Leeruitspraken 1931 toevoeging of onderstreping?

[Klavier]

...Blijft staan, dat ik ongelukkig ben met de leerregels van 1931 en dat het een groot struikelblok blijft voor het zoeken van toenadering met andere kerkverbanden. Maar ik wil wel zeggen, dat ik wel door een deur kan met mensen die een uitleg voorstaan van de leerregels op de manier van de Schotse verbondsleer. Eens zien of de anderen zich volgende week kunnen vinden in onze toch wel redelijke concensus

Miscanthus bijvoorbeeld.
Miscanthus, ik heb toch het idee dat jij niet helemaal op één lijn zit met Polemicus... en dus met mij.

ik houd het erop dat je je vergist.
Als jij op 1 lijn met Polemicus zit, dan zit ik het zeker.
Toch leuk dat jullie op 1 lijn gekomen zijn

Dit zijn nu goede berichten!
Ik zie dat de verschillen vooral in de praktijk ontstaan waar ieder voorzich wat andere accenten plaats.
De posts van Afgewezen en Polemicus heb ik met interesse gelezen.
Ik heb het de GerGem boeken "Neem de wacht des Heeren waar" en "Leerboek (2003)" eens uitgespit op deze punten.
In alle bescheidenheid meen ik te kunnen stellen dat als het gaat om de leer als zodanig, er wezenlijk geen onderscheid is met wat ik hier zoal uiteengezet zie.
Dat er in de praktijk binnen de GerGem meer vanuit het verbond gepredikt mag worden is wat lastig te beamen of te weerspreken.
Het wezen in alle visies die zijn weergegeven, ligt toch vooral in het feit dat ieder kind, gedoopt of niet, wedergeboren moet worden.
En dat het genadeverbond rijke beloften bevat maar ook een extra verantwoordelijkheid inhoudt (de GerGem spreekt over 'bemoeienissen van de Heere met de kinderen van het Verbond).
De verhouding tussen verkiezing en genadeverbond is in alle visies gewoon een moeilijk en lastig uit te leggen punt.

Nog even een aantal puntjes die in het topic naar voren kwamen als onduidelijk/vraag/opmerking m.b.t. hoe de GerGem zaken benoemt of leert:

Werkverbond: Inderdaad een dogmatische term. Paulus noemt Christus de tweede Adam. Vanuit die lijn noemt men de belofte en eis uit het paradijs toch verbond. Om daarmee vanuit een denken in 2 Verbonden de parallel te kunnen trekken en daarmee de heling van breuk van het paradijsverbond duidelijk te maken.
Een soort denkraamwerk eigenlijk (wat oneerbiedig uitgedrukt, het zijn mijn woorden).
Genadeverbond: De omvatting van wat anderen in 2 afzonderlijke delen benoemen: Verlossings- en Genadeverbond.
Abraham was de eerste die het Verbond geopenbaard kreeg met een bijzonder teken en zegel: De besnijdenis. Het verbond was daar een openbaring van het heilsplan dat eerder vastgelegd was.
Zoals iemand al opmerkte, er is eigenlijk maar 1 Verbond. Dat is inderdaad zo! Een ander verbond is niet geopenbaard maar meer Dogmatisch geconcludeerd. Als we dat in het achterhoofd houden dan weten we ook dat de focus op het geopenbaarde Verbond behoort te liggen! Conclusies zijn menselijk en daarom mogelijk onjuist. Ds. Van Dieren, auteur van "Leerboek" zegt ook dat hier de grens van menselijk redeneren bereikt is (waaruit ik zelf concludeer dat men zich goed bewust is van de mogelijke misvattingen rondom 1931).
Het moge duidelijk zijn dat ik de kanttekeningen van Ds. C. Harinck onderschrijf. Officieel is de verbondsvisie van de GerGem identiek aan die van Boston en werd in de 18e eeuw door ds. J.J. Braje al uiteengezet en door Comri overgenomen. De leer is dus ouder dan 1931.

Het breekpunt zie ik in de laatste posting van Afgewezen.
De tweeerlei verbondskinderen.
Maar van welke kant je ook redeneert, vanuit verkiezing of belofte:
Het is een feit dat niet alle gedoopten wedergeboren blijken te worden. Hoe erg het is om dit te moeten schrijven, de uitverkiezing is een Soeverein Werk. Dat breekpunt blijft in ons menselijk verstand een punt dat niet te bevatten is.

