Luther schreef:

Afgewezen schreef:Misschien - ik formuleer het maar heel voorzichtig - ziet Luther die gebedskringen als exponent van een geloofsbeleving waar hij vraagtekens bij heeft?

Exact!

Dan heeft in feite ook geen zin om het over het fenomeen 'gebedskring' als zodanig te hebben, maar meer over de vragen 1. om wat voor soort geloofsbeleving gaat het dan en 2. waarom heeft men behoefte aan deze gebedskringen.
Punt 1. is al uitvoerig aan de orde geweest. Punt 2. is dan ook misschien niet meer zo relevant.

Jongere schreef:De vraag is: is dat verband terecht?

Ik denk in een aantal gevallen wel, onwillekeurig komen dan de mij bekende gebedskringen in mijn gedachten voor en dan bekruipt mij een huiverig gevoel.
Toch zullen er wel rechtzinnige gebedskringen zijn, alleen zijn mij niet bekend.

Zelf heb ik niet zoveel met gebedskringen; misschien wel omdat ik ook kritisch ben. Volgens mij is het een mislukte poging om saamhorigheid te kweken
Maar ik begrijp niet dat 'wij gereformeerden' het lef hebben om een waslijst aan kritiekpunten samen te stellen. De gebedskringen ontstaan juist omdat het (geestelijke) zaad dat wortel begint te schieten in harten van jongeren, door de leidslieden der kerk om zeep wordt geholpen.
Want stel je nou voor dat het beginnende nieuwe leven neigingen heeft om de verkeerde kant op te gaan, dan hebben ze geestelijke leiding nodig. Nu worden ze vervreemd achter gelaten. Het is eigenlijk 'raar' om te zeggen dat je de Heere lief hebt gekregen. Zeker in bepaalde gemeenten. Daarom kan ik me goed voorstellen dat jogneren elkaar opzoeken en eigenlijk weinig zin hebben in leiding door ouderen. De gemiddelde volwassene neemt hen nauwelijks serieus, op geestelijk vlak.

freek schreef:De gebedskringen ontstaan juist omdat het (geestelijke) zaad dat wortel begint te schieten in harten van jongeren, door de leidslieden der kerk om zeep wordt geholpen.

Misschien kun je dit nader toelichten, want ik vind dit nogal een uitspraak.

Wat een frustratie komt er los...

pierre27 schreef:Wat een frustratie komt er los...

Eens, maar de vraag blijft dan wel staan, hoe komt dat toch ?

Wilhelm schreef:

pierre27 schreef:Wat een frustratie komt er los...

Eens, maar de vraag blijft dan wel staan, hoe komt dat toch ?

Paar redenen:
-Als je participeert in een dergelijke gebedskring en het wordt hier weggezet als 'evangelisch' en 'gevaarlijk' kun je daar kriebelig van worden
-Vuurbangheid is nooit een goede leiddraad, daar komt reactie op
-Geen Bijbelse onderbouwing, maar gevoelens spelen vooral
-De temperatuur werkt ook niet mee

Afgewezen schreef:

Luther schreef:

Afgewezen schreef:Misschien - ik formuleer het maar heel voorzichtig - ziet Luther die gebedskringen als exponent van een geloofsbeleving waar hij vraagtekens bij heeft?

Exact!

Dan heeft in feite ook geen zin om het over het fenomeen 'gebedskring' als zodanig te hebben, maar meer over de vragen 1. om wat voor soort geloofsbeleving gaat het dan en 2. waarom heeft men behoefte aan deze gebedskringen.
Punt 1. is al uitvoerig aan de orde geweest. Punt 2. is dan ook misschien niet meer zo relevant.

Punt 1 is volgens mij nogal eenzijdig aan de orde geweest. Is dit een reeel beeld of karikatuur? Als mensen schrijven: "ik ben nog geen rechtzinnige gebedsgroep tegengekomen" vraag ik me af hoeveel gebedsgroepen zijn tegengekomen en of men echt weet hoe het er aan toe gaat (of is het: Nou, daar zaten vooral evangelischen dus zal het vast niet goed zijn).

