JolandaOudshoorn schreef:Vanmiddag toch maar met dochterlief naar de dokter gegaan, de pijn werd steeds erger en verplaatste zich van de navel naar rechtsonder. Vandaar mochten we door naar het ziekenhuis. Helaas konden ze via de echo de blinde darm niet zien, maar aan de hand van de symptomen durfden ze het ook niet uit te sluiten. Dus nu weer thuis om morgen weer af te reizen naar SEH voor vervolg onderzoek.
O bah, dat is zo vervelend, spannend, zeker voor het kind.
Vroeger opereerden ze dan toch maar, voor de zekerheid, maar nu moet een echo, soms zelfs scan, tezamen met bloedonderzoek, uitwijzen dat het dan toch die appendix is.
Ik hoop dat je een rustige nacht hebt Jolanda!
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Dodo schreef:Door Gouda zwalken, op zoek naar een nietmachine-zonder-nietjes. Vroeger zat er een ruime kantoorboekhandel op de markt, maar die is er niet meer.
Ik heb ze online wel gevonden, maar ik heb geen zin in de verzendkosten.
Wat doe je met een nietmachine-zonder-nietjes?
Als de moed je in de schoenen zinkt, ga dan eens op je kop staan!
Dodo schreef:Door Gouda zwalken, op zoek naar een nietmachine-zonder-nietjes. Vroeger zat er een ruime kantoorboekhandel op de markt, maar die is er niet meer.
Ik heb ze online wel gevonden, maar ik heb geen zin in de verzendkosten.
Wat doe je met een nietmachine-zonder-nietjes?
Nietloze, nietjes slaan.
"Zie, de Heere is gekomen met Zijn vele duizenden heiligen, om gericht te houden tegen allen, en te straffen alle goddelozen onder hen, vanwege al hun goddeloze werken, die zij goddelooslijk gedaan hebben, en vanwege alle harde woorden, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben"
Dodo schreef:Door Gouda zwalken, op zoek naar een nietmachine-zonder-nietjes. Vroeger zat er een ruime kantoorboekhandel op de markt, maar die is er niet meer.
Ik heb ze online wel gevonden, maar ik heb geen zin in de verzendkosten.
Wat doe je met een nietmachine-zonder-nietjes?
Er zijn apparaatjes die een lipje uit het papier snijden, en het dubbel vouwen en zo tot vijf vellen papier aan elkaar hechten. Het schijnt redelijk vast te zijn, vergelijkbaar met een echt nietje.
Het is milieuvriendelijker dan echt nieten, en vrijwel even goed. En zonder restnietjes in papier dat je wegdoet.
JolandaOudshoorn schreef:Vanmiddag toch maar met dochterlief naar de dokter gegaan, de pijn werd steeds erger en verplaatste zich van de navel naar rechtsonder. Vandaar mochten we door naar het ziekenhuis. Helaas konden ze via de echo de blinde darm niet zien, maar aan de hand van de symptomen durfden ze het ook niet uit te sluiten. Dus nu weer thuis om morgen weer af te reizen naar SEH voor vervolg onderzoek.
O bah, dat is zo vervelend, spannend, zeker voor het kind.
Vroeger opereerden ze dan toch maar, voor de zekerheid, maar nu moet een echo, soms zelfs scan, tezamen met bloedonderzoek, uitwijzen dat het dan toch die appendix is.
Ik hoop dat je een rustige nacht hebt Jolanda!
Inmiddels is het allemaal achter de rug. Wat kan je leven van het ene moment op het andere moment snel op z'n kop staan.
Zaterdag morgen werd al snel duidelijk dat het toch een blinde darm ontsteking was en hebben ze haar direct geopereerd. Gelukkig waren ze niet te laat en is alles zeer voorspoedig gegaan. Zondagmiddag mocht ze alweer met mij naar huis. Ze heeft nog wel pijn en is erg zwak, maar ik verpleeg haar liever thuis dan in een ziekenhuis.
Gelukkig is ze er heel rustig onder geweest, hebben we samen alles in Gods Hand kunnen leggen en hebben Zijn nabijheid mogen ervaren. We weten het: Hij was erbij! Daar zijn we ook heel dankbaar voor.
Nu ben ik aan het bij komen en alles aan het verwerken. Want het is inderdaad maar net goed gegaan.
JolandaOudshoorn schreef:Vanmiddag toch maar met dochterlief naar de dokter gegaan, de pijn werd steeds erger en verplaatste zich van de navel naar rechtsonder. Vandaar mochten we door naar het ziekenhuis. Helaas konden ze via de echo de blinde darm niet zien, maar aan de hand van de symptomen durfden ze het ook niet uit te sluiten. Dus nu weer thuis om morgen weer af te reizen naar SEH voor vervolg onderzoek.
O bah, dat is zo vervelend, spannend, zeker voor het kind.
Vroeger opereerden ze dan toch maar, voor de zekerheid, maar nu moet een echo, soms zelfs scan, tezamen met bloedonderzoek, uitwijzen dat het dan toch die appendix is.
Ik hoop dat je een rustige nacht hebt Jolanda!