Anders gezegd: Dit gegeven maakt des te groter de noodzaak om ook gedoopten de wedergeboorte te prediken, op te roepen tot bekering en geloof. Maar dan met het getuigenis van al die krachtige beloften, kentekenen en verzegelingen dat God Zijn Woord houdt! Het aanbod van genade voor dopelingen is nog vele malen ruimer dan voor niet dopelingen waarvoor het ook al zo ruim is. Mag ik dat zo formuleren?

[Klavier]

Daarom komt men in de GG tot de – helaas óngereformeerde opvatting – dat het verbond der genade niet is opgericht met de gelovigen en hun zaad, maar slechts met de uitverkorenen.

Dit verbond is, volgens de GG, toch opgericht met Christus? Christus representeert hierin alle uitverkorenen. Of haal ik nu dingen door elkaar?

Wim, Wat in de Gergem het Genadeverbond heet, is in de visie van Afgewezen wat anders.
Daar komt een stuk verwarring uit. Afgewezen bedoelt met genadeverbond het verbond met Abraham en de Heere zoals in Gen. beschreven staat.
In die visie gaat men uit van het Verbond der Verlossing, waarvan Christus het Hoofd is, en het Verbond der Genade waarvan Abraham het hoofd is.
Het Genadeverbond is de geopenbaarde heilstoepassing van het Verlossingsverbond. Het Verlossingsverbond is gesloten in de Raad des Vredes.
Een andere dogmatische benadering die in mijn optiek dezelfde essestie heeft als het Genadeverbond met Christus als Hoofd: Christus staat garant voor de uitverkorenen en de uitvoering van het Welbehagen.

Het is in de gereformeerde leer nooit zo sterk vastgelegd welke visie de authentieke gereformeerde was. Door alle eeuwen heen zijn beide visies gangbaar geweest (lees de topic even terug, ik heb een aantal links hierover gepost).
Vanuit beide visies kun je verkeerd doorredeneren en een onbijbels eindstation bereiken.
De 2-verbondenleer kan uitmonden in het ontbreken van een aanbod van genade en ontbreken van verschil tussen gedoopte kinderen en niet gedoopte kinderen en daarmee uitkleden van de verbondsbelofte. (De lijn naar de breuk van 1953 is hier direct uit te pikken en als zodanig ook benoemd door Ds. A. Vergunst).

De 3-verbondenleer kan uitmonden in het leren van een veronderstelde wedergeboorte zoals in kringen van Kuyper werd geleerd en in 1931 hoogst actueel was.
Zolang beide gevaren in het visier worden gehouden gaat het goed.

Nog wat korte achtergrond informatie over de 2-verbondenleer en hoe de GerGem die 'gekregen' heeft.
Het is vooral de puriteit Boston die de leer van het Genadeverbond en het werkverbond uitgewerkt heeft. Deze is door Comri 'geimporteerd' naar Nederland en door een aantal afgescheiden gemeenten in de 19e eeuw reeds overgenomen. De GerGem is uit 2 stromingen (Ledeboerianen en Kruisgezinden) ontstaan die deze visie in 1907 dus al in huis hadden.
Het was met vooral aan de bijdrage van ds. G.H. Kersten te danken dat de 2 stromingen elkaar konden vinden. ds. Kersten ging als enige 'vreemde' voorganger in 1905 al voor in de de Ledeboeriaanse gemeenten van Zeeland, hoewel hij Kruisgezind was (Kersten was toen nog oefenaar) en genoot zodoende een groot vertrouwen in beide stromingen.
Hij schreef later een Gereformeerde Dogmatiek waarin hij zijn 'Leermeester' Comri duidelijk liet meespreken.
Ds. Kersten schreef 'Comri vermalen' te hebben, en beschouwde zich als leerling van hem. De visie van de GerGem is uiteindelijk die van Comri en Boston. We hebben zo een mooi 'ijkpunt' om de zaken kritisch te kunnen volgen

[Polemicus]

Daarom komt men in de GG tot de – helaas óngereformeerde opvatting – dat het verbond der genade niet is opgericht met de gelovigen en hun zaad, maar slechts met de uitverkorenen.

Dit verbond is, volgens de GG, toch opgericht met Christus? Christus representeert hierin alle uitverkorenen. Of haal ik nu dingen door elkaar?

Wim, Wat in de Gergem het Genadeverbond heet, is in de visie van Afgewezen wat anders.
Daar komt een stuk verwarring uit. Afgewezen bedoelt met genadeverbond het verbond met Abraham en de Heere zoals in Gen. beschreven staat.
In die visie gaat men uit van het Verbond der Verlossing, waarvan Christus het Hoofd is, en het Verbond der Genade waarvan Abraham het hoofd is.
Het Genadeverbond is de geopenbaarde heilstoepassing van het Verlossingsverbond. Het Verlossingsverbond is gesloten in de Raad des Vredes.
Een andere dogmatische benadering die in mijn optiek dezelfde essestie heeft als het Genadeverbond met Christus als Hoofd: Christus staat garant voor de uitverkorenen en de uitvoering van het Welbehagen.

