Dat is ook waar!

In de BhP van 16 mei j.l. beantwoordt ds. Hoefnagel een vraag van een lezer: Voor wie is het?
En dat doet hij op eenvoudige wijze.
Een kort citaat er uit:
Het H.A. is voor de kinderen; alleen voor hen, maar ook voor hen allemaal!
Of een kind nu klein of groot is, ze hebben allemaal honger.
Het leven der wedergeboorte wordt daaraan gekend, aan de honger.
Ze worden door de Gastheer zalig gesproken. Niet de verzadigden, maar die hongeren en dorsten naar Zijn gerechtigheid
delen in de belofte: Zij zulen verzaligd worden, zie Matth. 5:6.

Nog eens, die belofte geldt alle kinderen. Moeder heeft eten voor haar hongerige zoon, die moe van school thuis komt,
maar ook voor haar kleintje, dat in de wieg ligt te huilen om melk.
Natuurlijk is er verschil onder de kinderschare van Gods huisgezin.
Zoon Jan van 12 weet veel meer van de gezinssituatie af dan zijn zusje van 3 maanden. Jan weet wie de
kostwinner is, maar het kleintje heeft daar totaal geen weet van.
Maar vader werkt ook voor haar en voor de fles die zij begerig leegdrinkt, is ook betaald.
Later zal zij dit gaan begrijpen
Jan en zijn kleine zusje hebben dit gemeen,: zij kunnen niet zonder eten.

Ik vond het mooi uitgelegd.
Opmerkelijk is dat de vraag door een oudere gesteld wordt.

Mara schreef:In de BhP van 16 mei j.l. beantwoordt ds. Hoefnagel een vraag van een lezer: Voor wie is het?
En dat doet hij op eenvoudige wijze.
Een kort citaat er uit:
Het H.A. is voor de kinderen; alleen voor hen, maar ook voor hen allemaal!
Of een kind nu klein of groot is, ze hebben allemaal honger.
Het leven der wedergeboorte wordt daaraan gekend, aan de honger.
Ze worden door de Gastheer zalig gesproken. Niet de verzadigden, maar die hongeren en dorsten naar Zijn gerechtigheid
delen in de belofte: Zij zulen verzaligd worden, zie Matth. 5:6.

Nog eens, die belofte geldt alle kinderen. Moeder heeft eten voor haar hongerige zoon, die moe van school thuis komt,
maar ook voor haar kleintje, dat in de wieg ligt te huilen om melk.
Natuurlijk is er verschil onder de kinderschare van Gods huisgezin.
Zoon Jan van 12 weet veel meer van de gezinssituatie af dan zijn zusje van 3 maanden. Jan weet wie de
kostwinner is, maar het kleintje heeft daar totaal geen weet van.
Maar vader werkt ook voor haar en voor de fles die zij begerig leegdrinkt, is ook betaald.
Later zal zij dit gaan begrijpen
Jan en zijn kleine zusje hebben dit gemeen,: zij kunnen niet zonder eten.

Ik vond het mooi uitgelegd.
Opmerkelijk is dat de vraag door een oudere gesteld wordt.

Inderdaad mooi.
Waarom vindt je het opmerkelijk dat deze vraag door een oudere gesteld wordt? Ik kom deze vraag bij ouderen heelveel tegen...

Nasrani schreef: Inderdaad mooi.
Waarom vindt je het opmerkelijk dat deze vraag door een oudere gesteld wordt? Ik kom deze vraag bij ouderen heelveel tegen...

Daarom dus. Deze vraag leeft bij de jongere generatie veel minder.
Belijdenis gedaan >> betekent deelnemen aan H.A.
Maar zo was dat echt niet.

Mara schreef:

Nasrani schreef: Inderdaad mooi.
Waarom vindt je het opmerkelijk dat deze vraag door een oudere gesteld wordt? Ik kom deze vraag bij ouderen heelveel tegen...

Daarom dus. Deze vraag leeft bij de jongere generatie veel minder.
Belijdenis gedaan >> betekent deelnemen aan H.A.
Maar zo was dat echt niet.

