet in de eerste plaats over de vraag hoe en hoe snel u in de ark bent gegaan of zou mogen gaan. Hou u helemaal niet bezig hoe anderen dat gedaan hebben. Maar de belangrijkste vraag is of u binnen of buiten de ark staat. Of uw ziel door het geloof geborgen is in Christus, of dat u buiten staat ”
En als we dit overdenken laten we dan ons hoofd buigen , laten we het verliezen voor God, want wat Hij beloofd zal Hij ook doen .
En Hij roept het ons allen , ja ik ben er werkelijk van overtuigd, tot ons allen !! toe : Wendt u naar Mij toe, wordt behouden, alle gij einden der aarde! Want Ik ben God en niemand meer.