Het is in de gereformeerde leer nooit zo sterk vastgelegd welke visie de authentieke gereformeerde was. Door alle eeuwen heen zijn beide visies gangbaar geweest (lees de topic even terug, ik heb een aantal links hierover gepost).
Vanuit beide visies kun je verkeerd doorredeneren en een onbijbels eindstation bereiken.
De 2-verbondenleer kan uitmonden in het ontbreken van een aanbod van genade en ontbreken van verschil tussen gedoopte kinderen en niet gedoopte kinderen en daarmee uitkleden van de verbondsbelofte. (De lijn naar de breuk van 1953 is hier direct uit te pikken en als zodanig ook benoemd door Ds. A. Vergunst).

De 3-verbondenleer kan uitmonden in het leren van een veronderstelde wedergeboorte zoals in kringen van Kuyper werd geleerd en in 1931 hoogst actueel was.
Zolang beide gevaren in het visier worden gehouden gaat het goed.

Nog wat korte achtergrond informatie over de 2-verbondenleer en hoe de GerGem die 'gekregen' heeft.
Het is vooral de puriteit Boston die de leer van het Genadeverbond en het werkverbond uitgewerkt heeft. Deze is door Comri 'geimporteerd' naar Nederland en door een aantal afgescheiden gemeenten in de 19e eeuw reeds overgenomen. De GerGem is uit 2 stromingen (Ledeboerianen en Kruisgezinden) ontstaan die deze visie in 1907 dus al in huis hadden.
Het was met vooral aan de bijdrage van ds. G.H. Kersten te danken dat de 2 stromingen elkaar konden vinden. ds. Kersten ging als enige 'vreemde' voorganger in 1905 al voor in de de Ledeboeriaanse gemeenten van Zeeland, hoewel hij Kruisgezind was (Kersten was toen nog oefenaar) en genoot zodoende een groot vertrouwen in beide stromingen.
Hij schreef later een Gereformeerde Dogmatiek waarin hij zijn 'Leermeester' Comri duidelijk liet meespreken.
Ds. Kersten schreef 'Comri vermalen' te hebben, en beschouwde zich als leerling van hem. De visie van de GerGem is uiteindelijk die van Comri en Boston. We hebben zo een mooi 'ijkpunt' om de zaken kritisch te kunnen volgen

Ik wil er nog graag even op wijzen, dat de visie van de Ger. Gem. niet die van (Comrie en) Boston is. Reserveert de Ger. Gem. de verbondsbeloften, die men gekenmerkt ziet door de aanhef 'Ik zal', uitsluitend voor de uitverkorenen, Boston laat ook die beloften in de bediening van het verbond aan allen aanbieden. En ook de levendmakende Geest wordt in datzelfde aanbod van genade aangeboden. Op deze link Waar staan de Gereformeerde Gemeenten? staat van Boston het volgende citaat met commentaar:

“Het verbond wordt ons door de Heilige Geest beschreven als een bundeling van gratis beloften van genade en heerlijkheid aan arme zondaren, waarbij geen enkele voorwaarde genoemd wordt: "Dit is het verbond... Ik zal Mijn wetten in hun verstand geven en in hun harten zal Ik die inschrijven; en Ik zal hun tot een God zijn, en zij zullen Mij tot een volk zijn. En zij zullen niet leren een iegelijk zijn naaste, en een iegelijk zijn broeder, zeggende: Ken den Heere; want zij zullen Mij allen kennen, van den kleine onder hen tot den grote onder hen. Want Ik zal hun ongerechtigheden genadig zijn, en hun zonden en hun overtredingen zal Ik geenszins meer gedenken", Hebr. 8: 10-12. Omdat deze beloften met hun voorwaarde aan Christus als de Tweede Adam voorgesteld en door Hem aanvaard zijn en de voorwaarde door Hem vervuld is, wordt het verbond in de beloften van het Evangelie ons voorgesteld zoals het is, om door ons ontvangen en omhelsd te worden in en door Christus, dóór het geloof.”

