Gelezen, gedacht, gehoord... [3]

[CvdW]

http://theologienet.nl/documenten/Groe, ... preken.pdf

[-DIA-]

http://theologienet.nl/documenten/Groe, ... preken.pdf

Hartelijk dank, vriend!

[CvdW]

Zonder iemand iets te verwijten. Wil je discussiëren dan is het wel belangrijk dat beide partijen goed bekend zijn met het onderwerp.
Ik ben opgegroeid met o.a. ds. Calvijn, ds. a Brakel, ds. van der Groe, ds. Hellenbroek, ds. Durham, ds. Binning, ds. van der Kemp, ds. Beukelman. Hierdoor ben ik gevormd.

Paar weken terug sprak er hier een hedendaagse dominee dit had het over 'het volk dat nog niet verder is gekomen dan de Sinaï'. zijn dit nu bekeerde mensen of onbekeerde mensen? Geprobeerd heel goed te luisteren. Het kwam erop neer dat dit reeds bekeerde mensen zijn. Daar kan ik op grond van Gods Woord niet in mee. Het gaat niet om wat ik vind, maar hiermee worden mensen op het verkeerde been gezet. Daar waarschuwde ds. van der Groe (zondag 7, zie elders op RF) ernstig tegen.
Mensen worden erbij gezet terwijl de grond Christus Jezus ontbreekt.

[-DIA-]

Zonder iemand iets te verwijten. Wil je discussiëren dan is het wel belangrijk dat beide partijen goed bekend zijn met het onderwerp.
Ik ben opgegroeid met o.a. ds. Calvijn, ds. a Brakel, ds. van der Groe, ds. Hellenbroek, ds. Durham, ds. Binning, ds. van der Kemp, ds. Beukelman. Hierdoor ben ik gevormd.

Paar weken terug sprak er hier een hedendaagse dominee dit had het over 'het volk dat nog niet verder is gekomen dan de Sinaï'. zijn dit nu bekeerde mensen of onbekeerde mensen? Geprobeerd heel goed te luisteren. Het kwam erop neer dat dit reeds bekeerde mensen zijn. Daar kan ik op grond van Gods Woord niet in mee. Het gaat niet om wat ik vind, maar hiermee worden mensen op het verkeerde been gezet. Daar waarschuwde ds. van der Groe (zondag 7, zie elders op RF) ernstig tegen.
Mensen worden erbij gezet terwijl de grond Christus Jezus ontbreekt.

We leven in zeer verwarde tijden. Niet alleen in de wereld lijkt alles van zijn plaats, maar veel aangrijpender is dat dit ook in de kerk het geval is.

[Desiree]

De enige grond is, Ik voor u. Heel eenvoudig.

En iedereen die dat ervaart, weet dat. En die weet het zeker. En als je het nog niet zeker weet, dan streef je naar die zekerheid. Dat is toch je verlangen, als het goed ligt.

Maar omdat het buiten jou is, beleef je het niet altijd.. en komen er twijfels etc. Maar in de zaak is het aanwezig. Je bent gered, God heeft je welgedaan.

Als je het (nog) niet (zeker) weet, moet je het vragen... De Heere God antwoord je echt! (Soms in een heel andere setting dan je dacht.)

[Nasrani]

Zonder iemand iets te verwijten. Wil je discussiëren dan is het wel belangrijk dat beide partijen goed bekend zijn met het onderwerp.
Ik ben opgegroeid met o.a. ds. Calvijn, ds. a Brakel, ds. van der Groe, ds. Hellenbroek, ds. Durham, ds. Binning, ds. van der Kemp, ds. Beukelman. Hierdoor ben ik gevormd.

Paar weken terug sprak er hier een hedendaagse dominee dit had het over 'het volk dat nog niet verder is gekomen dan de Sinaï'. zijn dit nu bekeerde mensen of onbekeerde mensen? Geprobeerd heel goed te luisteren. Het kwam erop neer dat dit reeds bekeerde mensen zijn. Daar kan ik op grond van Gods Woord niet in mee. Het gaat niet om wat ik vind, maar hiermee worden mensen op het verkeerde been gezet. Daar waarschuwde ds. van der Groe (zondag 7, zie elders op RF) ernstig tegen.
Mensen worden erbij gezet terwijl de grond Christus Jezus ontbreekt.

