Marnix schreef:

Mara schreef:Mijn vraag was of het nog overal gepredikt wordt dat een mens zich een oordeel kan eten en drinken ?
Gian spreekt zich over verblijden, ja, dat hoor je werkelijk overal.
Het liefst wordt ellende overgeslagen.
Maar we zullen eerst uit die ellende verlost moeten worden, anders kunnen we nooit dankbaar EN verblijd zijn !

Je gaat te kort door de bocht. Het verblijden wat Gian noemt is niet een verblijden waarbij de ellende wordt overgeslagen, maar een verblijden vanwege het kennen van de verlossing van die ellende. Als je niet verlost bent uit de ellende hoeven we over het avondmaal inderdaad nog niet te spreken, aangezien we daar de verlossing uit de slavernij van de zonde, door het offer van Jezus Christus gedenken.

En dat een mens zich een oordeel kan eten en drinken komt altijd terug in het formulier of via de instellingswoorden uit 1 Korinthiers. Alleen hier mag de nadruk bij het avondmaal niet op liggen, die moet liggen bij het offer van onze Heiland.

Gian zegt: zie dan nog maar eens verblijd te worden in de Heere.
Maar dat is het probleem helemaal niet !
Er wordt kennelijk ruim gepreekt, dus kan men aangaan. Wat Gian bedoelt is, dat door deze prediking, nl de waarschuwing van jezelf een oordeel eten en drinken, het kennelijk heel moeilijk wordt om je te verblijden.
Ik begrijp heel goed wat Gian bedoelt, dus ga zeker niet te kort door de bocht.

Dat is niet vanwege het feit dat er wordt genoemd dat je je een eigen oordeel kan eten en drinken. Misschien is het omdat je een bepaald aspect uit de dienst haalt. Als wat jij schreef het enige was wat er klonk (je kan je een oordeel eten en drinken en je kan denken dat je aan mag gaan en toch niet mogen) is het inderdaad lastig om je dan nog te verblijden. Want iedereen die aangaat eet en drinkt zich misschien wel zonder het te weten tot zijn eigen oordeel. Ik neem echter aan dat er meer is gezegd in die dienst, de nodiging en bemoediging en ook de oproep tot zelfbeproeving zo waren dat velen aan mochten gaan en zich mochten verblijden, en zeker mochten zijn dat ze er ook thuis hoorden.

Marnix schreef:Dat is niet vanwege het feit dat er wordt genoemd dat je je een eigen oordeel kan eten en drinken. Misschien is het omdat je een bepaald aspect uit de dienst haalt. Als wat jij schreef het enige was wat er klonk (je kan je een oordeel eten en drinken en je kan denken dat je aan mag gaan en toch niet mogen) is het inderdaad lastig om je dan nog te verblijden. Want iedereen die aangaat eet en drinkt zich misschien wel zonder het te weten tot zijn eigen oordeel. Ik neem echter aan dat er meer is gezegd in die dienst, de nodiging en bemoediging en ook de oproep tot zelfbeproeving zo waren dat velen aan mochten gaan en zich mochten verblijden, en zeker mochten zijn dat ze er ook thuis hoorden.

Nee natuurlijk is dat niet het enige ! Maar kennelijk ben ik bij predikanten gevormd, die dit aspect benadrukten. Als je gevormd bent bij het Leger des Heils, ken je alleen die liefdevolle Vader en Jezus die voor iedereen aan het kruis heeft gehangen.
Maar in rechts-bevindelijke kring, heerst meer "vrees". Vrees om toe te eigenen wat jou niet toekomt. Ook dat God een rechtvaardig God is, en wel zeker toornig kan zijn. Daarom zoek ik naar die balans. Maar dat is moeilijker als in de voorbereidingspreek iets anders wordt gezegd als in de dienst zelf.
De ene predikant preekt nu eenmaal ruimer dan de ander. Het kan natuurlijk ook andersom zijn.

En welke lijn kiest de Bijbel? En nee, je moet je niet toeeigenen wat je niet toekomt. Sterker nog, ik lees telkens dat dat niet kan. Maar wat komt je toe en wat niet?

Het gaat er niet om wat mij niet of wel zou toekomen, maar HOE is dat gebeurd ? Zelf gegrepen ?
Kan iedereen die aangaat zeggen: ik zag niks meer, alleen de Heere Jezus, Zijn uitnodigende Hand ?
Het begint al met de vraag: opdat hij zichzelf mishage, en zich voor God verootmoedige, aangezien de toorn Gods tegen de zonde zo groot is,.....
Ten andere: onderzoeke een iegelijk zijn hart....
Ten derde: onderzoeke een iegelijk zijn consciente....
en dan kom ik tekort Marnix !

Ik wil hier niet zo veel zeggen.
Wel is te constaren dat er over het algemeen minder separerend gepreekt wordt, ook in de voorbereidingsdiesnten.
Gevolg hiervan is dat er minder schroom ontstaat om aan her H.A
deel te nemen. Toch is een scherp separerende preek wel nodig, immers kan een mens op zij'n
eigen hart, zijn gevoel afgaan? Ik denk dat dit zeer gevaarlijk is.
Een dominee drukte het eens zo uit: ik zou willen dat ik ZO kom preken, dat niemand van hen
in wie niet het beginsel van genade ligt NIET zou durven aangaan, maar tevens, dat NIEMAND
waar een beginsel van genade in ligt zou DURVEN blijven zitten.

