Desiree schreef:Het is toch Zijn werk! Komt allen tot Mannes... dat staat er toch niet? Bovendien moet je aan bekering niet zoveel eer geven. Het gaat alles om Hem. HIJ is onze Hulde waard. Hij heeft alles gedaan. Wat dunkt u van de Christus? Ds. Roos. GGIN

Die laatste zin is van hem. De rest van mezelf. Heb ds Roos erg hoog staan.

De laatste zin klopt volledig. De rest kan ik geen touw aan vast knopen.

Ik hoor ds Roos regelmatig maar heb hem nog nooit horen zeggen: vertel het maar gewoon tegen hem.

Mannes schreef: Die schaar ik onder het kopje bloemhoven.
Ik geloof namelijk niet dat iemand er mee geholpen is om te zeggen dat hij alles gewoon tegen God moet vertellen. Hoe dan? Praat Hij dan terug? Ben je er dan vanaf?

Nee, iemand met zo een grote nood moet bidden of hij mag sterven aan zijn oude mens. Of hij het nog eens mag zien dat zijn ondergang de verheerlijking in Christus mag worden. Of hij het eens mag worden met het oordeel van verdoemde mens. Dat hij er geheel van tussen uit moet.

Voor zulk één is er plaats bij die Middelaar.

Verder ben ik het volledig met je eens dat we die onfrisse insinuerende bijdragen maar snel moeten vergeten.

Als je nog zulke vragen kan stellen/zo kan bidden dan is de nood nog niet buiten de oevers getreden. Dan leef je ten diepste nog onder het werkverbond. Niets(!) kan je aangenaam maken voor de levende God.
Een door God gewerkte nood, waarin alles afgesneden wordt, leidt maar tot 1 bede: Heere, redt mij!

Mannes schreef:

Desiree schreef:Het is toch Zijn werk! Komt allen tot Mannes... dat staat er toch niet? Bovendien moet je aan bekering niet zoveel eer geven. Het gaat alles om Hem. HIJ is onze Hulde waard. Hij heeft alles gedaan. Wat dunkt u van de Christus? Ds. Roos. GGIN

Die laatste zin is van hem. De rest van mezelf. Heb ds Roos erg hoog staan.

De laatste zin klopt volledig. De rest kan ik geen touw aan vast knopen.

Ik hoor ds Roos regelmatig maar heb hem nog nooit horen zeggen: vertel het maar gewoon tegen hem.

Hoe bid jij dan? Ik weet niet of je een gezin hebt. Maar een vrij gebed, waarin je de dagelijkse en geestelijke noden van degenen om je heen aan de Heere vertelt, is toch een groot goed? Opent uwe mond. Eist van mij vrijmoedig. Dat zijn bevelen. Geen opties.

Bezorgd schreef:

Mannes schreef:[
Die schaar ik onder het kopje bloemhoven.
Ik geloof namelijk niet dat iemand er mee geholpen is om te zeggen dat hij alles gewoon tegen God moet vertellen. Hoe dan? Praat Hij dan terug? Ben je er dan vanaf?

Nee, iemand met zo een grote nood moet bidden of hij mag sterven aan zijn oude mens. Of hij het nog eens mag zien dat zijn ondergang de verheerlijking in Christus mag worden. Of hij het eens mag worden met het oordeel van verdoemde mens. Dat hij er geheel van tussen uit moet.

Voor zulk één is er plaats bij die Middelaar.

Verder ben ik het volledig met je eens dat we die onfrisse insinuerende bijdragen maar snel moeten vergeten.

Er zitten kerken vol met mensen die op die staat / toestand wachten... Maar je gaat er eeuwig mee verloren .
Paulus bevel was toch anders: Geloof in den Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden, gij en uw huis.

Je moet ook niet op deze toestand wachten. Je moet er vurig om bidden. Je moet de troon der genade aanlopen als een waterstroom.

Paulus heeft het daar over het bevel van geloof en bekering, dat is iets anders dan waar ik het over had.

http://www.prekenweb.nl/m/Preek/Open/15525

Ik stel voor dat een ieder die in dit draadje heeft gereageerd, vanavond (of nu) deze preek eens leest!

