Zeeuw schreef:

-DIA- schreef:

Nathanaël schreef: In het dorp waar ik woon werden tot vrij kort geleden gezelschappen gehouden waarbij deze vraag gewoon aan de orde kwam, daar was en is niets evangelisch aan. Het zal best zijn dat zulke vragen ook door evangelischen gesteld en beantwoord worden, maar waarom zouden wij het dan niet ook mogen doen?

Ik kan wat uit ervaring spreken. Er is wel een hemelsbreed verschil tussen het gezelschapsleven en de jongerenavonden met de getuigenissen van vandaag. Beide heb ik bijgewoond, daarom weet ik ook dit hemelsbrede verschil.
(Misschien lezen hierover wat is geschreven in een boekje Het gezelschapsleven in de Alblasserwaard? Ik heb dit boekje zelf niet gelezen, maar wellicht is het bekend bij sommigen?)

Beantwoord mijn vraag dan met het gezelschapsleven in het achterhoofd.

Jongere schreef:We hanteren op dit forum al jarenlang de lijn: we spreken elkaar niet aan op het persoonlijke geestelijke leven.
Niet omdat er iets mis zou zijn met samen spreken over zulke zaken, integendeel.
Wel omdat het in de context van een openbaar discussieforum vrijwel altijd een verkeerde kant opgaat. Ik zei dat aan het begin van dit topic al, heb het in 15 jaar vrijwel niet anders zien verlopen en zie ook dit topic precies op dezelfde manier verlopen.

Er zijn op dit forum best grote verschillen als het gaat om wezenlijke zaken. Denk aan de vraag welke plaats zondekennis heeft voor Christuskennis, de vraag naar een toeleidende weg, de vraag of er in de bekering zoiets is als het toevallen van Gods recht, de vraag wat geloof inhoudt, de vraag wat de openbaring van de Middelaar is (als we die uitdrukking al willen gebruiken), enzovoorts.

Daar discussieren we hele pagina's vol over. Je kunt, m.i., dan niet verwachten dat op het moment dat wanneer iemand iets deelt vanuit de persoonlijke geloofsbeleving, dat zulke verschillen dan niet openbaar zouden komen. Ik zeg niet dat het goed is om vragen bij zulke bijdragen te benoemen. Persoonlijk -en dat bedoel ik niet vroom, maar hopelijk oprecht- heb ik mijn handen meer dan vol aan vragen die te stellen zijn bij mijn eigen geestelijk leven.
Maar of het goed is of niet, inmiddels kun je elkaar als forummers ook een beetje kennen en weet je gewoon wie wanneer en op welke wijze zal reageren. Nogmaals: ik zie dat al 15 jaar gebeuren en het gaat nu exact hetzelfde. En opnieuw zijn mensen teleurgesteld en gekwetst. Ik vind het jammer dat dat zo gaat.

Overigens gaat het niet alleen mis bij het delen van 'geloofservaringen'. In het verleden is door deze en gene wel eens iets gedeeld van de eigen onbekeerlijkheid, waarop dan weer veel forummers gingen reageren met uitgebreide oproepen tot bekering, aandrang, nodiging, etc. Allemaal oprecht en uit het hart, maar toch is toen ook gezegd: we moeten dit niet willen. Evenmin als het aandringen bij iemand om iets uit het persoonlijk leven te zeggen. Ook dat is al vaak gebeurd: iemand neemt deel aan een forumdiscussie, maar krijgt vervolgens de vraag hoe het dan bij hem persoonlijk ligt of dat hij er alleen "over" spreekt. Een wezenlijke vraag natuurlijk, maar in het kader van een discussie werkt het als een 'uitsluiter': wanneer je daar persoonlijk niets van kent, hoe durf je dan mee te spreken.

Ik schrijf dit niet op omdat ik vervelend wil doen ofzo. Het is gewoon hoe ik dingen al een tijd lang zie gaan en ik zou het jammer vinden als mensen telkens opnieuw teleurgesteld raken omdat we weer in dezelfde valkuil lopen.

Jongere schreef:We hanteren op dit forum al jarenlang de lijn: we spreken elkaar niet aan op het persoonlijke geestelijke leven.
Niet omdat er iets mis zou zijn met samen spreken over zulke zaken, integendeel.
Wel omdat het in de context van een openbaar discussieforum vrijwel altijd een verkeerde kant opgaat. Ik zei dat aan het begin van dit topic al, heb het in 15 jaar vrijwel niet anders zien verlopen en zie ook dit topic precies op dezelfde manier verlopen.

Er zijn op dit forum best grote verschillen als het gaat om wezenlijke zaken. Denk aan de vraag welke plaats zondekennis heeft voor Christuskennis, de vraag naar een toeleidende weg, de vraag of er in de bekering zoiets is als het toevallen van Gods recht, de vraag wat geloof inhoudt, de vraag wat de openbaring van de Middelaar is (als we die uitdrukking al willen gebruiken), enzovoorts.