We leven in zeer verwarde tijden. Niet alleen in de wereld lijkt alles van zijn plaats, maar veel aangrijpender is dat dit ook in de kerk het geval is.

Het wordt onnodig ingewikkeld gemaakt.

[Jeremiah]

Het is het grote oogmerk van de Heilige Schrift om God als een barmhartig God voor te stellen. Dit is als een magneet om zondaars tot Hem te trekken.

Thomas Watson

[CvdW]

HET SCHIJNGELOOF EN HET WARE GELOOF

Het zaad, gestrooid in rots'ge aarde,
Groeit welig op, maar ach, 't verkwijnt
Met al het schoon, dat 't ijlings baarde,
Zodra de middagzon 't beschijnt!
't Moog' voor een tijd met luister pralen,
Als 't veld, dat bloem en vruchten geeft;
Maar 't kan de oogsttijd nimmer halen,
Daar 't diepte, grond, noch wortel heeft.

Het schijngeloof toont veel vruchten,
Maar, niet gerijpt door hemelgloed,
Verkwijnen zij voor de ongenuchten
Van aardse zorg en tegenspoed.
Die 't schijngeloof voor zich wil kiezen,
Moog' zonde, wereld, duivel, dood
En bange vrees uit 't oog verliezen,
't Is niets dan ongevoel van nood.

Zulk één weet niets van schuld betreuren;
't Is altoos wel; - en zijn gemoed
Tracht hij ten hemel op te beuren
Bij 't dobb'ren in een zondenvloed.
Hij blijft hier Jezus wel begeren,
Maar niet als Koning van zijn hart,
Daar hij niet wil de scepter eren,
Die hem geleidt door ramp en smart.

Hij praalt door schijngeloof in luister;
De glans van de waarheid is zijn kleed.
Hij treedt in 't licht, maar 't hart is duister,
Daar 't van geen reine godsvrucht weet.
Hij dingt naar roem en gloriepalmen,
Maar niet door strijd en bange nood;
Zijn hart juicht vrolijk blijde psalmen
Als elk hem noemt: Gods gunstgenoot!

Het waar geloof geeft vrucht ten leven,
Dus spreekt de ziel, daardoor geleid:
'k Verlies mijzelf, 'k wil alles geven
En off'ren voor de zaligheid!
Het waar geloof deed mij beseffen
Hoe Jezus heeft gezegevierd
Door met een pijl mijn hart te treffen,
En dus mijn God, mijn Koning wierd.

Ik val voor Hem, mijn Jezus, neer,
Als arm, ellendig, blind en naakt;
't Is 't waar geloof, dat mij zo teder,
Zo need'rig voor mijn Goël maakt.
Nu wil ik waken, bidden, strijden,
Met Paulus voor mijn Heer' en God.
'k Erken voor mij het zwaarste lijden
In Jezus’ dienst een gunstgenot.

Door 't waar geloof hoor ik de zangen
Van 't eng'lenkoor in Efratha;
't Doet steeds mijn oor de juichtoon vangen:
"Het is volbracht!" op Golgotha.
Nu wil, nu zal ik vruchten dragen,
Het hemels Eden toegewijd;
Nu zal ik van Gods gunst gewagen,
De wereld, zond' en hel ten spijt.

Stort ik op aard' een vloed van tranen,
't Zijn d' offers van 't bevlekt gemoed,
Die door 't geloof de heilweg banen
Naar Jezus’ kruis en Midd'laarsbloed.
Hoe afgemat door helse strikken,
De heilfontein in 't Avondmaal
Zal mijn vermoeide ziel verkwikken,
Tot eeuw'ge rust en zegepraal.