GJdeBruijn schreef:

-DIA- schreef:Eén ding: Dát is het!

Nee, dit is niets en eeuwig tekort. Dit is hooguit de kwaal onderkennen en daar een punt zetten. Maar waar het om gaat is wat het passende Medicijn is in deze toestand. Er moet geen punt staan maar een dubbele punt.
Waarom komt er zoveel tegenkanting als hier de naam van Jezus wordt genoemd? Hebben we Hem dan niet lief omdat Hij zondaars liefheeft en arme zondaars opzoekt in hun jammerlijke toestand?
De topictitel is 'Levensvragen'. De vraag die Luther stelde als levensvraag was "hoe krijg ik een genadig God". Die vraag stelde hij toen hij Rooms was en gevangen onder het juk van de wet. Luther wist later het antwoord en was toen niet meer Rooms. Het antwoord? Zie de laatste bijdrage van @Bezorgd.

Dit is scherp, maar zó waar!
Er worden beschrijvingen gegeven van hoe de Heere werkt of werken kan, maar zoeken we in die beschrijving het Leven?!

Zeeuw schreef:

Mannes schreef:

Desiree schreef:Het is toch Zijn werk! Komt allen tot Mannes... dat staat er toch niet? Bovendien moet je aan bekering niet zoveel eer geven. Het gaat alles om Hem. HIJ is onze Hulde waard. Hij heeft alles gedaan. Wat dunkt u van de Christus? Ds. Roos. GGIN

Die laatste zin is van hem. De rest van mezelf. Heb ds Roos erg hoog staan.

De laatste zin klopt volledig. De rest kan ik geen touw aan vast knopen.

Ik hoor ds Roos regelmatig maar heb hem nog nooit horen zeggen: vertel het maar gewoon tegen hem.

Hoe bid jij dan? Ik weet niet of je een gezin hebt. Maar een vrij gebed, waarin je de dagelijkse en geestelijke noden van degenen om je heen aan de Heere vertelt, is toch een groot goed? Opent uwe mond. Eist van mij vrijmoedig. Dat zijn bevelen. Geen opties.

Als ik in mijn gebed vraag of mijn kinderen bekeerd mogen worden dan ben ik daar toch niet gelijk van verzekerd? Hoe kan men dan zeggen tegen iemand in nood dat hij het maar gewoon moet vertellen. Daar schiet hij niks mee op. Daar worden de zaken niet mee opgelost en hij is er niet van verlost.

Op uw noodgeschrei deed Ik grote wond'ren.

Hier is noodgeschrei iets anders dan vertel het maar gewoon.

Mannes schreef:Je moet ook niet op deze toestand wachten. Je moet er vurig om bidden. Je moet de troon der genade aanlopen als een waterstroom.
Paulus heeft het daar over het bevel van geloof en bekering, dat is iets anders dan waar ik het over had.

Hij hebt het enkel over het stuk der ellende waar de vraagsteller in het topic vraagt om hoe tot rust te kunnen komen.
Jij stuurt hem met een kluitje het riet in door te zeggen dat hij vooral niet naar de Rust verwezen mag worden maar moet bidden om vurig te bidden om in zo'n ellendige toestand te blijven?
Paulus beantwoordt de vraag van de stokbewaarder met de verwijzing naar Jezus: Geloof in Hem.
Meer niet. En de stokbewaarder gaf gehoor ondanks zijn doodstaat en ondanks zijn onwil en onmacht.
Wat een wonder, nietwaar?
Zouden wij dat wonder dan niet mogen verwachten als we net als Paulus direct naar Jezus verwijzen?
Daar is wel geloof voor nodig en vertrouwen in de God waarvan we belijden dat Hij onze Schepper is en Zijn Zoon gezonden heeft tot een rantsoen voor velen. Voor zondaren waarvan ik de voornaamste ben.
Zonder dat geloof is het onmogelijk te begrijpen Wie God in Christus is en wil zijn voor verloren zondaren.