Dat zeg ik je niet na. Ik zie in mijn omgeving niet alleen de ouderen worstelen, maar ook de jongeren met deze vraag.

Nasrani schreef:

Mara schreef:

Nasrani schreef: Inderdaad mooi.
Waarom vindt je het opmerkelijk dat deze vraag door een oudere gesteld wordt? Ik kom deze vraag bij ouderen heelveel tegen...

Daarom dus. Deze vraag leeft bij de jongere generatie veel minder.
Belijdenis gedaan >> betekent deelnemen aan H.A.
Maar zo was dat echt niet.

Dat zeg ik je niet na. Ik zie in mijn omgeving niet alleen de ouderen worstelen, maar ook de jongeren met deze vraag.

Elke situatie is weer anders natuurlijk. Maar inderdaad, ik zie eerder nog jongeren met deze vraag zitten, dan ouderen.
Wel een ontroerend antwoord overigens...

Mara schreef: Belijdenis gedaan >> betekent deelnemen aan H.A.
Maar zo was dat echt niet.

Jawel, zo was het wel in het verleden (lees bijvoorbeeld Smytegeld) en zo is het ook zoals het bedoeld is.

Mara schreef:

Nasrani schreef: Inderdaad mooi.
Waarom vindt je het opmerkelijk dat deze vraag door een oudere gesteld wordt? Ik kom deze vraag bij ouderen heelveel tegen...

Daarom dus. Deze vraag leeft bij de jongere generatie veel minder.
Belijdenis gedaan >> betekent deelnemen aan H.A.
Maar zo was dat echt niet.

Prachtig antwoord!
En ik begrijp je wel, die vanzelfsprekendheid roept ook wel eens wat vragen op.
Maar toch. als die verbinding er niet is, gaat er vooral iets mis met het doen van openbare geloofsbelijdenis.

Nasrani schreef: Dat zeg ik je niet na. Ik zie in mijn omgeving niet alleen de ouderen worstelen, maar ook de jongeren met deze vraag.

Ze zullen er zijn, oud en jong, toch wordt - in het algemeen gesproken - vreemder opgekeken als je zegt dat je niet aan kan gaan.
Ook op dit forum werd er niet altijd positief op gereageerd, herinner ik me.
Ik was in de PKN bij een belijdenisdienst en daar werden de jongelui (en 2 oudere mensen die belijdenis deden) meteen welkom geheten aan het H.A.
En veel gemeentes krimpen qua ledental, maar de tafels zijn langer geworden.

ejvl schreef:Jawel, zo was het wel in het verleden (lees bijvoorbeeld Smytegeld) en zo is het ook zoals het bedoeld is.

Ik bedoel het niet lelijk, maar dat is een antwoord wat iemand dan krijgt en die daar niets mee kan.
Want het is een persoonlijke zaak, dus als Pietje zegt dat een oudvader dit zo schreef, maakt dat niets uit.

Mara schreef:

Nasrani schreef: Dat zeg ik je niet na. Ik zie in mijn omgeving niet alleen de ouderen worstelen, maar ook de jongeren met deze vraag.

Ze zullen er zijn, oud en jong, toch wordt - in het algemeen gesproken - vreemder opgekeken als je zegt dat je niet aan kan gaan.
Ook op dit forum werd er niet altijd positief op gereageerd, herinner ik me.
Ik was in de PKN bij een belijdenisdienst en daar werden de jongelui (en 2 oudere mensen die belijdenis deden) meteen welkom geheten aan het H.A.
En veel gemeentes krimpen qua ledental, maar de tafels zijn langer geworden.

ejvl schreef:Jawel, zo was het wel in het verleden (lees bijvoorbeeld Smytegeld) en zo is het ook zoals het bedoeld is.

Ik bedoel het niet lelijk, maar dat is een antwoord wat iemand dan krijgt en die daar niets mee kan.
Want het is een persoonlijke zaak, dus als Pietje zegt dat een oudvader dit zo schreef, maakt dat niets uit.