Daar discussieren we hele pagina's vol over. Je kunt, m.i., dan niet verwachten dat op het moment dat wanneer iemand iets deelt vanuit de persoonlijke geloofsbeleving, dat zulke verschillen dan niet openbaar zouden komen. Ik zeg niet dat het goed is om vragen bij zulke bijdragen te benoemen. Persoonlijk -en dat bedoel ik niet vroom, maar hopelijk oprecht- heb ik mijn handen meer dan vol aan vragen die te stellen zijn bij mijn eigen geestelijk leven.
Maar of het goed is of niet, inmiddels kun je elkaar als forummers ook een beetje kennen en weet je gewoon wie wanneer en op welke wijze zal reageren. Nogmaals: ik zie dat al 15 jaar gebeuren en het gaat nu exact hetzelfde.

Maanenschijn schreef:

Zeeuw schreef:

-DIA- schreef:

Nathanaël schreef: In het dorp waar ik woon werden tot vrij kort geleden gezelschappen gehouden waarbij deze vraag gewoon aan de orde kwam, daar was en is niets evangelisch aan. Het zal best zijn dat zulke vragen ook door evangelischen gesteld en beantwoord worden, maar waarom zouden wij het dan niet ook mogen doen?

Ik kan wat uit ervaring spreken. Er is wel een hemelsbreed verschil tussen het gezelschapsleven en de jongerenavonden met de getuigenissen van vandaag. Beide heb ik bijgewoond, daarom weet ik ook dit hemelsbrede verschil.
(Misschien lezen hierover wat is geschreven in een boekje Het gezelschapsleven in de Alblasserwaard? Ik heb dit boekje zelf niet gelezen, maar wellicht is het bekend bij sommigen?)

Beantwoord mijn vraag dan met het gezelschapsleven in het achterhoofd.

Waarom zo duwen op een vraag waarop het antwoord niet komt?

Er kunnen diverse redenen zijn om niet op dit forum het antwoord te geven. Of in het openbaar, in het algemeen. Als de vraag voor Gods aangezicht, in de binnenkamer maar beantwoord wordt. Want als daar het antwoord oprecht wordt gegeven zal het iets uitwerken, wat mogelijk in het openbaar wordt gehoord of gelezen.

Wat mij betreft, de veroordeling van schuld en zonde kleven mij aan, naar mij beleving meer dan ooit. Maar het heimwee naar de lieflijke kennis van Christus is des te groter.

Jongere schreef:We hanteren op dit forum al jarenlang de lijn: we spreken elkaar niet aan op het persoonlijke geestelijke leven.
Niet omdat er iets mis zou zijn met samen spreken over zulke zaken, integendeel.
Wel omdat het in de context van een openbaar discussieforum vrijwel altijd een verkeerde kant opgaat. Ik zei dat aan het begin van dit topic al, heb het in 15 jaar vrijwel niet anders zien verlopen en zie ook dit topic precies op dezelfde manier verlopen.

Er zijn op dit forum best grote verschillen als het gaat om wezenlijke zaken. Denk aan de vraag welke plaats zondekennis heeft voor Christuskennis, de vraag naar een toeleidende weg, de vraag of er in de bekering zoiets is als het toevallen van Gods recht, de vraag wat geloof inhoudt, de vraag wat de openbaring van de Middelaar is (als we die uitdrukking al willen gebruiken), enzovoorts.

Daar discussieren we hele pagina's vol over. Je kunt, m.i., dan niet verwachten dat op het moment dat wanneer iemand iets deelt vanuit de persoonlijke geloofsbeleving, dat zulke verschillen dan niet openbaar zouden komen. Ik zeg niet dat het goed is om vragen bij zulke bijdragen te benoemen. Persoonlijk -en dat bedoel ik niet vroom, maar hopelijk oprecht- heb ik mijn handen meer dan vol aan vragen die te stellen zijn bij mijn eigen geestelijk leven.
Maar of het goed is of niet, inmiddels kun je elkaar als forummers ook een beetje kennen en weet je gewoon wie wanneer en op welke wijze zal reageren. Nogmaals: ik zie dat al 15 jaar gebeuren en het gaat nu exact hetzelfde. En opnieuw zijn mensen teleurgesteld en gekwetst. Ik vind het jammer dat dat zo gaat.

Overigens gaat het niet alleen mis bij het delen van 'geloofservaringen'. In het verleden is door deze en gene wel eens iets gedeeld van de eigen onbekeerlijkheid, waarop dan weer veel forummers gingen reageren met uitgebreide oproepen tot bekering, aandrang, nodiging, etc. Allemaal oprecht en uit het hart, maar toch is toen ook gezegd: we moeten dit niet willen. Evenmin als het aandringen bij iemand om iets uit het persoonlijk leven te zeggen. Ook dat is al vaak gebeurd: iemand neemt deel aan een forumdiscussie, maar krijgt vervolgens de vraag hoe het dan bij hem persoonlijk ligt of dat hij er alleen "over" spreekt. Een wezenlijke vraag natuurlijk, maar in het kader van een discussie werkt het als een 'uitsluiter': wanneer je daar persoonlijk niets van kent, hoe durf je dan mee te spreken.