Mannes schreef:

Bezorgd schreef:

Mannes schreef:[
Die schaar ik onder het kopje bloemhoven.
Ik geloof namelijk niet dat iemand er mee geholpen is om te zeggen dat hij alles gewoon tegen God moet vertellen. Hoe dan? Praat Hij dan terug? Ben je er dan vanaf?

Nee, iemand met zo een grote nood moet bidden of hij mag sterven aan zijn oude mens. Of hij het nog eens mag zien dat zijn ondergang de verheerlijking in Christus mag worden. Of hij het eens mag worden met het oordeel van verdoemde mens. Dat hij er geheel van tussen uit moet.

Voor zulk één is er plaats bij die Middelaar.

Verder ben ik het volledig met je eens dat we die onfrisse insinuerende bijdragen maar snel moeten vergeten.

Er zitten kerken vol met mensen die op die staat / toestand wachten... Maar je gaat er eeuwig mee verloren .
Paulus bevel was toch anders: Geloof in den Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden, gij en uw huis.

Je moet ook niet op deze toestand wachten. Je moet er vurig om bidden. Je moet de troon der genade aanlopen als een waterstroom.

Paulus heeft het daar over het bevel van geloof en bekering, dat is iets anders dan waar ik het over had.

Moet je om die toestand bidden?
Waar leert de bijbel dat?

En ik zie het verschil niet, Paulus sprak hier tegen iemand die levensvragen had. En dan is dat juist het enige juiste antwoord.

liz boer schreef:

Terri schreef:En toch.....
Een houdbare nood drijft niet uit, die bespreekt en redeneert alleen maar....
Ten diepste heeft Geeske dus gelijk. Ze heeft er geen belang bij.
Gelukkig is het wel zo dat ook deze afweer gebroken kan worden door de liefde van de Heere Jezus.

Dan maar wachten op onhoudbare nood? Nee toch?
De Heere vraagt gehoorzaamheid aan Zijn Woord.

Ik ben het helemaal met je eens hoor, maar er komen hier redenaties voorbij waar ik van ril.
Hoe kan je zo praten over de bekering met droge ogen? ( weet ik natuurlijk niet zeker, in hoop dat het niet zo is...)
Er wordt een Godsbeeld neergezet welke lijkt op Allah, willekeurig zeg maar...en dat klopt niet.
De Bijbel spreekt zo niet, dus waar komen deze drogredenen vandaan? En wil men wel een Zaligmaker?
Ik las net, vanwaar die aversie wanneer de Heere Jezus wordt aangeprezen? Merk ik idd ook.
Om dat 'bloemhoven' te noemen vind ik echt erg.
Ik kan dan echt maar èèn conclusie trekken....
Zo maar wat gedachten die bij mij spelen als ik deze afwerende bijdrage's lees.
En dan is er in mijn beleving geen echte interesse.....
Maar ik hoop dat ik me vergis en komen al de 'ja maar's' voort uit een behoeftig hart.

Terri schreef:

liz boer schreef:

Terri schreef:En toch.....
Een houdbare nood drijft niet uit, die bespreekt en redeneert alleen maar....
Ten diepste heeft Geeske dus gelijk. Ze heeft er geen belang bij.
Gelukkig is het wel zo dat ook deze afweer gebroken kan worden door de liefde van de Heere Jezus.

Dan maar wachten op onhoudbare nood? Nee toch?
De Heere vraagt gehoorzaamheid aan Zijn Woord.

Ik ben het helemaal met je eens hoor, maar er komen hier redenaties voorbij waar ik van ril.
Hoe kan je zo praten over de bekering met droge ogen? ( weet ik natuurlijk niet zeker, in hoop dat het niet zo is...)
Er wordt een Godsbeeld neergezet welke lijkt op Allah, willekeurig zeg maar...en dat klopt niet.
De Bijbel spreekt zo niet, dus waar komen deze drogredenen vandaan? En wil men wel een Zaligmaker?
Ik las net, vanwaar die aversie wanneer de Heere Jezus wordt aangeprezen? Merk ik idd ook.
Om dat 'bloemhoven' te noemen vind ik echt erg.
Ik kan dan echt maar èèn conclusie trekken....
Zo maar wat gedachten die bij mij spelen als ik deze afwerende bijdrage's lees.
En dan is er in mijn beleving geen echte interesse.....
Maar ik hoop dat ik me vergis en komen al de 'ja maar's' voort uit een behoeftig hart.