[-DIA-]

HET SCHIJNGELOOF EN HET WARE GELOOF

Het zaad, gestrooid in rots'ge aarde,
Groeit welig op, maar ach, 't verkwijnt
Met al het schoon, dat 't ijlings baarde,
Zodra de middagzon 't beschijnt!
't Moog' voor een tijd met luister pralen,
Als 't veld, dat bloem en vruchten geeft;
Maar 't kan de oogsttijd nimmer halen,
Daar 't diepte, grond, noch wortel heeft.

Het schijngeloof toont veel vruchten,
Maar, niet gerijpt door hemelgloed,
Verkwijnen zij voor de ongenuchten
Van aardse zorg en tegenspoed.
Die 't schijngeloof voor zich wil kiezen,
Moog' zonde, wereld, duivel, dood
En bange vrees uit 't oog verliezen,
't Is niets dan ongevoel van nood.

Zulk één weet niets van schuld betreuren;
't Is altoos wel; - en zijn gemoed
Tracht hij ten hemel op te beuren
Bij 't dobb'ren in een zondenvloed.
Hij blijft hier Jezus wel begeren,
Maar niet als Koning van zijn hart,
Daar hij niet wil de scepter eren,
Die hem geleidt door ramp en smart.

Hij praalt door schijngeloof in luister;
De glans van de waarheid is zijn kleed.
Hij treedt in 't licht, maar 't hart is duister,
Daar 't van geen reine godsvrucht weet.
Hij dingt naar roem en gloriepalmen,
Maar niet door strijd en bange nood;
Zijn hart juicht vrolijk blijde psalmen
Als elk hem noemt: Gods gunstgenoot!

Het waar geloof geeft vrucht ten leven,
Dus spreekt de ziel, daardoor geleid:
'k Verlies mijzelf, 'k wil alles geven
En off'ren voor de zaligheid!
Het waar geloof deed mij beseffen
Hoe Jezus heeft gezegevierd
Door met een pijl mijn hart te treffen,
En dus mijn God, mijn Koning wierd.

Ik val voor Hem, mijn Jezus, neer,
Als arm, ellendig, blind en naakt;
't Is 't waar geloof, dat mij zo teder,
Zo need'rig voor mijn Goël maakt.
Nu wil ik waken, bidden, strijden,
Met Paulus voor mijn Heer' en God.
'k Erken voor mij het zwaarste lijden
In Jezus’ dienst een gunstgenot.

Door 't waar geloof hoor ik de zangen
Van 't eng'lenkoor in Efratha;
't Doet steeds mijn oor de juichtoon vangen:
"Het is volbracht!" op Golgotha.
Nu wil, nu zal ik vruchten dragen,
Het hemels Eden toegewijd;
Nu zal ik van Gods gunst gewagen,
De wereld, zond' en hel ten spijt.

Stort ik op aard' een vloed van tranen,
't Zijn d' offers van 't bevlekt gemoed,
Die door 't geloof de heilweg banen
Naar Jezus’ kruis en Midd'laarsbloed.
Hoe afgemat door helse strikken,
De heilfontein in 't Avondmaal
Zal mijn vermoeide ziel verkwikken,
Tot eeuw'ge rust en zegepraal.

Die dichter weet er goed van. Wie was de dichter? Is dit uit De Lofzangen Israëls?

[CvdW]

Schrijver staat er niet bij, maar ik denk ds. P. Immens.

[Isala]

maar ik denk ds. P. Immens.

Klopt. En te zingen op de wijs van psalm 118.

