De lijn is duidelijk niet dat wie hertrouwd is maar moet scheiden of zo... Dat zou wat wezen zeg....Petrus schreef:Ho Jolanda.............JolandaOudshoorn schreef:We zijn allemaal zondig en dat ontken ik niet. We zondigen ook in het huwelijk (ook een goed huwelijk) dat ontken ik ook niet. Maar dat dit betekent dat je nooit zonder schuld gescheiden ben, dat gaat me te ver.
Stel dat hertrouwen zondig is. Goed, dan leef ik in de zonde. Er is hiervoor vergeving zegt men. Maar dan moet je met de zonde breken. Scheiden dan maar weer of toch in de zonde blijven? Bovendien, op zonde rust nooit een zegen, hoe kan ik dan in een gezegend huwelijk leven?
nu komen we op een uiterst cruciaal punt! Laten we éven uitgaan van het, terechte, Woord dat scheiden niet mág. Punt.
Je bent hertrouwd, leeft volgens de Schrift in zonde.
Maarrrrrrrrrr, door wederom te scheiden verméérder je de zonde door tégen de Schriftwoorden in te gaan scheiden........................
en zo modderen we maar aan in dit aardse leven..............
Je gaat uit van het Schriftwoord van vergeving bij de HEERE, áls je Hem daarom met een oprecht en berouwvol hart bidt", óók achteraf als het zondebesef tot je doordringt van hetgeen gebeurd is dat dat zonde is en blijft.
Door het Godsvertouwen en in het vertrouwen in Zijn beloften van vergeving, mag je, in het rotsvaste voornemen NOOIT meer de zonde van scheiden te begaan, niet wéten maar wél hópen in een gezegend huwelijk te mogen leven vanwege je voornemen in Zijn Woord verder te leven.
Doordat je de zonde begaan hebt te hertrouwen, mag je nooit je zonden willens en wetens vermeerderen door opnieuw te scheiden!
Door je rotsvaste voornemen mag je de zegen van de HEERE afsmeken, en Hij zal je die zegen niet onthouden vanwege je Godsvertrouwen én je belofte je nimmermeer in de zonde van scheiding te storten.
Daarom alleen al mag je de zonde niet vermeerderen door dat willens en wetens te doen: het zondebesef van het hertrouwen vermeerderen van scheiding daarna vanwege het hertrouwen, want dit is zó dubbelop én cruciaal dat het huwelijk dat nú bestaat totaan de dood in stand zal moeten blijven gegrond op Gods Woord.
Ik bidt je Gods zegen toe.
Huwelijk en scheiding en de kerken
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
-
Petrus
Maar wél worden degenen die (ongeoorloofd) zijn hertrouwd daarop aangesproken dat ze zonde begaan hebben en/of in zonde leven. Zonde is tenslotte toch zonde en moet zo genoemd worden?Marnix schreef:De lijn is duidelijk niet dat wie hertrouwd is maar moet scheiden of zo... Dat zou wat wezen zeg....
Maar als iemand wordt aangesproken op de zonde van het hertrouwen, en wordt vastgepind op het Godswoord dat er geen scheiding mag zijn, anders dan door hoererij, en dat men indien er tóch scheiding heeft plaatsgevonden, men ongehuwd dient te blijven, en zo iemand hertrouwd tóch op bepaalde gronden, dan eist men dat men de zonde zonde blijft noemen. Maar derhalve kan men niet van iemand eisen dat hij/zij ongehuwd blijft, want scheiden vanwege de zonde van hertrouwen kán óók weer niet, ook al is het de bedoeling om het Godswoord te volgen door ongehuwd te blijven leven.
Daarmee ben je in een vizieuce/vicieuze cirkel terecht gekomen die niet meer te doorbreken valt, en waarbij de hertrouwde het leven door van zonde verweten wordt. En dat is ook niet écht een prettig gegeven.
Het begint er hier een klein beetje op te lijken dat het 7e gebod zwaarder weegt dan alle andere geboden bij elkaar!