Punt 2 kan je dan ook niet zomaar als niet relevant aanmerken. Allereerst omdat er volgens mij zeker wel rechtzinnige gebedsgroepen zijn en als die er niet waren, wil dat nog niet zeggen dat er geen behoefte aan is, zeker omdat het samen bidden Bijbels is. En wat nou als men uit geloof behoefte heeft aan het samen bidden, maar er in eigen kring geen ruimte voor is? Logisch dat men dan verder zoekt... en blijft als ze merken dat Gods zegen daar ook op rust.

En als er gebedskringen zijn, waaraan mensen/jongeren deelnemen voor wie het bovenstaande niet geldt, dan heb ik geen moeite met gebedskringen. Het vreemde is echter, dat ik zulke gebedskringen of nog nooit ben tegengekomen, of niet bestaan, of voor welke geen animo bestaat.

Nee, want gereformeerden vinden het ontzettend eng om samen te bidden. Ga lekker samen naar de kerk, verdiep je samen in de theorie van de Bijbel maar leg niet je hart aan elkaar bloot. Heel anders dan in de kerk waar men bij elkaar kwam om te bidden. Of denken we dat dat stil gebed was, of dat alleen de voorganger bad? Zolang er vanuit "rechts" apathisch wordt gereageerd op gebedskringen (omdat het veel voorkomt in evangelische kerken en weinig in gereformeerde kerken) zal men in die hoek wel de mening houden dat rechtzinnige gebedskringen haast nooit voorkomen en zullen er in de gereformeerde kringen niet snel gebedskringen ontstaan.

Gelukkig zie ik ook langzaam veranderingen komen op dat punt.

Marnix schreef:

Afgewezen schreef:

Luther schreef:

Afgewezen schreef:Misschien - ik formuleer het maar heel voorzichtig - ziet Luther die gebedskringen als exponent van een geloofsbeleving waar hij vraagtekens bij heeft?

Exact!

Dan heeft in feite ook geen zin om het over het fenomeen 'gebedskring' als zodanig te hebben, maar meer over de vragen 1. om wat voor soort geloofsbeleving gaat het dan en 2. waarom heeft men behoefte aan deze gebedskringen.
Punt 1. is al uitvoerig aan de orde geweest. Punt 2. is dan ook misschien niet meer zo relevant.

Punt 1 is volgens mij nogal eenzijdig aan de orde geweest. Is dit een reeel beeld of karikatuur? Als mensen schrijven: "ik ben nog geen rechtzinnige gebedsgroep tegengekomen" vraag ik me af hoeveel gebedsgroepen zijn tegengekomen en of men echt weet hoe het er aan toe gaat (of is het: Nou, daar zaten vooral evangelischen dus zal het vast niet goed zijn).

Punt 2 kan je dan ook niet zomaar als niet relevant aanmerken. Allereerst omdat er volgens mij zeker wel rechtzinnige gebedsgroepen zijn en als die er niet waren, wil dat nog niet zeggen dat er geen behoefte aan is, zeker omdat het samen bidden Bijbels is. En wat nou als men uit geloof behoefte heeft aan het samen bidden, maar er in eigen kring geen ruimte voor is? Logisch dat men dan verder zoekt... en blijft als ze merken dat Gods zegen daar ook op rust.

En als er gebedskringen zijn, waaraan mensen/jongeren deelnemen voor wie het bovenstaande niet geldt, dan heb ik geen moeite met gebedskringen. Het vreemde is echter, dat ik zulke gebedskringen of nog nooit ben tegengekomen, of niet bestaan, of voor welke geen animo bestaat.

Nee, want gereformeerden vinden het ontzettend eng om samen te bidden. Ga lekker samen naar de kerk, verdiep je samen in de theorie van de Bijbel maar leg niet je hart aan elkaar bloot. Heel anders dan in de kerk waar men bij elkaar kwam om te bidden. Of denken we dat dat stil gebed was, of dat alleen de voorganger bad? Mooi dat dat aan het veranderen is!