In de prediking komen de beloften van het Evangelie tot alle hoorders. In die beloften wordt het verbond voorgesteld om door diezelfde hoorders te worden ontvangen en omhelsd in en door Christus en door het geloof. Ja,

“… de verbondsbeloften, die onfeilbaar vervuld zullen worden in sommigen, zijn in Christus' testament bevestigd als beloften aan zondaren van de mensheid onbepaald, om vervuld te worden aan allen en een ieder die ze in geloof zullen omhelzen. De verkondiging ervan is een wettige bekendmaking van het testament. Deze bekendmaking is het aangewezen middel om het geloof te krijgen en om zondaren daardoor persoonlijk in het verbond te brengen, want het geloof komt door het gehoor, Rom. 10: 17. En door de Geest treft het doel in sommigen, door de genade van het verbond die aan hen in de belofte verzekerd is. Vandaar is het dat in het verbond, dat op die wijze aan iedereen zonder onderscheid bediend wordt, bij de bediening gebruik gemaakt wordt van voorwaardelijke uitdrukkingen, hoewel er in het verbond geen sprake is van voorwaarden in eigenlijke zin, want die zijn vervuld door Jezus Christus in eigen Persoon.”[6]

In de prediking van het Evangelie worden dus aan de meest verdorven mens de beloften van het verbond aangeboden. Dát is het aanbod van genade en niemand wordt ervan uitgezonderd. Onder het kopje ‘Christus de Beheerder van het verbond’ beschrijft Boston, dat al de volheid van het verbond in Christus is.[7] Als dus in de prediking van het Evangelie het verbond wordt aangeboden, dan wordt Christus als de Middelaar van het verbond aangeboden. Betekent dat nu ook, dat in die prediking ook aan allen de levendmakende Geest wordt aangeboden? Bostons antwoord luidt volmondig: ja. De volkomen Zaligmaker met al Zijn weldaden wordt daarin aangeboden.

“Christus heeft de zeven geesten van God, ja de volheid van de Geest in Hemzelf om die mee te delen en Hij heeft die bij testament vermaakt aan zondaren van Adams geslacht. Bovendien heeft Hij dit als Bedienaar van het testament bekend gemaakt, door te verkondigen dat Hij bereid is om Zijn Geest te geven aan allen die daarom tot Hem komen: "Jezus stond en riep, zeggende: Zo iemand dorst, die kome tot Mij en drinke. Die in Mij gelooft, gelijkerwijs de Schrift zegt, stromen des levenden waters zullen uit zijn buik vloeien (En dit zeide Hij van den Geest, Denwelken ontvangen zouden die in Hem geloven.", Joh. 7: 37-39.”[8]

En wat verderop schrijft Boston:

“In het woord van het Evangelie is de Heere en Zaligmaker Christus met al Zijn weldaden en Zijn verbond aanwezig en wel om erin te geloven, zoals blijkt uit Rom. 10: 6-9. Als we dus het woord van het Evangelie door het geloof ontvangen hebben, dan ontvangen we ook Christus en Zijn verbond, met al de weldaden ervan. Want het zaligmakende geloof is inderdaad de echo van de levend gemaakte ziel op het woord van genade dat de zaligheid brengt.”[9]

(einde citaat van de website)

[Miscanthus]

... Betekent dat nu ook, dat in die prediking ook aan allen de levendmakende Geest wordt aangeboden? Bostons antwoord luidt volmondig: ja. De volkomen Zaligmaker met al Zijn weldaden wordt daarin aangeboden.

En moet er ook worden aangedrongen om Hem aan te nemen als verlosser en Zaligaker. En dat hoor ik zo weinig....
Komt dat nu door het verschil in beloften?

[Klavier]

... Betekent dat nu ook, dat in die prediking ook aan allen de levendmakende Geest wordt aangeboden? Bostons antwoord luidt volmondig: ja. De volkomen Zaligmaker met al Zijn weldaden wordt daarin aangeboden.

En moet er ook worden aangedrongen om Hem aan te nemen als verlosser en Zaligaker. En dat hoor ik zo weinig....
Komt dat nu door het verschil in beloften?

Miscantus, het gebeurt zeker,een krachtig ook binnen de GerGem!
Gisteren nog gehoord:
Christus heeft genade verworven, genoegzaam voor de hele wereld, volkomen. Aangeboden aan alle toehoorders.
Te verkrijgen om niet. De verwijzing naar Pinksteren: De Heilige Geest werkt onder de bediening van dat Evangelie. Juist binnen de gemeente. Juist op dat erf. Dat is de rijkheid, God Zelf is daar aanwezig met Zijn Bediening.
Hoe te verkrijgen: Alles loslaten, jezelf, je bevindingen, je dogmatiek (!), je pogingen de zonden te bedwingen(!) en helemaal arm en naakt als hongerige en dorstige tot de Borg en Middelaar wenden. Bidden en smeken en plijtend op de belofte van Pinksteren en het teken en zegel op je voorhoofd. De Belofte: hongerigen en dorstigen naar de gerechtigheid worden verzadigd! Mat 5
Zoals je bent, zonder voorwaarden. MET je zonden en zondige natuur. Juist dan weet je dat je een Verlosser nodig hebt.
Hand 2:37-38
37 En als zij dit hoorden, werden zij verslagen in het hart, en zeiden tot Petrus en de andere apostelen: Wat zullen wij doen mannen broeders?
-- Hongerig, dorstig.
38 En Petrus zeide tot hen: Bekeert u, en een iegelijk van u worde gedoopt in den Naam van Jezus Christus, tot vergeving der zonden; en gij zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen.