-
JolandaOudshoorn
- Berichten: 11271
- Lid geworden op: 15 mar 2006, 20:53
- Locatie: Groot Ammers
Zoals Petrus aangeeft, zitten we op een heel cruciaal punt. Want inderdaad, als we de lijn van sommige posters volgen, komen we in heel ingewikkelde situaties terecht.
Natuurlijk bedoelde ik niet dat, wie hertrouwd is maar moet scheiden om zo een zonde "op te heffen" Maar diegene steeds verwijten dat hij/zij in zonde leeft, dat is heel wat.
Ik ben er zelf van overtuigd dat ik niet in de zonde van overspel leef en wat anderen daarvan denken leg ik met een gerust geweten naast me neer. Dat lijkt misschien ongevoelig, maar in de loop der jaren heb ik dat wel geleerd. Ik weet echter ook dat God met mij is en dat hij mij de kracht geeft om van mijn, of liever ons huwelijk iets moois en bljivends te maken tot, inderdaad, de dood ons scheidt.
Ik weet dat sommigen heel veel moeite hebben met dit standpunt, maar ik weet dat mijn keuzes de juiste waren
Natuurlijk bedoelde ik niet dat, wie hertrouwd is maar moet scheiden om zo een zonde "op te heffen" Maar diegene steeds verwijten dat hij/zij in zonde leeft, dat is heel wat.
Ik ben er zelf van overtuigd dat ik niet in de zonde van overspel leef en wat anderen daarvan denken leg ik met een gerust geweten naast me neer. Dat lijkt misschien ongevoelig, maar in de loop der jaren heb ik dat wel geleerd. Ik weet echter ook dat God met mij is en dat hij mij de kracht geeft om van mijn, of liever ons huwelijk iets moois en bljivends te maken tot, inderdaad, de dood ons scheidt.
Ik weet dat sommigen heel veel moeite hebben met dit standpunt, maar ik weet dat mijn keuzes de juiste waren
Ik weet, mijn Verlosser leeft
Nee. Iemand die hertrouwd is mag niet constant zonde verweten worden als die persoon daar vergeving voor heeft gekregen, zoals bij overtreding van ieder gebod het geval is. Wie een ander gebod overtreedt en vervolgens naar God gaat krijgt dat toch ook constant nog van medechristenen te horen?Petrus schreef:Maar wél worden degenen die (ongeoorloofd) zijn hertrouwd daarop aangesproken dat ze zonde begaan hebben en/of in zonde leven. Zonde is tenslotte toch zonde en moet zo genoemd worden?Marnix schreef:De lijn is duidelijk niet dat wie hertrouwd is maar moet scheiden of zo... Dat zou wat wezen zeg....
Maar als iemand wordt aangesproken op de zonde van het hertrouwen, en wordt vastgepind op het Godswoord dat er geen scheiding mag zijn, anders dan door hoererij, en dat men indien er tóch scheiding heeft plaatsgevonden, men ongehuwd dient te blijven, en zo iemand hertrouwd tóch op bepaalde gronden, dan eist men dat men de zonde zonde blijft noemen. Maar derhalve kan men niet van iemand eisen dat hij/zij ongehuwd blijft, want scheiden vanwege de zonde van hertrouwen kán óók weer niet, ook al is het de bedoeling om het Godswoord te volgen door ongehuwd te blijven leven.
Daarmee ben je in een vizieuce/vicieuze cirkel terecht gekomen die niet meer te doorbreken valt, en waarbij de hertrouwde het leven door van zonde verweten wordt. En dat is ook niet écht een prettig gegeven.
Het begint er hier een klein beetje op te lijken dat het 7e gebod zwaarder weegt dan alle andere geboden bij elkaar!
Als dat ergens wel het geval is moeten die mensen in die kerk maar eens heel goed gaan nadenken over "vergeven", elkaar vergeven in het licht van Gods vergeving. Blijven mensen constant verwijten dat je in zonde leeft, dan vergeven ze anderen niet terwijl God hen alles wil vergeven... Volgens mij eindigde die gelijkenis waar dat ook in naar voren kwam niet zo mooi....