Inmiddels is het allemaal achter de rug. Wat kan je leven van het ene moment op het andere moment snel op z'n kop staan.
Zaterdag morgen werd al snel duidelijk dat het toch een blinde darm ontsteking was en hebben ze haar direct geopereerd. Gelukkig waren ze niet te laat en is alles zeer voorspoedig gegaan. Zondagmiddag mocht ze alweer met mij naar huis. Ze heeft nog wel pijn en is erg zwak, maar ik verpleeg haar liever thuis dan in een ziekenhuis.
Gelukkig is ze er heel rustig onder geweest, hebben we samen alles in Gods Hand kunnen leggen en hebben Zijn nabijheid mogen ervaren. We weten het: Hij was erbij! Daar zijn we ook heel dankbaar voor.
Nu ben ik aan het bij komen en alles aan het verwerken. Want het is inderdaad maar net goed gegaan.
Dat is heel wat geweest Jolanda!
Je schreef al dat ze vermoedden dat het haar blindedarm was. EN gelukkig waren de artsen er op tijd bij! God heeft de handen van de chirurg bestuurd.
Beterschap voor de kleine meid en voor jou sterkte toegebeden!
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
hmm het ruikt hier heerlijk naar groene zeep.
Even lekker schoongemaakt. Straks maar eens even lunchen.
Vanmiddag maar in de keuken aan de slag (even wat bakken), als de kleine man op bed ligt.
We hadden een heus drama einde van de middag. Het eten stond zogoed als klaar, de kinderen kwamen de tuin in, keurig op tijd stond ik nog te denken. Jean zou over 3 kwartier wegmoeten, dus alles zou prima volgens planning komen... Ware het niet dat onze prins verbijsterd naar binnen kwam rennen, al huilend en opgewonden sprak..: .' Het gaat niet goed met mijn konijn.., hij doet slap, gauw een appel... ' . Konijn wilde niets meer, deed niets meer, had een boel stuiptrekkingen ofzo en hing slap in zijn armen. Ooooooh noooo, wat nu.
Aangezien ik niet zo' n geweldige heldin ben, die liefdevol en rustig doodgaande konijntjes kan begeleiden en daarbij ook een volledig overstuur ventje kan helpen en een snikkende zus moet troosten, ben ik snel Jean gaan halen. Die vervolgens zag, dat het einde van konijn in zicht was...
Sja.. Wat dan..
Ok, lang verhaal.. Kort maken.
Gaspitten uit, prinsje troosten, konijn verzorgen, snel nog wat foto's met konijn, hardverscheurende foto's met dikke tranen, rode ogen en een bungelend slap konijntje..
Of konijn binnen dood mocht gaan. Aangezien onze prins erg moeite heeft met afscheid enz dachten we.. Beestje buiten, in een doosje.. Hij moet de kans krijgen rustig dood te gaan.. Gordijnen dicht en morgenochtend kijken we naar konijn. ( die dood is..)
Echt ongelooflijk.. Hij was niet te troosten.. Maar goed, opa gebeld, en die beloofde meteen een nieuw konijntje. ( hij had dit konijntje van opa gehad)
Maar toch kon het niet dacht prins. Rennend naar boven... Riep hij dat hij even in het dierenboek ging kijken hoe oud konijntjes worden...' Om vervolgens heel verontwaardigd naar beneden te stormen en mee te delen al weer onder luid gesnik dat hij echt 7 of 8 jaar kan worden....
Enfin...
We aten wat later.. ( ik kon geen vlees meer zien, griebeltje ik was zoo misselijk) onder het eten ging het natuurlijk over konijn... Opnieuw groot verdriet... En zou er toch geen rat... Bla bla..
En hoe gaat konijn dan weg... Een gat graven en daarin?
Nu ja, bedacht onze geweldige knul... Dan kan ik m beter zo aan een rat geven, want ratten zitten onder de grond, dus dan komt ie d'r ook bij.
Meneertje denkt niet te kunnen slapen... Want ja.. Als ie nu dood gaat,... En als ie niet dood gaat ...
Hij staat nu heerlijk onder de douche, waar ik heftig gesnik hoorde maar inmiddels word er weer gespeeld en hoop ik na wat rustigevends gegeven te hebben, dat hij na 2 hst voorlezen echt heel lekker slapen zal...
Oh ja. Wat ook echt zo aandoenlijk was... Waar gaat ' ie dan naar toe?? Mogen konijnen naar de hemel...??!!
Een vriendelijk woord hoeft niet veel tijd te kosten maar de echo ervan duurt eindeloos....
Wat een drama, inderdaad. Het is enerzijds een goed moment om over de dood na te denken, maar als je net klaar bent met koken is het wel een hele gebeurtenis...
Ik hoop dat het afscheid morgen goed verloopt. Ik denk dat het voor de opvoeding van kinderen goed is dat het konijn netjes begraven wordt. Gek dat ik daar eigenlijk in opvoedingsrubrieken nog nooit iets over heb gelezen, voor zover ik me kan herinneren, terwijl dat toch naar mijn idee wel de momenten zijn om kinderen voor te bereiden op het afscheid van opa en opa etc. en uit te leggen waarom christenen begraven willen worden.