-- Verzadiging.

Een duidelijke waarschuwing in de preek was te horen om het vooral niet verkeerd op te vatten:
Zeg nooit dat je niet kunt en wilt. Want dan ontken je de belofte van de Heilige Geest. Ds. gebruikte zelfs de kwalificatie 'dwaas'.

En: Je merkt vanzelf wel dat het niet lukt. Dat je het zelf niet kunt.
Maar ook, dat je gelijktijdig ook geleerd wordt dat het niet hoeft! Dat je oog gericht wordt op een Zaligmaker die juist die armen van geest, die niets hebben, genade aanbiedt.
Er is dus geen enkele voorwaarde voor de belofte van het Evangelie in de aanbieding.

Miscantus, neemt dit een zorg weg? Evangelie, voor alle creaturen. Vrije genade, te verkrijgen voor iedereen.

En de link naar het verbond: Petrus sprak met Pinksteren de joden en jodengenoten toe, de verbondskinderen dus.
Hij bevestigt dat in in vers 39.
Maar let op: Er staat ook zovelen als er de Heere, onze God, toe roepen zal!
De kanttekeningen zeggen hier: De uitverkoren joden. Dus ook binnen het verbond onderscheid. Maar niet in de aanspraak en aanbieding.

Een vraag die naar voren kwam bij het lezen van een aantal boeken over deze materie:
Mag de genade ook buiten het Verbond worden aangeboden?
Zou een wondergeloof, tijdgeloof en historisch geloof voldoende zijn om gedoopt te mogen worden als het een volwassene betreft , om daarmee in het verbond komen. En pas daarna de genade aangeboden mogen worden?
Deze vragen, zo las ik, werden in de reformatie gesteld vanuit Ned. Indie aan de moedergemeenten in Holland. Uit brieven bleek dat de beleidenisgeschriften en formulieren in de zendingspraktijk niet bruikbaar waren. Er is bij mijn weten nooit een echte oplossing gekomen.
Wie weet daar meer van?

[refo]

Heb je dat wel goed gehoord? Want de 'hongerige en dorstige' is bij de GG al wedergeboren. En voor die mensen zou Christus dan precies passen.

[Klavier]

Ik wil er nog graag even op wijzen, dat de visie van de Ger. Gem. niet die van (Comrie en) Boston is. Reserveert de Ger. Gem. de verbondsbeloften, die men gekenmerkt ziet door de aanhef 'Ik zal', uitsluitend voor de uitverkorenen, Boston laat ook die beloften in de bediening van het verbond aan allen aanbieden. En ook de levendmakende Geest wordt in datzelfde aanbod van genade aangeboden.

De GerGem zegt er nadrukkelijk bij:
Omdat wij niet weten wie er uitverkoren is hebben wij alle mensen het Evangelie aan te bieden in de de prediking.
Dit is ook overeenkomstig het zendingsbevel.
Juist dit regeltje is in 1953 zo onder vuur komen te liggen en heeft een breuk opgeleverd. De GerGem zoals toen voortgezet, heeft zich duidelijk uitgesproken op dit punt.
Door dit expliciet te benoemen voorkomen ze buiten de Gereformeerde kaders te vallen. Of anders gezegd, geeft men in de GerGem blijk van de kaders goed te kennen!
Ik ontken dan ook dat de visie van Boston anders geleerd wordt.
Misschien anders geformuleerd, maar meer niet!
De belofte voor alle hoorders, de toepassing van de belofte voor de uitverkorenen, overeenkomstig Hand 2:39.

[Dathenum]

Zou een wondergeloof, tijdgeloof en historisch geloof voldoende zijn om gedoopt te mogen worden als het een volwassene betreft?

Handelingen 9:
En alzo zij over weg reisden, kwamen zij aan een zeker water; en de kamerling zeide: Ziedaar water; wat verhindert mij gedoopt te worden? En Filippus zeide: Indien gij van ganser harte gelooft, zo is het geoorloofd.