-DIA- schreef:Een dominee drukte het eens zo uit: ik zou willen dat ik ZO kom preken, dat niemand van hen
in wie niet het beginsel van genade ligt NIET zou durven aangaan, maar tevens, dat NIEMAND
waar een beginsel van genade in ligt zou DURVEN blijven zitten.

Maar dat mag die dominee eigenlijk niet willen. Denk maar eens aan de gelijkenis van de zaaier. De Heere Jezus heeft Zelf voorzegd dat er als gevolg van de prediking van het Evangelie schijngelovigen zullen zijn. Dat kunnen we dus niet voorkomen en dat moeten we dan ook niet willen.

Afgewezen schreef:

-DIA- schreef:Een dominee drukte het eens zo uit: ik zou willen dat ik ZO kom preken, dat niemand van hen
in wie niet het beginsel van genade ligt NIET zou durven aangaan, maar tevens, dat NIEMAND
waar een beginsel van genade in ligt zou DURVEN blijven zitten.

Maar dat mag die dominee eigenlijk niet willen. Denk maar eens aan de gelijkenis van de zaaier. De Heere Jezus heeft Zelf voorzegd dat er als gevolg van de prediking van het Evangelie schijngelovigen zullen zijn. Dat kunnen we dus niet voorkomen en dat moeten we dan ook niet willen.

Daar gaat het om het voorzichtig handelen. En niet het geringste beschadigen.
Dat zal deze dominee zeker ook wel bedoeld hebben. Want het is maar een vrij citaat waarvan ik verder de context ook niet ken. Wel wat hij ermee bedoelde. En dat zal zeker niet zijn om ook maar het geringste werk wat uit God is te verachten, te beschadigen of in de banden te brengen.

Augustinus zegt in één van zijn preken (Sermons) dat een prediker niet de Heere des oogstes is. Het is een prediker daarom zelfs verboden om de onderscheiden vruchten op de prediking zo te onderscheiden dat het tot een uitsluiten komt van de schijngelovigen. Dit zegt hij in een preek over de gelijkenis van de zaaier.

GJdeBruijn schreef:Augustinus zegt in één van zijn preken (Sermons) dat een prediker niet de Heere des oogstes is. Het is een prediker daarom zelfs verboden om de onderscheiden vruchten op de prediking zo te onderscheiden dat het tot een uitsluiten komt van de schijngelovigen. Dit zegt hij in een preek over de gelijkenis van de zaaier.

Een predikant is ook geen hartenkenner, hoe zou hij dat dan ook maar KUNNEN?

-DIA- schreef:

GJdeBruijn schreef:Augustinus zegt in één van zijn preken (Sermons) dat een prediker niet de Heere des oogstes is. Het is een prediker daarom zelfs verboden om de onderscheiden vruchten op de prediking zo te onderscheiden dat het tot een uitsluiten komt van de schijngelovigen. Dit zegt hij in een preek over de gelijkenis van de zaaier.

Een predikant is ook geen hartenkenner, hoe zou hij dat dan ook maar KUNNEN?

Daarom moet een predikant het ook niet WILLEN!

Mara schreef:Het gaat er niet om wat mij niet of wel zou toekomen, maar HOE is dat gebeurd ? Zelf gegrepen ?
Kan iedereen die aangaat zeggen: ik zag niks meer, alleen de Heere Jezus, Zijn uitnodigende Hand ?
Het begint al met de vraag: opdat hij zichzelf mishage, en zich voor God verootmoedige, aangezien de toorn Gods tegen de zonde zo groot is,.....
Ten andere: onderzoeke een iegelijk zijn hart....
Ten derde: onderzoeke een iegelijk zijn consciente....
en dan kom ik tekort Marnix !

Als je het in jezelf gaat zoeken kom je altijd tekort. De vraag is of we het buiten onszelf, in Christus zoeken, het alleen van Hem verwachten. Daarom ga ik aan het avondmaal aan. Niet omdat ik zo voorbeeldig leef ofzo. Maar omdat ik zelf niks kan en in alles van Hem afhankelijk ben.... en Hij mijn Verlosser is die leeft!

GJdeBruijn schreef:

-DIA- schreef:

GJdeBruijn schreef:Augustinus zegt in één van zijn preken (Sermons) dat een prediker niet de Heere des oogstes is. Het is een prediker daarom zelfs verboden om de onderscheiden vruchten op de prediking zo te onderscheiden dat het tot een uitsluiten komt van de schijngelovigen. Dit zegt hij in een preek over de gelijkenis van de zaaier.

Een predikant is ook geen hartenkenner, hoe zou hij dat dan ook maar KUNNEN?

Daarom moet een predikant het ook niet WILLEN!

Mag een prediker niet willen/wensen dan dat de Tafel de Heeren rein blijft?

-DIA- schreef:Mag een prediker niet willen/wensen dan dat de Tafel de Heeren rein blijft?

Jazeker. Maar hij moet niet willen daar zelf een zuiverende daad bij te stellen in de vorm van het 'ontmaskeren' van steenachtige grond, de weg en tussen het onkruid. Dáár moet zelfs een prediker halt houden. De prediker zaait met het doel de Tafel des Heeren vol te krijgen. De vrucht daarop (zaaien=prediken) is niet aan de prediker ter beoordeling maar komt slechts de Heere van de oogst toe.

Wat was dan de taak van de tafelwachters ? (2 ouderlingen)