Ik voel met je mee, ik wordt boos als God verdacht wordt gehouden, op een rechtzinnige manier, ik schreef net aan iemand in een PB, de Heere is zo gewillig, anders was er geen hoop voor ons.
Hij heeft geen addertje onder het gras, Hij meent wat Hij zegt!

Terri schreef:Maar ik hoop dat ik me vergis en komen al de 'ja maar's' voort uit een behoeftig hart.

Ga daar maar altijd vanuit als je elkaar niet kent. De zaken waar het echt om gaat in dit leven vragen om voorzichtig te zijn gelijk de slangen, en oprecht gelijk de duiven.

Mannes schreef:

Zeeuw schreef:

Mannes schreef:

Desiree schreef:Het is toch Zijn werk! Komt allen tot Mannes... dat staat er toch niet? Bovendien moet je aan bekering niet zoveel eer geven. Het gaat alles om Hem. HIJ is onze Hulde waard. Hij heeft alles gedaan. Wat dunkt u van de Christus? Ds. Roos. GGIN

Die laatste zin is van hem. De rest van mezelf. Heb ds Roos erg hoog staan.

De laatste zin klopt volledig. De rest kan ik geen touw aan vast knopen.

Ik hoor ds Roos regelmatig maar heb hem nog nooit horen zeggen: vertel het maar gewoon tegen hem.

Hoe bid jij dan? Ik weet niet of je een gezin hebt. Maar een vrij gebed, waarin je de dagelijkse en geestelijke noden van degenen om je heen aan de Heere vertelt, is toch een groot goed? Opent uwe mond. Eist van mij vrijmoedig. Dat zijn bevelen. Geen opties.

Als ik in mijn gebed vraag of mijn kinderen bekeerd mogen worden dan ben ik daar toch niet gelijk van verzekerd? Hoe kan men dan zeggen tegen iemand in nood dat hij het maar gewoon moet vertellen. Daar schiet hij niks mee op. Daar worden de zaken niet mee opgelost en hij is er niet van verlost.

Op uw noodgeschrei deed Ik grote wond'ren.

Hier is noodgeschrei iets anders dan vertel het maar gewoon.

Dat klopt. De Heere antwoord niet (altijd) direct. En zeker niet op de manier zoals wij het zouden willen. Hij heeft Zijn plan.
Er is ook geen menselijke oplossing voor ts zijn vraag. Wel mag hij alles voor de Heere neerleggen. Inderdaad, met noodgeschrei. Aan dat noodgeschrei worden geen gradaties gesteld.

Mannes schreef: Als ik in mijn gebed vraag of mijn kinderen bekeerd mogen worden dan ben ik daar toch niet gelijk van verzekerd? Hoe kan men dan zeggen tegen iemand in nood dat hij het maar gewoon moet vertellen. Daar schiet hij niks mee op. Daar worden de zaken niet mee opgelost en hij is er niet van verlost.

Op uw noodgeschrei deed Ik grote wond'ren.

Hier is noodgeschrei iets anders dan vertel het maar gewoon.

Dit staat er echt: 7 In de benauwdheid riept gij, en Ik hielp u uit; Ik antwoordde u uit de schuilplaats des donders; Ik beproefde u aan de wateren van Meriba. Sela.

Ik lees niets over noodgeschrei en roepen of aanroepen wordt in de Bijbel gebruikt voor bidden, denk aan "onder de aanroeping van Zijn Naam", wat ook gebruikelijk is met verkiezing van ambtsdragers/predikant.
Dat is God je nood bekend maken, het aan Hem vertellen, al dan niet met tranen.

Jantje schreef:http://www.prekenweb.nl/m/Preek/Open/15525

Ik stel voor dat een ieder die in dit draadje heeft gereageerd, vanavond (of nu) deze preek eens leest!

Een buitengewoon goed advies!