Van ganser harte is geen wondergeloof, tijdgeloof of historisch geloof.

[Klavier]

Heb je dat wel goed gehoord? Want de 'hongerige en dorstige' is bij de GG al wedergeboren. En voor die mensen zou Christus dan precies passen.

Ja, ik heb het goed gehoord. Als het niet zo klonk, zonder Evangelie, met enkel leer, dan is het geen prediking meer maar een stichtelijk woord of een lesje dogmatiek.
Dan is de dogmatiek op de plaats gekomen van Dat Wat men daarmee wilde uitleggen.

Luister eens op http://www.prekenweb.nl, preek over Jes 55 van Ds. Golverdingen. Als er iemand is die de historie van het kerkverband kent en de definitie van het eigene van de GerGem, is hij het wel!

Luister eens een preek van Ds. Baan. Idem.
Huisman, Vreugdenhil, maar ook Verweij, Meeuse, Moerkerken, Neele, Tanis, Mulder, Clemens, C. en W. Harinck enz.
De ene wat anders van accent dan de ander, de ene wat meer vanuit zijn persoonlijke weg benadrukt.

Refo, heb jij als GerGem Gouwenees geen Catechesatie van Ds. Moerkerken gehad, dat jij je zo verwonder over zo'n GerGem preek? Of was dat voor jouw tijd?

[refo]

Het aanbod is niet aan alle hoorders als je als belofte in de preek aanhaalt: zalig die hongeren dorsten. Natuurlijk kun je het zo opvatten, maar dan is het aanbod aan de vrome en niet aan de goddeloze.

Net als het hele riedeltje: alles loslaten etc. Eerst jezelf wat opknappen en dan kan het. Opknappen is dan wel in negatieve zin beschreven: alles loslaten etc. maar is toch in zekere zin jezelf beter passend maken.

[Miscanthus]

Luister eens een preek van Ds. Baan. Idem.
Huisman, Vreugdenhil, maar ook Verweij, Meeuse, Moerkerken, Neele, Tanis, Mulder, Clemens, C. en W. Harinck enz.
De ene wat anders van accent dan de ander, de ene wat meer vanuit zijn persoonlijke weg benadrukt.

Sorry Klavier. Ik respecteer dat je vierkant achter je kerkverband staat, maar met het rijtje wat je hier opnoemt, geef je er blijk van niet geheel te snappen wat ik bedoel. Dat jij onder het gehoor van een predikant zit die dat wel onomwonden doet, wil dat nog niet zeggen dat het overal zo is.
Als ik in de saambinder lees dat een boekje over de toeeigening afgeraden wordt omdat er in staat dat je Jezus mag aannemen dan vraag ik je....

[Klavier]

Het aanbod is niet aan alle hoorders als je als belofte in de preek aanhaalt: zalig die hongeren dorsten. Natuurlijk kun je het zo opvatten, maar dan is het aanbod aan de vrome en niet aan de goddeloze.

Net als het hele riedeltje: alles loslaten etc. Eerst jezelf wat opknappen en dan kan het. Opknappen is dan wel in negatieve zin beschreven: alles loslaten etc. maar is toch in zekere zin jezelf beter passend maken.

Refo, ik zie dat ik het niet helemaal correct heb weergegeven.
Inderdaad, zoals je het stelt, zo is het behoorlijk eenzijdig en weinig evenwichtig.
Maar gelukkig niet alleen!
In eerste instantie is Mat.5 als kenmerk te zien.
Maar dit werd gekoppeld aan de vrucht op de Evangelie prediking.
Waarom zondag aan zondag genade aangeboden krijgen en nog niet deze kenmerken? Nog steeds geen gehoor gegeven?
Ik kan niet etc? Dwaas!

In de uitwendige roeping=De Evangelieverkondiging krijgt iedereen te horen dat hij of zij een ellendige is, een zondaar en dat Christus juist gekomen is om zondaren te bekeren.
Het is God die zegt dat je zondaar bent. Dat hoef je niet te voelen, dat zou een voorwaarde zijn. Het aanbod is onvoorwaardelijk.
Omdat God Zelf zegt dat je zondaar bent IS het zo.
God wil dat alle mensen behouden worden en laat dit ook weten:
Ez 33:11 Zeg tot hen: Zo waarachtig als Ik leef, spreekt de Heere HEERE, zo Ik lust heb in den dood des goddelozen! maar daarin heb Ik lust, dat de goddeloze zich bekere van zijn weg en leve. Bekeert u, bekeert u van uw boze wegen, want waarom zoudt gij sterven, o huis Israëls?