Zeker is het een persoonlijke zaak, echter zoals @Bezorgd zegt, maar toch. als die verbinding er niet is, gaat er vooral iets mis met het doen van openbare geloofsbelijdenis.

Beide zaken behoren geen automatisme te zijn, voor beide zaken is geloof nodig en dat is absoluut persoonlijk, derhalve vind ik wel dat geloofsbelijdenis en avondmaal bij elkaar horen, deze behoren met elkaar in verbinding te staan.

ejvl schreef: Beide zaken behoren geen automatisme te zijn, voor beide zaken is geloof nodig en dat is absoluut persoonlijk, derhalve vind ik wel dat geloofsbelijdenis en avondmaal bij elkaar horen, deze behoren met elkaar in verbinding te staan.

Dat is waar, maar jongeren ervaren ook een zekere druk. Op huisbezoek, of op de gewone catechisatie.
En zeker als er getrouwd is en een kindje op komst.

Mara schreef:

ejvl schreef: Beide zaken behoren geen automatisme te zijn, voor beide zaken is geloof nodig en dat is absoluut persoonlijk, derhalve vind ik wel dat geloofsbelijdenis en avondmaal bij elkaar horen, deze behoren met elkaar in verbinding te staan.

Dat is waar, maar jongeren ervaren ook een zekere druk. Op huisbezoek, of op de gewone catechisatie.
En zeker als er getrouwd is en een kindje op komst.

Dat klopt, daar heb ik zelf ook ervaring mee.
Na de gewone catechesatie volgt automatisch de belijdeniscatechesatie, zonder belijdenis mag je wel trouwen maar niet laten dopen. Indien het een "moetje" is, wordt er direct belijdenis gedaan.
Ik heb moeite met deze praktijk overigens.

ejvl schreef: Dat klopt, daar heb ik zelf ook ervaring mee.
Na de gewone catechesatie volgt automatisch de belijdeniscatechesatie, zonder belijdenis mag je wel trouwen maar niet laten dopen. Indien het een "moetje" is, wordt er direct belijdenis gedaan.
Ik heb moeite met deze praktijk overigens.

Bij ons mocht je niet trouwen, tenzij je beloofde dat je alsnog belijdeniscatechisatie ging volgen. Ik weet eerlijk gezegd niet of het nog steeds zo "streng" is.
Dopen kan, als 1 van de ouders belijdend lid is. De ander mag er naast staan en moet beloven dat hij of zij toestaat dat de ouder hun kind een christelijke opvoeding geeft.
Helaas zie je in de praktijk dat dit niet altijd goed gaat.

Mara schreef: En zeker als er getrouwd is en een kindje op komst.

Dan hoef je echt niet eerst belijdenis te doen!

ejvl schreef:

Mara schreef:

ejvl schreef: Beide zaken behoren geen automatisme te zijn, voor beide zaken is geloof nodig en dat is absoluut persoonlijk, derhalve vind ik wel dat geloofsbelijdenis en avondmaal bij elkaar horen, deze behoren met elkaar in verbinding te staan.

Dat is waar, maar jongeren ervaren ook een zekere druk. Op huisbezoek, of op de gewone catechisatie.
En zeker als er getrouwd is en een kindje op komst.

Dat klopt, daar heb ik zelf ook ervaring mee.
Na de gewone catechesatie volgt automatisch de belijdeniscatechesatie, zonder belijdenis mag je wel trouwen maar niet laten dopen. Indien het een "moetje" is, wordt er direct belijdenis gedaan.
Ik heb moeite met deze praktijk overigens.

Dr Op ‘t Hof waarschuwt ernstig voor deze praktijk. Hij stelt dat belijdenis van het geloof juist bedoeld moet zijn als belijdenis van het zaligmakende geloof waaraan het deelnemen aan het avondmaal verbonden moet zijn. Wie niet aan het avondmaal kan en mag gaan, kan en mag ook geen belijdenis doen. Wel kan men dan zijn/ haar kinderen laten dopen.

Dat staat haaks op de belijdenispraktijk in GerGem en ook een flink deel van de HHK. Weet iemand of de praktijk die dr Op t Hof voorstaat in de HHK navolging heeft?