Zit gewoon te snotteren terwijl ik dit lees.henriët schreef:We hadden een heus drama einde van de middag. Het eten stond zogoed als klaar, de kinderen kwamen de tuin in, keurig op tijd stond ik nog te denken. Jean zou over 3 kwartier wegmoeten, dus alles zou prima volgens planning komen... Ware het niet dat onze prins verbijsterd naar binnen kwam rennen, al huilend en opgewonden sprak..: .' Het gaat niet goed met mijn konijn.., hij doet slap, gauw een appel... ' . Konijn wilde niets meer, deed niets meer, had een boel stuiptrekkingen ofzo en hing slap in zijn armen. Ooooooh noooo, wat nu.
Aangezien ik niet zo' n geweldige heldin ben, die liefdevol en rustig doodgaande konijntjes kan begeleiden en daarbij ook een volledig overstuur ventje kan helpen en een snikkende zus moet troosten, ben ik snel Jean gaan halen. Die vervolgens zag, dat het einde van konijn in zicht was...
Sja.. Wat dan..
Ok, lang verhaal.. Kort maken.
Gaspitten uit, prinsje troosten, konijn verzorgen, snel nog wat foto's met konijn, hardverscheurende foto's met dikke tranen, rode ogen en een bungelend slap konijntje..
Of konijn binnen dood mocht gaan. Aangezien onze prins erg moeite heeft met afscheid enz dachten we.. Beestje buiten, in een doosje.. Hij moet de kans krijgen rustig dood te gaan.. Gordijnen dicht en morgenochtend kijken we naar konijn. ( die dood is..)
Echt ongelooflijk.. Hij was niet te troosten.. Maar goed, opa gebeld, en die beloofde meteen een nieuw konijntje. ( hij had dit konijntje van opa gehad)
Maar toch kon het niet dacht prins. Rennend naar boven... Riep hij dat hij even in het dierenboek ging kijken hoe oud konijntjes worden...' Om vervolgens heel verontwaardigd naar beneden te stormen en mee te delen al weer onder luid gesnik dat hij echt 7 of 8 jaar kan worden....
Enfin...
We aten wat later.. ( ik kon geen vlees meer zien, griebeltje ik was zoo misselijk) onder het eten ging het natuurlijk over konijn... Opnieuw groot verdriet... En zou er toch geen rat... Bla bla..
En hoe gaat konijn dan weg... Een gat graven en daarin?
Nu ja, bedacht onze geweldige knul... Dan kan ik m beter zo aan een rat geven, want ratten zitten onder de grond, dus dan komt ie d'r ook bij.
Meneertje denkt niet te kunnen slapen... Want ja.. Als ie nu dood gaat,... En als ie niet dood gaat ...
Hij staat nu heerlijk onder de douche, waar ik heftig gesnik hoorde maar inmiddels word er weer gespeeld en hoop ik na wat rustigevends gegeven te hebben, dat hij na 2 hst voorlezen echt heel lekker slapen zal...
Oh ja. Wat ook echt zo aandoenlijk was... Waar gaat ' ie dan naar toe?? Mogen konijnen naar de hemel...??!!
Heel herkenbaar en ja, hoe begeleid je zo'n verdrietig kindje, dat in de rouw is om een vriendje?
Wij hebben zelfs wel eens een slakje begraven, in een luciferdoosje. Hij had zo leuk over de hand van oudste gelopen.
Maar iemand ging met zijn grote voet op hem staan.
Hebben we ook staan zingen.
Het is één van de meest ingrijpende levenslessen in het leven een kind. Denk ik. Iets wat je lief en dierbaar is, los te moeten laten.
om half 4 stond de kleine man naast ons bed te kletsen. *gaap*. Nog even kunnen slapen. 
een kopje espresso doet wonderen.