Niemand kan zeggen, ik ben niet zondig. Want Gods Woord zegt het. De mens heeft geen excuus niet te weten zondig te zijn en dus geen vergeving nodig te hebben.
Gods Woord zegt dus dat genade nodig is maar ook dat het te verkrijgen is.
Die zondaar wordt genade aangeboden. Waarom zoudt gij sterven?Daarin heb Ik lust, dat de goddeloze zich bekere van zijn weg en leve.
Als je zo als zondaar tot God gaat, zonder eigengerechtigheid, zonder eigen verdiensten, met al je zonden, gewoon zoals je bent op moment van horen een aangesproken worden, dus NU;
Dan wil God, overeenkomstig Zijn beloften alles schenken wat nodig is: Honger en dorst naar de gerechtigheid etc. en worden de daarbij behorende beloftes vervuld: Verzadiging, het Koninkrijk der Hemelen etc.

Refo, zo duidelijker?

[Klavier]

Als ik in de saambinder lees dat een boekje over de toeeigening afgeraden wordt omdat er in staat dat je Jezus mag aannemen dan vraag ik je....

Miscantus, het is niet vanwege het woord 'aannemen' maar vanwege de wijze waarop het woord wordt ingevuld.
Aannemen is een geloofsdaad, toch?
En geloven is dat een eigen Werk?
Als dat zo was, dan was het niet volkomen.

Maar aannemen als Vrucht op het Werk van de Beloofde Werking van de Helige Geest, dat is 'hebben' zonder kwijt te kunnen raken.

Als je aannemen ongereformeerd uitlegt, kom je bij geloven ook scheef uit. Of niet soms?

Het probleem dat steeds weer opduikt is dat er enerzijds zo sterk op de belofte wordt gewezen maar niet gewacht kan worden op het Werk van de Heilige Geest die in die belofte beloofd wordt.
Laat alles toch gewoon staan: En belofte, En het Werk van de Heilige Geest, En het aannemen door de kracht van de Heilige Geest. Miscantus, je twijfelt toch niet aan de belofte?

[Klavier]

Luister eens een preek van Ds. Baan. Idem.
Huisman, Vreugdenhil, maar ook Verweij, Meeuse, Moerkerken, Neele, Tanis, Mulder, Clemens, C. en W. Harinck enz.
De ene wat anders van accent dan de ander, de ene wat meer vanuit zijn persoonlijke weg benadrukt.

Sorry Klavier. Ik respecteer dat je vierkant achter je kerkverband staat, maar met het rijtje wat je hier opnoemt, geef je er blijk van niet geheel te snappen wat ik bedoel. Dat jij onder het gehoor van een predikant zit die dat wel onomwonden doet, wil dat nog niet zeggen dat het overal zo is.

Miscantus, ik probeer duidelijk te maken dat de praktijk die ik ken overeenkomt met de uitleg van de kerkelijk leiders van de GerGem zoals weergegeven in de boeken die ik al enkele keren genoemd heb.
Desondanks blijven er jamaars komen. Eerst was de hele GerGem fout, nu is het weer een deel. Zit je je niet blind te staren op een vooroordeel of verkeerde beeldvorming?

Natuurlijk zijn er plaatselijke verschillen, verschillen in ligging, in evenwicht. En plaatsen waarin ouderlingen met alle beste bedoelingen bij gebrek aan kennis van de eigen leer de plank misslaan, maar de officiele lijn verhindert niet dat wat ik als praktijk beschreef. Sterker nog, het wordt zo geleerd door vrijwel alle predikanten die ik gehoord heb. Van Van Eckeveld tot Vreugdenhil en Beens. Als je een predikant er gewoon concreet naar vraagt krijg je dat ook bevestigt.

Aanbod van genade voor alle hoorders: Ja, anders hoor je in een ander verband thuis. Juist dit punt is de wissel van 1953.
Onvoorwaardelijk: Ja, zie Ezechiel.

Het verschil wat steeds wordt opgemerkt en m.i. wordt uitvergroot heeft zeker te maken met de ruimte van het aanbod.
Volgens mij zit hier een misvatting.