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
-
Petrus
Als ik nu zo eens de lopende topic eens nalees, zo al de reacties door, dan valt mij het ontbreken van die vergevingsgezindheid waar jij over spreekt zo op!Marnix schreef:Nee. Iemand die hertrouwd is mag niet constant zonde verweten worden als die persoon daar vergeving voor heeft gekregen, zoals bij overtreding van ieder gebod het geval is. Wie een ander gebod overtreedt en vervolgens naar God gaat krijgt dat toch ook (niet) constant nog van medechristenen te horen?
Als dat ergens wel het geval is moeten die mensen ...... maar eens heel goed gaan nadenken over "vergeven", elkaar vergeven in het licht van Gods vergeving. Blijven mensen constant verwijten dat je in zonde leeft, dan vergeven ze anderen niet terwijl God hen alles wil vergeven... Volgens mij eindigde die gelijkenis waar dat ook in naar voren kwam niet zo mooi....
Maar, wat meer zij, áls er al met compassie over iemand wordt gesproken die hertrouwd is, dan valt te meer op dat een ánder die onlangs hertrouwd is door anderen wordt platgebrand juist omdát diegene hertrouwd is.
Selectieve vergevingsgezindheid??? Dat lijkt toch écht te bestaan, sterker, het bestaat, en juist hier op dit forum, de bewijzen zijn ervoor.
Maar, even terugkerende naar jouw antwoord: iemand is hertrouwd, is voor God op de knieën gegaan heeft vergeving gevraagd en (hopelijk) ook gekregen.
Volgens jouw visie is daarmee voor medemensen het recht van "bestraffing" door de zonde na te blijven dragen daarmee vervallen.
Dan zouden de medemensen in en buiten de eigen kerk, dus ook van andere kerken zoals op dit forum, dit maar eens zeer ter harte moeten nemen.
Want is niet geschreven: "gij dient 70 maal 7 maal te vergeven"?
-
Petrus
-
Petrus
-
Barryvrouw
- Berichten: 1276
- Lid geworden op: 10 mar 2004, 11:54
-
Petrus
Even ter aanvulling:Petrus schreef:Hoe rijm je dat met de vergevingsgezindheid van de HEERE Jezus zoals in de Schrift verwoord staat?? Dat is toch niet écht des mensen zou ik zo zeggen............refo schreef:Naarmate men meer scheidt stelt men zich soepeler op tegen scheiding.
Je hebt in principe, in de wereld, volstrekt gelijk. Men vindt scheiden inmiddels een doodnormaal gegeven, zó normaal dat als je een lang huwelijk mag hebben je "al raar" wordt aangekeken dat je nog steds bij elkaar bent.
Net of je niet goed bij je hoofd bent om het zolang bij elkaar uit te houden.
Maar met de kern van de zaak ben en blijf ik het wél eens, scheiden is op grond van de Schrift, op een enkele uitzondering na, niet toegestaan. Maar heeft het Woord, gegeven in lang vervlogen tijden in een totaal ándere cultuur rechtswaarde naar de toekomst in andere culturen ná de "instelling" van het NT???
-
JolandaOudshoorn
- Berichten: 11271
- Lid geworden op: 15 mar 2006, 20:53
- Locatie: Groot Ammers
Als we even terug gaan naar waar het onderwerp over gaat, dan kan ik wel zeggen dat scheiden niet mag. Daar ben ik het helmaal mee eens. Dat er tegenwoordig veel en makkelijk wordt gescheiden, daar ben ik het ook mee eens. Dat er ook te makkelijk wordt hertrouwd, daar ben ik het ook mee eens.
Wat ik echter heel pijnlijk vindt is dat sommige mensen zich zo heel hard opstellen tegen mensen die hertrouwd zijn. En dat is echt niet om zielig te doen, want ik voel me helemaal niet zielig of zo.
Ik denk dat het ook wel terecht is dat kerken erg terughoudend zijn met het inzegenen van een tweede huwelijk. Daar moet goed over nagedacht worden. Als de reden van scheiden is dat je de ander zat bent, of je dat je niet meer met elkaar kan praten ed. denk ik dat je ondanks dat, toch moet (proberen) om bij elkaar te blijven. Het huwelijk is wel een instelling van God.