Ik heb ook nog foto's van de begrafenis van de kat van mijn ouders. Ik geloof dat dat toch wel goed is, je moet toch afscheid nemen van een deel van het leven.
Luther zei dat de hond van zijn zoontje zeker naar de hemel zou gaan. Daar zou ik het dan maar bij houden. Er is geen reden waarom de konijntjes er op de nieuwe hemel en nieuwe aarde niet meer zouden zijn.
henriët schreef:We hadden een heus drama einde van de middag. Het eten stond zogoed als klaar, de kinderen kwamen de tuin in, keurig op tijd stond ik nog te denken. Jean zou over 3 kwartier wegmoeten, dus alles zou prima volgens planning komen... Ware het niet dat onze prins verbijsterd naar binnen kwam rennen, al huilend en opgewonden sprak..: .' Het gaat niet goed met mijn konijn.., hij doet slap, gauw een appel... ' . Konijn wilde niets meer, deed niets meer, had een boel stuiptrekkingen ofzo en hing slap in zijn armen. Ooooooh noooo, wat nu.
Aangezien ik niet zo' n geweldige heldin ben, die liefdevol en rustig doodgaande konijntjes kan begeleiden en daarbij ook een volledig overstuur ventje kan helpen en een snikkende zus moet troosten, ben ik snel Jean gaan halen. Die vervolgens zag, dat het einde van konijn in zicht was...
Sja.. Wat dan..
Ok, lang verhaal.. Kort maken.
Gaspitten uit, prinsje troosten, konijn verzorgen, snel nog wat foto's met konijn, hardverscheurende foto's met dikke tranen, rode ogen en een bungelend slap konijntje..
Of konijn binnen dood mocht gaan. Aangezien onze prins erg moeite heeft met afscheid enz dachten we.. Beestje buiten, in een doosje.. Hij moet de kans krijgen rustig dood te gaan.. Gordijnen dicht en morgenochtend kijken we naar konijn. ( die dood is..)
Echt ongelooflijk.. Hij was niet te troosten.. Maar goed, opa gebeld, en die beloofde meteen een nieuw konijntje. ( hij had dit konijntje van opa gehad)
Maar toch kon het niet dacht prins. Rennend naar boven... Riep hij dat hij even in het dierenboek ging kijken hoe oud konijntjes worden...' Om vervolgens heel verontwaardigd naar beneden te stormen en mee te delen al weer onder luid gesnik dat hij echt 7 of 8 jaar kan worden....
Enfin...
We aten wat later.. ( ik kon geen vlees meer zien, griebeltje ik was zoo misselijk) onder het eten ging het natuurlijk over konijn... Opnieuw groot verdriet... En zou er toch geen rat... Bla bla..
En hoe gaat konijn dan weg... Een gat graven en daarin?
Nu ja, bedacht onze geweldige knul... Dan kan ik m beter zo aan een rat geven, want ratten zitten onder de grond, dus dan komt ie d'r ook bij.
Meneertje denkt niet te kunnen slapen... Want ja.. Als ie nu dood gaat,... En als ie niet dood gaat ...
Hij staat nu heerlijk onder de douche, waar ik heftig gesnik hoorde maar inmiddels word er weer gespeeld en hoop ik na wat rustigevends gegeven te hebben, dat hij na 2 hst voorlezen echt heel lekker slapen zal...
Oh ja. Wat ook echt zo aandoenlijk was... Waar gaat ' ie dan naar toe?? Mogen konijnen naar de hemel...??!!
Oh Jet, dubbele reactie:
- wat verdrietig voor prinsje, en wat een gedoe inderdaad om dat goed te begeleiden en de goede keuzes te maken.
- Jet, je moet een blog ofzo gaan schrijven, de manier waarop je schrijft, sorry, ik zag het voor me en moest gewoon ook lachen... je kan zo levendig en verbeeldend vertellen zo....
- ik moest denken aan mijn oud-wijkouderling die samen met zijn kleinzoon "opent uwe mond" heeft gezongen bij een kuiltje waar de goudvis in begraven werd.... zo moest het volgens kleinzoon, dus zo gebeurde het. Helemaal goed voor dat kereltje.
Als de moed je in de schoenen zinkt, ga dan eens op je kop staan!
DDD schreef:Luther zei dat de hond van zijn zoontje zeker naar de hemel zou gaan. Daar zou ik het dan maar bij houden. Er is geen reden waarom de konijntjes er op de nieuwe hemel en nieuwe aarde niet meer zouden zijn.
Even voor de geschiedschrijving: het gaat hier om de Reformator.
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
DDD schreef:Luther zei dat de hond van zijn zoontje zeker naar de hemel zou gaan. Daar zou ik het dan maar bij houden. Er is geen reden waarom de konijntjes er op de nieuwe hemel en nieuwe aarde niet meer zouden zijn.
Even voor de geschiedschrijving: het gaat hier om de Reformator.
Ha, maar daarin ben je het toch vast wel met h'm eens?
Als de moed je in de schoenen zinkt, ga dan eens op je kop staan!
