het is onmogelijk om jaren je ellende te kennen. Puur onbijbels. Staat nergens. Geen voorbeeld van te vinden. HELEMAAL nergens. Kap nou eens met die onzin. Wie niet enig zicht op Christus heeft gehad maar wel zijn verdoemelijke staat voor God heeft gezien en ervaren kan alleen maar de stap van Judas zetten. Echt niet anders. Kan een mens niet uithouden.

Oorspronkelijk gepost door jacob
het is onmogelijk om jaren je ellende te kennen. Puur onbijbels. Staat nergens. Geen voorbeeld van te vinden. HELEMAAL nergens. Kap nou eens met die onzin. Wie niet enig zicht op Christus heeft gehad maar wel zijn verdoemelijke staat voor God heeft gezien en ervaren kan alleen maar de stap van Judas zetten. Echt niet anders. Kan een mens niet uithouden.

Het volk Israël had soms ook heel wat jaartjes nodig voordat ze (weer) naar God gingen vragen...

Oorspronkelijk gepost door memento

Oorspronkelijk gepost door jacob
het is onmogelijk om jaren je ellende te kennen. Puur onbijbels. Staat nergens. Geen voorbeeld van te vinden. HELEMAAL nergens. Kap nou eens met die onzin. Wie niet enig zicht op Christus heeft gehad maar wel zijn verdoemelijke staat voor God heeft gezien en ervaren kan alleen maar de stap van Judas zetten. Echt niet anders. Kan een mens niet uithouden.

Het volk Israël had soms ook heel wat jaartjes nodig voordat ze (weer) naar God gingen vragen...

er is verschil tussen het ellendig hebben en dat ook realiseren.

Nogmaals de verdoemlijkheid inlevend voor God is niet vol te houden zonder Christus. Dan begint de hel op aarde.

[Aangepast op 19/8/04 door jacob]

Oorspronkelijk gepost door anemoon

Dat zag je ook bij de moordenaar aan het kruis, die zag zijn ellende

nee, de moordenaar aan het kruis zag Christus

Maar hij vreesde wel het oordeel! Als hij zich geen zondaar voelde dan hoefde hij het oordeel toch niet te vrezen? Lees Lukas 23 vanaf vers 39 t/m 43.

Oorspronkelijk gepost door jacob

Oorspronkelijk gepost door memento

Oorspronkelijk gepost door jacob
het is onmogelijk om jaren je ellende te kennen. Puur onbijbels. Staat nergens. Geen voorbeeld van te vinden. HELEMAAL nergens. Kap nou eens met die onzin. Wie niet enig zicht op Christus heeft gehad maar wel zijn verdoemelijke staat voor God heeft gezien en ervaren kan alleen maar de stap van Judas zetten. Echt niet anders. Kan een mens niet uithouden.

Het volk Israël had soms ook heel wat jaartjes nodig voordat ze (weer) naar God gingen vragen...

er is verschil tussen het ellendig hebben en dat ook realiseren.

Nogmaals de verdoemlijkheid inlevend voor God is niet vol te houden zonder Christus. Dan begint de hel op aarde.

Dat klopt. Het moet ook uitdrijven naar Christus. Vanuit die 'hel op aarde' opzoek naar de 'hemel op aarde'!

Daarbij: het volk Israël realiseerden hun ellende heus wel hoor, toen ze in Egypte waren. Ze waren slaven, en moesten allerlei rotklusjes doen. Maar toch duurde het best lang voordat God een verlosser (Mozes) stuurde.

Maar wat zie je vaak in het OT: God verbant zijn volk ergens heen. Ze leven in een ellendige staat. Op een gegeven moment worden ze de ellende zat, en gaan tot God roepen om vergeven. Dán pas komt er verlossing. Zo is het in het geestelijke ook. De ellende moet ons tevéél worden. Ellendekennis is er alleen om ons klein te maken. Om ons hart, wat vol is van onszelf, leeg te maken, zodat er ruimte is voor Christus. Om al onze gerechtigheid die we hebben ons uit handen te slaan, zodat we Christus gerechtigheid nodig hebben. Naakt en leeg moeten we komen. Beide zijn nodig:
1. De behoefte
2. Het komen

Oorspronkelijk gepost door Majorca
Mozes niet geleerd, is Christus niet begeerd!