Ik las laatst ' de Godvruchtige Avondmaalganger' van P. Immens.
In de tweede verhandeling, die gaat over het onderscheid tussen het schijngeloof en het zaligmakend geloof, viel mij het volgende op:

1. Het waan- en ingebeeld geloof heeft in veel opzichten overeenkomst met het
zaligmakende geloof. Want zij hebben beide een grond, waarop het gebouwd is; beide
een zekere wijze, waardoor het wordt verkregen; beide verscheidene daden, waardoor
het geoefend wordt; beide vruchten, waardoor het zich vertoont; en beide soms een
blijdschap en vreugde.
Zien we dit elk eens in het bijzonder.
a. Zij hebben beide een grond en fundament, waarop het rust. Deze is God en
Christus, die door het woord des Evangelies en deszelfs ernstige toediening wordt
bekend gemaakt.
http://www.theologienet.nl/documenten/I ... preken.pdf

Kan het schijngeloof ook zijn grond en fundament in Christus hebben?
Mijns inziens kan alleen het zaligmakend geloof het fundament in Christus hebben, maar ik lees dit toch alsof het schijngeloof dat ook heeft.

[samanthi]

maar ik denk ds. P. Immens.

Klopt. En te zingen op de wijs van psalm 118.

Ik las laatst ' de Godvruchtige Avondmaalganger' van P. Immens.
In de tweede verhandeling, die gaat over het onderscheid tussen het schijngeloof en het zaligmakend geloof, viel mij het volgende op:

1. Het waan- en ingebeeld geloof heeft in veel opzichten overeenkomst met het
zaligmakende geloof. Want zij hebben beide een grond, waarop het gebouwd is; beide
een zekere wijze, waardoor het wordt verkregen; beide verscheidene daden, waardoor
het geoefend wordt; beide vruchten, waardoor het zich vertoont; en beide soms een
blijdschap en vreugde.
Zien we dit elk eens in het bijzonder.
a. Zij hebben beide een grond en fundament, waarop het rust. Deze is God en
Christus, die door het woord des Evangelies en deszelfs ernstige toediening wordt
bekend gemaakt.
http://www.theologienet.nl/documenten/I ... preken.pdf

Kan het schijngeloof ook zijn grond en fundament in Christus hebben?
Mijns inziens kan alleen het zaligmakend geloof het fundament in Christus hebben, maar ik lees dit toch alsof het schijngeloof dat ook heeft.

Ik geloof dit ook niet, je kunt niet bouwen op Christus en verloren gaan, het vervolg van het stukje kan ik ook niet helemaal plaatsen, een ware gelovige zou niet veel durven zeggen over zijn staat ed. nou dat kan ik niet terug vinden in de Bijbel als ik lees hoe Paulus en Petrus en Johannes daar mee om gingen.

[windorgel]

Even verder lezen....!
Immens legt juist uit dat, hoewel een schijngeloof heel veel op het ware geloof kan lijken, dit het NIET is!

Verstuurd vanaf mijn SM-A510F met Tapatalk

[Isala]

Even verder lezen....!
Immens legt juist uit dat, hoewel een schijngeloof heel veel op het ware geloof kan lijken, dit het NIET is!

Ja, dat lees ik inderdaad. Maar hij legt niet uit waarom hij zegt dat schijngeloof ook Christus als fundament heeft.

[-DIA-]

Even verder lezen....!
Immens legt juist uit dat, hoewel een schijngeloof heel veel op het ware geloof kan lijken, dit het NIET is!

Ja, dat lees ik inderdaad. Maar hij legt niet uit waarom hij zegt dat schijngeloof ook Christus als fundament heeft.

Misschien is het ook zo: We kunnen niet zeggen dat bv. Judas niet een geroepen discipel was. Hij was wel degelijk een geroepen discipel. We kunnen dus niet zeggen dat Judas het ambt heeft genomen, naar het ambt heeft gegrepen.
Wat geloof betreft, het ware en nabijkomende kan in belijdenis en woorden gelijk zijn. Van wie is dat geloof? Van de hem zelf of duivel? Ik denk dat we in die richting moeten denken. Het geloof (de belijdenis) kan goed, recht zijn. Overeenkomstig de waarheid van de Schrift. De Schrift van God. En toch is er onderscheid.
Hetgeen waar is zou wel eens verborgen kunnen blijven. Maar toch zal eens alles openbaar komen. Dan is er geen vergissing of twijfel meer in te brengen. Misschien, als er tijd en gelegenheid is zou ik er eens naar vragen wat hier bedoelt wordt.