Gezien vanuit de vraagstelling van Luther zijn deze opmerkingen niet relevant.

Afgewezen schreef:

Luther schreef:

Afgewezen schreef:Misschien - ik formuleer het maar heel voorzichtig - ziet Luther die gebedskringen als exponent van een geloofsbeleving waar hij vraagtekens bij heeft?

Exact!

Dan heeft in feite ook geen zin om het over het fenomeen 'gebedskring' als zodanig te hebben, maar meer over de vragen 1. om wat voor soort geloofsbeleving gaat het dan en 2. waarom heeft men behoefte aan deze gebedskringen.
Punt 1. is al uitvoerig aan de orde geweest. Punt 2. is dan ook misschien niet meer zo relevant.

Bedoel je hier te zeggen dat we, vanwege de veronderstelling van Luther, het maar enkel moeten hebben over die gebedskringen die corresponderen met zijn veronderstelling, namelijk die kringen die voldoen aan zijn 'ander geloven' criteria?
Hiermee blijft de vraag van Jongere staan, en dat verband is nog steeds niet duidelijk gemaakt:

Afgewezen schreef:Misschien - ik formuleer het maar heel voorzichtig - ziet Luther die gebedskringen als exponent van een geloofsbeleving waar hij vraagtekens bij heeft?

Jongere schreef:Ik geloof dat dat, gezien Luther's posts, wel duidelijk was. De vraag is: is dat verband terecht?

Marnix schreef:

En als er gebedskringen zijn, waaraan mensen/jongeren deelnemen voor wie het bovenstaande niet geldt, dan heb ik geen moeite met gebedskringen. Het vreemde is echter, dat ik zulke gebedskringen of nog nooit ben tegengekomen, of niet bestaan, of voor welke geen animo bestaat.
Nee, want gereformeerden vinden het ontzettend eng om samen te bidden.

Hiermee ga je wel echt kort door de bocht. Ik ken best veel evangelische mensen en veel hervormd-gereformeerden en ik zie dat onderscheid niet zo. Als je het over bevindelijk-gereformeerden hebt dan weet ik het niet.

Marnix schreef:

Afgewezen schreef:

Luther schreef:

Afgewezen schreef:Misschien - ik formuleer het maar heel voorzichtig - ziet Luther die gebedskringen als exponent van een geloofsbeleving waar hij vraagtekens bij heeft?

Exact!

Dan heeft in feite ook geen zin om het over het fenomeen 'gebedskring' als zodanig te hebben, maar meer over de vragen 1. om wat voor soort geloofsbeleving gaat het dan en 2. waarom heeft men behoefte aan deze gebedskringen.
Punt 1. is al uitvoerig aan de orde geweest. Punt 2. is dan ook misschien niet meer zo relevant.

Punt 1 is volgens mij nogal eenzijdig aan de orde geweest. Is dit een reeel beeld of karikatuur? Als mensen schrijven: "ik ben nog geen rechtzinnige gebedsgroep tegengekomen" vraag ik me af hoeveel gebedsgroepen zijn tegengekomen en of men echt weet hoe het er aan toe gaat (of is het: Nou, daar zaten vooral evangelischen dus zal het vast niet goed zijn).

Punt 2 kan je dan ook niet zomaar als niet relevant aanmerken. Allereerst omdat er volgens mij zeker wel rechtzinnige gebedsgroepen zijn en als die er niet waren, wil dat nog niet zeggen dat er geen behoefte aan is, zeker omdat het samen bidden Bijbels is. En wat nou als men uit geloof behoefte heeft aan het samen bidden, maar er in eigen kring geen ruimte voor is? Logisch dat men dan verder zoekt... en blijft als ze merken dat Gods zegen daar ook op rust.

En als er gebedskringen zijn, waaraan mensen/jongeren deelnemen voor wie het bovenstaande niet geldt, dan heb ik geen moeite met gebedskringen. Het vreemde is echter, dat ik zulke gebedskringen of nog nooit ben tegengekomen, of niet bestaan, of voor welke geen animo bestaat.