Mag ik jullie wijzen op een prachtig gedeelte uit de Schrift, waarin juist uitgelegd wordt hoe het zit tussen deze twee:

Hebreeën 12:

18 Want gij zijt niet gekomen tot den tastelijken berg, en het brandende vuur, en donkerheid, en duisternis, en onweder,
19 En tot het geklank der bazuin, en de stem der woorden; welke die ze hoorden, baden, dat het woord tot hen niet meer zou gedaan worden.
20 (Want zij konden niet dragen, hetgeen er geboden werd: Indien ook een gedierte den berg aanraakt, het zal gestenigd of met een pijl doorschoten worden.
21 En Mozes, zo vreselijk was het gezicht, zeide: Ik ben gans bevreesd en bevende).
22 Maar gij zijt gekomen tot den berg Sion, en de stad des levenden Gods, tot het hemelse Jeruzalem, en de vele duizenden der engelen;
23 Tot de algemene vergadering en de Gemeente der eerstgeborenen, die in de hemelen opgeschreven zijn, en tot God, den Rechter over allen, en de geesten der volmaakte rechtvaardigen;
24 En tot den Middelaar des nieuwen testaments, Jezus, en het bloed der besprenging, dat betere dingen spreekt dan Abel.
25 Ziet toe, dat gij Dien, Die spreekt, niet verwerpt; want indien dezen niet zijn ontvloden, die dengene verwierpen, welke op aarde Goddelijke antwoorden gaf, veelmeer zullen wij niet ontvlieden, zo wij ons van Dien afkeren, Die van de hemelen is.

Wij moeten niet gestuurd gewezen worden naar de berg Sinai, maar naar de berg Sion. De Wet is een bediening des doods, die verdoemd en veroordeeld, maar de bediening des Geestes spreekt vrij en zet in de Vrijheid!

Sommige leden van het forum doen net of er niets gebeurt is aan het begin van onze jaartelling, en zouden volgens mij weer terug willen naar de bediening van de letter in het OT!

mvrgr, Grace

Oorspronkelijk gepost door Rhodé
We moeten niet eerst wachten tot we ontdekt worden aan onze ellende. Laten we dirtect tot Jezus gaan, Hij zal ons alles leren wat nodig is tot zaligheid. Hij zegt:
"Waarom weegt gijlieden geld uit voor hetgeen geen brood is, en uw arbeid voor hetgeen niet verzadigen kan? Hoort aandachtiglijk naar Mij, en eet het goede, en laat uw ziel in vettigheid zich verlustigen.
3 Neigt uw oor, en komt tot Mij, hoort en uw ziel zal leven; want Ik zal met u een eeuwig verbond maken, en u geven de gewisse weldadigheden van David."

Waar moeten we nou heen? Oordeel zelf!

Rhodé, mee eens (en met je vorige post ook trouwes). Onvoorwaardelijk gelden de 2 boodschappen:
1. Je bent dood in zonden
2. Haast je tot Christus om levend gemaakt te worden

Tuurlijk is het waar dat iemand, die zn zonden niet kent, nooit oprecht tot Christus zal komen. Maar dat ontslaat ons niet van de verplichting tóch te komen. Dat voor de bevinding zondekennis vóór Christuskennis komt, wil niet zeggen dat we die 2 in de prediking mogen scheiden en ellendekennis als voorwaarde stellen voor het komen tot Christus!

De boodschap moet zijn: Kom, want je bent zondig en niet: Als je je zonden gevoeld, mag je komen.

Het doel is tot Christus komen, en vanuit Hem leven in dankbaarheid. Diepe en lange ellendekennis kan soms nodig zijn, maar is nooit het doel! Wee de mens die sterft zonder ooit op Christus gezien te hebben, ook al heeft hij nog zoveel ellendekennis!

[Aangepast op 20/8/2004 door memento]

Zij moeten niet langer op zichzelf zien en naar beneden kijken, maar opzien en omhoog kijken, naar Christus.

Zie het Lam Gods dat de zonden der wereld wegneemt !

Alles uit handen geven en Hem het laten doen.

Die op de Heere vertrouwt is welgelukzalig. Spreuken 16 vers 20

Op de HEERE vertrouwen, en niet op jezelf, of het bij jezelf wel diep genoeg zit etc.

Oorspronkelijk gepost door anemoon

Oorspronkelijk gepost door kridje

Oorspronkelijk gepost door anemoon

Dat zag je ook bij de moordenaar aan het kruis, die zag zijn ellende

nee, de moordenaar aan het kruis zag Christus

Maar hij vreesde wel het oordeel! Als hij zich geen zondaar voelde dan hoefde hij het oordeel toch niet te vrezen? Lees Lukas 23 vanaf vers 39 t/m 43.

hij zag de Here Jezus, dat eerst
en toen drong ineens van alles tot hem door, om het maar even zo te zeggen,
en als gevolg daarvan ging hij inderdaad het oordeel vrezen, ja...

En toen pas smeekte hij om behoud en kreeg hij als antwoord: 'heden zult gij met Mij in het paradijs zijn'.

Voordat hij zijn zonde zag had hij natuurlijk 'contact' met Christus (God) want anders kon hij zijn eigen zonde niet erkennen en zien.