Separerende prediking (Uit Gereformeerde Gemeenten)

[Zeeuw]

Zij die treuren, zij die hongeren en dorsten. Dat zegt de Heere Jezus.

Ik lees in onderstaande iets wezenlijks anders:
Hieronder... ....geeft.

Leg dan eens uit wat je leest. Enorme lappen tekst posten en dan zeggen dat je er iets in leest, is een lastige manier van discussiëren.

[eilander]

Zij die treuren, zij die hongeren en dorsten. Dat zegt de Heere Jezus.

Ik lees in onderstaande iets wezenlijks anders:
(...)

Dat is dan niet best. Boston in stelling brengen tegen wat de Heere Zelf in Zijn Woord zegt.

[Jehan Cauvin]

Uit voorgaand citaat van Boston blijkt overduidelijk dat, gebaseerd op Gods Woord, de mens behouden is als hij in Christus is ingelijfd. De tekst die hier genoemd wordt heeft niet zozeer de strekking dat hij gebruikt kan worden om het moment van bekering aan te wijzen.

[Ad Anker]

Uit voorgaand citaat van Boston blijkt overduidelijk dat, gebaseerd op Gods Woord, de mens behouden is als hij in Christus is ingelijfd. De tekst die hier genoemd wordt heeft niet zozeer de strekking dat hij gebruikt kan worden om het moment van bekering aan te wijzen.

Dat doet niemand. De Heere Jezus spreekt wel over verschillende standen of omstandigheden in het leven. Treuren is niet hetzelfde als vertroost worden. Dus er wordt gesepareerd. Dat wilde ik zeggen. Beiden zijn wel zalig.

[Ukkie]

Dat snap ik niet. Als er gezegd word dat een dominee dat niet mag zeggen zegt dat toch niets over de waarheid ervan?

Ik begrijp je vraag niet zo goed, bedoel je dat als het de waarheid zou zijn, de dominee daar dan toch niks over mag zeggen?

Voor mij ligt de grens als een predikant kennelijk mensen op het oog heeft en de luisteraars dat kunnen herleiden naar die persoon. Als een predikant de viertal kerkgangers benoemt: zij die onbekeerd zijn blijven zitten, zij die onbekeerd aan zijn gegaan, zij de bekeerd zijn blijven zitten en zij die bekeerd zijn aangegaan, vind ik daar niks mis mee. Iedere kerkenraad en predikant mag veronderstellen dat deze vier kerkgangers bij een avondmaalsdienst aanwezig zijn geweest op basis van praktijk en pastoraat. Als er 1 van deze categorieën ontbreekt is er nog niks aan de hand, behalve bij de laatste. Of denk ik te simpel?

Zeggen dat het grootste deel van de gemeente onbekeerd is kan je ook als dominee niet zeggen.
Of het de waarheid is weet God alleen.

Ik mag toch hopen dat een herder zijn schapen kent. Een predikant weet uit pastoraat toch prima hoe het in zijn gemeente is gesteld? Waarom zou hij dat niet mogen benoemen? Mogelijk dat hij als gastpredikant wat voorzichter is.

Natuurlijk is een predikant geen hartenkenner. Maar uit het leven van zijn gemeente kan hij prima tot conclusies komen. Ik zie daar geen kwaad in.

Hij hoeft geen conclusies re trekken. Wat heeft dat voor voordelen?

[Forummer]

Dat snap ik niet. Als er gezegd word dat een dominee dat niet mag zeggen zegt dat toch niets over de waarheid ervan?

Ik begrijp je vraag niet zo goed, bedoel je dat als het de waarheid zou zijn, de dominee daar dan toch niks over mag zeggen?

Voor mij ligt de grens als een predikant kennelijk mensen op het oog heeft en de luisteraars dat kunnen herleiden naar die persoon. Als een predikant de viertal kerkgangers benoemt: zij die onbekeerd zijn blijven zitten, zij die onbekeerd aan zijn gegaan, zij de bekeerd zijn blijven zitten en zij die bekeerd zijn aangegaan, vind ik daar niks mis mee. Iedere kerkenraad en predikant mag veronderstellen dat deze vier kerkgangers bij een avondmaalsdienst aanwezig zijn geweest op basis van praktijk en pastoraat. Als er 1 van deze categorieën ontbreekt is er nog niks aan de hand, behalve bij de laatste. Of denk ik te simpel?

Zeggen dat het grootste deel van de gemeente onbekeerd is kan je ook als dominee niet zeggen.
Of het de waarheid is weet God alleen.

Ik mag toch hopen dat een herder zijn schapen kent. Een predikant weet uit pastoraat toch prima hoe het in zijn gemeente is gesteld? Waarom zou hij dat niet mogen benoemen? Mogelijk dat hij als gastpredikant wat voorzichter is.