Ik ga mijn best doen het duidelijk te maken.
Dat wat als voorwaarde overkomt, als belemmering, als hindernis is bedoeld als toetsing. Toetsing om te bewaren voor zelfbedrog.
Er is in de Bijbel duidelijk sprake van diverse soorten geloof die niet waarzaligmakend zijn. Deze alle zijn ongeloof. Want het gezamenlijke kenmerk is dat het Christus niet nodig heeft als Borg voor de zonden en schuld. Het gebrek aan verootmoediging en totale onderwerping aan Gods Wil. Gebrek aan de Wil om te doen wat God wil.
Dat toetsen wordt veel gedaan in de GerGem omdat we nu eenmaal leven in een tijd van oppervlakkigheid waarin vooral het gevoel de norm is. Als we voelen dat we geloven, dan is het zo.
Puur een voortvloeisel die in de kunst wel als romantiek werd aangeduid enerzijds en het koppelen van het rationeel denken als erfenis uit de Verlichting.
Dit beide (eigen emotie/ratio) vormt de bron van het liberale denken en schept een klimaat dat per definitie ik-gericht is.
Ik vind, ik wil, ik voel etc. Individualisme.
Nu heeft Gods Woord absolute waarheid.
Dat staat lijnrecht tegenover de individualistische tijdgeest.
Omdat ook binnen de GerGem deze tijdgeest heerst (waar niet, we staan allen midden in de maatschappij, we zijn allen kinderen van onze tijd), wordt hier bijzondere pastorale aandacht aan besteed in de prediking.
Daarom wordt de kenmerken-prediking (zoals het ook wel genoemd wordt) mede voorzien van deze toetsing.
Om te voorkomen dat mensen zich zalig rekenen met te snel willen stilzitten met een redenatie als bijv: "ik voel dat ik geloof, dus ik geloof. Het klopt want God belooft het, dus het is waar en Hij doet wat Hij belooft, dus het geloof dat ik heb is echt. "
En vervolgens het geloof niet willen laten toetsen aan bijv. Mat 5
En zeker geen ruimte laten voor verootmoediging, voor het besef verloren te liggen. Ten diepste geen genade nodig te hebben. Maar enkel geloof, zonder genade.
In de reformatie was toetsing een zeer duidelijk onderdeel van de prediking. Lees de Godvruchtige Avondmaalganger van Petrus Immens maar eens!
Het heeft niets te maken met het brengen van het Evangelie, maar alles met het pastoraal leiden van de gemeente.
Als het goed is staan beide zaken naast elkaar, Evangelie en Pastoraat.
Een preek voor de onbekeerden en bekeerden.
Voor de mens die onverschillig is, belangstellend, gelovig, maar niet op de Rots bouwt, de kleingelovige, de Petrussen, de Paulussen, de Jakobussen.
Dat vraagt om een zeer evenwichtige benadering. Even een preek van een uur, voor iedereen even toepasselijk.

Het kan zijn dat een predikant zich vooral geroepen voelt als herder van de gemeente en vooral dat toetsende element benadrukt, net als Jakobus. Het kan zijn dat een predikant zich meer als Evangelist geroepen weet en het Evangelie op de voorgrond zet op de wijze als Petrus doet. Het kan zijn dat een predikant zich meer geroepen voelt de zuivere leer te bewaren net als Paulus (overigens zonder het Evangelie niet luid en duidelijk te verkondigen).
Ik bedoel maar, die verschillen mogen er zijn.
Als het Evangelie maar krachtig en duidelijk klinkt, de leer zuiver blijft, de zuigelingen melk krijgen, de groteren vast voedsel. En de zelfbedriegers een pedagogische tik om huns levens wil!

[Miscanthus]

Als ik in de saambinder lees dat een boekje over de toeeigening afgeraden wordt omdat er in staat dat je Jezus mag aannemen dan vraag ik je....

Miscantus, het is niet vanwege het woord 'aannemen' maar vanwege de wijze waarop het woord wordt ingevuld.
Aannemen is een geloofsdaad, toch?
En geloven is dat een eigen Werk?
Als dat zo was, dan was het niet volkomen.

Maar aannemen als Vrucht op het Werk van de Beloofde Werking van de Helige Geest, dat is 'hebben' zonder kwijt te kunnen raken.

Als je aannemen ongereformeerd uitlegt, kom je bij geloven ook scheef uit. Of niet soms?

Het probleem dat steeds weer opduikt is dat er enerzijds zo sterk op de belofte wordt gewezen maar niet gewacht kan worden op het Werk van de Heilige Geest die in die belofte beloofd wordt.
Laat alles toch gewoon staan: En belofte, En het Werk van de Heilige Geest, En het aannemen door de kracht van de Heilige Geest. Miscantus, je twijfelt toch niet aan de belofte?

Geloven doet de mens. Dat doet God niet voor ons.
Hij werkt het in ons.
Geloven is geen werk.
Geloven is ontvangen, aannemen wat ons geschonken wordt. Daar hoeven we niet op te wachten maar dat mag hier en nu.