Ik schrijf dit niet op omdat ik vervelend wil doen ofzo. Het is gewoon hoe ik dingen al een tijd lang zie gaan en ik zou het jammer vinden als mensen telkens opnieuw teleurgesteld raken omdat we weer in dezelfde valkuil lopen.

Tiberius schreef:Ik heb de topictitel aangepast naar de suggestie van Ad.
Vanaf nu ALLEEN persoonlijke terugblik.
Verdere bijdragen gaan direct de prullenbak in.

Jongere schreef:We hanteren op dit forum al jarenlang de lijn: we spreken elkaar niet aan op het persoonlijke geestelijke leven.
Niet omdat er iets mis zou zijn met samen spreken over zulke zaken, integendeel.
Wel omdat het in de context van een openbaar discussieforum vrijwel altijd een verkeerde kant opgaat. Ik zei dat aan het begin van dit topic al, heb het in 15 jaar vrijwel niet anders zien verlopen en zie ook dit topic precies op dezelfde manier verlopen.

Er zijn op dit forum best grote verschillen als het gaat om wezenlijke zaken. Denk aan de vraag welke plaats zondekennis heeft voor Christuskennis, de vraag naar een toeleidende weg, de vraag of er in de bekering zoiets is als het toevallen van Gods recht, de vraag wat geloof inhoudt, de vraag wat de openbaring van de Middelaar is (als we die uitdrukking al willen gebruiken), enzovoorts.

Daar discussieren we hele pagina's vol over. Je kunt, m.i., dan niet verwachten dat op het moment dat wanneer iemand iets deelt vanuit de persoonlijke geloofsbeleving, dat zulke verschillen dan niet openbaar zouden komen. Ik zeg niet dat het goed is om vragen bij zulke bijdragen te benoemen. Persoonlijk -en dat bedoel ik niet vroom, maar hopelijk oprecht- heb ik mijn handen meer dan vol aan vragen die te stellen zijn bij mijn eigen geestelijk leven.
Maar of het goed is of niet, inmiddels kun je elkaar als forummers ook een beetje kennen en weet je gewoon wie wanneer en op welke wijze zal reageren. Nogmaals: ik zie dat al 15 jaar gebeuren en het gaat nu exact hetzelfde. En opnieuw zijn mensen teleurgesteld en gekwetst. Ik vind het jammer dat dat zo gaat.

Overigens gaat het niet alleen mis bij het delen van 'geloofservaringen'. In het verleden is door deze en gene wel eens iets gedeeld van de eigen onbekeerlijkheid, waarop dan weer veel forummers gingen reageren met uitgebreide oproepen tot bekering, aandrang, nodiging, etc. Allemaal oprecht en uit het hart, maar toch is toen ook gezegd: we moeten dit niet willen. Evenmin als het aandringen bij iemand om iets uit het persoonlijk leven te zeggen. Ook dat is al vaak gebeurd: iemand neemt deel aan een forumdiscussie, maar krijgt vervolgens de vraag hoe het dan bij hem persoonlijk ligt of dat hij er alleen "over" spreekt. Een wezenlijke vraag natuurlijk, maar in het kader van een discussie werkt het als een 'uitsluiter': wanneer je daar persoonlijk niets van kent, hoe durf je dan mee te spreken.

Ik schrijf dit niet op omdat ik vervelend wil doen ofzo. Het is gewoon hoe ik dingen al een tijd lang zie gaan en ik zou het jammer vinden als mensen telkens opnieuw teleurgesteld raken omdat we weer in dezelfde valkuil lopen.

Nasrani schreef:De zondagen waren vaak oases in het leven.
Veel preken zorgden ook weer voor nieuwe inzichten op de tekst die aan de orde was. Dan merk je weer dat de predikanten en kandidaten grondig studeren. Rondom doopdiensten veel onderwijs over Gods Verbond ontvangen. De Avondmaalsdiensten zijn onvergetelijke momenten geweest in het afgelopen jaar.
Dankbaar terugkijken voor het goede wat we uit Gods hand hebben ontvangen.

Arja schreef:

Nasrani schreef:De zondagen waren vaak oases in het leven.
Veel preken zorgden ook weer voor nieuwe inzichten op de tekst die aan de orde was. Dan merk je weer dat de predikanten en kandidaten grondig studeren. Rondom doopdiensten veel onderwijs over Gods Verbond ontvangen. De Avondmaalsdiensten zijn onvergetelijke momenten geweest in het afgelopen jaar.
Dankbaar terugkijken voor het goede wat we uit Gods hand hebben ontvangen.

Ik vind het heel mooi dat je de zondagen oases noemt.