Laten we echter wel voorzichtig zijn met het veroordelen van een ander. En eveneens voorzichtig zijn met alle persoonlijke verhalen.
Ik heb met een aantal van de posters heel fijn via pv kunnen uitwisselen wat onze standpunten zijn en dat kon ook zonder veroordeling naar elkaar toe.
Nogmaals, ik ben tegen scheiden, wat er ook gebeurd, ik denk niet dat je zelf initiatief mag nemen om te scheiden om daarna weer met een ander te trouwen.
Wat ik echter heel pijnlijk vindt is dat sommige mensen zich zo heel hard opstellen tegen mensen die hertrouwd zijn. En dat is echt niet om zielig te doen, want ik voel me helemaal niet zielig of zo.
Ik denk dat het ook wel terecht is dat kerken erg terughoudend zijn met het inzegenen van een tweede huwelijk. Daar moet goed over nagedacht worden. Als de reden van scheiden is dat je de ander zat bent, of je dat je niet meer met elkaar kan praten ed. denk ik dat je ondanks dat, toch moet (proberen) om bij elkaar te blijven. Het huwelijk is wel een instelling van God.
Laten we echter wel voorzichtig zijn met het veroordelen van een ander. En eveneens voorzichtig zijn met alle persoonlijke verhalen.
Ik heb met een aantal van de posters heel fijn via pv kunnen uitwisselen wat onze standpunten zijn en dat kon ook zonder veroordeling naar elkaar toe.
Nogmaals, ik ben tegen scheiden, wat er ook gebeurd, ik denk niet dat je zelf initiatief mag nemen om te scheiden om daarna weer met een ander te trouwen.
Ik weet, mijn Verlosser leeft
Inderdaad.Petrus schreef:Als ik nu zo eens de lopende topic eens nalees, zo al de reacties door, dan valt mij het ontbreken van die vergevingsgezindheid waar jij over spreekt zo op!Marnix schreef:Nee. Iemand die hertrouwd is mag niet constant zonde verweten worden als die persoon daar vergeving voor heeft gekregen, zoals bij overtreding van ieder gebod het geval is. Wie een ander gebod overtreedt en vervolgens naar God gaat krijgt dat toch ook (niet) constant nog van medechristenen te horen?
Als dat ergens wel het geval is moeten die mensen ...... maar eens heel goed gaan nadenken over "vergeven", elkaar vergeven in het licht van Gods vergeving. Blijven mensen constant verwijten dat je in zonde leeft, dan vergeven ze anderen niet terwijl God hen alles wil vergeven... Volgens mij eindigde die gelijkenis waar dat ook in naar voren kwam niet zo mooi....
Maar, wat meer zij, áls er al met compassie over iemand wordt gesproken die hertrouwd is, dan valt te meer op dat een ánder die onlangs hertrouwd is door anderen wordt platgebrand juist omdát diegene hertrouwd is.
Selectieve vergevingsgezindheid??? Dat lijkt toch écht te bestaan, sterker, het bestaat, en juist hier op dit forum, de bewijzen zijn ervoor.
Maar, even terugkerende naar jouw antwoord: iemand is hertrouwd, is voor God op de knieën gegaan heeft vergeving gevraagd en (hopelijk) ook gekregen.
Volgens jouw visie is daarmee voor medemensen het recht van "bestraffing" door de zonde na te blijven dragen daarmee vervallen.
Dan zouden de medemensen in en buiten de eigen kerk, dus ook van andere kerken zoals op dit forum, dit maar eens zeer ter harte moeten nemen.
Want is niet geschreven: "gij dient 70 maal 7 maal te vergeven"?
Die vergevingsgezindheid, die liefde, is vaak ver te zoeken.
Als mensen zich nou eens gingen afvragen wat Jezus zou willen en doen, in plaats van wat ze zelf gewend zijn... wat zou er dan ontzettend veel veranderen in de kerken.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
-
Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
-
jacob