Nee, want gereformeerden vinden het ontzettend eng om samen te bidden. Ga lekker samen naar de kerk, verdiep je samen in de theorie van de Bijbel maar leg niet je hart aan elkaar bloot. Heel anders dan in de kerk waar men bij elkaar kwam om te bidden. Of denken we dat dat stil gebed was, of dat alleen de voorganger bad? Zolang er vanuit "rechts" apathisch wordt gereageerd op gebedskringen (omdat het veel voorkomt in evangelische kerken en weinig in gereformeerde kerken) zal men in die hoek wel de mening houden dat rechtzinnige gebedskringen haast nooit voorkomen en zullen er in de gereformeerde kringen niet snel gebedskringen ontstaan.

Gelukkig zie ik ook langzaam veranderingen komen op dat punt.

Moeten we niet aan elkaar onze zonden belijden ?
Maar ook voor elkaar bidden (ipv MET)
Jak 5:16

Bij ons in de kerk is er iedere 1ste zaterdag van de maand een gebedskring...
Ik ben er nog nooit geweest

Joannah schreef:

Marnix schreef:

Afgewezen schreef: Dan heeft in feite ook geen zin om het over het fenomeen 'gebedskring' als zodanig te hebben, maar meer over de vragen 1. om wat voor soort geloofsbeleving gaat het dan en 2. waarom heeft men behoefte aan deze gebedskringen.
Punt 1. is al uitvoerig aan de orde geweest. Punt 2. is dan ook misschien niet meer zo relevant.

Punt 1 is volgens mij nogal eenzijdig aan de orde geweest. Is dit een reeel beeld of karikatuur? Als mensen schrijven: "ik ben nog geen rechtzinnige gebedsgroep tegengekomen" vraag ik me af hoeveel gebedsgroepen zijn tegengekomen en of men echt weet hoe het er aan toe gaat (of is het: Nou, daar zaten vooral evangelischen dus zal het vast niet goed zijn).

Punt 2 kan je dan ook niet zomaar als niet relevant aanmerken. Allereerst omdat er volgens mij zeker wel rechtzinnige gebedsgroepen zijn en als die er niet waren, wil dat nog niet zeggen dat er geen behoefte aan is, zeker omdat het samen bidden Bijbels is. En wat nou als men uit geloof behoefte heeft aan het samen bidden, maar er in eigen kring geen ruimte voor is? Logisch dat men dan verder zoekt... en blijft als ze merken dat Gods zegen daar ook op rust.

En als er gebedskringen zijn, waaraan mensen/jongeren deelnemen voor wie het bovenstaande niet geldt, dan heb ik geen moeite met gebedskringen. Het vreemde is echter, dat ik zulke gebedskringen of nog nooit ben tegengekomen, of niet bestaan, of voor welke geen animo bestaat.

Nee, want gereformeerden vinden het ontzettend eng om samen te bidden. Ga lekker samen naar de kerk, verdiep je samen in de theorie van de Bijbel maar leg niet je hart aan elkaar bloot. Heel anders dan in de kerk waar men bij elkaar kwam om te bidden. Of denken we dat dat stil gebed was, of dat alleen de voorganger bad? Zolang er vanuit "rechts" apathisch wordt gereageerd op gebedskringen (omdat het veel voorkomt in evangelische kerken en weinig in gereformeerde kerken) zal men in die hoek wel de mening houden dat rechtzinnige gebedskringen haast nooit voorkomen en zullen er in de gereformeerde kringen niet snel gebedskringen ontstaan.

Gelukkig zie ik ook langzaam veranderingen komen op dat punt.

Moeten we niet aan elkaar onze zonden belijden ?
Maar ook voor elkaar bidden (ipv MET)
Jak 5:16

Huh? Het 1e klopt. Het tweede is geen IPV. We mogen / moeten voor elkaar bidden maar we mogen ook met elkaar bidden.