Natuurlijk is een predikant geen hartenkenner. Maar uit het leven van zijn gemeente kan hij prima tot conclusies komen. Ik zie daar geen kwaad in.

Het voorbeeld gaat over een vreemde predikant die de gemeente totaal niet kent.

[Maanenschijn]

Ik begrijp je vraag niet zo goed, bedoel je dat als het de waarheid zou zijn, de dominee daar dan toch niks over mag zeggen?

Voor mij ligt de grens als een predikant kennelijk mensen op het oog heeft en de luisteraars dat kunnen herleiden naar die persoon. Als een predikant de viertal kerkgangers benoemt: zij die onbekeerd zijn blijven zitten, zij die onbekeerd aan zijn gegaan, zij de bekeerd zijn blijven zitten en zij die bekeerd zijn aangegaan, vind ik daar niks mis mee. Iedere kerkenraad en predikant mag veronderstellen dat deze vier kerkgangers bij een avondmaalsdienst aanwezig zijn geweest op basis van praktijk en pastoraat. Als er 1 van deze categorieën ontbreekt is er nog niks aan de hand, behalve bij de laatste. Of denk ik te simpel?

Zeggen dat het grootste deel van de gemeente onbekeerd is kan je ook als dominee niet zeggen.
Of het de waarheid is weet God alleen.

Ik mag toch hopen dat een herder zijn schapen kent. Een predikant weet uit pastoraat toch prima hoe het in zijn gemeente is gesteld? Waarom zou hij dat niet mogen benoemen? Mogelijk dat hij als gastpredikant wat voorzichter is.

Natuurlijk is een predikant geen hartenkenner. Maar uit het leven van zijn gemeente kan hij prima tot conclusies komen. Ik zie daar geen kwaad in.

Hij hoeft geen conclusies re trekken. Wat heeft dat voor voordelen?

Om de ernst van de situatie in onze kerken door te laten dringen. Bij hen die onbekeerd zijn om zich te bekeren, maar ook bij hen die wel door God bekeerd zijn, voor aanhoudend en ernstig gebed voor de gemeente.

Dat met meel in de mond praten geeft doorgaans een achteroverleunende gemeente. Welke nadelen zie jij?

[Jehan Cauvin]

Uit voorgaand citaat van Boston blijkt overduidelijk dat, gebaseerd op Gods Woord, de mens behouden is als hij in Christus is ingelijfd. De tekst die hier genoemd wordt heeft niet zozeer de strekking dat hij gebruikt kan worden om het moment van bekering aan te wijzen.

Dat doet niemand. De Heere Jezus spreekt wel over verschillende standen of omstandigheden in het leven. Treuren is niet hetzelfde als vertroost worden. Dus er wordt gesepareerd. Dat wilde ik zeggen. Beiden zijn wel zalig.

Dan ben ik het vrijwel helemaal met je eens! Alleen schetst de Heere Jezus hier een omstandigheid/stand, inclusief de hoopvolle verwachting. Ik zie niet dat de Heere Jezus hier een groep apart zet/afscheidt/separeert.

[Maanenschijn]

Het voorbeeld gaat over een vreemde predikant die de gemeente totaal niet kent.

Hij zou daar wat voorzichtiger kunnen zijn, maar zoals ik al aangaf, waarom zou hij veronderstellen dat het in de gastgemeente heel anders is dan de bij hem bekende gemeenten? Natuurlijk vind ik dat studenten/kandidaat predikant met meer voorzichtigheid over moeten spreken, gezien het ontbreken van ervaring in eigen gemeenten.

Maar waar zit jouw weerstand? Wat is het negatieve effect als de predikant de gemeente als overwegend (in aantal, niet in preektijd) ongelovigen aanspreekt?

[Ukkie]

Het voorbeeld gaat over een vreemde predikant die de gemeente totaal niet kent.

Hij zou daar wat voorzichtiger kunnen zijn, maar zoals ik al aangaf, waarom zou hij veronderstellen dat het in de gastgemeente heel anders is dan de bij hem bekende gemeenten? Natuurlijk vind ik dat studenten/kandidaat predikant met meer voorzichtigheid over moeten spreken, gezien het ontbreken van ervaring in eigen gemeenten.

Maar waar zit jouw weerstand? Wat is het negatieve effect als de predikant de gemeente als overwegend (in aantal, niet in preektijd) ongelovigen aanspreekt?

Huh.....
De gemeente aanspreken als overwegend ongelovigen?
Paulus sprak anders volgens mij.

[Guy]

Een gemeente bestaat uit gelovigen en hypocrieten, toch?
En gelovigen zijn allemaal verschillend qua karakter, levenservaring enz. en ook geestelijk niet gelijk.
Al die mensen moeten geestelijk leiding krijgen. Tegenwoordig zouden we dat maatwerk kunnen noemen.
Dat is niet anders dan wat het woord 'separeren' bedoelt te zeggen. Ieder krijgt op grond van Gods Woord de boodschap die aansluit bij zijn of haar persoonlijke omstandigheden.
Separeren betekent niet zomaar scheiden of buiten de groep zetten maar vooral onderscheiden. Onderscheiden in de zin van aansluiten bij de diverse soorten hoorders en al die soorten op pastorale wijze waarschuwen en de juiste weg aanwijzen die past bij de toe(stand) van de hoorder.
De vroege kerkvaders deden dat al. Dat is echt niet nieuws van de laatste tijd.

[Maanenschijn]

Het voorbeeld gaat over een vreemde predikant die de gemeente totaal niet kent.

Hij zou daar wat voorzichtiger kunnen zijn, maar zoals ik al aangaf, waarom zou hij veronderstellen dat het in de gastgemeente heel anders is dan de bij hem bekende gemeenten? Natuurlijk vind ik dat studenten/kandidaat predikant met meer voorzichtigheid over moeten spreken, gezien het ontbreken van ervaring in eigen gemeenten.

Maar waar zit jouw weerstand? Wat is het negatieve effect als de predikant de gemeente als overwegend (in aantal, niet in preektijd) ongelovigen aanspreekt?

Huh.....
De gemeente aanspreken als overwegend ongelovigen?
Paulus sprak anders volgens mij.

Volgens mij niet. Paulus sprak meestal expliciet de gelovigen aan als aanhef in zijn brieven, niet gehele gemeenten.

Zie Romeinen 1:7, of 1 Korinthe 1:2, Efeze 1:1. De Galaten sprak hij anders aan.

Overigens kom ik in de boeken van de Puriteinen en oude schrijvers dat onderscheid ook nadrukkelijk tegen. Maar, als ik vragen mag, waar zit jouw weerstand, los of Paulus dat nu wel of niet deed?

Ik heb namelijk best wel weerstand hoor, vanbinnen, om als een ongelovige aangesproken te voelen. Het werpt me terug op mij zelf, om weer grond te zoeken in Christus. Ik vind het veel aangenamer om ‘er binnen gepreekt’ te worden. Begrijp me goed, dat kan voor jou of andere forummers heel anders liggen, vandaar dat ik vraag naar de weerstand, om niet mij zelf als maat der dingen te nemen.

[Zeeuw]

Uit voorgaand citaat van Boston blijkt overduidelijk dat, gebaseerd op Gods Woord, de mens behouden is als hij in Christus is ingelijfd. De tekst die hier genoemd wordt heeft niet zozeer de strekking dat hij gebruikt kan worden om het moment van bekering aan te wijzen.

Dat doet niemand. De Heere Jezus spreekt wel over verschillende standen of omstandigheden in het leven. Treuren is niet hetzelfde als vertroost worden. Dus er wordt gesepareerd. Dat wilde ik zeggen. Beiden zijn wel zalig.

Dan ben ik het vrijwel helemaal met je eens! Alleen schetst de Heere Jezus hier een omstandigheid/stand, inclusief de hoopvolle verwachting. Ik zie niet dat de Heere Jezus hier een groep apart zet/afscheidt/separeert.

Dat laatste zegt ook niemand. Mooi om te zien dat dat punt dan langzamerhand uit de lucht is.

[Zeeuw]

Een gemeente bestaat uit gelovigen en hypocrieten, toch?
En gelovigen zijn allemaal verschillend qua karakter, levenservaring enz. en ook geestelijk niet gelijk.
Al die mensen moeten geestelijk leiding krijgen. Tegenwoordig zouden we dat maatwerk kunnen noemen.
Dat is niet anders dan wat het woord 'separeren' bedoelt te zeggen. Ieder krijgt op grond van Gods Woord de boodschap die aansluit bij zijn of haar persoonlijke omstandigheden.
Separeren betekent niet zomaar scheiden of buiten de groep zetten maar vooral onderscheiden. Onderscheiden in de zin van aansluiten bij de diverse soorten hoorders en al die soorten op pastorale wijze waarschuwen en de juiste weg aanwijzen die past bij de toe(stand) van de hoorder.
De vroege kerkvaders deden dat al. Dat is echt niet nieuws van de laatste tijd.

Exact.

[Guy]

In Galaten kun je lezen dat Paulus het voor mogelijk houdt dat er in de gemeente leden zijn die niet ware gelovigen zijn:
Gal 4:11 Ik vrees voor u, dat ik niet enigszins tevergeefs aan u gearbeid heb.
Kanttekeningen:
tevergeefs aan
Dat is, zonder vrucht; dat al mijn arbeid en moeite, die ik aangewend heb om u tot Christus te bekeren, vruchteloos zou zijn, en hun doel niet bereiken, hetwelk is uwe zaligheid, die gij niet zult kunnen verkrijgen, zo gij door de wet zoudt willen gerechtvaardigd worden.

Hier dus een duidelijk voorbeeld van separeren.