Ik heb gisteren een mooie preek van ds. Moerkerken gelezen over het gebed van Daniël (Daniël 9) en daarin viel het me weer op, hoe Daniël bad. Ik denk dat daarin lessen liggen voor ons gebedsleven en ook redenen waarom er toch grote voorzichtigheid rond gebedskringen moet zijn:
- Daniël merkte in de boeken... (vs. 2) Zijn gebed komt op uit Bijbelstudie. En het bidden leidt weer naar het Woord. (Bidden en Bijbel lezen zijn dus nauw aan elkaar verbonden.)
- Daniël bad alleen, stelde zich voor de Heere om Hem te zoeken, met gebed en smekingen, met vasten en zak en as. (vs. 3) Wat een houding! Dan sta ik schuldig. Wat een ootmoed en zelfvernedering.
- Hij doet belijdenis van zijn schuld (vs. 5), hoewel wij misschien zouden zeggen: Nou Daniël, daar heb je toch part noch deel aan gehad, aan wat het volk allemaal verkeerd heeft gedaan. Nee, hij eigende de schuld: Wij hebben gezondigd, en hebben onrecht gedaan en goddelooselijk gehandeld en gerebelleerd, met af te wijken van Uw geboden en van Uw rechten. En wij hebben niet gehoord naar uw dienstknechten, de profeten,,, (Vs. 5,6)

Luther schreef:Ik heb gisteren een mooie preek van ds. Moerkerken gelezen over het gebed van Daniël (Daniël 9) en daarin viel het me weer op, hoe Daniël bad. Ik denk dat daarin lessen liggen voor ons gebedsleven en ook redenen waarom er toch grote voorzichtigheid rond gebedskringen moet zijn:
- Daniël merkte in de boeken... (vs. 2) Zijn gebed komt op uit Bijbelstudie. En het bidden leidt weer naar het Woord. (Bidden en Bijbel lezen zijn dus nauw aan elkaar verbonden.)
- Daniël bad alleen, stelde zich voor de Heere om Hem te zoeken, met gebed en smekingen, met vasten en zak en as. (vs. 3) Wat een houding! Dan sta ik schuldig. Wat een ootmoed en zelfvernedering.
- Hij doet belijdenis van zijn schuld (vs. 5), hoewel wij misschien zouden zeggen: Nou Daniël, daar heb je toch part noch deel aan gehad, aan wat het volk allemaal verkeerd heeft gedaan. Nee, hij eigende de schuld: Wij hebben gezondigd, en hebben onrecht gedaan en goddelooselijk gehandeld en gerebelleerd, met af te wijken van Uw geboden en van Uw rechten. En wij hebben niet gehoord naar uw dienstknechten, de profeten,,, (Vs. 5,6)

Deze posting is wat mij betreft weer het bewijs dat we de Bijbel niet eenzijdig moeten lezen, maar elk onderwerp in zijn totaliteit moeten bekijken.

In het boek Handelingen lees ik in het eerste hoofdstuk namelijk de volgende passage:

"(...)Daarop keerden de apostelen van de Olijfberg terug naar Jeruzalem. Deze berg ligt vlak bij de stad, op een sabbatsreis afstand. Toen ze in de stad waren aangekomen, gingen ze naar het bovenvertrek waar ze verblijf hielden: Petrus en Johannes, Jakobus en Andreas, Filippus en Tomas, Bartholomeus, en Mattheus, Jakobus, de zoon van Alfeus, en Simon de IJveraar en Judas, de zoon van Jakobus. Vurig en eensgezind wijdden ze zich aan het gebed, samen met de vrouwen en met Maria, de moeder van Jezus, en met zijn broers(...)".

Terwijl de Heere Jezus Zelf weer opzoek ging naar stille plaatsen om met Zijn Vader in de hemel te praten.

Zo zijn er dus verschillende soorten gebeden, en manieren van bidden, die we niet tegen elkaar moeten uitspelen. Daarmee doen we de Bijbel namelijk geen recht.